اگر مسئول بودم جلوی افرادی که ناپخته حرف می‌زنند، می‌ایستادم
۲۲ فروردین ۱۴۰۰
مسئولیت سیاست خارجی در کشور با دولت و در نهایت با رهبری و شورای عالی امنیت ملی است. مجری همه سیاست های اتخاذ شده، دولت است این اصل را همه دنیا می داند. در مقابل ما می دانیم در آمریکا سیاستی خارجی وجود دارد که از سویی در سنا ایران را تهدید می کنند و از سوی دیگر در کنگره ایران را به نوع دیگری، تهدید می کنند و از جانبشان تهدید نظامی می شویم و حتی بخش نظامی و میلیتاریسم در آمریکا با آن نگاه بی تهدید موافق نیست ولی ما زبان رسمی دیپلماسی را از شورای ملی امنیت آمریکا و از زبان وزیر امور خارجه و رییس جمهور می شنویم. آنها نیز در دنیا به زبان وزیر امور خارجه و رییس جمهور و رهبری چشم می دوزند و ما در این بخش صدای واحدی داریم. حال مجلس هر اطلاعیه ای و نظری دارد بدهد و هر مذاکره ای می خواهد بکند. اتفاقا باید از این فرصت ها استفاده کرد تا آنها (کشورهای خارجی) بدانند که در کشور ما چند صدایی و پلورالیسم وجود دارد و بسیاری با برجام مخالف هستند و این دولت ریسک کرده است. آنها فکر می کنند نظام قهقرایی در ایران حاکم است و کسی نشسته و می گوید بشود و نشود ولی اینطور نیست ساعت ها مذاکره انجام می شود تا به یک جمع بندی برسند. اصل خرد جمعی در تصمیمات مهم دیپلماتیک حاکم است.
ادامه مطلب
