مقامات ارشد دمشق معتقدند که کلید حل بحران سوریه در توسعه روابط بین واشینگتن و تهران نهفته است. این روابط یا به تشدید تنش منجر می‌شود یا تفاهمات جدیدی را به ارمغان می‌آورد.
ادامه مطلب
محمدرضا بابایی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: ایالات متحده آمریکا و کشورهای ناتو، این طیف از جهادگرایان غیرسوری یا فرامرزی را کم خطرتر از گروه‌هایی مثل داعش می‌دانند و درصدد هستند تا با سیاست‌های تشویقی مانند خارج کردن اسامی آنها از لیست گروه‌های تروریستی، به نوعی روی آنها سرمایه‌گذاری کنند تا از آنها علیه کشورهایی مثل چین و روسیه یا گروه‌های جهادی رادیکال‌تر استفاده کنند.
ادامه مطلب
هیمن سعید مصطفی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: با سرنگونی رژیم اسد و رهبری جبهه آزاد سوریه در این پیروزی و تلاش برای ساختن سوریه‌ای جدید، کردها با شرایط تازه‌ای مواجه شده‌اند، زیرا معادلات تغییر کرده است و تعادل قبلی وجود ندارد. اکنون نیروهای سنی، سوریه را کنترل می‌کنند که سیاست‌های آنها مخالف اسد، ایران، روسیه و حزب‌الله است. کردهای سوریه از بحران سال ۲۰۱۱ به‌خوبی استفاده کردند تا از مناطق خود در برابر بنیادگرایان محافظت کنند و اجازه ندهند گروه‌های تحت حمایت ترکیه و داعش، جغرافیا و مردم آنها را به آتش بکشند. آمریکاییها که در کمک به سنی‌ها آسیب زیادی دیده بودند، با کردها متحد شدند تا جای پایی در سوریه پیدا کنند؛ حرکتی که به ترک‌ها آسیب می‌رساند.
ادامه مطلب
محمدرضا بابایی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: ایدئولوژی سیاسی حاکم بر نخبگان جدید بیشتر متاثر از قرائت حزب عدالت و توسعه ترکیه از مفهوم اسلام سیاسی است. حکومت جدید دمشق با ارائه این مدل از اسلام سیاسی درصدد است تا حداقل روی کاغذ ضمن تامین حقوق اقلیت‌های دینی، جامعه اکثریت مسلمان سوری را که بیشتر متاثر از مذاهب کلامی اشاعره و شاذلیة هستند را راضی نگه دارند. با این سیاست، ضمن ایجاد یک شبه وفاق اجتماعی در جامعه، نظر جامعه جهانی را نیز برای رفع تحریم‌ها و ادغام این کشور در نهادهای بین‌المللی جلب می‌کنند. احمد الشرع به خوبی می‌دانست که با گفتمان سلفی – جهادی و قرائت جهان وطنی از اسلام و تحکیم شریعت نمی‌تواند نظر مساعد جامعه جهانی را جلب کرد. جولانی دیروز و احمد الشرع این مسئله را نیز می‌داند که تکیه و وابستگی صرف به ترکیه نمی‌تواند انزوای جهانی سوریه را بشکند، از این رو وی درصدد تعامل با همه کنشگران منطقه‌ای و بین‌المللی موثر در نظام جهانی است تا از این طریق مشروعیت حکومت خود را تثبیت کند.
ادامه مطلب
علی موسوی خلخالی می‌نویسد: برخی منابع خبری گزارش می‌دهند که رجب طیب اردوغان، رئیس جمهوری ترکیه، مترصد فرصتی است تا به دمشق برود و در مسجد اموی نماز جمعه بخواند، گویی که می‌خواهد روح سلاطین عثمانی را زنده کند! نه تحریر الشام و گروه های سیاسی سوری یکپارچه هستند که اردوغان بتواند خیال و اراده خود را بر سربه‌راهی – اگر نگوییم سرسپردگی – آنها تحمیل کند و نه جامعه جهانی اجازه می‌دهد اردوغان به راحتی به فکر خلافت عثمانی خود بیفتد و کشورگشایی کند!
ادامه مطلب
تصمیماتی که ایالات متحده در آینده نزدیک می‌گیرد، بر توانایی رژیم تازه برای گسترش حاکمیت خود در سراسر سوریه و بازسازی کشور تأثیر خواهد گذاشت.
