عابد اکبری در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: نظم آتی جهان از دید اتحادیه اروپا (و بریتانیا)، نظمی دوقطبی است و جنگی سرد بین آمریکا و چین خواهد بود. این‌که آینده آن چه خواهد شد و آیا یکی از این دو موفق می‌شود به ابرقدرت بلامنازع تبدیل شود، یا خیر روشن نیست، چون هنوز زمانی طولانی باید صرف منازعات و قد علم کردن هر دو طرف مقابل یکدیگر شود.
ادامه مطلب
مهدی تدینی در یادداشتی می نویسد: می‌توان گفت تأکید اصلی حامیان معاهده تجاری با چین این است: «چین قدرت اول اقتصادی دنیاست (یا به زودی خواهد بود) و برقراری معاهدات بلندمدت با قدرت اول اقتصادی جهان نه تنها عاقلانه و هوشمندانه، بلکه اساساً ضروری است.» اگر برای کشورم فقط یک آرزو داشته باشم، همین بود که روزی چنین استدلالی را بشنوم و چنین نگرشی به مبنای تصمیمگیری‌های کلان کشورم تبدیل شود؛
ادامه مطلب
محسن بهاروند در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: از دید غربی‌ها گسترش روابط ایران و چین یک اقدام بزرگ استراتژیک است که از یک سو تامین انرژی چین را تضمین می‌کند و از سوی دیگر با انتقال سرمایه چین به ایران، تحریم‌ها و تروریسم اقتصادی علیه کشور ما تا حد زیادی خنثی می‌شود.
ادامه مطلب
غلامعلی خوشرو در یادداشتی می نویسد: این یک فرصت مناسب برای ایران است تا روابط خود را با چین گسترش داده و به خصوص در حوزه همکاری‌های بهداشتی و راهبردی و تهاتر نفت بیش از پیش فعال شود. در این شرایط باید سطح روابط با چین را ارتقا داد تا در چالش‌های موجود با غرب نیز بتوان از اهرم‌های سیاسی و اقتصادی قوی‌تری برخوردار بود.
ادامه مطلب
اعظم ملایی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: هر چند اتخاذ چنین مواضعی از سوی قدرتهای جهانی، چین و هنگ کنگ را در شرایطی پیچیده و بغرنج قرار داده، اما مقامات چینی سرسختانه در مقابل این جهت گیریها ایستاده اند و مدعی هستند که از نظر حقوقی هنگ کنگ بخشی از خاک چین است و بنابراین این کشور می تواند ابتکار عمل تصمیم گیری در مورد آن را به دست بگیرد و کشورهای دیگر نباید در مسائل داخلی چین مداخله کنند.
ادامه مطلب
سید مهدی حبیبی و محمد رضا قائدی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسند: جمهوری اسلامی ایران که هم‌اکنون با تحریم‌های گسترده ایالات‌متحده آمریکا مواجه است در وضعیتی نیست که بتواند میان چین و آمریکا یکی را انتخاب کند. درواقع، نزدیکی راهبردی ایران به چین، حاصل شرایط تحریمی است و این روابط به‌صورت نامتقارن راهبردی شده است.
ادامه مطلب
محمد زارع در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: شاید به جرات بتوان گفت که اولین اثر کلان جهان ظهوریابنده جدید به خصوص در نتیجه افزایش رقابت استراتژیک میان چین و آمریکا برای ایران آن باشد که چنین تحولاتی حداقل در کوتاه مدت، بیش از گذشته چین را به عنوان یک "شریک در دسترس" برای جمهوری اسلامی ایران تبدیل خواهد کرد. جمهوری اسلامی ایران تقریبا در ده سال گذشته یک شریک در دسترس فعال یعنی روسیه را در تحولات راهبردی داشته و تلاش کرده است تا از آن طریق برخی از نیازمندهای راهبردی خود در حوزه های مختلف سیاسی و امنیتی را تامین کند. به نظر می رسد که با توجه به تحولات ساختاری جدید، چین هم می تواند بیش از پیش برای ایران در دسترستر شود.
ادامه مطلب
روسیه از چین موذی تر است با وجود این که نمی تواند پولی که لازم دارد تا طرح های منطقه ای و بین المللی اش را اجرا کند و پیش ببرد، اختصاص دهد، در نتیجه نمی تواند جاه طلبی هایش برای رهبری بزرگ جهانی را محقق کند. الآن هدفش این است که به نظام بین المللی فعلی ضربه بزند. در حالی که چین کشوری است که ابرقدرت شده است و برای آن هم کار می کند. شاید هم بخواهد بزرگترین ابرقدرت جهان به جای امریکا شود.
