عارف بیژن در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: دولت بایدن در زمان تبلیغات انتخاباتی خود، خروج ترامپ از برنامه هسته ای را غیرمنطقی و اشتباه دانست و قول داد به توافق هسته ای با ایران بازگردد. اما درباره اینکه آیا به توافق سال ۲۰۱۵ برگردند یا به یک توافق جدید دست یابند، اختلاف نظر وجود دارد.
ادامه مطلب
کشورهای عرب تولید کننده نفت خام در حوزه خلیج فارس از جمله امارات متحده عربی و عربستان سعودی، با پیشبرد اصلاحات مربوط به کاهش وابستگی به نفت در نظر دارند مسوولیت پذیری مردم را با وضع مالیات بر ارزش افزوده افزایش دهند.
ادامه مطلب
مصطفی شاهی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: اهمیت درک سمت و سوی حاکم بر صنعت و تجارت جهان امروز و دهه های آتی به ما کمک می کند تا بهره برداری موثرتری از سند تفاهمنامه در جهت ارتقای جایگاه علمی، صنعتی و اقتصادی کشور داشته باشیم و در صورت به کارگیری درایت و برنامه ریزی های دقیق و بسترسازی های مناسب می توان از این فرصت پیش رو استفاده بهینه کرد.
ادامه مطلب
علی بمان اقبالی زارچ در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: تولید و صادرات پسته ایرانی، سالانه در حدود ۱ تا ۵/۱ میلیارد دلار برای ایران، درآمدزایی می‌کند. البته این رقم در شرایطی است که ایران تاکنون نتوانسته در ایجاد ارزش افزوده برای پسته چونان دیگر محصولاتش موفقیت شایانی بدست آورد. برخی کارشناسان معتقدند این محصول ظرفیت ایجاد ارزش افزوده تا ۵ برابری در صورت پشتیبانی و تامین صنایع فراوری تبدیلی و بسته بندی جذاب و استاندارد دارد. ایران از تجربه و سابقه بسیار خوبی در صادرات پسته ایران به کشورهای دیگر جهان برخوردار است و به نحوی از تجارت‌های سنتی ایران به شمار می‌رود.
ادامه مطلب
حسین آهن در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: روابط عربستان سعودی و چین در حال تبدیل شدن به یک رابطه فزاینده مهم است که دارای پیامدهای جهانی و منطقه ای است. فعلا چین خودش را از تعاملات منطقه ای خاورمیانه دور می کند و فعلا تمرکزش بر روی روابط اقتصادی است. در مارس ۲۰۱۷ به مناسبت پایان سفر ملک سلمان به چین، بیانیه‌ای مشترک از سوی دو کشور صادر شد که حاکی از تغییراتی در مواضع عربستان در رابطه با تایوان بود. در بخشی از این بیانیه آمده است جمهوری خلق چین از سیاستهای عربستان سعودی جهت محافظت از ثبات منطقه حمایت نموده و از نقش مثبت این کشور در منطقه و جهان پشتیبانی می‌کند. عربستان سعودی نیز بار دیگر نسبت به موضع خود در حمایت از چین یکپارچه تاکید کرد.
ادامه مطلب
سید رضا تقوی نژاد در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: به نظر می‌رسد به غیر از آمریکایی‌هایی که به طور کلی این برنامه را فاقد دستاوردی برای ایران و چین و تهدیدی برای ایالات‌متحده می دانند، دیگر تحلیلگران یک حالت دومینووار برای تهدیدات احتمالی که از اجرای این برنامه منافع ایالات‌متحده را به خطر می‌اندازد متصور هستند؛ این دومینو با بهبود شرایط اقتصادی ایران و مقابله با تحریم‌های ایالات‌متحده شروع شده و در پایان ممکن است به غلبه چین بر آمریکا در رقابت هژمونیک دو کشور در نظام بین‌الملل ختم شود.
