ایران و چین

علل و عوامل نگرش انتقادی و بی اعتمادی تاریخی ایرانیان

چرا ایرانی ها به قدرت های بزرگ بی اعتمادند؟

امیرهوشنگ کریمی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: در این نوشتار به بهانه این موضوع و طوفانی که در سطح نخبگان، سیاسیون، افکار عمومی و رسانه ها به پا کرده، به طرح و بررسی این پرسش مبنائی می پردازیم که علت رویکرد انتقادی و مخالفت تاریخی ایرانیان با قدرت های بزرگ و توافقات و تعاملاتی از این دست چیست؟ بدیهی است در اینجا انگیزه ها و اغراض سیاسی و جناحی موافقین و مخالفین در داخل، یا منشاء خارجی انتقادها و مخالفت ها، و انگیزه های رقبای خارجی و دشمنان بین المللی این چنین توافقاتی مد نظر نیست، بلکه هدف پرداختن به دلایل روانشناختی، جامعه شناختی و فرهنگ سیاسی جامعه ایرانی درتقابل و ضدیت با چنین توافقاتی است. در واقع پرسش اساسی این است:توافقات و تعاملاتی از این دست و در این سطح با قدرت های بزرگ که امری متداول و معمول در جهان بوده و حتی به عنوان یک دستاورد بزرگ تلقی می شود، چرا در ایران با چنین فضای سنگین و هجمه ای از موافقین و مخالفین مواجه می شود؟

ادامه مطلب

پکن برای ایران با غرب نمی جنگد

توافق با چین، بخشی از تعامل معمول با دنیا یا پناه بردن به چین برای کم کردن شر آمریکا؟

غلامرضا مصدق می نویسد: گر هدف توافق بلند مدت با چین گسترش قدرت مانور ایران در تعامل با دنیا، ایجاد توازن در روابط بین الملل و استفاده از فرصت ها برای حفظ و حداکثر کردن منافع ملی باشد، نه تنها انتقادی به عاقدین این توافق وارد نیست، بماند که باید سپاسگزار و دست بوس آنها بود، اما اگر این توافق سیاستی برای مقابله با آمریکا باشد، بی تردید سیاستی از پیش شکست خورده، زیانبار، ناقض استقلال و در ضدیت با منافع ملی ایران است.

ادامه مطلب

جامعه دانشگاهی چه نظری دارند

نگرش نخبگان دانشگاهی ایران در قبال سند جامع همکاری‌های ایران و چین+جدول

یافته‌های نظرسنجی موسسه مطالعات و تحقیقات بین‌المللی ابرار معاصر تهران  نشان‌گر آن است که حدود ۷۰ درصد نخبگان دانشگاهی کشوراعتقاد دارند راهبرد نگاه به شرق  و امضای سند جامع همکاری با چین در روندی کلی ضرورت ایران امروز است. اگر این استراتژی و اقدام همراه با یک تنوع‌بخشی در استراتژی بین‌المللی ایران باشد، می‌تواند گامی اساسی و روبه جلو برای تحقق منافع کشور باشد.

ادامه مطلب

سود کلان قرارداد ۲۵ ساله سند همکاری

استفاده از ظرفیت چین در هر آنچه غرب به ایران نداد  (بخش دوم)

دکتر سید نوید نصیرپور اسگوئی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: مبادی اصلی واردات ایران نیز در این ماه کشورهای چین (۲۵.۴ درصد)، امارات (۲۲.۳ درصد)، ترکیه (۱۰.۷ درصد)، هند (۶.۹ درصد) و روسیه (۵.۵ درصد) بوده‌اند. این آمارها نشان از ورود روسیه به جمع ۵ کشور اول وارداتی و خروج هلند از این فهرست دارد. آمارهای منتشر شده نشان می‌دهند که چین سهمی ۲۵.۴درصدی، امارات ۲۲.۳درصدی، ترکیه ۱۰.۷درصدی، هند ۶۰۹درصدی و روسیه ۵.۵ درصدی از واردات ایران در این مدت داشته‌اند. با توجه به داده های ذکر شده بالا می توان از چین بعنوان یکی از بزرگترین اقتصادهای حال حاضر جهان نام برد که می تواند جایگاهی مهم  و ممتاز در رشد اقتصاد ، تجارت ، تولید علم ، سیاست و امنیت ایران داشته باشد. 

