پس از یک سکوت طولانی و مرموز، جو بایدن، رئیس جمهور آمریکا درباره تمرکز روزافزون نیروهای روسیه در نزدیکی مرز اوکراین صحبت کرد اما با توجه به پیام حیرت انگیز و خطرناکش، بهتر بود که ساکت می ماند.
ادامه مطلب
هادی خزاعی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: به نظر می رسد اتفاقات سال ۲۰۲۱ در روابط فرانسه با آمریکا، دولت آقای ماکرون را برای حرکت تدریجی در مسیر ضرورت تقویت استقلال دفاعی و سیاسی در چارچوب اتحادیه اروپا و یا بطور مستقل در برابر برخی از سیاست های آمریکا که مغایر با سیاست اتحادیه اروپا و از جمله فرانسه است مصم کرده اما اینکه آیا این کاشت به برداشت خواهد رسید مستلزم تحقق شروط مهمی نظیر همراهی سایر اعضای اتحادیه اروپا، ظرفیت و توانایی اقتصادی و سیاسی این کشور، دادن هزینه از سوی دولت فرانسه و یا به تعبیری ورود بدون اتکاء به آمریکا به تحولات بین المللی و منطقه ای و در نهایت تمایل آمریکا برای خلاصی از بار اقتصادی و امنیتی اروپا با هدف تمرکز روی فعالیت های چین است.
ادامه مطلب
پیمان منع سلاح های هسته ای که از بسیج سازمان‌های غیردولتی و قدرت‌های غیرهسته‌ای به وجود آمده است، قصد دارد ابزاری برای ازسرگیری خلع سلاح و برانگیختن بحث در مورد خطرات وابستگی به سلاح‌های هسته‌ای باشد. هیچ یک از قدرت های هسته ای در مذاکرات شرکت نکردند و اکثریت کشورهایی که امنیت خود را به آنها وابسته هستند، مانند کشورهای عضو ناتو در حاشیه باقی ماندند.
ادامه مطلب
سیدوحید کریمی در نوشتاری برای دیپلماسی ایرانی تاکید کرد: از زمانی که پوتین ماندن در قدرت را مهندسی کرد؛ اعتبار پوتین در بین کشورهای غربی از بین رفته است و با هر تنش و فرصتی پوتین درصدد حضور در مذاکرات با کشورهای غربی است که غرب هم از تلاش های سخیف پوتین آگاه است و اعتبار را به پوتین نمی دهد، کما ینکه در مناقشه اکراین نیز شاهد این ادعا بودیم.
ادامه مطلب
در نظرسنجی اخیر مؤسسه بین المللی جامعه شناسی در کی یف، یک سوم اوکراینی ها و ۲۲ درصد داوطلبان مقاومت مدنی می گویند که آماده اند برای مقاومت در برابر مداخله روسیه سلاح به دست گیرند. قطعا هزینه انسانی چنین تهاجمی برای مسکو بسیار بالا خواهد بود.
ادامه مطلب
نبیل فهمی می نویسد: تنش های کنونی بر سر اوکراین و ایران، یادآور مفهوم «نه جنگ و نه صلح» است که در قرن گذشته سال ها بر خاورمیانه حاکم بود و در عین حال هر چند وقت یک بار، برخی درگیری های نظامی محدود و تحرکات دیپلماتیک برای کنترل اختلافات – نه حل آن – روی می داد.
ادامه مطلب
مهدی پورباقر در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: روسیه با اتکا به «سیاست های سخت» و با دخالت های نظامی محدود، به ویژه با تمرکز بر «جنگ های نیابتی، هیبریدی و تبلیغاتی»، به رقابت با آمریکا ادامه خواهد داد. مسکو نشان داده بیش از هر بازیگر دیگری – حداقل در عمل – آماده به چالش کشیدن قدرت هژمونی ِآمریکاست؛ اما حد این کنش های روسیه نیز حائز اهمیت است؛ چرا که آمریکا همواره بنا به «استراتژی کلان جهانی» و تعریف گسترده خود از «منافع ملی» زمین بازی را تبیین و مبتنی بر گزاره های فوق عمل می کند.
ادامه مطلب
توماس گراهام، کارمند ارشد سابق دولت جورج دبلیو بوش، رئیس جمهوری اسبق امریکا و راجان منون، دانشمند علوم سیاسی در کالج شهر نیویورک و دانشگاه کلمبیا که متخصص جنگ، صلح و اخلاق است ایده تعلیق ۲۰ تا ۲۵ ساله در مورد عضویت اوکراین و جمهوری های دیگر شوروی سابق در ناتو را مطرح کردند و خاطرنشان ساختند که مسکو می‌تواند این سازش را بپذیرد، زیرا روسیه می‌داند که ناتو هرگز ممنوعیت صرف گسترش به این کشورها را نخواهد پذیرفت.
ادامه مطلب
مریم خالقی نژاد در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: اکنون هژمون های قدیمی به تلاش برای یارکشی در نظم جدید اقدام کرده اند تا جایی که به ظن برخی ها یارکشی های مختلف به خصوص چند ابر قدرت در سطح مناسبات بین المللی بسیار پررنگ شده است. امریکا و اروپا در یک محور و سپس چین و روسیه در محور همگرایی بیشتر قرار گرفته اند و روز به روز این همگرایی بارزتر می شود. در این بین هژمون های منطقه ای نیز روال گذشته را از بین برده اند و به میان آمده اند تا در گذار به نظم جدید تاثیرگذار باشند.
ادامه مطلب
خاویر سولانا، دبیر کل اسبق ناتو و عضو برجسته موسسه بروکینگز می نویسد: میخائیل گورباچف، آخرین رهبر اتحاد جماهیر شوروی، از تغییراتی که روسیه در دهه‌های آینده با آن مواجه خواهد شد، آگاه بود. او در سخنرانی‌ای که رسماً اتحاد جماهیر شوروی را در ۲۵ دسامبر ۱۹۹۱ منحل کرد، اعلام کرد: «ما در دنیای جدیدی زندگی می‌کنیم». در «دنیای جدیدی» که گورباچف به آن اشاره کرد، بخشی از این سرزمین از دست رفته موقعیتی منحصر به فرد در قلب و ذهن رهبران روسیه اشغال کرده است: اوکراین.
ادامه مطلب