مهدی نوربخش در یادداشتی می نویسد: اگرچه منوچن و پامپیو اعلام کرده‌اند که فشار حداکثری در مورد ایران ادامه پیدا می‌کند، اما آنها و همه می‌دانند که این سیاست در مورد ایران با شکست روبه‌رو شده است.
ادامه مطلب
اکبر قاسمی در یادداشتی می نویسد: چنانچه بخواهیم ارزیابی دقیق تری ارائه کنیم یکدندگی بولتون نتوانست در برابر تکبر و شفیتگی ترامپ نمره قبولی را برای ادامه همکاری با ترامپ فراهم کند. محصول این انباشت اختلافات در یک سال و اندی موجب، ازدست دادن پست و موقعیت بولتون در آخرین بازی شطرنج حساس بین خانواده ترامپ و پمپئو را پدیدار کرد تا ترامپ همچنان طیف مجیزگویان و بله قربان گویان او که شامل طیفی از نزدیکان او همچون پمپئو و منوچین که به نحوی شگرف در پیاده سازی افکار او، خدمات شایانی را انجام می دهند را بر بولتون ترجیج دهد.
ادامه مطلب
مایکل پریجنت، عضو موسسه هادسون با بیان این که ترامپ "اهرم سازی" را می فهمد، گفت: ترامپ در گفت وگو با کره شمالی و اکنون با طالبان این توانایی را نشان داد. "او فقط برای رسیدن به یک توافق حاضر نیست با هرچیزی موافقت کند. او می فهمد که اگر توافقی را خیلی زیاد بخواهد به یک توافق بد خواهد رسید."
ادامه مطلب
مایکل پریجنت، پژوهشگر ارشد امریکایی امور خاورمیانه در موسسه هادسون در روزنامه عربستانی عرب نیوز در یادداشتی ایران را متهم کرده که برای فشار به اروپا به ادعای او، اقدام به عملیات ایذایی در خلیج فارس، تنگه هرمز و باب المندب کرده است. یعنی واقعیت را کاملا وارونه کرده تا تحلیل اشتباه خود را بر اساس داده های کاملا اشتباه و خلاف واقع به نوعی توجیه و نتیجه گیری را در نهایت، استفاده به مطلوب کرده باشد. و الا کیست که نداند ایران ۱۴ ماه منتظر ماند طرف های دیگر برجام به ویژه اروپایی ها که بعد از خروج امریکا از برجام وعده داده بودند که خلاء نبود امریکا را پر کنند و مزایای اقتصادی ایران در برجام را تامین کنند، در طول این مدت هیچ کار نکردند و حتی در برخی مواقع در جبهه ایالات متحده ایستادند و خواسته های ناحقی را مطرح کردند.
ادامه مطلب
تشدید تنش توسط تهران، قابل پیش بینی بود اما مخاطره آمیز هم هست چرا که می تواند به جنگی منطقه ای بیانجامد که هیچ کس خواهان آن نیست. اما از سوی دیگر، تهران را از اهرمی دیپلماتیک برخوردار می کند تا اروپا را وادار کند که سازوکاری موثر برای تجارت و خرید نفت از ایران فراهم آورد. همچنین به کاخ سفید علامت دهد که ادامه فشار حداکثری اش، هزینه زیادی روی دستش می گذارد.
ادامه مطلب
چین ایران را به عنوان نزدیکترین دوست خود نمی بیند. پکن هنوز هم توجه نزدیکی به حساسیت های واشنگتن نسبت به تهران دارد. تازه ترین آمارهای اقتصادی نشان می دهد که در پنج ماهه اول ۲۰۱۹، تجارت چین با ایران، به نسبت دوره مشابه سال پیش، افت چشمگیری داشته است. سنگ اندازی های چین در مسیر عضویت کامل تهران در سازمان همکاری های شانگهای هم عامل ناخشنودی تهران است.