ادامه مطلب

نکته هایی مغفول مانده درباره امضای سند همکاری ایران و چین

ایران تنهای کشوری که امضای یک سند جنجال شد

علی موسوی خلخالی می نویسد: چین دست کم با ۷۸ کشور جهان سند راهبردی و استراتژیک امضا کرده و در هیچ کدام آنها همانند ایران تا این اندازه جنجال بر سر امضای سند به راه نیفتاده است. چین در همین سطح با امارات متحده عربی و عربستان سعودی، اسپانیا، انگلیس، آلمان  و در سطحی بالاتر با چین و عراق و ترکیه و برزیل و آفریقای جنوبی و ده ها کشور دیگر سند همکاری امضا کرده اما در هیچ کدام جنجالی به پا نشده است.

ادامه مطلب

جنجال بر سر توافقی که بحث برانگیز نیست

نگاه دوگانه غیرواقع بینانه به توافق نامه  ۲۵ ساله ایران و چین

محسن کشوریان آزاد در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: فکار عمومی ایران و رسانه ها باید بدانند که مشارکت راهبردی، همکاری، ائتلاف و اتحاد امری طبیعی در عرصه روابط بین الملل است و بازیگران مختلف در هزاران طرح همکاری، مشارکت، ائتلاف و اتحاد در حال همکاری هستند، لازمه پویای اقتصادی و سیاسی و توسعه قدرت در ابعاد مختلف، همکاری های از این دسته هاست.

ادامه مطلب

نشست وین؛ یک گام به جلو

اعتماد به مسکو و پکن بیشترین انگیزه تهران برای مذاکره

جلال خوشچهره در یادداشتی می نویسد: توافق برای برگزاری نشست وین نمی‌توانست بدون واسطه‌گری اعضای شرقی گروه ۱+۴ برگزار شود. سخنگوی وزارت‌امور‌خارجه ایالات‌متحده هفته پیش هم‌سویی پکن و واشنگتن را در پرونده هسته‌ای ایران اعلام و سخنگوی دولت چین نیز بر ضرورت خروج برجام از بن بست تأکید کرد.

ادامه مطلب

«اردک لنگ» امریکایی و توهم اروپایی

غرب درک کند: ایران، چین و روسیه دنیا را تغییر داده اند

اروپا و آمریکا در مورد سه چیز خیال باطل دارند: ۱- خیال می‌کنند که می‌توانند با زمانبندی خود و با توجه به شرایط خود به توافق با ایران برسند. ۲- خیال می کنند می توانند ایران را به طمع مذاکره و حل و فصل توافق هسته‌ای از چین دور و سپس منزوی کنند. ۳- خیال می کنند که می توانند ایران را فریب دهند و با تطمیع مهارش کنند و چین را منزوی کنند و روسیه را با حل و فصل جزئی مسائل از جمله با شروط مبتنی بر چانه زنی بر سر نقش ایران و هم پیمانانش، به ویژه در سوریه سرگرم کنند. 

ادامه مطلب

افسانه اتحاد راهبردی پکن و تهران

آیا ایران جایزه ابرقدرت‌ها است؟

اسلام ذوالقدرپور در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: توافق راهبردی ایران و چین را می‌توان یک ضرورت اساسی و یک سیاستگذاری راهبردی برای تغییر مسیر و کاهش فشارهای بین‌المللی علیه ایران دانست در صورتی که هم اکنون اجرایی شده و به لغو یا کاهش تحریم‌های ضد ایرانی موکول نشود.

