رویارویی امنیتی خاورمیانه و نیاز به احیای دیپلماسی
۲۰ مرداد ۱۴۰۰
طرد کردن یک دولت، منزوی کردن و امتناع از تعامل با آن، به منظور تنبیه یا تضعیف دولت مذکور یا تلاش برای وادار ساختن آن به تغییر سیاست های خود، ناگزیر مستلزم خود انکاری است. در دیپلماسی طرد کردن نه تنها هدف نیست که طرد می شود. دستیابی به هر نتیجه مثبتی که مستلزم دیپلماسی و ناگزیر مستلزم تعامل با هدف ترد شده باشد، برای طرد کننده غیرممکن می شود. ایران که از سوی ایالات متحده هدف گرفته شده، یک نمونه برجسته به حساب می آید. در سراسر چهار دهه گذشته بعد از انقلاب اسلامی، روند دیپلماسی بین ایران و ایالات متحده یا دچار اختلال یا با مانع مواجه شده است. هدف منع گسترش تسلیحات هسته ای از طریق برجام تنها از طریق تعامل دیپلماتیک واشنگتن با تهران محقق شد و این اتفاق در همه دوره هایی که آمریکا از تعامل با ایران خودداری می کرد، دور از دسترس بود. تا وقتی کانال دیپلماتیک مذاکرات هسته ای باز بود، منافع دیگر ایالات متحده نیز تامین می شد.
ادامه مطلب