ادامه مطلب
علی ربیعی در یادداشتی می‌نویسد: همه تلاش دولت تدبیر و امید در طی فرصت باقی مانده آن است که یک دولت بدون تحریم تحویل نسل ۱۴۰۰ دهد و چهل سال دوم انقلاب ما چهل سال بدون تحریم شود. ما به مثابه یک ملت دیوار تحریمهای ظالمانه را دچار فروپاشی کرده و بار دیگر، نیرومندتر از هر زمان دیگر، دیوار ظلمت را نابود خواهیم کرد.
ادامه مطلب
آیا فشار حداکثری دولت آمریکا علیه جمهوری اسلامی جواب خواهد داد؟ آیا تلاش جدید اروپایی‌ها راه به جایی خواهد برد؟ آیا ترامپ در موضع ضدجنگش باقی خواهد ماند؟ آیا آن گونه که ایران می‌گوید قدرت این کشور است که مانع حمله آمریکا می‌شود؟
ادامه مطلب
ولادیمیر ساگین، پژوهشگر ارشد در مرکز مطالعات شرقی وابسته به آکادمی علوم روسیه به کامرسنت می گوید: «در تهران متوجه شده اند که ترامپ نظری درباره اطلاعات منتشر شده درباره پیشنهاد مکرون نمی دهد. این مساله سبب شده است تا ایرانی ها این گونه برداشت کنند که ایالات متحده مانع از توافق میان تهران و پاریس نخواهد شد.»
ادامه مطلب
جلال خوشچهره در یادداشتی می‌نویسد: روپائیان در یک‌سال و اندی گذشته با وجود مخالفت در خروج امریکا از برجام، در بسیاری از مواضع دولت این کشور علیه سیاست‌های تهران هم‌سویی نشان داده و در شمار خواست‌هایشان قرار داده‌اند. تعلل اروپائیان در اجرای سیاست‌های عملی برای جبران خسارت‌های ایران، می‌تواند به عنوان راهکاری برای ارزیابی تأثیر سیاست فشار حداکثری و نتایج فرساینده آن بر بنیه سیاسی و اقتصادی این کشور تلقی شده و از همین رو تردید تهران را در تعهد اروپائیان به اجرای وعده‌هایشان تشویق کند.
ادامه مطلب
علی ربیعی در یادداشتی می نویسد: در دوره قبل با وجود تحریمهای بین‌المللی و قطعنامه‌های متعدد شورای امنیت، در جهان تبدیل به یک جزیره شده بودیم. همان قطعنامه‌هایی که رئیس وقت دولت آنها را کاغذپاره می‌نامید و با ورود به مباحث بی‌حاصل و بی‌فایده تاریخی، خود را کنار نظام‌های پرمساله، فروریخته و آتش افروز گذاشته بود. اما رأی مردم راه را تغییر داد. جایگاه ایران در نظام بین‌الملل به واسطه مذاکراتی که منجر به توافق بین‌المللی هسته‌ای شد، بهبود یافت.
ادامه مطلب
محمد مهدی مظاهری در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: اروپا در حفظ توافق برجام، ایستادگی مقابل تحریمهای یکجانبه و غیرقانونی آمریکا و نشان دادن استقلال خود در مقابل این کشور شکست خورده و حال به تکاپو افتاده تا بحران برجام را از طریق بازی دادن مجدد آمریکا و کشاندن ایران و آمریکا پای میز مذاکره حل و فصل کند.