ادامه مطلب
مبین عبدی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: چرا ارتش سوریه مقاومتی برای مقابله با گروه های تروریستی و دیگر معارضین انجام نداد؟ ترکیه در این میان چه منافعی دارد؟ روسیه در میانه آشوب چه کرد؟ ایران، محور مقاومت و دیگر دولت های منطقه چه می کنند؟
ادامه مطلب
سید محمد حسینی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: تعارض منافع میان نیروهای مدعی قدرت در سوریه شامل تحریر‌الشام، ارتش آزاد، اکراد، داعش و بقایای حزب بعثی که زین پس فعالیت زیرزمینی خواهد داشت؛ پتانسیل جنگ داخلی در سوریه را طی روزهای آینده فراهم می‌کند. آنچه این جنگ را می‌تواند به تعویق بیندازد، تحمیل اراده بازیگران خارجی به نیروهای مدعی قدرت در داخل سوریه است. ترکیه، امریکا، عراق، عربستان و ایران هر کدام با انگیزه‌های مختلف مخالف جنگ داخلی در سوریه هستند.
ادامه مطلب
علی اکبر دارینی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: روشن است که میان آمریکا، اسرائیل و ترکیه برای اشغال «حلب» و «حما» هماهنگی وجود داشته است. هدف اصلی آنها قطع ارتباط زمینی ایران با لبنان و سرانجام سرنگونی دولت «بشار اسد» است. اسرائیل با حمله به مواضع نیروهای دولت سوریه و متحدان ایران راه را برای پیشروی تروریست‌ها هموار می‌کند و تروریست‌ها با ضربه زدن به دولت اسد و «محور مقاومت» دشمنان اسرائیل را تضعیف می‌کنند. تقسیم کار میان آنها وجود دارد. ترکیه آشکارا با اسرائیل و آمریکا همدست است. ترکیه به همراه اسرائیل و آمریکا سه پایه «محور شرارت» در منطقه هستند.
ادامه مطلب
دیوید ایگناتیوس می نویسد: ایالات متحده به‌طور محرمانه در حال بررسی توافقی با دمشق برای قطع جریان ارسال سلاح به حزب‌الله در لبنان بود. این تماس‌های غیررسمی که طی هفته‌های گذشته از طریق کشورهای میانه روی خلیج فارس انجام شد، به نظر می‌رسد با حمله غافلگیرانه مخالفان سوری و تصرف شهر حلب، دومین شهر بزرگ سوریه، در آخر هفته گذشته، مختل شده باشد.
ادامه مطلب
واضح است که مخالفان مسلح اسد از تضعیف جدی محور مقاومت ایران، به‌ویژه حزب‌الله، توسط اسرائیل بهره‌برداری کرده‌اند. حزب‌الله که به شدت تضعیف شده و روسیه که درگیر جنگ اوکراین است، دفاع از حکومت اسد را دشوارتر کرده‌اند. البته این گونه نیست که حزب‌الله یا روسیه کمک نخواهند کرد؛ هر دو در سوریه سرمایه‌گذاری عمیقی کرده‌اند، اما نیروهایشان مانند سال‌های ۲۰۱۵ و ۲۰۱۶ که برای برخورد با شورشیان به کار گرفتند، دیگر در دسترس نیستند.
ادامه مطلب
خرید و فروش نفت سوریه در بازار سیاه و تحت عنوان «اقتصاد جنگی» صورت می‌گیرد و امریکا به فروش نفت توسط نیروهای «قسد» با قیمت‌های پایین به حکومت سوریه اعتراضی نشان نداده است.
ادامه مطلب
خاورمیانه در حال دور شدن از ایالات متحده است. واشنگتن به جای تقلای بیهوده برای چسباندن خود به منطقه باید افول جایگاه خود را به عنوان فرصتی برای خروج بسیار ضروری از این منطقه – که در آن منافع در خطر چندانی هم ندارد – ببیند.
