
هدف غرب از نابودی ارمنستان چیست؟
احسان موحدیان در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: هدف اصلی غرب از تلاش برای تجزیه تدریجی و نابودی ارمنستان، تضعیف و محاصره روسیه و ایران است تا منافع خود را بهتر تامین کند.
ادامه مطلباحسان موحدیان در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: هدف اصلی غرب از تلاش برای تجزیه تدریجی و نابودی ارمنستان، تضعیف و محاصره روسیه و ایران است تا منافع خود را بهتر تامین کند.
ادامه مطلبگقارد منصوریان در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: به صراحت می توان به شکست سیاست های دولت پاشینیان و تضعیف جایگاه ارمنستان و همپیمان استراتژیک خود، روسیه را در معادلات منطقه قفقاز و عرصه بین الملل بیان کرد. دولت پاشینیان با امیدی غیر واقعی به غرب و اقدامات مغلوط خود، رنجش روسیه و کشورهای پیمان امنیت دسته جمعی را موجب شده است. تنها پیمان امنیتی جدی که ارمنستان عضو آن است.
ادامه مطلباحسان موجدیان در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: بر اساس اطلاعاتی که در این زمینه در منابع مختلف منتشر شده، اگر "بسته واشنگتن" به توافق نامه امضا شده مبدل شود، آنگاه سندی برای انحلال دولت ارمنستان آماده شده و روند محاصره این کشور تشدید خواهد شد که برای ایران نیز شرایط نامناسبی ایجاد خواهد کرد و کشورمان را در محاصره کشورهای ترک قرار خواهد داد.
ادامه مطلبروسیه به نمایندگی از سازمان پیمان امنیت جمعی، پشتیبانی نظامی – فنی و ناظران سازمان پیمان امنیت جمعی را ارائه می دهد. در پاسخ، مقامات ارمنستان از سهمیه معاون دبیرکل سازمان پیمان امنیت جمعی چشم پوشی می کنند و از برگزاری رزمایش های سازمان پیمان امنیت جمعی در خاک خود خودداری می کنند. در این میان، با حضور ناظران اتحادیه اروپا که با آغوش باز از سوی مقامات ارمنستان پذیرفته شدند، دشمن ارمنستان ۱۰۰ هکتار در عمق خاک مناطق مورد منازعه پیشروی کرده است.
ادامه مطلبآرتور وانتسیان در گفت وگویی تاکید دارد که جمهوری آذربایجان در تکاپوی این است که مسئله آینده امن و خودکفای خود را حل کند. در این راستا دولت باکو همه مشکلات و مسائل را با تهدید و توسل به زور از بین میبرد. وضعیت به جایی رسیده است که حکومت باکو حتی بعد از هشدارهای ایران هم عقبنشینی نمیکند. درباره اظهارات پاشینیان مبنی بر غیرممکنبودن تنش و امضای قرارداد صلح، میتوانم بگویم که من هیچ دلیلی برای چنین پیشبینیها در شرایط کنونی نمیبینم.
ادامه مطلبدستگیری، پرچسبزنی، احضارهای پیدرپی سفیر، اخراج دیپلماتهای ایرانی و از همه مهمتر موجسواری سیاسی، دیپلماتیک، رسانهای و امنیتی علیه تهران حکایت از آن دارد که باکو بر مدار سوءمحاسبه حرکت میکند؛ حال اینکه سوءمحاسبههای جمهوری آذربایجان تا کجا ادامه دارد و مهمتر از همه چه تبعاتی را برای این کشور و کل منطقه قفقاز به دنبال دارد؟ سؤالاتی است که از زوایای مختلف میتوان به آن ورود کرد.
ادامه مطلباحمد وخشیته در گفت وگویی تاکید دارد که میتوان انتظار داشت که فروش و ارسال جنگنده سوخو از سوی روسیه به ایران عملیاتی شود، اما چون اگر این اتفاق روی دهد، اسکادران هوایی ایران دچار تحول جدی خواهد شد، طبیعتا روسیه هم انتظار دارد که این جنگندهها در راستای افزایش تنش مورد استفاده قرار نگیرد؛ لذا این رفتار تهران است که تعیین میکند روسیه میتواند جنگندهای به ایران بدهد یا نه.
ادامه مطلبجلال خوش چهره در نوشتاری تاکید دارد که حمله مسلحانه و مشکوک یک شهروند به سفارت جمهوری آذربایجان در تهران، اگرچه در جای خود رخدادی مذموم و در خور محکومیت است، اما نباید بهانهای شود برای ماجراجوییهایی که در توهم کسب ادامه امتیازهای جنگ قرهباغ دست و پا میزند.
