آسیا و آفریقا - آرشیو

باکو و آنکارا با ساخت و پاخت با پکن تهران را کنار می گذارند؟

توسعه «کریدور میانی» و فرسایش نقش ژئوکونومیکی ایران

محسن کشوریان آزاد در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: اتصال دو پروژه «کریدور میانی» ترکیه و «کمربند و راه» چین زمینه نزدیکی دو کشور را فراهم کرده و نزدیکی پکن-آنکارا می تواند به خطر خنثی سازی ژئوکونومیکی ایران منجر شود. در صورت پیوند عملیاتی آن دو پروژه به هم، این مسیر به‌عنوان تنها شریان زمینی اتصال چین و اروپا ذیل «کریدور چین-آسیای مرکزی-غرب آسیا» مطرح‌شده و نقش دیرینه دولت ایران را در پیوند آسیا و اروپا خنثی می کند. روابط ریلی ایران با چین را محدود می‌کند. درواقع جذابیت توسعه کریدور میانی برای اروپا و ترکیه این است که روسیه و ایران را دور می‌زند. 

ادامه مطلب

اقتصاد افغانستان وخیم تر، زندگی مردم سخت می شود

افزایش مهاجرت افغانی ها به دلیل فقیر و گرسنگی

مردی سی ساله ساکن کابل که پس از بازگشت دوباره طالبان شغل خود را از دست داد، در نظر دارد برای امرار معاش به طور مخفیانه به ایران کشور همسایه نقل مکان کند. این مرد در ابتدا تلاش کرد که از طریق بستگان خود یک شغل معمولی در افغانستان پیدا کند ولی در نهایت موفق نشده است. به گفته این مرد، همسر و پنج دخترش که با وی زندگی می کنند، در ابتدا سعی کردند که با صرفه جویی در مواد غذایی هزینه های زندگی را کاهش دهند ولی با پیشرفت تورم زندگی آنان روز به روز سخت تر شده است. وی در ادامه خاطرنشان کرد: «گرفتن گذرنامه زمان زیادی طول می کشد و مهاجرت غیر قانونی راهی سریع تر و ارزان تر برای خروج از کشور است. پس از قدرت گرفتن دوباره طالبان برای بیشتر شهروندان هیچ شغل و مواد غذایی وجود ندارد. هر چند ترک خانواده واقعا سخت است ولی چنانچه به کشور خارجی مهاجرت نکنم، ممکن است خانواده من از فقر بمیرند.»

ادامه مطلب

کشوری که تنها واشنگتن دشمن می داند

اختلاف امریکا و اروپا برسر چین

در شرایطی که آمریکا همچنان اصرار دارد منافع اتحادیه اروپا در فاصله گرفتن از چین یا همان «جدایی اقتصادی» از چین است، ظاهرا اتحادیه اروپا با این نظر موافق نیست.

ادامه مطلب

لاچین، اهرم فشار باکو بر ایروان

فاجعه انسانی در قره باغ و منافع علی اف

به باور ناظران این ادعاها تکراری از سوی جمهوری آذربایجان که هنوز هیچ سند و اداله محکم و مستدلی هم برای آن ارائه نکرده است عملا به بهانه های واهی در جهت تداوم انسداد دالان لاچین تبدیل شده است. آنگونه که محافل تحلیلی باور دارند باکو با هدایت آنکارا در تلاش است که با فشار به ایروان بر سر دالان لاچین، موافقت ارمنستان را برای تحمیل کریدور موهوم و جعلی زنگه روز را بگیرد. کریدوروی که به اذعان بسیاری عملا به قطع کاملا مرزهای ایران و ارمنستان منجر خواهد شد و در سوی دیگر این کشور (ارمنستان) را در یک حصر ژئوپلیتیک قرار خواهد داد. 