ادامه مطلب

سندی که به نفع هر دو طرف است

ایران - چین و سودهای یک توافق راهبردی

رامین فخاری در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: یک جهت گیری حد متوسط برای این توافق این است که نه آن را راهی برای رسیدن ایران به بهشت برین دانست و نه به طور کامل روابط اقتصادی ایران و چین را نفی کرد. نباید این توافق را نباید توافقی استعماری مانند ترکمنچای تشبیه کرد. چنین همانند سایر کشورهای جهان می ‌تواند روابط دوستانه ای با ایران داشته باشد و در بخشی از اقتصاد ایران حضور داشته باشد.

ادامه مطلب

قرارداد ایران و چین، اهرم فشار برای احیای برجام

آیا واقعا مذاکرات وارد مرحله جدیدی شده است؟

پرستو بهرامی راد در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: قرارداد تهران و پکن اهرم فشاری برای مشخص شدن زودتر تکلیف برجام شده است و باید دید در این بازی که نقش میانجیگری آن را اروپایی ها بازی می کنند، شرایط به کدام سمت حرکت خواهد کرد. 

ادامه مطلب

واقعیت‌هایی از یک رابطه عمیق که به یک سند راهبردی منجر شده است

ایران و چین؛ ضرورت ها و واقعیت‌های همکاری متقابل در تقابل‌های جدید جهانی

عبدالرضا عالمی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: هر چند ایران در طول چند دهه اخیر (به دلائل مختلف) نتوانسته است، سطح روابط خود با چین را به حوزه راهبردی ارتقا دهد، ولی در بسیاری از مقاطع زمانی، تصمیمات و سیاستهای چین، توانسته منافع ایران را تضمین کند. البته حساسیت آمریکا در همکاری تهران و پکن امری مسبوق به سابقه است و از بدو پیروزی انقلاب، امریکا همواره به یکی از موانع اصلی روابط ایران و چین تبدیل شده است. 

ادامه مطلب

مشارکت راهبردی ایران و چین؛ بایدها و نبایدها

۵ نکته‌‌ مهم در بررسی سند همکاری ۲۵ ساله ایران و چین

مهدی مهدوی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران باید فارغ از هرگونه منافع حزبی و جناحی پیگیری و در این زمینه تنها مولفه مهم و تاثیر گذار، منافع ملی (National Interest) در نظر گرفته شود. بهتر است این سوال را از خود بپرسیم که جایگاه ایران در ۲۵ سال آینده در جهان چگونه باید باشد؟

ادامه مطلب

دو ستون سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران

توافق راهبردی ایران و چین؛ برآمد ایران ستیزی ترامپ است

احسان کاظمی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: گرایش بیشتر ایران به شرق را می توان محصول «ایران ستیزی» دولت ترامپ تعریف کرد. در واقع به محاق رفتن برجام در دولت ترامپ، ایران را به این نتیجه رساند که باید در کنار راهبرد «مقاومت ملی»، راهبرد «گرایش به شرق» به عنوان دو محور مواجهه با آمریکا و غرب مورد توجه قرار گیرد.

ادامه مطلب

نیاز چین به جمهوری اسلامی بیشتر از نیازمندی ایران به چین

عجله نکنیم، چینی ها عاقل باشند دنبال ما می آیند

وحید کریمی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: با توجه به سیاست مجموعه کشورهای غربی؛ چین نیازمند متحد است که در بین همسایگان ندارد. اخیر کشورهای هند و استرالیا و ژاپن و امریکا معاهده چهار جانبه نظامی، علیه چین برای مهار چین منعقد کردند. چینی ها اگر عاقل باشند با دیگر کشورها مثل جمهوری اسلامی ایران با هدف مخالفت با تفکر "تجاوز لیبرالیستی" غربی ها، اتحادیه همکاری دفاعی ایجاد خواهند کرد. هر چند به نظر می رسد روسیه کماکان خواهان تعامل با غرب است ولی زمینه برای دولتمردان چین در ایجاد اتحادیه کشورهای خواهان جهانی امن تر و عاری از مداخلات غربی ها در "شرق کانال سوئز" فراهم باشد. 

