محمدرضا بهرامی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: حفظ این میراث مشترک تاریخی تمدنی که هویت مردمان این حوزه را شکل داده و انتقال آن به نسل های آینده، انتخابی به جز تقویت همگرائی در برابر دو کشور قرار نمی دهد. در واقع می توان منافع مشترک تمدنی را به عنوان یکی از عوامل مهم پیوند دهنده دو ملت به حساب آورد.
ادامه مطلب
یعقوب یسنا در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: زبان ما از نخستین شکل‌گیری مردم ایرانی واحد و یگانه بوده و همیشه با وصف داشتن لهجه‌ها و گویش‌های محلی، یک زبان واحد و محوری داشته‌ایم. امروز، زبان فارسی زبان واحد و محوری ما است.
ادامه مطلب
محمد حسینی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: همسایگان افغانستان از نزدیک تحولات این کشور را رصد می کنند و ایران؛ روسیه و چین گرچه از حضور آمریکاییها و متحدان غربی این کشور در افغانستان ناراضی اند اما همزمان از خروج غیرمسئولانه نیروهای خارجی نیز خوشحال نیستند و نگران سرازیر شدن مشکلات این کشور مانند ناامنی، مهاجرین بیشتر، افزایش تولید و قاچاق مواد مخدر و .... به داخل مرزهای خود هستند.
ادامه مطلب
سبحان یحیائی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: در یکصد سال گذشته، از زمان سلطنت امان‌الله خان در افغانستان و به تخت نشستن رضا شاه پهلوی در ایران، تا به امروز، هر دو کشور آبستن ناملایمات و جنگ‌ها و رنج‌های بسیاری بوده‌اند. در این میان، افغانستان، بیش از ایران از جنگ‌ها و حضور نیروهای خارجی و منازعات داخلی زخم بر چهره دارد، اما هر دو سرماخورده یک زمستانیم.
ادامه مطلب
قدرت الله بهبودی نژاد در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: در ماه مه ۲۰۱۸، ایالات متحده اعلام کرد که از برنامه جامع اقدام مشترک (برجام) خارج شده و تحریم های یک جانبه اقتصادی علیه ایران از جمله صنعت نفت خود را اعمال کرده است. ایالات متحده همچنین تهدید به اعمال تحریم های ثانویه علیه کشورهایی که به خرید نفت ایران ادامه می دهند، کرد. اگرچه هند از واردات نفت ایران برای ۱۸۰ روز در دو بار معاف شد، ولی شرکت های نفتی هند تصمیم گرفتند واردات نفت خود را از ایران کاهش دهند و سرانجام تمام واردات نفت را متوقف کردند زیرا ایالات متحده از تجدید معافیت در پایان دوم در آوریل ۲۰۱۹ خودداری کرد. این اقدام هند به تلخی روابط دو جانبه میان دو کشور منجر شد، زیرا تهران دوست داشت هند حتی از نظر نمادین، خرید نفت از شرکت های ایرانی را از طریق قراردادهایی مانند پرداخت روپیه ادامه دهد.
ادامه مطلب
مانند دیگر همسایگان ایران، ارمنستان و جمهوری آذربایجان نیز در تلاشند تا دریابند که روی کار آمدن ابراهیم رئیسی، رئیس جمهوری محافظه کار منتخب، چه تاثیری بر جهت گیری های ایران در قبال منطقه خواهد داشت. از دیدگاه جمهوری آذربایجان، ادامه سیاست های دولت میانه رو حسن روحانی مطلوب است. در مقابل، ارمنستان در حال خروج از بحران، هنوز نتوانسته استراتژی منسجم سیاست خارجی متناسب با واقعیت های جدید داشته باشد.
ادامه مطلب
عبدالساده نیسی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: مناسبات تهران و کابل همواره دوستانه بوده و ایران از جمله کشورهایی است که در تجاوز شوروی به افغانستان به این کشور کمک کرد و همچنین میزبانی ۴۰ ساله ایران از مهاجران افغانستانی نیز قابل توجه است. طی چهار دهه گذشته، شمار زیادی از افغان های مهاجر مقیم در جمهوری اسلامی ایران، در بخش های مختلف به ارتقای اندوخته های علمی خود پرداخته اند و پس از آنکه به افغانستان بازگشته‌اند، در رشته‌های خود مشغول فعالیت هستند.
ادامه مطلب
امیرهوشنگ کریمی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: طبعا ً کارامدی و تخصص و تجربه برای مدیریت و راهبری امر خطیر سیاست خارجی، یک ضرورت و پیش فرض به نظر می رسد. معذالک بررسی سوابق وزرای امور خارجه قدرت های بزرگ و کشورهای مطرح در عرصه دیپلماسی و سیاست جهانی مانند آمریکا، روسیه، انگلیس و امثالهم اتفاقا ً بصیرت های متفاوتی خلاف پیش فرض تخصص و تجربه ارائه می دهد. اینکه تقریبا ً هیچ یک از وزرای امور خارجه این کشورها، قبل از انتصاب سابقه کار و فعالیت در وزارت امور خارجه نداشته و حداکثر اینکه تجربه فعالیت در یک سازمان بین المللی مانند سازمان ملل را در کارنامه حرفه ای خود داشته اند. در این زمینه می توان به سرگئی لاورف، وزیر امور خارجه کنونی روسیه و یا کاندولیزای رایس وزیر امور خارجه دولت جرج بوش اشاره کرد که صرفا ً با توشه فعالیت در سازمان ملل توانستند به منصب وزارت امور خارجه کشورشان دست یابند. یا در مورد وزرای امور خارجه انگلیس به ضرس قاطع هیچ کدام حتی همین سابقه و تجربه را نیز نداشته اند.
ادامه مطلب
لیلی ماه نعمانی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: هزار برگ دفتر و دیوان را هم که ورق زنیم، هزار تفسیر هم که از متون کهن به دست آوریم، آن چه از پس هزار پرده رخ می نمایاند، عمق تاریخی پیوند این دو خطه است. مگر می شود بلخ، غور، کابل، هرات و نیمروز را از تاریخ اوستایی و شاهنامه ای ایران بزرگ مجزا دانست؟ مگر می شود عکس رخ یار را در آئینه هم نبینیم؟
ادامه مطلب
سید حمید الله موسویان در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: روابط سیاسی افغانستان و ایران متفاوت از ارتباطات سیاسی دیگر کشورها است، چون مبنای اصلی ارتباط میان این دو کشور، بیشتر از اینکه تلاش حکومت‌ها بوده باشد، زاده‌ی ارتباطات تنگاتنگ دو ملت است. اشتراکات فرهنگی، زبانی، مذهبی و تاریخی میان باشندگان این دو سرزمین به حدی مردمان این دو کشور را در هم تنیده ساخته که به مشکل جدایی و تمایز هویت فرهنگی میان شهروندان آن‌را می‌توان تصور کرد.
ادامه مطلب