ادامه مطلب
وحید کریمی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: در اظهارات تجربی دکتر ظریف، آمریکا بیشترین همراهی در مقایسه با اروپا و شرقی ها داشته است. باید جسارت تجدید نظر در تعریف جایگاه ایران در سیاست بین الملل را داشته باشیم.
ادامه مطلب
مجتبی لشکر بلوکی در یادداشتی می نویسد: تا زمانی که نظام حکمرانی و کشورداری درست نباشد، بهترین مدیران، اخلاقی ترین کارگزاران، خوش قلب ترین سیاست مداران هم به نارکارآمدی، فساد، استبداد و خطا کشیده می شوند. نظام حکمرانی و نهاد سیاست است که نظام درمانی، نظام آموزشی و نظام صنعتی یک کشور را هدایت می کند. هر چند وقت یک بار باید بهترین های جهان را در حوزه حکمرانی و کشورداری انتخاب کنیم و از آنان بیاموزیم.
ادامه مطلب
ایمان صمدی نیا در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: نقش چین برای ایران از لحاظ فناورانه حائز اهمیت است. شنیده ها حاکی از آن است که همکاری در زمینه فناوری و ارتباطات راه دور، نسل پنجم ارتباطات از راه دور، پروژه های مشترک توسعه و تقویت زیرساخت های اطلاعاتی و ارتباطاتی و البته مهم ترین آنها یعنی ساخت شهرهای هوشمند در سواحل مکران بخشی از چارچوب این قرارداد است. این اقدام ارزشمند می تواند زمینه ساز توسعه فناوری های نوین ایران به خصوص در حوزه هوش مصنوعی شود و تحولات شگرفی را رغم بزند. دولت ایران، بایستی با برنامه ریزی پیوسته، به ارتقای جایگاه ایران در فناوری های نوین چون هوش مصنوعی بپردازد.
ادامه مطلب
امیرهوشنگ کریمی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: در این نوشتار به بهانه این موضوع و طوفانی که در سطح نخبگان، سیاسیون، افکار عمومی و رسانه ها به پا کرده، به طرح و بررسی این پرسش مبنائی می پردازیم که علت رویکرد انتقادی و مخالفت تاریخی ایرانیان با قدرت های بزرگ و توافقات و تعاملاتی از این دست چیست؟ بدیهی است در اینجا انگیزه ها و اغراض سیاسی و جناحی موافقین و مخالفین در داخل، یا منشاء خارجی انتقادها و مخالفت ها، و انگیزه های رقبای خارجی و دشمنان بین المللی این چنین توافقاتی مد نظر نیست، بلکه هدف پرداختن به دلایل روانشناختی، جامعه شناختی و فرهنگ سیاسی جامعه ایرانی درتقابل و ضدیت با چنین توافقاتی است. در واقع پرسش اساسی این است:توافقات و تعاملاتی از این دست و در این سطح با قدرت های بزرگ که امری متداول و معمول در جهان بوده و حتی به عنوان یک دستاورد بزرگ تلقی می شود، چرا در ایران با چنین فضای سنگین و هجمه ای از موافقین و مخالفین مواجه می شود؟
ادامه مطلب
غلامرضا مصدق می نویسد: گر هدف توافق بلند مدت با چین گسترش قدرت مانور ایران در تعامل با دنیا، ایجاد توازن در روابط بین الملل و استفاده از فرصت ها برای حفظ و حداکثر کردن منافع ملی باشد، نه تنها انتقادی به عاقدین این توافق وارد نیست، بماند که باید سپاسگزار و دست بوس آنها بود، اما اگر این توافق سیاستی برای مقابله با آمریکا باشد، بی تردید سیاستی از پیش شکست خورده، زیانبار، ناقض استقلال و در ضدیت با منافع ملی ایران است.
