بدون تردید، افزایش تعداد کشورهای عضو این گروه فرآیند تصمیم گیری را پیچیده خواهد کرد، با این حال، رویکردهای مشترک به اصول حکمرانی جهانی، تمایل به حمایت از مکانیسم های چند جانبه که کشورهای بریکس بزرگ را متحد می کند، به ما اجازه می دهد تا انتظار داشته باشیم که یک دستور کار مشخص و قابل دستیابی حفظ خواهد شد.
ادامه مطلب
علی مفتح در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: بر اساس آمار کمیساریای عالی سازمان ملل متحد برای پناهندگان، در سال ۲۰۲۲ میلادی ۲٫۹۶۹ نفر از آذربایجان در کشورهای دیگر درخواست پناهندگی کرده اند. از این تعداد، ۱٫۱۲۸ نفر که بزرگ ترین قسمت از این افراد هستند درخواست پناهندگی خود را به کشور آلمان داده اند. فرانسه با ۲۰۲ نفر در جایگاه دوم ایستاده و ایالات متحده آمریکا هم با دریافت ۳۱۶ درخواست پناهندگی از شهروندان آذربایجان در جایگاه سوم قرار دارد. به غیر از ایالات متحده، کانادا، بریتانیا و مولداوی، همه افرادی که از آذربایجان گریخته اند درخواست پناهندگی خود را به کشورهای عضو اتحادیه اروپا داده اند.
ادامه مطلب
با ادغام عربستان سعودی، امارات متحده عربی، ایران، مصر، اتیوپی و آرژانتین، این گروه ۴۶ درصد از جمعیت کره زمین و کمی بیش از یک سوم تولید ناخالص داخلی جهان را تشکیل می دهد. برای گروهی که در حال حاضر به دو کشور پرجمعیت آسیایی در جهان متکی هستند، این تغییر مقیاس قابل توجهی است.
ادامه مطلب
بهرام امیراحمدیان در یادداشتی می نویسد: بریکس، مجموعه‌ای بلندپرواز اما نامتجانس از کشورهایی است (شامل برزیل، روسیه، هند، چین و آفریقای جنوبی) که مایل‌اند تصور تسلط غربی‌ها را بر امور جهانی به چالش بکشند.
ادامه مطلب
نعمت الله ایزدی می گوید: زمانی که گورباچف روی کار آمد و شعار تنش‌زدایی با جهان را مطرح کرد، طبیعتا اتحاد جماهیر شوروی باید روی نقاطی که مناقشه جدی در آن وجود داشت، تمرکز می‌کرد که به نظر من یکی افغانستان بود و دیگری ایران.
ادامه مطلب
ناصر نوبری در گفت گویی معتقداست که مهمترین ویژگی تفکر سیاسی گورباچف که نام آن را "تفکر نوین سیاسی' گذاشته بود این بود که اولویت نظامی گری و لشکرکشی را در روابط خارجی کنار گذاشته بود.
ادامه مطلب
قزاقستان یکی از کشورهایی است که برای پیوستن به بریکس بسیار اشتیاق دارد و فکر می کند که از ظرفیت های لازم سیاسی و اقتصادی برای عضویت در این سازمان برخوردار است.
ادامه مطلب
چین در ۴ دهه اخیر به رشدی رسید که در جهان بی نظیر بود. از سال ۱۹۷۸ یعنی سال اصلاحات اقتصادی تا به امروز تولید ناخالص داخلی کشور به طور متوسط سالانه ۹% افزایش داشته است و این امکان را برای حدود ۸۰۰ میلیون شهروند فراهم آورد که از فقر دور شده و کشور را به یک قدرت جهانی تبدیل ساخت که موجبات نگرانی ایالات متحده آمریکا را فراهم آورد. مسیری که این کشور طی کرد رشک برانگیز است که البته باید مراقب برخی از نگرانی های بلندمدت اخیر هم باشد.
ادامه مطلب
سید محمد شفیعی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: تا چندین سال پیش آمریکا قدرت یکه‌تاز در حوزه کارائیب و آمریکای لاتین به شمار می‌رفت، اما اکنون موازنه در این مناطق کاملا تغییر کرده است. به دنبال حضور آمریکا در جنوب شرق آسیا، چین نیز نفوذ خود را در این مناطق گسترش داده است. به طور عمده چین دو هدف سیاسی در این منطقه دارد که سعی دارد با عامل اقتصادی راه را برای رسیدن به آن هموار کند.
ادامه مطلب
به نظر می رسد داستان دیدار نجلا منقوش، وزیر امور خارجه لیبی با الی کوهن، همتای صهیونیستی اش همچنان سر دراز دارد. این دیدار به مثابه رسوایی سیاسی نه تنها برای منقوش گران تمام و به برکناری و حتی احتمال محاکمه او منجر شده که قصه به جاهای باریک حساس تا پای سرنگونی دولت لیبی و نیز جرم انگاری عادی سازی روابط با صهیونیست ها منجر شده است. در همین رابطه و به گزارش خبرگزاری اسپوتنیک، وزارت امور خارجه تشکیلات خودگردان فلسطین اعلام کرد که نخست وزیر دولت وحدت ملی لیبی از سفارت فلسطین در طرابلس مخالفت خود با عادی‌سازی روابط با تل‌آویو و جرم بودن آن را اعلام کرد.
ادامه مطلب