ادامه مطلب
تحرکات اخیر آمریکا در عراق و سوریه، پرسش هایی درباره انگیزه ها و اهداف تاکتیکی نهفته در پشت این تحرکات ایجاد کرد به خصوص که این تحرکات در شمال شرق فرات تا پایگاه التنف نزدیک مثلث مرزی عراق و سوریه و اردن در امتداد ۶۰۰ کیلومتر مرز سوریه و عراق متمرکز بود. از جمله پرسش ها این است که هدف آمریکا دفاع است یا حمله؟ و طرفی که هدف این تحرکات است کیست، داعش، الحشد الشعبی، ایران، نظام سوریه یا روسیه و ترکیه؟
ادامه مطلب
اما روسیه نیز در سایه غرق شدنش در باتلاق اوکراین آخرین طرفی است که به دنبال گشودن جبهه جدید است و آنچه در سوریه انجام می‌دهد در بهترین حالت از تلاش برای برهم زدن اوضاع از طریق سوق دادن ایران و آمریکا به یک رویارویی در آنجا فراتر نمی‌رود تا به این ترتیب تمرکز آمریکاییها از روی اوکراین برداشته شود؛ اما ایران زیرکتر از آن است که در این دام بیفتد.
ادامه مطلب
گرمای تنش نظامی آمریکا، روسیه و ایران احتمالا فراتر از تابستان در صحرای سوریه است؛ بنابراین آیا شرق سوریه در زمانی منفجر می‌شود که همه طرف‌ها آمادگی خود را برای جنگ انکار می‌کنند در حالی که تحرکات آنها تاییدی بر آن است؟
ادامه مطلب
خاورمیانه در حال دور شدن از ایالات متحده است. واشنگتن به جای تقلای بیهوده برای چسباندن خود به منطقه باید افول جایگاه خود را به عنوان فرصتی برای خروج بسیار ضروری از این منطقه – که در آن منافع در خطر چندانی هم ندارد – ببیند.
ادامه مطلب
در مصوبات نشست اخیر اتحادیه عرب در جده بر یکپارچگی سرزمینی سوریه تاکید شده و در آنها خواسته شده است که تمام نیروهای خارجی از این کشور خارج شوند و آشتی‌ای میان عناصر تشکیل دهنده ملت سوریه برگزار شود و آوراگان به کشورشان بازگردند.
ادامه مطلب
قانون سزار و قوانین مشابهی که بر سوریه و سایر کشورها تحمیل می‌شود در واقع اقدامات تنبیهی برای عدم تبعیت از سیاست‌های آمریکاست و نه برای هر چیز دیگری که به حقوق بشر، دموکراسی و دیگر کلیشه‌های بشردوستانه مربوط است؛ زیرا آمریکا آخرین کشوری است که حق دارد در مورد چنین ارزش‌هایی صحبت کند؛ چرا که رفتار این کشور در طول تاریخ معاصر علیه سایر ملت‌ها نقطه‌ی سیاهی در نردبان ارزش‌ها، اخلاق و انسانیت است.
ادامه مطلب
به گفته یک منبع دیپلماتیک فرانسوی، محمد بن سلمان، ولیعهد عربستان به امانوئل مکرون، رئیس جمهوری فرانسه بر قصد خود برای دعوت از بشار اسد برای نشست سران تایید کرده است. این نزدیکی روابط می تواند موقعیت امریکایی ها و اروپایی ها را که تحریم ها علیه حکومت دمشق را حفظ می کنند، تضعیف کند. از سوی دیگر، برای ایران که مایل است شاهد خروج نیروهای امریکایی از سوریه باشد، به عنوان یک پیروزی تلقی می شود.
ادامه مطلب
اکنون، بعد از گذشت بیش از یک دهه، سیاست ایالات متحده در همه زمینه ها به غیر از شکست داعش تقریبا به طور کامل شکست خورده، و حتی شکست داعش هم عمدتا توسط دیگر نیروهای فعال در صحنه رخ داده است. مخالفت واشنگتن با تعامل خلیج فارس با دمشق، دولت اسد را تا حد زیادی منزوی و به ایران و روسیه متکی کرده و ادامه اشغال غیرقانونی آمریکا هم تنها نیروهای نظامی این کشور را در معرض خطر قرار داده است.
ادامه مطلب
دولت بایدن هنوز بین امید به توافق با ایران، تردید در مورد فشار بر تهران و حزب‌الله، تهدید به بازگرداندن تحریم‌های «فشار حداکثری» دوران ترامپ و یا انداختن تقصیر همه چیز به گردن دولت قبلی گیر کرده است. شاید بهترین سناریو در خاورمیانه در این مقطع، ادامه وضعیت موجود با تمام ایراداتش باشد.