ادامه مطلباردوان امیراصلانی در یادداشتی می نویسد: در جریان نشست شورای وزیران امور خارجه اروپا در ۲۳ ژانویه، بروکسل با مأموریت دوساله حدود صد ناظر در مرز مشترک میان ارمنستان و جمهوری آذربایجان موافقت کرد. طبیعتا، مقامات ارمنستان که از چندین ماه پیش به امید مقابله با جنگافروزی فزاینده جمهوری آذربایجان در منطقه خواهان این تصمیم بودند، از آن به گرمی استقبال کردند. شورای اروپا توضیح میدهد که این مأموریت علاوه بر تلاش برای میانجیگری بین طرفین که از سوی اتحادیه اروپا هدایت میشود، باید ثبات مرز ارمنستان و جمهوری آذربایجان را نیز تقویت کند.
ادامه مطلبسرگئی ملکونیان در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: باز کردن مسیرهای ارتباطی یکی از عناصر روند کلی صلح است که شامل نشانه گذاری و تعیین حدود مرزهای بین کشورها، حل و فصل وضعیت قره باغ و امضای توافقنامه صلح بین ایروان و باکو می شود. به گزارش گروه بحران، روند حل و فصل در عمل کاملا متوقف شده و خطر یک جنگ جدید در حال افزایش است.
ادامه مطلببا اقدام الهام علیاف درباره فرستادن یک قاری قرآن به مرز ایران در کنار رود ارس و قرائت «سوره فتح»، برخی از رسانهها و تحلیلگران با نگاهی به تایملاین حمله به سفارت آذربایجان اعتقاد داشتند که این اقدام به نوعی دمیدن در شیپور جنگ است. اما امیر علیپور در گفتوگویی این اقدام را اگرچه غیرقابلدفاع و تحریککننده میداند اما به زعم او این اتفاق «هیچگاه به وقوع جنگ بین جمهوری اسلامی ایران و جمهوری آذربایجان منجر نخواهد شد».
ادامه مطلبصلاح الدین خدیو در یادداشتی می نویسد: همزمانی تعطیلی سفارت این کشور در تهران با افتتاح سفارت در تلآویو معنادار است. ایران در شرایط جنگ مستقیم و غیر مستقیم با اسرائیل، حضور امنیتی و نظامی آن در جوار مرزهای شمالی خود را تهدیدی آشکار می بیند.
ادامه مطلبمحسن پاک آیین در گفت وگویی تاکید دارد که گرچه باید نسبت به تقویت نفوذ و افزایش تحرکات خرابکارانه اسرائیل در منطقه قرهباغ بعد از روی کار آمدن نتانیاهو نگران بود؛ اما به نظر او ایران همواره با اشراف کامل اطلاعاتی و امنیتی، همه تحرکات و برنامههای اسرائیل را در پیرامون خود رصد میکند و برای هر سناریویی آماده است
ادامه مطلباحسان موحدیان در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: اظهارات آشتی جویانه یک طرفه مقامات جمهوری اسلامی ایران در طول سه دهه گذشته بسیار فراوان است و جالب اینکه هر بار بعد از این اظهارات که از سوی باکو با سردی، بی پاسخ گذاشته شده، به مدت کوتاهی رویه خصمانه قبلی از نو آغاز شده و رویکرد ایران همیشه واکنشی، انفعالی و محدود به تعداد کمی رسانه عمدتا مجازی بوده است. کارشناسان حوزه روابط بین الملل و سیاست خارجی در ایران نیز که با واقع بینی و نگرانی این روابط نامتعادل را رصد می کنند، در سطحی محدود و تنها در جواب این گستاخی ها اجازه یافته اند واکنش هایی آکادمیک از خود نشان دهند.
ادامه مطلباستفان والت در یادداشتی می نویسد: ظاهرا آن روزهایی که قدرت های بزرگ می توانستند یک جنگ بزرگ را با وسوسه دستاوردهای راهبردی آغاز کنند، به تاریخ پیوسته اند؛ کاری که ژاپن در سال ۱۹۰۵ علیه روسیه کرد یا بیسمارک پروس در جنگ های یکپارچه سازی آلمان انجام داد یا صدام حسین در زمان حمله به ایران و بعد به کویت انجام داد و در هر دو هم به سختی شکست خورد. ایالات متحده به عراق و افغانستان حمله کرد و به باتلاق هایی پرهزینه رسید و مداخله ۲۰۱۱ آمریکا در لیبی هم، به یک دولت ناکارآمد ختم شد. مداخله اسرائیل در لبنان به یک اشغال هجده ساله انجامید که عاقبتی بهتر از تقلای طولانی آمریکا در افغانستان نداشت. یورش صربستان به کوزوو، نهایتا به محاکمه و محکومیت اسلوبودان میلوشویچ به عنوان جنایتکار جنگی انجامید.