ادامه مطلب
نرخ بیکاری در آمریکا از ۳.۵ درصد در فوریه به ۱۴.۷ درصد در آوریل رسیده و صندوق بین‌المللی پول تخمین زده است که اقتصاد این کشور احتمالا در سال ۲۰۲۰ با انقباض ۵.۹ درصدی- بدترین انقباض از زمان رکود بزرگ- مواجه خواهد شد.
ادامه مطلب
پاتریک ساهاکیان در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: به نظر جرویس، هنگامی با یک نظام سر و کار داریم که؛ (الف) مجموعه ای از واحدها یا عناصر چنان با هم در ارتباط متقابل باشند که تغییر در برخی عناصر یا روابط آنها موجب تغییر در دیگر بخش های نظام شود، (ب) کل نظام ویژگی ها و رفتارهایی را از خود نشان دهد که متفاوت با ویژگی ها و رفتارهای اجزایش باشد.
ادامه مطلب
حسین ملائک در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: در آینده ای نه چندان دور ایران شاهد آن خواهد بود که چین برای جلب ایران علاقمند به سرمایه گذاری سیاسی باشد تا نامعادله فعلی در روابط شرایط معقول تری بخود بگیرد.
ادامه مطلب
محمد مهدی مظاهری در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: در واقع سال هاست که رویکرد بین المللی چین بر اساس سیاست درهای باز، بر گسترش رابطه با همه کشورها و پرهیز از هرگونه درگیری استوار شده و حال در بحران اخیر نیز، از آنجا که این کشور برای تامین سرمایه و دانش فنی مورد نیاز خود به کشورهای توسعه یافته صنعتی از جمله آمریکا نیازمند است، سیاست تنش زدایی چینی نمود بیشتری یافته است.
ادامه مطلب
آیا دنیا اکنون در برابر یک زورآزمایی جدید بین دو نظام قرار گرفته و یک جنگ سرد جدید آغاز شده است؟ شاهین‌های سیاسی طرفدار ترامپ این نظریه را دارند. نیوت جین‌جریچ، جمهوریخواه بانفوذ اخیراً گفته است: «اگر ما نخواهیم که کودکانمان به زبان چینی حرف بزنند و از پکن دستور بگیرند، باید از هم اکنون چاره‌جویی کنیم.»
ادامه مطلب
اکبر قاسمی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: پکن با هوشمندی برگه حذف دلار در معاملات بورس را که حجم ثانویه آن، از تعاملات چین و امریکا اثرگذار بوده رو کرده است تا زمینه مانور و بازی فعال ترامپ و واشنگتن را در آستانه حساس ترین موقعیت خود، یعنی ۵ ماه مانده به انتحابات نوامبر امریکا را به دست بگیرد و ترامپ را همچون اردک لنگ، از هرگونه تحرک فرصت طلبانه و غیر کارامد بازدارد.
ادامه مطلب
سید جلال دهقانی فیروزآبادی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: الگوی تعاملات به معنای الگوی های دوستی، دشمنی، رقابت و همکاری بین بازیگران بین المللی دگردیس و دگرگون خواهد شد. پس، چه بخواهیم و چه نخواهیم، نظام بین الملل پسا کرونا از نظام بین الملل موجود و نظم مستقر در آن متفاوت خواهد بود. ما باید خود را برای جهان پساکرونا آماده کنیم که ماهیت نظم سیاسی و شیوه حکمرانی در آن متفاوت است. به نظر نگارنده، بحران کرونا با دگرگون ساختن نظام سیاسی مشروع و شیوه حکمرانی مطلوب، فراتر از لیبرال دموکراسی، بر پایه حاکمیت واقعی مردم، بیش از هر عامل دیگری، نظام بین الملل موجود و نظم جهانی مستقر را دگرگون خواهد کرد.