ادامه مطلب

روایت که اروپایی‌ها بیان می‌کنند

معمای آینده چین و جایگاه ایران در آن

احسان صادقی چیمه در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: در میان نگاه متفاوت و متکثر قدرت‌های اروپایی و نخبگان آنها در قبال مساله چین، مناظراتی پیرامون این موضوع شکل گرفته است که این کشور در نظام بین‌المللی هم می‌تواند بازیگری به‌دنبال دگرگونی‌ و تحول بزرگ و در واقع خواستار تحولات کلان و انقلابی در سطح نظم و نظام بین‌المللی باشد و هم می‌‌تواند سیستم موجود را مورد پذیرش قرار ‌دهد و در چارچوب سیستم موجود به تعقیب منافع خود بپردازد. بروز و ظهور این دو رفتار کاملا متفاوت بستگی به تشخیص منافع چین توسط رهبران آن و انتخاب چگونگی برخورد با تحولات بیرون از مرزهای چین است. ضمن آنکه نوع برخورد قدرت‌های اصلی از جمله آمریکا و قدرت‌های اروپایی با چین و احترام به منافع این کشور و به‌رسمیت شناختن آن می‌‌تواند در انتخاب میان این دو رفتار از طرف چین موثر باشد.

ادامه مطلب

کشوری که می خواهد اولین ابرقدرت باشد

پیامدهای ابرقدرت شدن چین برای ایران

پوریا نبی پور در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: علی رغم مشکلات اخیر در روابط چین وآمریکا، چین هنوز بر روابط خود با غرب تأکید زیادی دارد. علاوه بر این، چین تلاش می کند تا از روابط یک طرفه در خاورمیانه جلوگیری کند. از این رو چین روابط نزدیک با شورای همکاری خلیج  فارس را نیز حفظ می کند. با این حال، برای محافظت از منافع خود به شدت برای اجرای برجام و تضعیف شرایط تحریم های پیشنهادی مذاکره خواهد کرد.

ادامه مطلب

ما و سیاست خارجی

باید هم شرق را دریابیم هم غرب

سید حسام الدین هانی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: فتیم غرب بد است و رو به شرق آوریم. از شرق علیه غرب استفاده کنیم و گفتیم شرق شک می کند و التزام عملی به شرق را ثابت کنیم. در مدح شرق شرح ها نوشتیم و گفتیم و غافل از اینکه اگر چین، چین شده، چین اول آمریکا شده و در مسیر "آمریکای بدتر از آمریکا اصلی" قرار دارد. با دادن آمارهای متعدد که چین از آمریکا پیشی گرفته است؛ چین آمریکای دوم شده و خواهد شد را برای الگو برداری تجویز می کنیم.

ادامه مطلب

سخنگوی وزارت امور خارجه در گفت وگوی هفتگی خود با خبرنگاران

خطیب زاده: هنوز هیچ اتفاق جدیدی در برجام شاهد نیستیم/نگاه به شرق برخاسته از یک شناخت است

خطیب‌زاده تصریح کرد: جمهوری اسلامی ایران در طول سال‌های حیات خودش همواره سیاست نه شرقی و نه غربی را به عنوان اصل اساسی خود پیگیری کرده است. در سال‌های اخیر نگاه به شرق را داشتیم و این سال‌های اخیر نه در دوران ریاست جمهوری دکتر روحانی بلکه ما از سال‌های ریاست جمهوری خاتمی نگاه به شرق را پیگیری کردیم. این سیاست نگاه به شرق جمهوری اسلامی ایران برخاسته از یک شناخت است نه الزام بین‌المللی صرف.

ادامه مطلب

واقعیت‌های آشنا برای تهران و واشنگتن

چرا ایران و آمریکا وارد جنگ نمی شوند؟

علی عیدی پور در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: معمولا جنگ زمانی به وقوع می پیوندد که از یک طرف همه راه های دیپلماسی بسته باشد و از طرف دیگر، فایده های آن بیشتر از هزینه ها باشد، و این با واقعیات کنونی نظام بین الملل و شرایط فعلی دو کشور ایران و آمریکا همخوانی ندارد. 

