از دیدگاه بسیاری از ناظران، عملکرد اروپا در خنثی کردن بحران بین ایران و ایالات متحده نمایشی شرم آور از دیپلماسی نادرست و بیشتر دال بر ضعف اروپا بوده است. اما هر چه بن بست بین آمریکا و ایران طولانی تر می شود، مداخله اروپا هم ماهیت دیگری پیدا می کند چرا که این قاره بهترین بخت را برای جلوگیری از خونریزی بیشتر در خاورمیانه دارد.
ادامه مطلب
فاطمه سیاحی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: در صورت وقوع جنگ در این زمان، کمکی از جانب دولتِ درگیر در انتخاباتِ ترامپ، دریافت نخواهد کرد. پس براساس محاسبهٔ هزینه فایده هم که باشد، ترک تخاصم با ایران اکنون بهترین راه ممکن است.
ادامه مطلب
فریدون مجلسی در گفت وگو با دیپلماسی ایرانی بر این نکته تاکید دارد: مهمترین پارامتر در افزایش تعداد کشورهای حاضر در ائتلاف نظامی در تنگه هرمز به رفتارهای تهران در منطقه باز می گردد. چون به هر میزان که واکنش های ما در برابر برخی تحرکات، به خصوص در منطقه تنگه هرمز و خلیج فارس نوعی از اقدامات رادیکال را شامل شود، به تبع حساسیت های این دست اقدامات، ایالات متحده آمریکا و برخی کشورهای دیگر مانند انگلستان به راحتی با جریان سازی رسانه ای و دامن زدن به موج ایران‌هراسی می توانند در افزایش تعداد کشورهای حاضر در این ائتلاف نظامی موفق باشند.
ادامه مطلب
تنزل دیپلماسی در دولت ترامپ در سطوح مختلفی صورت گرفته که از نمونه آنها می توان به جاهای خالی در وزارت امور خارجه اشاره کرد که با یک رکورد جدید در نامزدی افراد فاقد صلاحیت برای سمت های مهم در سفارتخانه ها همراه بوده اند. البته ناتوانی در انعقاد توافقنامه هایی که دولت های قبلی با دقت زیاد بر سر آنها مذاکره کرده بودند نیز یکی دیگر از نقاط ضعف دولت کنونی ایالات متحده است.
ادامه مطلب
حامد شفیعی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: دولت ژاپن چگونه توانسته بعد از اینکه دو استانش با خاک یکسان شدند، به کشور حمله کننده اجازه تاسیس یک بنیاد تحقیقاتی در ژاپن را بدهد؟ شاید بتوان پاسخ آن را این گونه داد که ژاپنی ها کینه ای از آمریکا به دل نگرفتند؛ آنها فراموش نکردند اما بخشیدند تا توسعه یابند. قدرت برای آنها مفهومی دیگر یافت: در اقتصاد، فناوری و فرهنگ. آنها شرط توسعه یافتگی را در صلح و روابط مسالمت آمیز با کشورها یافتند. آنها همچنان سامورایی مانند اما نه با شمشیر، بلکه با اقتصاد، فناوری، فرهنگ.
ادامه مطلب
سیزدهمین دور نشست کشورهای ضامن آتش‌بس در سوریه موسوم روند آستانه در پایتخت قزاقستان برگزار شد. سوالات مهمی در خصوص این ابتکار منطقه ای وجود دارد. زمینه های ایجاد این روند چه بود؟ دولت های ضامن این روند (ایران، روسیه، ترکیه) چه اهدافی را دنبال می کنند؟ اختلافات و اشتراکات آنها چیست؟ دولت های خارج این روند مانند امریکا و دولت های عربی و رژیم صهیونیستی چه نقشی در بحران سوریه دارند؟ روند آستانه چه محدودیت ها و چالش هایی برای حل بحران سوریه دارد؟ در نوشتار حاضر که ترجمه ای از گزارش «روند آستانه؛ دولت های ضامن روند و مسیرهای حل بحران سوریه» به قلم علی حسین باکیر است و توسط مرکز الجزیره للدراسات منتشر شده به این سوالات پرداخته شده است. واضح است که گرایش های قطری –اخوانی نویسنده در نوشته متبلور شده است با این حال داده های قابل توجه و تحلیلی از موضوع ارائه می کند.
ادامه مطلب
بحران در آب های خلیج فارس موج هایی را در سراسر قاره اروپا ایجاد کرده است. رویکرد دولت آمریکا به این تحولات، افزایش حضور نظامی و تحمیل کمپین «اعمال فشار حداکثری» بوده است؛ اما در اروپا، بین حمایت از یک رویکرد نظامی یا رویکردی دیپلماتیک اختلاف نظر وجود دارد...
ادامه مطلب
دونالد ترامپ، رئیس جمهوری ایالات متحده، هنوز هم می گوید که می خواهد با ایران گفت و گو کند؛ اما عناصر شیطانی در دولت او یک راه دیگر به روی مذاکره را نیز مسدود کردند.
ادامه مطلب
دونالد ترامپ، رئیس جمهوری ایالات متحده، به دنبال افزایش حضور نظامی در خلیج فارس است و در همین راستا، ایجاد یک ماموریت دریایی بین المللی برای تامین امنیت کشتی های در حال گذر از تنگه هرمز را خواستار شده است. اما کشورهای اروپایی که نگرانند با پذیرش این پیشنهاد در جنگ ناخواسته ایالات متحده با ایران گرفتار شوند، این پیشنهاد را نپذیرفته اند. به نظر می رسد ترامپ تا به دست آوردن حمایت جهانی در جبهه گیری علیه ایران هنوز راه زیادی در پیش دارد.
ادامه مطلب
ایالات متحده در یکی از جدیدترین اقدامات تلافی جویانه علیه ایران، تحریم هایی را علیه محمد جواد ظریف، وزیر امور خارجه این کشور، اعمال کرده است. اقدامی که همه اظهارات دونالد ترامپ، رئیس جمهوری آمریکا، مبنی بر تمایل به مذاکره با ایران را زیر سوال برده و بر اعتبار دیپلماتیک ایالات متحده خدشه وارد کرده است.
ادامه مطلب