نرگس خان گل زاده سنگرودی و محمد عذیری در یادداشت مشترکی برای دیپلماسی ایرانی می نویسند: آیا فرهنگ های مختلف می توانند طبق فرهنگ بومی کشور خود عمل کنند؟ متن اعلامیه های حقوق بشر در خصوص تنوع فرهنگی چه دیدگاهی مطرح کرده است؟ چگونه می توان اصول حقوق بشر و فرهنگ بومی را توامان حفظ کرد؟
ادامه مطلب
امیر بی پروا در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: کنوانسیون منع شکنجه تحت عنوان کلی "کنوانسیون ملل متحد علیه شکنجه و دیگر رفتارها یا مجازات‌های ظالمانه، غیرانسانی یا تحقیر کننده"، در ۱۰ دسامبر ۱۹۸۴ توسط مجمع عمومی پذیرفت شد. پذیرش این کنوانسیون یک دست آورد جهانی برای حمایت بین المللی از قربانیان شکنجه است که همه کشورها را به جرم انگاری شکنجه و همچنین اعمال صلاحیت جهانی نسبت به شکنجه به عنوان یک جنایت بین المللی ملزم می کند. کنوانسیون منع شکنجه در سال ۱۹۸۷ لازم الاجرا شد و ۱۶۲ کشور کنوانسیون را امضا و تضویب کرده اند.
ادامه مطلب
علی اسدیان در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: ایالات متحده آمریکا ید طولایی در سرنگونی مخالفین منافع خود در کشورهای مختلف دارد و به عنوان حامی به اصطلاح بشر هر جنایتی را انجام می‌دهد و به هیچ کس هم پاسخگو نیست.
ادامه مطلب
سعید محمدی کاوند در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: آنچه مبرهن است این است که حمایت بدون قید و شرط آمریکا از اسرائیل و مشارکت در نسل کشی رژیم، باعث افزایش انزوای سیاسی داخلی و خارجی واشینگتن شده است.
ادامه مطلب
خانم گرینبرگ کال، نخستین مقام شناخته شده یهودی است که در اعتراض به حمایت بایدن از اسرائیل، کناره گیری می کند.
ادامه مطلب