ادامه مطلب
کتاب «ایران تنها قربانی سیاست های امریکا نیست»، کتابی است با موضوعیت آینده پژوهی تحولات نظام جهانی در دهه ۲۰۲۰ میلادی؛ و تمام تلاش ها بر آن بوده است که با محوریت قرار دادن منافع بلند مدت دولت امریکا در آینده نظام جهانی و همچنین بررسی سیر سیاست خارجی امریکا در دوران پساشوروی، محتمل ترین فرضیات قابل پیش بینی از تحولات نظام جهانی به ویژه تحولا ت ناشی از تقابل امریکا با سه قدرت ایران، روسیه و چین در دهه ۲۰۲۰ میلادی را بررسی کند.
ادامه مطلب
نشریه فارن پالسی در یادداشتی ضد روسی و ضد چینی می نویسد: فجایع بشردوستانه معمولا فرصتی برای همکاری های جهانی است. گاهی حتی دشمنان ژئوپلتیکی نیز به کمک یکدیگر می آیند. با این حال در میانه همه گیری ویروس کرونا، چین و روسیه – نیکوکاران ریاکار – کمک هایشان در راستای منافع ژئوپلتیکی است.
ادامه مطلب
ابوالقاسم دلفی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: در این که راهبرد ترامپ در برخورد با سازمان جهانی بهداشت بر چه مبنا و پایه هایی استوار است نظرات گوناگونی وجود دارد. از جمله آنکه چنانچه به سیاست های رئیس جمهوری امریکا از ابتدای به قدرت رسیدنش در مورد سازمان‌های بین‌المللی، نگاهی بیفکنیم این برداشت تایید می شود که تصمیم اخیر ترامپ در چارچوب سیاست های کلی وی و عدم اعتقاد به سازمان های بین المللی است. لیکن زمان و مقطع حساس و مشکل آفرین فعلی برای اتخاذ سیاست برخورد با سازمان جهانی بهداشت، موضوعی است که نمی تواند مبنای قابل قبولی برای اتخاذ چنین تصمیمی باشد.
ادامه مطلب
مهدی تدینی در یادداشتی می نویسد: حکومت چین می‌تواند درباره رفتاری که با مردم خودش دارد، برای مثال در مورد اُیغورها، به کسی جواب پس ندهد، اما وقتی مسئله جان میلیون‌ها انسان در جهان است، وظیفه دارد شفاف و پاسخگو باشد، در غیر این صورت هر قدر هم که شرکت‌های خصوصی و دولت‌های اقتصادپرست غربی رفتار چین را تحمل و توجیه کنند، نمی‌توانند سد راه پدید آمدن احساس «چینی‌بیزاری» در جهان شوند.
ادامه مطلب
آیا ممکن است ویروس کرونا از یکی از بازارهای مرطوب چین سرچشمه گرفته باشد؟ آیا مخالفت های داخلی در چین رو به افزایش است؟ آیا چین از «زوم» برای جاسوسی از آمریکایی ها استفاده می کند؟ تبلیغات چین در رابطه با «کووید-۱۹» چگونه است؟ دین چنگ، یک پژوهشگر ارشد در مرکز مطالعات آسیایی و موسسه امنیت ملی و سیاست خارجی «دیویس»، در گفت و گوی اختصاصی با دیپلماسی ایران به همه این سوالات و دیگر پرسش ها پاسخ داده است.
ادامه مطلب
اکبر قاسمی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: بررسی داده های مختلف، بیانگر دورنمایی امیدوارکننده برای غالب شدن و عبور از بحران سخت کرونا در ایران با چند گام منسجم تر و موثرتر، تداعی می کند. ظرف دوتا سه هفته پیش رو، در پرتو فداکاری های پزشکان و متخصصین و پرستارهای ایرانی و با یاری و همبستگی مردم و دولت در قالب هم افزایی و هم گام سازی همه تلاش ها در ارتباط با پروژه فاصله اجتماعی، قرنطینه خانگی و اجرای پروتکل های مربوط به گروه های کم خطر و پرخطر، افق های موفقیت آمیز کشور در کنترل بحران سهمگین قابل تصور است.
ادامه مطلب
کی کلز جیمز در گفت وگو با دیپلماسی ایرانی می گوید: مادامی که پدیده ای از نوع ویروس کرونا، پدیده ای طبیعی است و صرفا یک بیماری محسوب می شود و سازمان بهداشت جهانی گزارشی خلاف آن منتشر نکرده است، هر گونه استفاده سیاسی از آن ناپسند و غیرقانونی است. ما نباید بگذاریم که یک بحران جهانی در زمانی نامناسب با ابعاد سیاسی همراه شود و بر پیچیدگی های آن بیفزاید.
ادامه مطلب