دولت بایدن، هرگز فرصت و اراده سیاسی لازم برای حل و فصل این مشکل را درک نکرد و این از همان نخستین روز ورود به کاخ سفید آغاز شد که نتوانست هیچ گام – نمادین یا غیرنمادینی - بردارد که نشان دهد از رویکرد فشار حداکثری ترامپ فاصله گرفته است. این بود که رفع بن بست هسته ای، روز به روز دشوارتر شد.
ادامه مطلب
برای ناظر روند مذاکرات وین آسان است که متوجه شود دولت بایدن تلاش زیادی برای مد نظر قرار دادن منافع متحدان خود به ویژه اسرائیل انجام داد و وقتی با موضع سرسختانه ایران روبه رو شد، تلاش کرد اسرائیل را متقاعد کند که منافعش در توقف تلاش برای تخریب این مذاکرات است و بازگشت آمریکا به توافق تنها گزینه‌ای است که می‌تواند نه تنها عدم دستیابی ایران به سلاح اتمی را تضمین کند بلکه همچنین فضا را برای مذاکرات بعدی درباره مسائل دیگر از جمله برنامه موشکی ایران آماده می‌کند. گواه ما در اینجا سفرهای فروان متقابل مقامات اسرائیلی و آمریکایی است.
ادامه مطلب
فریدون مجلسی در گفت وگو با دیپلماسی ایران عنوان داشت که سیاست خارجی پرهزینه و بدون سود و فایده در منطقه و جهان، ایران را به نقطه انزوا کشانده است که در نتیجه تنها معدودی از کشورها مانند ونزوئلا، کره‌شمالی، روسیه، چین و سوریه برای جمهوری اسلامی مانده اند. آنها هم سعی می کنند استفاده ابزاری خود را از ایران داشته باشند کما اینکه در خصوص چین و روسیه این رفتار به عینه مشاهده می شود. به همین دلیل ایران چون بازیگر منزوی در جهان است و معدودی از کشورها با وی همکاری می کنند نمی تواند جز وابستگی به روسیه در مذاکرات وین به نحو دیگری عمل کند.
ادامه مطلب
در صورت از سر گیری احتمالی مذاکرات وین ما همچنان شاهد وابستگی تهران به مسکو برای مدیریت گفت وگو ها باشیم که بی شک فضا و بستر لازم را برای کارشکنی روسیه فراهم می کند، خاصه آنکه به واسطه تشدید بحران‌های داخلی به خصوص در حوزه معیشتی و اقتصادی و به تبع آن کاهش وزن دیپلماتیک تهران، میزان سرسپردگی ایران به روسیه در دور جدید مذاکرات پررنگ‌تر از ادوار قبلی خواهد بود.
ادامه مطلب
محمدفرهاد کلینی در گفت وگویی معتقد است که واقعا مشخص نیست که این توییت های اولیانوف موضع گیری شخصی وی است یا انعکاسی از دیدگاه رسمی مسکو در خصوص مذاکرات وین. اما با توجه به آنکه تا به این لحظه شاهد بیانیه رسمی از جانب وزارت امور خارجه روسیه در خصوص دور جدید احتمالی مذاکرات وین نیستیم این امکان وجود دارد که توییت های جمعه گذشته اولیانوف نظرات شخصی وی باشد مگر آنکه خلاف آن ثابت شود. البته که پالس های رسانه ای الزاما معنای نتیجه گیری نمی دهد.
ادامه مطلب
با وجود آنکه رئیسی بارها عنوان داشته است که اقتصاد کشور را به برجام گره نمی زند، اما این موضع لزوما به معنای نادیده گرفتن تلاش ها برای احیای برجام و مهمتر از آن تبعات شکست مذاکرات وین برای همه ابعاد جامعه نخواهد بود، آن گونه که حسین امیرعبداللهیان هم اخیرا گفته که این دولت رفع تحریم ها را به موازات خنثی سازی آنها در دستور کار دارد. اگر از این منظر به مسئله نگاه کنیم و ناکامی احتمالی دیپلماتیک مورا و شیخ تمیم را نزدیک به واقعیت بدانیم عملا مذاکرات هسته ای از پروسه وقت کشی و کمای سیاسی به مرحله مرگ نزدیک خواهد شد.
ادامه مطلب
در زمینه گفت وگوهای هسته ای، نمی توان به روسیه اعتماد کرد. روسیه در این مذاکرات نقش مهمی داشته و از شروع این مذاکرات تا کنون، همواره حامی ایران بوده است. در واقع طرف اصلی گفت وگوهای غیر مستقیم آمریکا و ایران در وین، روسیه بوده است. با توجه به وضعیت روابط مسکو و واشنگتن، در نتیجه جنگ اوکراین، بعید است این گفت وگوها در شکل کنونی ادامه یابد.
ادامه مطلب
ایران نمی‌تواند بدون اینکه به درخواست‌هایش پاسخ مثبت داده شود، به توافق بازگردد؛ چرا که به این ترتیب هیچ دستاوردی از آن بدست نخواهد آورد. با این وجود فرصت برای موفقیت دو طرف در عبور از اختلافات وجود دارد؛ چرا که این مسئله به نفع هر دو کشور است و اگر راه حلی پیدا شود، بایدن برای بدست آوردن رضایت متحدان منطقه ای کشورش و حتی کنگره، ملزم نیست.
ادامه مطلب
سیدجلال ساداتیان در گفت وگو با دیپلماسی ایرانی بر این نکته تاکید دارد که سفر نماینده اتحادیه اروپا به تهران اگرچه پیش از سفر امیر قطر انجام شده است، اما بی شک مکمل تلاش دیپلماتیک دوحه است. یعنی ابتدا به ساکن مورا با سفر به تهران خواسته های غربی ها را به ایران منتقل کرده است و در ادامه شیخ تمیم با حضور در تهران، بستر برای پذیرش آن را فراهم می کند.
ادامه مطلب
نعمت الله ایزدی در گفت وگویی تصریح کرد که جمهوری اسلامی با این ظرفیت بالا در حوزه دیپلماسی، اقتصادی و تجاری اصلاً جایز نیست که بخواهد خود را وابسته به روسیه یا چین بکند و دیپلماسی یکجانبه را اجرایی نماید. چون پیش بردن سیاست خارجی یکجانبه یعنی وابستگی به کشور مقصد و این وابستگی به تدریج نوعی استثمار سیاسی، دیپلماتیک، اقتصادی و تجاری را به دنبال دارد. کما اینکه می توان مشابه این وضعیت را در خصوص چین و روسیه برای ایران مطرح کرد.
ادامه مطلب