ادامه مطلب
یافته‌های نظرسنجی موسسه مطالعات و تحقیقات بین‌المللی ابرار معاصر تهران نشان‌گر آن است که حدود ۷۰ درصد نخبگان دانشگاهی کشوراعتقاد دارند راهبرد نگاه به شرق و امضای سند جامع همکاری با چین در روندی کلی ضرورت ایران امروز است. اگر این استراتژی و اقدام همراه با یک تنوع‌بخشی در استراتژی بین‌المللی ایران باشد، میتواند گامی اساسی و روبه جلو برای تحقق منافع کشور باشد.
ادامه مطلب
دکتر سید نوید نصیرپور اسگوئی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: مبادی اصلی واردات ایران نیز در این ماه کشورهای چین (۲۵.۴ درصد)، امارات (۲۲.۳ درصد)، ترکیه (۱۰.۷ درصد)، هند (۶.۹ درصد) و روسیه (۵.۵ درصد) بوده‌اند. این آمارها نشان از ورود روسیه به جمع ۵ کشور اول وارداتی و خروج هلند از این فهرست دارد. آمارهای منتشر شده نشان می‌دهند که چین سهمی ۲۵.۴درصدی، امارات ۲۲.۳درصدی، ترکیه ۱۰.۷درصدی، هند ۶۰۹درصدی و روسیه ۵.۵ درصدی از واردات ایران در این مدت داشته‌اند. با توجه به داده های ذکر شده بالا می توان از چین بعنوان یکی از بزرگترین اقتصادهای حال حاضر جهان نام برد که می تواند جایگاهی مهم و ممتاز در رشد اقتصاد ، تجارت ، تولید علم ، سیاست و امنیت ایران داشته باشد.
ادامه مطلب
علی موسوی خلخالی می نویسد: چین دست کم با ۷۸ کشور جهان سند راهبردی و استراتژیک امضا کرده و در هیچ کدام آنها همانند ایران تا این اندازه جنجال بر سر امضای سند به راه نیفتاده است. چین در همین سطح با امارات متحده عربی و عربستان سعودی، اسپانیا، انگلیس، آلمان و در سطحی بالاتر با چین و عراق و ترکیه و برزیل و آفریقای جنوبی و ده ها کشور دیگر سند همکاری امضا کرده اما در هیچ کدام جنجالی به پا نشده است.
ادامه مطلب
محسن کشوریان آزاد در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: فکار عمومی ایران و رسانه ها باید بدانند که مشارکت راهبردی، همکاری، ائتلاف و اتحاد امری طبیعی در عرصه روابط بین الملل است و بازیگران مختلف در هزاران طرح همکاری، مشارکت، ائتلاف و اتحاد در حال همکاری هستند، لازمه پویای اقتصادی و سیاسی و توسعه قدرت در ابعاد مختلف، همکاری های از این دسته هاست.
ادامه مطلب
جلال خوشچهره در یادداشتی می نویسد: توافق برای برگزاری نشست وین نمی‌توانست بدون واسطه‌گری اعضای شرقی گروه ۱+۴ برگزار شود. سخنگوی وزارت‌امور‌خارجه ایالات‌متحده هفته پیش هم‌سویی پکن و واشنگتن را در پرونده هسته‌ای ایران اعلام و سخنگوی دولت چین نیز بر ضرورت خروج برجام از بن بست تأکید کرد.
ادامه مطلب
اروپا و آمریکا در مورد سه چیز خیال باطل دارند: ۱- خیال می‌کنند که می‌توانند با زمانبندی خود و با توجه به شرایط خود به توافق با ایران برسند. ۲- خیال می کنند می توانند ایران را به طمع مذاکره و حل و فصل توافق هسته‌ای از چین دور و سپس منزوی کنند. ۳- خیال می کنند که می توانند ایران را فریب دهند و با تطمیع مهارش کنند و چین را منزوی کنند و روسیه را با حل و فصل جزئی مسائل از جمله با شروط مبتنی بر چانه زنی بر سر نقش ایران و هم پیمانانش، به ویژه در سوریه سرگرم کنند.
