انتخاب سردبیر

دومینو تکراری روابط تاریخی (بخش سوم)

امنیت اروپا، تحولات خاورمیانه و منافع روسیه

علی بمان اقبالی زارچ در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: اتحادیه اروپا در سال های اخیر در توسعه ابزارهای واقعی سعی داشته تا بتواند سیاست خارجی حساب شده و متوازنی را اجرا کند. البته در اینجا سوالاتی در مورد میزان تاثیر این سیاست ها در عرصه منطقه ای و بین المللی وجود دارد که وجهی از آن به نحوه مدیریت بحران ها و چالش های اختصاصی قاره سبز به ویژه در نحوه گذر از بحران های کرونا، مهاجرت غیرقانونی و مشکلات اقتصادی برمی گردد؛ امری که به مفهوم تمرکز بیشتر به سیاست داخلی است و موضوع مهم در این زمینه میزان توانمندی اتحادیه در شفاف سازی سیاست خارجی و نسبت استقلال رویکردها در موضوعات مهم بین المللی است.

ادامه مطلب

ایران در مسیر صلح و همکاری مشارکت آمیز مبتنی بر احترام و اعتماد متقابل

آقای هوک دیپلماسی شما نژادپرستانه و مافیایی است!

سعید محمدی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: بی شک چنانچه امکانی برای برگزاری یک دادگاه صالحه بین المللی فراهم بود، امثال بریان هوک، نماینده بزرگترین باندهای مافیایی فروش اسلحه آمریکا باید به سئوالات بسیاری پاسخ می دادند از جمله اینکه؛ به چه دلیل ضمن اعمال سیاست های دوگانه از یک سو برای کشورهایی چون عربستان سعودی و امارات متحده عربی که کودکان و زنان بیگناه یمنی را با سلاح های آمریکایی سلاخی و به خاک و خون می کشند، تسلیحات  ممنوعه، بسیار خطرناک و حتی کشتار جمعی ارسال می کنید؟!!!

ادامه مطلب

تاثیر وضعیت نابسامان این روزهای اقتصاد کشور بر سیاست خارجی

مذاکره مجدد با آمریکا راهگشای مشکلات کشور نیست

محمد جواد جمالی نوبندگانی در گفت وگو با دیپلماسی ایرانی ضمن تاید بر این نکته که مذاکره مجدد با آمریکا راهگشای مشکلات کشور نیست، در خصوص تاثیر وضعیت نابسامان این روزهای اقتصاد کشور بر سیاست خارجی معتقد است: به همان ترتیبی که مناسبات، تحولات و شرایط حوزه سیاست خارجی نیز می تواند آثار و تبعات مثبت و یا احیانا منفی بر دیگر حوزه‌های کشور داشته باشد، چرا که قطعاً اقتضائات دیپلماسی و سیاست خارجی کشور و به خصوص مسئله تحریم ها وضعیت بسیار تلخی را برای اقتصاد و معیشت کشور شکل داده است که متاسفانه اکنون سنگینی آن بیش از پیش بر دوش مردم احساس می شود؛ در آن سو همین وضعیت نامطلوب می‌تواند آثار بدی هم بر کاهش توان دیپلماسی جمهوری اسلامی ایران داشته باشد. چون یقینا تداوم و تشدید این وضعیت توان چانه زنی سیاسی خارجی ما را کاهش خواهد داد.

ادامه مطلب

وضعیت فعلی دولت عراق را باید درک کرد

مصطفی الکاظمی، الحشد الشعبی و فشار امریکایی ها

علی موسوی خلخالی در یادداشتی می نویسد: عراق در حال حاضر در وضعیت سختی به سر می برد. این درست است که تظاهرات اعتراضی مردم فروکش کرده و جایی اثری از تظاهرات نمی بینیم اما این به آن معنا نیست که مردم از وضع موجود راضی هستند. مصطفی الکاظمی، نخست وزیر عراق بهتر از هر کس می داند که وضعیت و موقعیتش چقدر شکننده است و اگر نتواند از شدت بحران ها و چالش های متعدد عراق بکاهد و از پس آنها برآید خیلی سریع پرونده او بسته می شود و همانند عبدالمهدی با وجود آن همه خدماتی که به عراق کرد، دولتش مستعجل خواهد بود. 

ادامه مطلب

قطره های یک موج

تحوّل مفهوم انقلاب به اعتراض در جنبش بدون رهبر آمریکا

محمد مهدی بندرچی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: از زمان لیندون جانسون در دهه ۶۰ رهبران سیاسی واقف بودند که آمریکا ساختارهایی به نفع سفید پوستان دارد و سازندگان این نابرابری همانان هستند. ماهیّت مشکل را باید در ساختاری جست که او ۸۰ سال پیش بیان کرده بود. ترامپ وارث این ساختار و البته حافظ آن است.