ادامه مطلب

امکان سنجی ایجاد یک اتحاد راهبردی

آیا ایران، روسیه و چین می توانند علیه امریکا متحد شوند؟

سید قاسم ذاکری در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: واقعیت آن است که ایران هم درست مثل روسیه بخاطر ناکامی در عادی سازی روابطش با آمریکا و اروپا ناچار به چرخش به سمت مسکو و پکن شده و البته این موضوعی آشکار است. ایران بنا به دلائل گوناگون هنوز نتوانسته است اعتماد روسیه و چین در مسائل گوناگون را جلب کند مخصوصا که نظام دینی و اعتقادی در ایران تفاوت های فراوانی با ارزش های حاکم بر نظام های سیاسی چین و روسیه دارد بنابراین در شرایطی که نگرانی های روسیه نسبت به ایران در برخی حوزه های نظامی و امنیتی کمتر از نگرانی های اروپا و اسرائیل نیست و چین و روسیه بخاطر ترس از تحریم های آمریکائی حاضر به همکاری های بانکی با ایران نشده اند همچنین روسیه و چین هیچکدام تاکنون حاضر به تغییر عضویت ایران در سازمان همکاری شانگهای از عضویت ناظر به دائم نشده اند.

ادامه مطلب

دم را غنیمت شمریم

واقعیت هایی که چهار سال ریاست جمهوری ترامپ به ما نشان داد

سید علی موسوی خلخالی می نویسد: ما باید هزینه هایی را که برای اقتدار و نفوذ خود در کشورهای مختلف منطقه صرف کرده ایم را نقد کنیم و از فرصت های به وجود آمده نهایت استفاده را ببریم. ما باید ثمره دست کم چهار سال صبر خود را ببریم. شکی نیست که باید تمام تلاش خود را به کار گیریم که تحریم ها لغو شوند. اینکه چگونه چنین چیزی تحقق یابد به دست اندرکاران دستگاه دیپلماسی مربوط است. همچنین باید روی تقویت قدرت درونی خود به شدت کار کنیم. در این راستا لازم است برنامه ای را برای خود در سه بعد داخلی، منطقه ای و بین المللی تعریف کنیم و به تقویت بنیه اقتصادی، اجتماعی و سیاسی بپردازیم. نباید فراموش کنیم که دنیا در حرکت است و همه کشورها به راه خود ادامه می دهند. هیچ کس، حتی کشورهای دوست و نزدیک، منتظر ما نمی مانند. نباید از کشورهای دیگر عقب بیفتیم.

ادامه مطلب

چرا رفتار ما در تعامل با چین پخته نیست؟

سند همکاری ایران و چین و نقدی بر یک انتخاب

سید محمد حسین ملائک در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: وقتی موضوع همکاری ۲۵ ساله دو کشور مطرح شد این گونه به نظر می رسید که سیستم سیاسی موجود با احساس بلوغ کافی در خود وارد یک همکاری بلند مدت با کشوری مهم چون چین شده است. اگرچه محتوای منتشر شده پیش نویس "تفاهم نامه" و تنوع موضوعات "همکاری" نشان می داد که دیدگاه طرف ایرانی از یک انسجام مشخص برخوردار نیست و هدفمندی خاصی را غیر از فروش نفت دنبال نمی کند، این امید می رود که این نقیصه در این ۸ ماه گذشته بر طرف و در سفر مهرماه آقای ظریف به چین متن متوازن تری با طرف چینی رد و بدل شده باشد. 

ادامه مطلب

جمهوری اسلامی ایران باید تکلیف خود را در رابطه با چین معلوم کند

روابط پکن با تل آویو و اعراب و لزوم سیاست ورزی راهبردی تهران

حسام الدین حجت زاده در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: تهران تاکنون سیاست سکوت را در برابر گرم شدن کم سابقه روابط دولت «شی» با رژیم صهیونیستی و دولت های عرب منطقه در حوزه های اقتصادی، سیاسی و نظامی در پیش گرفته است. پرسش اساسی این است که جمهوری اسلامی ایران از چه منطق استراتژیک یا سیاستی راهبردی در این زمینه پیروی می کند؟ در پاسخ باید گفت که به نظر می رسد سیاست ایران در قبال روابط چین با رقبای تهران در غرب آسیا نه راهبردی بلکه تاکتیکی است.