ادامه مطلب

بهره برداری از منابع و مهار افراط‌گرایان چینی

حسابی که چین روی طالبان کرده است

چین بر اساس میانجیگری موفقیت آمیز خود بین ایران و عربستان سعودی در ماه مارس گذشته، اکنون نگاه خود را به سایر حوزه های تنش بین المللی معطوف کرده است. پکن تلاش های خود را برای کمک به خروج افغانستان از انزوا در صحنه بین المللی افزایش می دهد و به عنوان ضامن سیاست خارجی کابل ظاهر می شود.

ادامه مطلب

قدرتی که هیچ گاه سالم نمی چرخد

دموکراسی کاغذی پاکستان

سلیم بخاری، روزنامه نگار و پژوهشگر سیاسی پاکستانی معتقد است دموکراسی پاکستان، واقعی نیست و فقط اسم دموکراسی را یدک می کشد. این کارشناس سیاسی برای اثبات دیدگاه خود به سرنگون شدن نخست وزیران یکی پس از دیگری قبل از آن که دوره نخست وزیری آنان کامل شود استناد می کند. 

ادامه مطلب

عجله برای عبور از نظام تک قطبی

چین، کانون جهان چندقطبی

جهان به سرعت در حال تغییر است. کشورهای مدعی مجموعه بریکس را راه انداخته اند و می خواهند با ظرفیت ها و امکاناتی بالایی که دارند در برابر دنیای تک قطبی حرکت کنند.

ادامه مطلب

ضربه ای که مسکو خورده است

آسیای مرکزی و تحریم های روسیه

علی بمان اقبالی زارچ در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: از زمان آغاز حمله روسیه به اوکراین، چندین کشور آسیای مرکزی از مسکو فاصله گرفته اند. این امتناع از همسویی روابط پیچیده و دوسویه این جمهوری های شوروی سابق را با متحد تاریخی خود نشان می دهد و سوال اساسی این است که آیا این آغاز از دست دادن نفوذ روسیه در آسیای مرکزی است؟ 

ادامه مطلب

یادداشت اختصاصی نماینده سابق هند در سازمان ملل برای دیپلماسی ایرانی

چندجانبه گرایی اصلاح شده؛ شکل دادن به نظم نوین جهانی

تی اس تیرومورتی، نماینده سابق هند در سازمان ملل در یادداشتی اختصاصی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: نقش شورای امنیت سازمان ملل به دلایل مختلفی تحلیل رفته است که ریشه آن را بیشتر می توان در ماهیت غیر دموکراتیک و کهنه آن یافت. به عنوان مثال، نزدیک به ۷۰ درصد از دستور کار شورا مربوط به آفریقاست. اما بدون نمایندگی دائم آفریقا، شورا به چه اعتباری می تواند به اربابان سابق استعماری (هرچقدر هم که نیت خوبی داشته باشند) این اجازه را بدهد که تصمیم بگیرند چه چیزی برای آفریقا مطلوب است؟ یا شرکای جدید "توسعه" و/یا "امنیتی" تصمیم می گیرند چه چیزی برای آفریقا مطلوب است؟

ادامه مطلب

پای چند هکتار زمین در میان است؟

وقتی یک دیوار تمامیت ارضی ایران را از بین می برد

پس از مصاحبه پنجشنبه هفته گذشته پیرمحمد ملازهی با انتخاب، دوباره موضوع «دیوار امنیتی» زابل و قرارگرفتن بخشی از زمین‌های کشاورزی مردم ایران در پشت این دیوار به محافل رسانه‌ای داخلی و خارجی بازگشت. البته در روزهای اخیر موضوع انتشار عکسی از مرزبندی میان ایران و افغانستان هم سروصدای زیادی به پا کرد؛ به‌ویژه آنکه گفته شده ایران در مرزبندی جدیدی که انجام داده، بخشی از زمین‌ها را ناخواسته به افغانستان داده است. تصویر مرزبندی جدید ایران و افغانستان همراه با نقل‌قولی از نماینده زابل فراگیرتر شد؛ صحبتی که مربوط به سال ۹۹ است و در‌این‌باره اذعان کرد «هزاران هکتار از اراضی منطقه سیستان در پشت دیوار مرزی قرار گرفته و عملا دسترسی کشاورزان به این مزارع قطع شده است».

ادامه مطلب