ادامه مطلب
علی موسوی خلخالی می نویسد: نکته مهم در اینجا این است که حتی مکرون هم با پیشنهادهای خود در نهایت همه چیز را منوط به رضایت امریکا کرده است. آیا این چیزی جز تحقیر تمام و کمال اروپا نیست که نمی تواند بدون امریکا کاری از پیش ببرد؟ آیا برای اروپا تحقیرآمیز نیست که حتی در عمل به وعده ها و تعهداتش نیز باید به اذن امریکا باشد، حتی اگر حقوق و منافع اروپا در میان باشد؟
ادامه مطلب
بهاء الدین بازرگانی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: ضرورت غیرقابل اجتناب است که راه های تعاملیِ برون رفت از فشارها و مخاطرات با فراست، واقع بینی و فرصت سنجی، یافته شود که زمان به سود کشور جریان ندارد. همزمان باید راهبرد "مقاومت" نیز تعیین شود، ساختارهای اساسی و عملیاتی آن طراحی و آفت ها و فسادزدگی ها با صلابت و عدالت سرکوب و اعتماد آسیب دیده مردم اعاده شود.
ادامه مطلب
گزارش کشوری سال ۲۰۱۸- شاخص تغییر بنیاد "برتلسمان استیفتونگ" (BTI) درباره ایران گروه ترجمه: مجتبی خادمی و سمیرا غلامرضا ناظران: ابوالفضل غیاثوند، ابوالقاسم اسکندری *تهیه شده توسط مرکز بررسی های استراتژیک ریاست جمهوری
ادامه مطلب
محمد فاضلی در یادداشتی می نویسد: ماجرای ما و آمریکا بعد از برجام، یک رویداد بزرگ سیاسی است. اما این تجربه به شرطی به یک تجربه پربرکت جمعی تبدیل خواهد شد که هر یک از بازیگران دامن خود را به تجربه بیالاید، خیس شود و خود را بازآفرینی کند. ظرفیت بازآفرینی را هنگامی می‌توان افزایش داد که بازیگران از خیال تحقق یک هدف بزرگ در زمان کوتاه دست بردارند.
ادامه مطلب
جلال خوشچهره در یادداشتی می‌نویسد: دو سفر فشرده «محمد جواد ظریف» به محل اجلاس سران گروه هفت و اظهارات مقام‌های ایرانی در تمایل به راه‌حل‌های دیپلماتیک، توپ را به زمین دولت امریکا انداخته است. «دونالد ترامپ» در بیاریتس نه تنها درباره ایران، بلکه دیگر مسائلی که خود به وجود آورنده آنها بوده در اقلیت قرار دارد؛ مسائلی چون تجارت جهانی، و سیاست‌های یکجانبه‌گرا که سبب ازهم‌پاشی اجماع اروپا ـ امریکا در بسیاری از مسائل بین‌المللی و منطقه‌ای شده است.
ادامه مطلب
هیچ خبری از جزئیات این دیدار منتشر نشده و کسی هم نمی داند که دقیقا در آن چه گذشته اما یک منبع آگاه به دیپلماسی ایرانی گفت که مذاکراتی که در پاریس آغاز شده و مبتنی بر پیشنهادهای طرف فرانسوی است، بسیار سخت و پیچیده است.
ادامه مطلب
احمد زیدآبادی در یادداشتی می‌نویسد: طبعاً اگر ایران بتواند در سد تحریم‌ها شکافی ایجاد کند، دیگر چه انگیزه‌ای برای آغاز مذاکره با آمریکا بر سر سایر مسائل مورد اختلاف خواهد داشت. همینطور اگر آمریکا اجازه رخنه در نظام تحریم را صادر کند دیگر چه ابزاری برای کشاندن ایران به پای میز مذاکره در دستش باقی می‌ماند؟
ادامه مطلب
محمود سریع القلم در یادداشتی می نویسد: ثبات سازی در ذهنِ شهروندان و آینده ای که منتظر آنهاست، مهمترین جهت‌گیری سیاست خارجی است. مذاکرات، برای اصلاحِ سیاستِ خارجی آمریکا و یا اقناعِ اروپایی‌ها نیست، بلکه باید به منظور ثبات سازی زندگی شهروندان در داخلِ کشور طراحی و مدیریت شوند. شاید مفید باشد به جایِ اقناع دیگران، قدری برای افزایش سطح دانش و تنظیم اولویت‌ها، کتاب و Textbookبخوانیم.
ادامه مطلب