ادامه مطلب
اسلام ذوالقدرپور در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: توافق راهبردی ایران و چین را می‌توان یک ضرورت اساسی و یک سیاستگذاری راهبردی برای تغییر مسیر و کاهش فشارهای بین‌المللی علیه ایران دانست در صورتی که هم اکنون اجرایی شده و به لغو یا کاهش تحریم‌های ضد ایرانی موکول نشود.
ادامه مطلب
رامین فخاری در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: یک جهت گیری حد متوسط برای این توافق این است که نه آن را راهی برای رسیدن ایران به بهشت برین دانست و نه به طور کامل روابط اقتصادی ایران و چین را نفی کرد. نباید این توافق را نباید توافقی استعماری مانند ترکمنچای تشبیه کرد. چنین همانند سایر کشورهای جهان می تواند روابط دوستانه ای با ایران داشته باشد و در بخشی از اقتصاد ایران حضور داشته باشد.
ادامه مطلب
پرستو بهرامی راد در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: قرارداد تهران و پکن اهرم فشاری برای مشخص شدن زودتر تکلیف برجام شده است و باید دید در این بازی که نقش میانجیگری آن را اروپایی ها بازی می کنند، شرایط به کدام سمت حرکت خواهد کرد.
ادامه مطلب
عبدالرضا عالمی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: هر چند ایران در طول چند دهه اخیر (به دلائل مختلف) نتوانسته است، سطح روابط خود با چین را به حوزه راهبردی ارتقا دهد، ولی در بسیاری از مقاطع زمانی، تصمیمات و سیاستهای چین، توانسته منافع ایران را تضمین کند. البته حساسیت آمریکا در همکاری تهران و پکن امری مسبوق به سابقه است و از بدو پیروزی انقلاب، امریکا همواره به یکی از موانع اصلی روابط ایران و چین تبدیل شده است.
ادامه مطلب
مهدی مهدوی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران باید فارغ از هرگونه منافع حزبی و جناحی پیگیری و در این زمینه تنها مولفه مهم و تاثیر گذار، منافع ملی (National Interest) در نظر گرفته شود. بهتر است این سوال را از خود بپرسیم که جایگاه ایران در ۲۵ سال آینده در جهان چگونه باید باشد؟
ادامه مطلب
احسان کاظمی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: گرایش بیشتر ایران به شرق را می توان محصول «ایران ستیزی» دولت ترامپ تعریف کرد. در واقع به محاق رفتن برجام در دولت ترامپ، ایران را به این نتیجه رساند که باید در کنار راهبرد «مقاومت ملی»، راهبرد «گرایش به شرق» به عنوان دو محور مواجهه با آمریکا و غرب مورد توجه قرار گیرد.
ادامه مطلب
وحید کریمی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: با توجه به سیاست مجموعه کشورهای غربی؛ چین نیازمند متحد است که در بین همسایگان ندارد. اخیر کشورهای هند و استرالیا و ژاپن و امریکا معاهده چهار جانبه نظامی، علیه چین برای مهار چین منعقد کردند. چینی ها اگر عاقل باشند با دیگر کشورها مثل جمهوری اسلامی ایران با هدف مخالفت با تفکر "تجاوز لیبرالیستی" غربی ها، اتحادیه همکاری دفاعی ایجاد خواهند کرد. هر چند به نظر می رسد روسیه کماکان خواهان تعامل با غرب است ولی زمینه برای دولتمردان چین در ایجاد اتحادیه کشورهای خواهان جهانی امن تر و عاری از مداخلات غربی ها در "شرق کانال سوئز" فراهم باشد.