ادامه مطلب
رامسفلد با هدف ایجاد محوری علیه حافظ اسد از منطقه دیدن کرد. به او پیشنهاد دادم که سفرش شامل بغداد، پایتخت عراق باشد و در آنجا با صدام حسین، رئیس جمهور ملاقات کند. این سفر انجام شد و من هم یکی از اعضای هیئت همراه او بودم. اما مسئولان عراقی در راسشان طارق و دیگر مسئولان عالی رتبه به ما می گفتند: "رئیس صدام حسین اینجا نیست. دائم می گفتند که او نیست و مرتبا می گفتند که سفر رفته است. شاید اگر رامسفلد دوباره به بغداد بیاید بتواند با او ملاقات کند."
ادامه مطلب
علی سعادت آذر در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: افزایش حملات تروریستی و ایذایی اخیر توسط پ ک ک و یگان های مدافع خلق PKK/YPG که در شمال سوریه فعال هستند، بهترین فرصت و بهانه برای ترکیه است تا بتواند افکار عمومی را در داخل و کشورهای منطقه ای را راضی به مداخلات جدید کند.
ادامه مطلب
کارشناسان مرکز عرب در واشنگتن معتقدند که طرح های نظامی ترکیه در شمال سوریه، نه فقط به دلیل ترس از جدایی طلبی کردها، بلکه به خاطر نفوذ بلقوه ایران بر برخی از گروه های کرد است. در صورت خروج نیروهای امریکایی، به احتمال زیاد، ایران بازیگر غالب باقی می ماند که با حمایت از گروه های شبه نظامی کُرد خلاء را پر خواهد کرد.
ادامه مطلب
از جمله استدلال هایی که می گوید امریکا باید در این کشور بماند و اطلاعاتی را درباره داعش و القاعده جمع‌آوری و از پر شدن این تهی گشت به وسیله تروریست‌ها جلوگیری می‌کند. در حالی که حقیقت امر این است که حضور امریکا به تشدید شورش ها در عراق کمک کرده و القاعده و داعش توانستند از مزایای خود علیه دولت و هرج و مرج ناشی از آن استفاده کنند. همین استدلال ها علیه حضور نظامی امریکا در عراق را می توان در مورد حضور آن در سوریه نیز به کار برد.
ادامه مطلب
کارشناسان موسسه کارنگی با ارزیابی یک سال گذشته سیاست خارجی ایالات متحده سیاست دولت جو بایدن در یک سال آینده را بررسی کرده اند.
ادامه مطلب
عبدالله السامر در یادداشت اختصاصی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: یشتر چاه های نفت سوریه تحت کنترل ایالات متحده است که به واسطه آن شرکت های نفتی وابسته به کاخ سفید اموال کشور سوریه را غارت می کنند. پنتاگون از ضعف موقت ملت سوریه سوء استفاده می کند تا منابع طبیعی کشور را بدزدد و استقلال و وحدت کشور را نابود کند.
ادامه مطلب
رشته‌ای واحد رویکرد کاخ سفید را به کل منطقه، از سوریه گرفته تا عربستان سعودی، مرتبط می‌کند.
ادامه مطلب
مهدی پورباقر در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: شاید مهمترین جنبه حضور آمریکا در سوریه را بتوان در قالب رقابت های راهبردی این کشور با روسیه در منطقه حساس خاورمیانه بررسی کرد. از لحاظ تاریخی، اتحاد جماهیر شوروی از بعد از جنگ جهانی دوم، نفوذ خود در کشورهای خاورمیانه را تدریجاً گسترش داده بود. امروزه نیز این مهم را روسیه نوین ادامه داده است. امری که حساسیت شدید کشورهای غربی و در راس آنها آمریکا را در پی داشته است. پیگیری این سیاست های راهبردی در منطقه و به طور خاص وضعیت سوریه، طبیعتاً منجر به ایجاد اتحادها و ائتلاف هایی در هر دو سمت شده که نشان دهنده اهمیت سوریه در استراتژی کلان آمریکا و روسیه به عنوان قدرت های بزرگ نظام بین الملل است. امری که به وضوح نشان دهنده جنبه راهبردی و ژئوپولتیک رقابت این دو قدرت است. رقابتی که رنگ و بوی صرفاً ایدئولوژیک آن بسیار کمرنگ تر از دوران جنگ سرد است.
ادامه مطلب