ادامه مطلب

سندی که هنوز ارزشمند است

زنده باد برجام نیمه جان

غلامرضا مصدق در یادداشتی می نویسد: در یک ماه گذشته برجام نیمه جان دو شکست سنگین و تاریخی را به تنها ابرقدرت دنیا تحمیل کرد. اول ناکام شدن آمریکا در رای گیری شورای امنیت برای تمدید تحریم تسلیحاتی ایران که فقط یک کشور کوچک با او همراه شد و دومی درخواست برای فعال کردن ماشه بازگشت تحریم های شورای امنیت که این بار حتی آن کشور کوچک هم با او همراهی نکرد.

ادامه مطلب

ظرایفی که در تحلیل گم می‌شوند

چند نکته درباره رفع تحریم های تسلیحاتی ایران

رضا بهارلویی در یادداشتی می نویسد: ا توجه به نیازهای دفاعی ایران، محتمل‌ترین مقصد خریدهای نظامی ایران روسیه خواهد بود. بخصوص در دو مورد خاص و مهم سامانه‌های پدافندی برای جلوگیری از رخنه نظامی آمریکا و شرکای منطقه‌ای آن به عمق خاک ایران و همچنین، نوسازی ناوگان هوایی جنگنده‌های نیروی هوایی ارتش است. در این فقره، روس‌ها قطعا بیش از چینی‌ها همکاری خواهند کرد.

ادامه مطلب

امریکا دیگر نمی تواند بی تفاوت باشد

رویکرد جدید چین به خاورمیانه

در حقیقت اهداف منطقه ای چین و پیامدهای آن روشن نیست. چین روابط گسترده ای با ایران و حضور پررنگی در شاخ آفریقا دارد. از سوی دیگر روابط چین با دشمنان ایران از جمله عربستان سعودی، امارات متحده عربی و اسرائیل نیز بر کسی پوشیده نیست. چین در سوریه از حکومت اسد حمایت می کند اما در یمن، طرف عربستان را می گیرد. چین تا به حال تلاش کرده با عدم دخالت مستقیم در رویارویی های منطقه ای، توازن در روابط را مدیریت کند. این کنار ایستادن و ناظر بودن در بسیاری از رویارویی ها بیش از آنکه تصویر یک حامی را القا کند کشوری را نشان می دهد که بیشتر اوقات جا خالی می کند.

ادامه مطلب

دو قدرتی که به هم نیاز دارند

پیامدهای ژئوپولیتیک موافقتنامه شراکت راهبردی ایران و چین

ایران به شدت محتاج تزریق منابع مالی است و به غیر از چین منبع دیگری متصور نیست. چین نیز با بهره برداری از موقعیت ایران قیمت نفت پایین تری را پیشنهاد می کند. درست مانند دیگر برنامه های چین در راهبرد یک کمربند یک جاده که اقتصادهای ضعیفی همانند سریلانکا و پاکستان را هدف قرار داد.

ادامه مطلب

بعد از اقتصاد نوبت به امنیت رسیده است

خیز چین برای تبدیل شدن به قدرت دریایی برتر جهانی

محمد مهدی مظاهری در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: ایران و چین در سال‌های گذشته به شرکای نزدیکی در غرب آسیا تبدیل شده‌اند و  برگزاری رزمایش مشترک دریایی سه جانبه ایران، روسیه و چین در شمال اقیانوس هند که دی ماه سال ۱۳۹۸ با پهلوگیری شناورهای این دو کشور در بندر شهید بهشتی چابهار(شمال اقیانوس هند و دریای عمان) آغاز شد، شاید یکی از نخستین گامها در این زمینه باشد.

ادامه مطلب

همکاری با آژانس بعد از شکست امریکا

چه کسی گفته ایران در مقابل فشارها تسلیم شده است؟

ایران علاقه مند است که در برابر سازمان ملل حسن نیت نشان دهد و نشان دهد که برخلاف آمریکایی ها، قادر است تعهدات خود را حفظ کند.

ادامه مطلب