ادامه مطلبنام جعلی «آذربایجان غربی» که تمامیت ارضی ارمنستان را مورد هدف قرار می دهد تنها سرآغاز تبلیغات مخربی است که در بطن تأسیس این سازمان قرار دارد. از طرفی طبق توجیهات ایدئولوژیک این سازمان، بخش کاملی از ارمنستان کنونی به عنوان «سرزمین تاریخی آذربایجان» معرفی می شود؛ جایی که ادعا شده «مردم آذربایجان همواره اکثریت را تشکیل داده اند و باید به سرزمین های اجدادی خود برگردند».
ادامه مطلبسرگئی ملکونیان در یادداشتی اختصاصی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: مسدود کردن کریدور لاچین به منظور وادار کردن طرف ارمنی به امتیاز دادن، بخشی از فشار مشترک ترکیه و آذربایجان بر ارمنستان است. اظهارات خلوصی آکار وزیر دفاع ترکیه مبنی بر اینکه نیروهای ترکیه تا زمان افتتاح «کریدور زنگزور» در آذربایجان خواهند ماند، گواه این موضوع است.
ادامه مطلبمحمدحسین معصوم زاده در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: در صورت سقوط استپاناکرت (مرکز قرهباغ کوهستانی) سناریوهای ناخوشایندی پیش روی منطقه قفقاز جنوبی و مناطق اطراف آن از جمله ایران قابل تصور است. حذف مانعی همچون قرهباغ کوهستانی راه را برای اشغال سرزمینی ارمنستان و تغییر نقشه منطقه و در بلندمدت ضربات امنیتی به مناطق شمال غربی ایران را هموار میکند
ادامه مطلببه نظر می رسد برخی بازیگران منطقه ای و فرامنطقه ای از ترکیه و اسرائیل گرفته تا انگلستان و ایالات متحده به دنبال تکرار سناریوی اوکراین و تایوان برای جمهوری اسلامی ایران هستند. پیرو این گزاره تحلیلی باکو و شخص علی اف نقش «قربانی بزرگ» نظیر زلنسکی را برای غرب و با هدف زمین گیر گردن تهران را ایفا خواهد کرد.
ادامه مطلبسید محمدرضا دماوندی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: اگر باکو از برگزاری یک مانور ساده و کوچک یگان های فرعی ارتش ایران تا این حد مضطرب شده است باید متوجه شده باشد که نمی تواند به صرف پشتیبانی اسرائیل و ترکیه و حمایت های در سایه آمریکا و انگلیس وارد گردابی شود که جز پشیمانی سودی برای آنها به ارمغان نخواهد آورد. علی اف اگر رجزخوانی می کند این نکته را فراموش نکند که سرو صدای بازار مسگرها همیشگی نیست.
ادامه مطلباردوان امیراصلانی در یادداشتی می نویسد: در مواجهه با ناکارآمدی گروه مینسک که به سازمان امنیت و همکاری اروپا تبدیل شده، در یافتن راهحلی پایدار و مواجهه با وضعیت نیروی صلح خودخوانده «روسیه» میان آذربایجان و ارمنستان که به علت درگیری در اوکراین در مأموریت خود شکست خورده است، دو کشور فرصتطلب یعنی ترکیه و آذربایجان برای ارمنستان دندان تیز کردهاند.
ادامه مطلبدر شرایطی که آذربایجان نگران از چرخش ایران به سمت ارمنستان است برگزاری مراسم در سفارت این کشور در تهران با هدف ایجاد موازنه در سیاست خارجی ایران به نفع باکو قلمداد می شود.
ادامه مطلبطی روزها و هفته های اخیر جمهوری اسلامی ایران تحرکات سیاسی، دیپلماتیک و حتی نظامی و دفاعی خود را در کنار مرزهای شمال و شمال غربی کشور با هدف هشدار به باکو افزایش داده است. هر چند که پس از برگزاری رزمایش «اقتدار» نیروی زمینی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در حوزه ارس شدت موضع گیری ضدایرانی مقامات و رسانه های جمهوری آذربایجان طی یک هفته تا ده روز گذشته افزایش پیدا کرده است، اما به عقیده کارشناسان و ناظران امر تهران تنها از این راه می تواند نسبت به تحریکات باکو و نیم نگاه علی اف برای تحمیل دالان موهوم زنگه روز به ایروان و قطع مرزهای رزمینی ایران و ارمنستان اقدام کند.
