دامنه انتخاب‌های تهران و تروئیکای اروپایی
از حضور در ژنو تا غیبت در ریاض
جلال خوش چهره در یادداشتی می نویسد: دو نشست ژنو و ریاض بخشی از آینده‌ای هستند که برای خاورمیانه در حال رقم خوردن است.
ادامه مطلبپرونده هسته ای
سیاستی که ترامپ ممکن است پی بگیرد
استراتژی ترکیب فشار و مذاکره
ترامپ می‌تواند استراتژی ترکیبی فشار و مذاکره را دنبال کند. این رویکرد با غرایز معامله‌گری ترامپ سازگار است. این شامل حفظ تحریم‌های ایالات متحده بر اقتصاد ایران، اما گشودن یک مسیر دیپلماتیک است که ایرانی‌ها بتوانند از آن به عنوان راه خروج استفاده کنند. با این حال، این استراتژی فقط در صورتی موفق خواهد بود که ترامپ در مورد آنچه می‌تواند به دست آورد واقع‌بین باشد. برای مثال، درخواست از ایران برای توقف کامل غنی‌سازی اورانیوم یا تعطیلی کامل زیرساخت‌های هسته‌ای‌اش از دیدگاه تهران کاملاً غیرمنطقی است و مذاکره را قبل از شروع نابود می‌کند.
ادامه مطلب
رودررو با ترامپ
تنها راه باقی مانده مذاکره است
پرستو بهرامی‌راد در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: در این شرایط، دیپلماسی و مذاکره می‌توانند بهترین گزینه برای مدیریت بحران باشند. اگر این روند عملی نشود، احتمال فعال شدن مکانیسم ماشه (اسنپ‌بک) و حتی خروج ایران از پیمان ان‌پی‌تی، پرونده قطور برجام را وارد مرحله‌ای خطرناک خواهد کرد.
ادامه مطلب
آخرین، کسی را نمی ترساند
نقدی بر مقاله اخیر معمار تحریم‌های ایران
علی بختیاری در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: جناب نفیو خواسته تا ترامپ یک فرصت و آخرین فرصت را برای دیپلماسی و گفت‌وگو با ایران فراهم آورد و احتمالا معنای آخرین فرصت روشن است و پس از آن دهان ها بسته و مخاصمه آغاز می شود. نفیو کلیاتی درباره شرایط منطقه و امکان های ایران و ایالات متحده نیز بر قلم آورده که بیش و پیش از گفته های پیشتر نیست و به باورم تنها در آن خودنمایی و فضیلت فروشی نهفته است.
ادامه مطلب
موانع و زمینه های توافق ایران و امریکا
آیا می توان توافق ایران با آمریکا در دولت دوم ترامپ را پیش بینی کرد؟
سید محمد حسینی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: طبیعی است که رسیدن به توافق عزتمندانه، عقلایی ترین و کم هزینه ترین راه برای مدیریت تنش موجود میان ایران و امریکاست، چه اینکه افزایش تنش با دولت ترامپ، تشدید تحریم ها و احتمال وقوع جنگ را به همراه خواهد داشت. اما توافق عزت مندانه با امریکا و در نقطه مقابل آن، افزایش تنش و جنگ با امریکا، هر کدام پیشران‌هایی در سطح ملی ایران، در سطح ملی امریکا، در سطح منطقه‌ای و در سطح نظام بین الملل دارد که ارزیابی هر یک از آن پیشران‌ها می‌تواند چشم انداز توافق و یا تضاد میان ایران و امریکا در دوره ترامپ را پیش روی ما بگذارد. در این یادداشت به پیشران‌های توافق و تضاد با امریکا در سطح ملی ایران می‌پردازیم و در یادداشت های بعد، سطوح بعدی را بررسی می‌کنیم.
ادامه مطلب
واکنش قاطع ایروانی در نشست شورای امنیت سازمان ملل پیرامون اجرای قطع نامه ۲۲۳۱
اجماع برای دیپلماسی؟!