ادامه مطلب
احسان صادقی چیمه در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: در میان نگاه متفاوت و متکثر قدرت‌های اروپایی و نخبگان آنها در قبال مساله چین، مناظراتی پیرامون این موضوع شکل گرفته است که این کشور در نظام بین‌المللی هم میتواند بازیگری به‌دنبال دگرگونی و تحول بزرگ و در واقع خواستار تحولات کلان و انقلابی در سطح نظم و نظام بین‌المللی باشد و هم میتواند سیستم موجود را مورد پذیرش قرار دهد و در چارچوب سیستم موجود به تعقیب منافع خود بپردازد. بروز و ظهور این دو رفتار کاملا متفاوت بستگی به تشخیص منافع چین توسط رهبران آن و انتخاب چگونگی برخورد با تحولات بیرون از مرزهای چین است. ضمن آنکه نوع برخورد قدرت‌های اصلی از جمله آمریکا و قدرت‌های اروپایی با چین و احترام به منافع این کشور و به‌رسمیت شناختن آن میتواند در انتخاب میان این دو رفتار از طرف چین موثر باشد.
ادامه مطلب
پوریا نبی پور در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: علی رغم مشکلات اخیر در روابط چین وآمریکا، چین هنوز بر روابط خود با غرب تأکید زیادی دارد. علاوه بر این، چین تلاش می کند تا از روابط یک طرفه در خاورمیانه جلوگیری کند. از این رو چین روابط نزدیک با شورای همکاری خلیج فارس را نیز حفظ می کند. با این حال، برای محافظت از منافع خود به شدت برای اجرای برجام و تضعیف شرایط تحریم های پیشنهادی مذاکره خواهد کرد.
ادامه مطلب
سید حسام الدین هانی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: فتیم غرب بد است و رو به شرق آوریم. از شرق علیه غرب استفاده کنیم و گفتیم شرق شک می کند و التزام عملی به شرق را ثابت کنیم. در مدح شرق شرح ها نوشتیم و گفتیم و غافل از اینکه اگر چین، چین شده، چین اول آمریکا شده و در مسیر "آمریکای بدتر از آمریکا اصلی" قرار دارد. با دادن آمارهای متعدد که چین از آمریکا پیشی گرفته است؛ چین آمریکای دوم شده و خواهد شد را برای الگو برداری تجویز می کنیم.
ادامه مطلب
خطیب‌زاده تصریح کرد: جمهوری اسلامی ایران در طول سال‌های حیات خودش همواره سیاست نه شرقی و نه غربی را به عنوان اصل اساسی خود پیگیری کرده است. در سال‌های اخیر نگاه به شرق را داشتیم و این سال‌های اخیر نه در دوران ریاست جمهوری دکتر روحانی بلکه ما از سال‌های ریاست جمهوری خاتمی نگاه به شرق را پیگیری کردیم. این سیاست نگاه به شرق جمهوری اسلامی ایران برخاسته از یک شناخت است نه الزام بین‌المللی صرف.
ادامه مطلب
علی عیدی پور در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: معمولا جنگ زمانی به وقوع می پیوندد که از یک طرف همه راه های دیپلماسی بسته باشد و از طرف دیگر، فایده های آن بیشتر از هزینه ها باشد، و این با واقعیات کنونی نظام بین الملل و شرایط فعلی دو کشور ایران و آمریکا همخوانی ندارد.
ادامه مطلب
سید قاسم ذاکری در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: واقعیت آن است که ایران هم درست مثل روسیه بخاطر ناکامی در عادی سازی روابطش با آمریکا و اروپا ناچار به چرخش به سمت مسکو و پکن شده و البته این موضوعی آشکار است. ایران بنا به دلائل گوناگون هنوز نتوانسته است اعتماد روسیه و چین در مسائل گوناگون را جلب کند مخصوصا که نظام دینی و اعتقادی در ایران تفاوت های فراوانی با ارزش های حاکم بر نظام های سیاسی چین و روسیه دارد بنابراین در شرایطی که نگرانی های روسیه نسبت به ایران در برخی حوزه های نظامی و امنیتی کمتر از نگرانی های اروپا و اسرائیل نیست و چین و روسیه بخاطر ترس از تحریم های آمریکائی حاضر به همکاری های بانکی با ایران نشده اند همچنین روسیه و چین هیچکدام تاکنون حاضر به تغییر عضویت ایران در سازمان همکاری شانگهای از عضویت ناظر به دائم نشده اند.
ادامه مطلب