ادامه مطلباحسان تقوایی در گفت وگویی معتقد است: جمهوری اسلامی ایران به هیچ عنوان حاضر به چشمپوشی از ۲۸ کیلومتر مرز مشترک خود با ارمنستان نیست. این خط قرمز تهران است که اجازه تغییرات ژئوپلیتیک در منطقه قفقاز را به هیچ کشوری نمی دهد. هر کشوری در حوزه سیاست خارجی خود خطوط قرمزی را تعریف کرده است و این مسئله (عدم تغییر ژئوپلیتیک منطقه قفقاز) هم جزو خطوط قرمز راهبردی سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران است.
ادامه مطلبموضعگیری های اخیر مقام های دولت باکو علی الخصوص شخص الهام علی اف عجیب و تا حدود زیادی قابل تامل است. مقامات باکو در دیدارهای اخیر خود با مقامات دولت های اروپایی از جمله امانوئل مکرون، رئیس جمهوری فرانسه، به صراحت و بدون هرگونه محدودیت و سانسور به نقض آتش بس و حتی اشغال اراضی ارمنستان اعتراف می کنند.
ادامه مطلبناگفته پیداست که پس از جنگ دوم قرهباغ، اسرائیل همواه به دنبال تعمیق نفوذ خود در قفقاز جنوبی با هدف تحتالشعاع قراردادن ایران بوده است. در همین راستا به اذعان برخی مقامات و رسانههای داخلی در کشور، صهیونیستها توانستهاند از نفوذ خود در قرهباغ برای انجام برخی از اقدامات مخرب علیه امنیت ایران سوءاستفاده کنند؛ از جاسوسی و خرابکاری گرفته تا ترور برخی مقامات کشور که مشخصا میتوان به ترور دکتر فخریزاده اشاره کرد.
ادامه مطلبعلیرضا محرابی تاکید دارد: چون اقتضائات ژئوپلیتیک در سایه هممرز بودن با جمهوری آذربایجان و جمهوری ارمنستان و همچنین بافت قومی و مذهبی در برخی از استانهای مجاور با این دو کشور به گونهای است که طرفداری و جانبداری صریح جمهوری اسلامی ایران از جمهوری آذربایجان یا جمهوری ارمنستان هزینههای زیادی را برای کشور به دنبال دارد که قطعا بیشتر از سود و منفعت آن است؛ بنابراین چون در شرایط کنونی استعداد و توان سیاسی، دیپلماتیک، نظامی، امنیتی و اجتماعی و بهخصوص اقتصادی کشور چندان پررنگ نیست، تهران نمیتواند استراتژی جانبداری از یکی از طرفهای مناقشه قرهباغ را به صورت بلندمدت ادامه دهد و این راهبرد را در ادامه پیش ببرد.
ادامه مطلبمحسن پاک آیین در گفت و گو با دیپلماسی ایرانی بر این نکته تاکید دارد که باکو از دوشنبه هفته گذشته با اقدام تهاجمی خود به خاک ارمنستان سعی کرده است به موازات تلاش های دیپلماتیک در حوزه میدانی هم یک برتری را با نفوذ و اشغال بخشی از خاک ارمنستان فراهم کند تا آن را به عنوان اهرم فشار در مذاکرات به کار ببرد که بتواند دالان زنگزور را بدون حاکمیت ارمنستان با جانمایی مرزها اجرایی کند.
ادامه مطلبجمهوری آذربایجان امکان دسترسی ارمنستان به قره باغ را فراهم می سازد اما ارمنستان اجازه نمی دهد تا جمهوری آذربایجان از طریق دالان زنگزور به منطقه خودمختار نخجوان که بخشی از خاک این کشور محسوب می شود، دسترسی داشته باشد.
ادامه مطلبعلی بمان اقبالی زارچ در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: بطور کلی اشتیاق امریکا برای حضور در شرق اروپا و خصوصا منطقه بالکان راهبردی حساب شده در راستای جهانی شدن و تسلط بر شاهراه مراسلاتی و ترانزیتی انرژی و کالا ارزیابی می شود چرا که یک نظریه سیاسی از دیرباز مطرح بود که اروپای شرقی قلب مهمترین نقطه حساس جهان است و کشوری که بر آن حاکم شود، بر جهان نیز تسلط خواهد یافت.
ادامه مطلب