باید دید با روندی که در نشست پایانی سال ۲۰۲۴ برای قطع‌نامه ۲۲۳۱ به عنوان ضامن اجرایی برجام طی شد و مواضعی که هر کدام از اعضا داشتند، طرف‌های غربی و مشخصاً سه کشور اروپایی حاضر در توافق هسته‌ای (آلمان، فرانسه و انگلستان) چه برنامه‌ای در تعامل یا تقابل با تهران دارند؟ از همه مهم‌تر آنکه باید منتطر ماند با آغاز به کار دولت دونالد ترامپ از ۲۰ ژانویه سال جدی میلادی، چه مسیری برای پرونده هسته‌ای رقم خواهد خورد؟ آیا به باور طیفی برلین، پاریس و لندن با حمایت ترامپ نهایتاً مسیر تهدید، ارعاب، افزایش فشار، فعال شدن مکانیسم ماشه و نهایتاً بازگشت قطع نامه‌های شورای امنیت را در دستور کار خواهند داش یا می‌توان به مذاکره و راه حل دیپلماتیک امیدوار ماند؟ هرچند که باید اذعان داشت در صورت آغاز مذاکرات هم فرصت چندان زیادی برای تهران وجود ندارد. چون اروپایی‌ها در نشست فصلی شورای حکام در اسفند ماه سال جاری (شمسی)، احتمالاً گام‌های اولیه برای فعال کردن مکانیسم ماشه را بردارند و از سوی دیگر باید معترف بود که آخرین بازه زمانی برای رسیدن به یک راه حل جدی، مرداد ماه ۱۴۰۴ خواهد بود. آیا می‌توان در این فرصت کوتاه به انبوهی از اختلافات جدی با غرب پایان داد؟
ادامه مطلب
اندیشه توافق جامع تر
آیا سقوط اسد برای اصلاح‌طلبان ایران خوب است؟
تهران با لحظه‌ای سرنوشت‌ساز روبه‌رو است که می‌تواند رویکردش را به دیپلماسی هسته‌ای و اتحادهای منطقه‌ای دگرش دهد.
ادامه مطلب
پرونده فارن افرز از بازگشت ترامپ به قدرت (بخش هفتم)
ترامپ و بازگشت به فشار حداکثری
بازگشت به سیاست فشار حداکثری ترامپ شامل اجرای کامل تحریم‌های ایالات متحده بر بخش انرژی ایران می‌شود که این تحریم‌ها را نه تنها در مورد ایران، بلکه برای دولت‌ها و سازمان‌هایی که نفت و گاز ایران را خریداری می‌کنند، اعمال می‌کند.
ادامه مطلب
بهانه‌های واهی برای رفع یک کابوس
چگونه رژیم صیونیستی در حال تکمیل پازل خود برای حمله به ایران است؟
مجید روحی دهبنه در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: فروپاشی نظام بشار اسد و همچنین زدن بیش از ۸۰ درصد از دارایی های نظامی و دفاعی سوریه، حمله نظامی به ایران به همراه آمریکا در ۵ آبان ۱۴۰۳ که به زعم آنها بخشی از توان دفاعی و راداری ایران را تضعیف کرده است – به نظر نوعی تمرین اصلی برای زدن تأسیسات اتمی ایران محسوب می شد – و روی کارآمدن مجدد ترامپ و افراد و کابینه همسو با رژیم صیونیستی که همگی آنها در یک نقطه و آن هم اتخاذ مواظع سخت علیه ایران و چین، هم نظر هستند، در ادامه تلاش سه قدرت اروپایی برای ارسال نامه برای شورای امنیت برای فعال سازی مکانیسم ماشه، این فرصت را در اختیار این رژیم قرار داده است، و این رژیم نمی خواهد از آن غفلت کند.
ادامه مطلب
سناریوی «مذاکره بر سر همه چیز یا هیچ چیز» بیش از هر زمان دیگری پررنگ تر شده است
اگر مذاکرات تهران – واشنگتن جدی تر شود، پرونده را از علی شمخانی خواهند گرفت
جلال میرزایی در گفت وگویی باور دارد که، مبنای عملکرد ایران هم رفتار عملی دولت ترامپ خواهد بود، نه گفته‌های او یا مصاحبه با مجله تایم یا حتی انتخاب افرادی مانند ریچارد گرینل. یعنی باید ببینیم آیا دونالد ترامپ با تجربه‌ای که در دولت اولش دارد مجدداً سیاست فشار حداکثری و به صفر رساندن فروش فروش نفت ایران را احیا می‌کند یا برنامه دیگه‌ای دارد .
ادامه مطلب