ادامه مطلب

تحلیلی بر آنچه پنج شنبه علیه الحشد الشعبی اتفاق افتاد

آغاز روندی دیگر در عراق؟!

صابر گلعنبری در یادداشتی می نویسد: ماهیت تشکیلات دولتی که به مقر کتائب حزب الله حمله کرده، یعنی "سازمان مبارزه با تروریسم" خود منعکس کننده نوع نگرشی است که دولت کنونی عراق نسبت به این گردان‌ها و حتی فراتر از آن نیروهای حشد شعبی دارد. 

ادامه مطلب

رابرت کیگن و عامل بازگشت وضعیت جنگل

تطهیر نظم لیبرال به‌بهای انکار واقعیت‌های جهانی

احسان صادقی چیمه در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی در نقد کتاب «جنگل بازمی‌گردد» می نویسد: یگن عامل بازگشت وضعیت جنگل و چالش اقتدارگرایی چین در عرصه جهانی مقابل آمریکا را ناشی از واقعیت‌های امروز جامعه آمریکا و انفعال جریانات سیاسی این کشور در عرصه سیاست خارجی می‌داند. انفعالی که از نگاه کیگن سبب شده است تا آمریکا دیگر به‌مانند سابق نقش خود را به‌عنوان رهبر نظم جهانی ایفا نکرده و رقبای آمریکا همانند درندگان جنگل می‌خواهند نظم لیبرال آمریکایی را تضعیف کنند.

ادامه مطلب

«راهبرد واحد عربی»، بیانگر تعارضات هویتی در خاورمیانه است

دشمن سازی پارلمان عربی علیه ایران و ترکیه

مصطفی مطهری در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: پارلمان عربی و سازمان های عربی دیگر، از طریق دشمن سازی از تهران و آنکارا درصدند تا روند مشروعیت سازی و هویت بخشی جمعی را از خود در عرصه منطقه ای و فرامنطقه ای به منصه ظهور برسانند و از وضعیت صرفاً اسمی و تشریفاتی موجود که افت اصلی و ویژگی عمده این نهاده است، خارج شوند.

ادامه مطلب

مذاکرات استراتژیک بغداد - واشنگتن و ضرورت‌های گذار از ایده آل‌گرایی

چرا امریکا دست از سر عراق بر نمی دارد؟!

علی اسدی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: نگاه واقع‌بینانه به نوع تعامل آمریکا با عراق بعد از ۲۰۰۳ به هیچ عنوان به معنای تصدیق و تایید سیاست‌های واشنگتن نیست اما باید توجه داشت آن‌چنان که دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور آمریکا می‌گوید: «آمریکا چند هزار میلیارد دلار در عراق هزینه کرده است.» لذا این امر طبیعی به نظر می‌رسد که به هیچ عنوان این کشور حاضر به دست کشیدن از جایگاه و نفوذ ویژه خود در کشور عراق نخواهد بود.

ادامه مطلب

اگر پرونده هسته ای ایران به شورای امنیت برود بهتر از آن است که در شورای حکام بماند

تلاش تروئیکای اروپایی برای قرار دادن ایران در برابر عمل انجام شده

احد رضایان قیه باشی در گفت و گو با دیپلماسی ایرانی ضمن تاکید بر این نکته که اگر پرونده هسته ای ایران به شورای امنیت برود بهتر از آن است که در شورای حکام بماند، در تحلیل سیاست اورپایی ها در برابر ایران بر این باور است که اکنون ایالات متحده آمریکا، کشورهای اروپایی، آژانس بین المللی انرژی اتمی و شورای حکام نیز به این باور رسیده اند که دیگر دولت و وزارت امور خارجه کنشگر نیستند و اتفاقاً خود تصویب قطعنامه جمعه گذشته شورای حکام مویدی بر همین واقعیت است. چون این قطعنامه شکست مذاکره با وزارت امور خارجه و محمدجواد ظریف را تداعی می کند. یعنی اروپا دیگر تمایلی ندارد که بخواهد از طریق مذاکره با وزارت امور خارجه منافع خود را پیش ببرد. اکنون دیگر فضا به سمت عدم مذاکره و امتیاز گیری به واسطه فشار، ذیل تصویب قطعنامه در حال پیشروی است. از این رو اروپا سعی می کند با یک سری قطعنامه و اقدامات عملی با ایران برخورد کند و دیگر تلاشی برای مذاکره با شخصی مانند ظریف را در دستور کار قرار نمی‌دهد. پس در مجموع باید گفت دیگر دیپلماسی در حال رنگ باختن است و به موازاتش قدرت گیری نظام برای تعیین تکلیف پرونده های سیاست خارجی در حال پررنگ شدن.

ادامه مطلب