با آرام گرفتن بحران اوکراین، بار دیگر ایران در وین زیر ذره بین همه طرف ها به ویژه واشنگتن و مسکو قرار خواهد گرفت و به این ترتیب، مذاکرات وین تحت تاثیر تحولات بحران اوکراین، پیچیده تر از قبل خواهد شد.
ادامه مطلب
مهران کرمی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: پیامدهای اشغال نظامی کشور بزرگی مثل اوکراین برای روسیه و اروپا هر چه باشد، اصل اجتناب پذیر بودن این وقایع را نمی توان از نظر دور داشت که اشتباهات محاسباتی یک رژیم سیاسی و نخبگان درس ندیده، متوهم و بی‌تجربه آن می‌تواند سبب وقوع دومینو‌وار حوادثی باشد که قاعده و زمینه بازی را برای مدت زمان نامحدودی بر هم زند.
ادامه مطلب
ابوالقاسم دلفی در گفت‌وگو با دیپلماسی ایرانی ضمن تاکید بر این نکته که جنگ اوکراین می تواند یک فرصت مغتنم برای صادرات گاز ایران به اروپا را در اختیار کشور قرار دهد، پیرامون انتقادات وارده به عملکرد سیاست خارجی دولت سیزدهم در قبال تجاوز روسیه به اوکراین بر این نکته تاکید دارد که اگرچه سیاست نگاه به شرق و گسترش روابط با روسیه و چین در همین دولت سیزدهم تغییر معناداری پیدا کرده است، اما این تغییر معنادار و پررنگ شدن سیاست نگاه به شرق طی همین چند ماهی که از عمر دولت رئیسی می گذرد لزوماً به این معنا نخواهد بود که ایران باید هر اقدامی را که روسیه و چین انجام دهند مورد تایید و حمایت قرار دهد و آن را بپذیرد.
ادامه مطلب
حافظ حاجی کریم جباری در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: برخی کشورها مانند چین، نقشی کمتر از قدرت خود در نظام بین الملل دارند و برخی مانند روسیه، نقشی بیشتر از قدرت خود دارند. این کشورها در زمره تجدیدنظرطلبان در نظم جهانی قرار می گیرند. می توان تصور کرد که حتی در آینده، کشورها و تشکل هایی مانند آسه آن، مرکوسور و شانگهای و برخی قدرت های منطقه ای مانند هند، ترکیه، ایران، برزیل، اندونزی و ... نیز خواهان سهم بیشتری از نظام بین الملل باشند. امریکا به عنوان هژمون، تلاش دارد تا از افزایش نقش قدرت های جدید جلوگیری کند. اروپا به این نتیجه رسیده که باید از چالش های امنیتی با چین و روسیه بکاهد، ولی آمریکا با همدستی انگلستان درصدد شکست این تفکر در اروپاست. حمله روسیه به اوکراین، اروپا را مجددا در کنار آمریکا و علیه روسیه و چین قرار می دهد.
ادامه مطلب
مبارکه صداقتی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: علی رغم همکاری نظامی و کمک چین به بخش صنایع نظامی اوکراین، چین به عنوان متحد استراتژیک روسیه، یعنی دشمن شماره یک اوکراین به شمار می رود. از طرفی همراهی نکردن ناتو با بخش صنایع نظامی اوکراین، امید اوکراین به پیوستن به ناتو را کمرنگ می کند.
ادامه مطلب
عبدالرضا فرجی راد در گفت‌وگو با دیپلماسی ایرانی بر این نکته تاکید داشت که اگرچه تداوم و تشدید بحران اوکراین می تواند آثار و تبعات مخربی بر مذاکرات وین داشته باشد، اما به طور قطع و صددرصدی نمی‌توان عنوان کرد که جنگ اوکراین عملاً باعث شکست و بن‌بست مذاکرات وین خواهد شد.
ادامه مطلب
حشمت الله فلاحت پیشه در گفت وگو با دیپلماسی ایرانی پیرامون تاثیر مخرب تداوم و تشدید جنگ در اوکراین بر مذاکرات وین تاکید داشت که اگر چه من نسبت به سایه سنگین آغاز جنگ اوکراین بر مذاکرات وین بدبینم، اما در همین شرایط باز هم اعتقاد دارم آغاز جنگ در اوکراین توسط پوتین این آمادگی و پذیرش مضاعف را در طرف های اروپایی و آمریکا ایجاد کرده است که مذاکره بر سر پرونده فعالیت‌های هسته‌ای ایران هرچه زودتر به نتیجه برسد تا از یک طرف ایران بیش از پیش در زمین روسیه بازی نکند. دوما نفوذ مسکو در مذاکرات وین به پایان برسد و مهمتر از آن پرونده بسیار حساس و چالش برانگیز توان هسته‌ای ایران هرچه زودتر حل و فصل شود تا به تبعش انباشت چالش ها برای آمریکا و اروپا شکل نگیرد. از طرف دیگر اگر اروپا و آمریکایی‌ها هرچه زودتر مذاکرات وین را به نتیجه برسانند می‌توانند تمرکز بیشتری روی جنگ اوکراین و مقابله با روسیه داشته باشند.
ادامه مطلب
سید وحید کریمی در گفت و گو با دیپلماسی ایرانی تصریح کرد که بعد از مهندسی شدن پروسه انتخابات و تحقق حکومتی دیکتاتور، توتالیتر و غیر دموکراتیک در روسیه با هدف تداوم حکومت پوتین عملاً مسیر انزوای دیپلماتیک وی سال ها است که شکل گرفته، اما با این وجود پوتین با علم به اینکه اگر در قبال اوکراین دست به ماشه شود منزوی تر از گذشته خواهد شد این جنگ را آغاز کرد.
ادامه مطلب
کارل بیلت در یادداشتی می نویسد: هنوز صحبتی را که ده ها سال پیش با صدراعظم سابق آلمان هلموت کهل، دولتمردی آگاه به تاریخ اروپا داشتم، به خاطر دارم. وی در بحث درباره لوکزامبورگ خاطرنشان کرد که آلمان امن است زیرا حتی کوچکترین همسایه آن را به عنوان یک دوست نزدیک می بیند. آلمان با گذشته خود کنار آمده است اما روسیه نه! تا زمانی که این اتفاق نیفتد، تمام اروپا، به ویژه خود روسیه، همچنان رنج خواهند برد.
ادامه مطلب
ولادیسلاو سورکوف، دستیار سابق رئیس جمهوری روسیه که یکی از معماران گروه های جدایی طلب در شرق اوکراین بشمار می رود، معتقد است: روسیه معاصر نمی تواند در مرزهای شکل گرفته در سال ۱۹۱۸ بعد از امضای معاهده صلح امضا شده با آلمان در برست باقی بماند. سورکوف این اندیشه را در مقاله خود با عنوان «چشم انداز مه آلود دنیای زشت» در فضای مجازی در ۱۵ فوریه مطرح کرد.
ادامه مطلب