
سایه نتانیاهو بر میز مذاکره جدید
مسعد سلیتی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: بنیامین نتانیاهو با لابیگری در واشینگتن، تهدیدات نظامی و فضاسازی رسانهای، تلاش میکند هر گونه توافق میان تهران و واشینگتن را به حاشیه ببرد.
ادامه مطلبمسعد سلیتی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: بنیامین نتانیاهو با لابیگری در واشینگتن، تهدیدات نظامی و فضاسازی رسانهای، تلاش میکند هر گونه توافق میان تهران و واشینگتن را به حاشیه ببرد.
ادامه مطلبفاطمه خادم شیرازی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی مینویسد: ز منظر منطقهای و امنیتی، ایران همواره برنامه هستهای خود را بهعنوان ابزاری برای بازدارندگی و تقویت موقعیت ژئوپلیتیکی خود پیش برده است. پذیرش تعهدات بلندمدت که محدودیتهای جدی برای توسعه توانمندیهای هستهای اعمال کند، با سیاست کلان دفاعی و امنیتی ایران همخوانی ندارد. در نتیجه، توافقهای موقت یا گامبهگام ممکن است بیشتر با اهداف استراتژیک ایران تطابق داشته باشند.
ادامه مطلبرسول عبدالهیان در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی مینویسد: در این مقاله، تلاش میشود راهبرد جدید ترامپ در قبال ایران مورد بررسی قرار گیرد؛ راهبردی که بهوضوح فراتر از کنترل برنامه هستهای بوده و به دنبال خلع سلاح راهبردی و محدودسازی نفوذ منطقهای ایران است. همچنین واکنشهای ایران و دیگر بازیگران منطقهای و بینالمللی در این چارچوب تحلیل خواهد شد تا چشماندازی واقعگرایانه از آینده روابط دو کشور ارائه شود.
ادامه مطلبسید علی موسوی خلخالی مینویسد: با توجه به تهدید آشکار ویتکاف – همزبان با دیگر همکارانش در کاخ سفید از جمله مارکو ربیو، وزیر امور خارجه امریکا – که میگوید در دور بعدی «اگر مذاکرات سازنده نباشد، مذاکرات ادامه پیدا نخواهد کرد» و همچنین تعلل در اعلام زمان برگزاری دور چهارم مذاکرات تا روز جمعه شب (کمتر از ۴۸ ساعت از آغاز دور چهارم در عمان) که آشکارا از بازیگردانی طرف امریکایی برای فشار بر اعصاب و روان و حتی در نگاهی بدبینانه، توهین به طرف ایرانی، حکایت دارد، شاید بد نمیبود این بار طرف مذاکرهکننده ایرانی پیشدستی میکرد و مذاکرات را ولو برای یک روز به تعویق میانداخت تا با این کار هم به بدرفتاریها و تهدیدهای طرف امریکایی پاسخی داده باشد و هم اینکه طرف امریکایی تصور نکند تحت فشار و ارعاب باز هم طرف ایرانی حاضر به گفتوگوست.
ادامه مطلببا این حال تهدید واقعی هستهای در کنار پیامدهای فاجعهبار استفاده از سلاحهای اتمی، انگیزهای جدی برای رسیدن به توافق فراهم کرده است. تا کنون سه دور گفتوگو پیش رفته و چالشهای سیاسی داخلی هر دو کشور بزرگترین مانع در برابر رسیدن به راهحل هستند اما هم دونالد ترامپ و هم جمهوری اسلامی ایران عزم خود را برای جلوگیری از جنگ نشان دادهاند.
ادامه مطلبآرش رضایی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: مذاکرات هستهای ایران و آمریکا در مقطع حساسی قرار دارد. در حالی که امکان دستیابی به توافقی واقعبینانه وجود دارد، پیامهای متناقض دولت آمریکا و اصرار بر خواستههای غیرعملی مانند برچیدن کامل برنامه هستهای ایران، خطر بنبست را افزایش میدهد. تجربه برجام نشان داد که دیپلماسی میتواند مؤثر باشد، اما نیازمند انعطافپذیری و اعتماد متقابل است.
ادامه مطلبدر آستانه دور چهارم مذاکرات ایران و ایالات متحده در مسقط که قرار است روز یکشنبه (۲۰ می۲۰۲۵) برگزار شود، گزارشها از تشدید اختلافات میان دونالد ترامپ، رئیسجمهور آمریکا و بنیامین نتانیاهو، نخستوزیر اسرائیل، حکایت دارند. این مذاکرات که کماکان با حضور عباس عراقچی، وزیر امور خارجه ایران و استیو ویتکوف، نماینده ویژه کاخ سفید انجام میشود، در حالی پیش میرود که نتانیاهو فشار برای گزینههای نظامی علیه ایران را افزایش داده است. با این حال، رویکرد دیپلماتیک ترامپ که به دنبال توافقی بدون توسل به نیروی نظامی است، نشاندهنده تمایل واشنگتن به کاهش تنشها و تقویت ثبات منطقهای است.
ادامه مطلببا وجود مواضع به نظر سختگیرانه دونالد ترامپ نسبت به برنامه هستهای ایران و مذاکرات غیرمستقیم جاری با آن، ترامپ اشاره کرد که در صورت ارائهٔ دلایل قانعکننده، ممکن است برنامهٔ هستهای غیرنظامی ایران را بررسی کند، اما هشدار داده که چنین برنامههایی میتوانند به جنگ منجر شوند.
ادامه مطلببسیاری از منابع خبری یکی از دلایل اصلی به تعویق افتادن دور چهارم گفت وگوهای غیرمستقیم ایران و امریکا را به تحولات رخ داده در درون دولت امریکا نسبت دادند. گفته می شود یکی از دلایل احتمالی این توقف، برکناری مایک والتز از سمت مشاور امنیت ملی امریکا بوده است.
ادامه مطلبمحمد محمودیکیا در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی مینویسد: سیاست خارجی ضد استکباری ایران از منظر ماهیت و کارکرد همواره در میان طیفی از موافقین و مخالفین محل اختلاف بوده است چنانچه برخی آن را هسته اصلی گفتمان سیاست خارجی ایران دانسته و آن را عامل اصلی صیانت از هویت جمهوری اسلامی و منافع ملی در نظم و نظام بینالمللی معرفی کردهاند و در نقطه مقابل، عدهای نیز این اصل را عامل بازدارنده و هزینهزا در کنش سیاست خارجی کشور عنوان میکنند.
ادامه مطلب