حمایت از آذربایجان در مناقشه این کشور با ایران، به نفع امریکا نیست. آذربایجان متحد اصلی امریکا نیست. واشنگتن مسئول دفاع از این کشور نیست. افزون بر آن، باکو عضو ناتو نیست. در پی آزاد سازی موفقیت آمیز سرزمین های اشغال شده توسط ارمنستان، علی اف به جای ایجاد زمینه سازش، ادعاهای تندی علیه ایروان ایراد می کند.
ادامه مطلب
بدیهی است که جانبداری واشنگتن از آذربایجان در مناقشه با ایران به نفع ایالات متحده نیست. آذربایجان متحد رسمی آمریکا نیست. واشنگتن تعهدی برای دفاع از آذربایجان ندارد و این کشور هم نامزد پیوستن به ناتو نیست. همچنین، باکو در گسترش بحران تازه چندان بی تقصیر نیست. ادعاهای جاهلانه آذربایجان درباره سرزمین های ارمنستان، از جمله مسیر ترانزیت مرزی، و همچنین گسترش آشکار روابط راهبردی با اسرائیل – دشمن تمام‌عیار ایران – و با ترکیه – رقیب منطقه‌ای تهران – از جمله عوامل اصلی منازعه اخیر بین تهران و باکو است.
ادامه مطلب
از دکتر گئورگی دِرلوگویان که در حال حاضر در دانشگاه نیویورک در دوبی تدریس می‌کند، در مورد تحولات اخیر جنوب قفقاز دو مصاحبه منتشر شده است؛ نخست مصاحبه با لارن بالهورن از سوی نشریه ژاکوبن (۱۸ آوریل ۲۰۲۱) و دیگری نیز مصاحبه‌ای با واژا تاوبِریدزه در نشریهٔ گرجستان امروز (۱۱ فوریه ۲۰۲۱) که در ادامهٔ مصاحبهٔ نخست می‌آید. این گفت وگو در مجله گفتگو منتشر شده که مدیرمسئول این نشریه در اختیار دیپلماسی ایرانی گذاشته است.
ادامه مطلب
احسان موحدیان در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: این بار نیروهای جمهوری آذربایجان تا عمق ۳.۵ کیلومتری خاک ارمنستان پیشروی کرده اند و تلاش دارند تا دریاچه سوان (سیاه) را نیز محاصره کنند، اما ارتش ارمنستان مانع از این پیشروی شده است. این تحرک نظامی تازه جمهوری آذربایجان در شرایطی که جهان اسلام تمام تمرکز خود را متوجه تحولات فلسطین اشغالی و حملات وحشیانه رژیم صهیونیستی به نوار غزه کرده، معنادار است و نشان می دهد دولت باکو قصد دارد با سوءاستفاده از شرایط مذکور با تنش آفرینی در نوار مرزی با ارمنستان روند توسعه طلبی ارضی خود را ادامه دهد.
ادامه مطلب
احسان رستگار در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: اگر چه پس از پایان جنگ ۴۴ روزه میان جمهوری آذربایجان و ارمنستان و برقراری صلح میان دو کشور با میانجیگری روسیه، امیدها برای برقراری صلح پایدار میان این دو جمهوری افزایش یافت، اما تنش اخیر نشان داد که وضعیت منطقه در حال بدتر شدن است و هر لحظه باید منتظر یک رویداد ناگوار دیگر در این منطقه بود.
ادامه مطلب
رئیس جمهوری آذربایجان گفت: اما در مورد نگرانی های مرزی، من فکر می کنم این نگرانی ها کاملاً بی اساس است. آنهایی که چنین نگرانی هایی داشتند، بیشتر در اوایل مقطع زمانی پس از جنگ (منظور جنگ سال گذشته قره باغ) بود. اما شما می دانید که هیئت های نمایندگی سطح بالای ایرانی از آذربایجان دیدار کردند. از جمله وزیر امور خارجه (دکتر جواد ظریف) و معاون وزیر خارجه (دکتر عباس عراقچی) و ما به طور مفصل بحث و مذاکره کردیم. من شخصاً با هر دوی آن ها یعنی آقای ظریف و آقای عراقچی مفصل مذاکره کردم. دیدگاه ما این بود و توانستیم یک زمینه مشترک برای همکاری پیدا کنیم. آنها بعد از این ملاقات ها، از روسیه دیدار کردند و موضوعات مشابهی را در ترکیه دنبال کردند. ما اجماع کاملی داشتیم که ایران از این پروژه حمایت می کند.
ادامه مطلب
علیرضا علیزاده در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: در سالروز ۲۰ فوریه ۱۹۸۸ به مناسبت جنبش تروریستی – جدایی طلب، احزاب مخالف طرحی را طراحی کردند تا با ۳۰ میلیون دلار هزینه، طی تجمع با ایجاد خشونت دولت کنونی را سرنگون و حتی حذف فیزیکی پاشینیان را کلید بزنند که این کودتای طراحی شده به سرانجام مطلوب خود نرسید. این به آن معناست که تلاش مخالفینی که استعفا و نابودی پاشینیان را در سر داشتند، بیش از پیش تضعیف شده است.
ادامه مطلب
ولی کالجی در یادداشتی می نویسد: نوع رویکرد نیکول پاشینیان به عنوان نخستین «غیر قره باغی» در راس قدرت اجرایی ارمنستان در سه دهه گذشته در قبال مناقشه ناگورنو- قره باغ چگونه بوده است و این که پاشینیان از می ۲۰۱۸ که بر موج اعتراضات «نه به سِرژ» به قدرت رسید چه رویکردی را در قبال این مناقشه دیرپای قومی- سرزمینی طی کرد که منجر به ناکامی نظامی و سیاسی ارمنستان در نوامبر ۲۰۲۰ شد؟
ادامه مطلب
دکتر رسول اسماعیل زاده دوزال در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: حال آیا روس ها به سر عقل آمدند که تن به این پایان دادند یا دیپلماسی فعال آذربایجان بود که توانست به شکل جادویی و به یک چشم به هم زدن مسئله را یکجا به نهایت رسانده و برای پوتین تصمیم سازی کند؟ و یا این که سه کشور ایران، ترکیه و روسیه برای دور نگه داشتن غرب از میدان بازی سوت پایان بازی را در نیمه اول زدند؟ سوالاتی است که پاسخش زمان می طلبد. اما یک موضوع بر همگان روشن است و آن عبارت از آن است که روس ها خود آغازگر این همه فجایع و فساد در ارض قره باغ بودند و خود نیز پایان بخش این آغاز؛ هرچند شتابزده و مشکوک شدند.
ادامه مطلب
ابوالفضل مجیدی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: در قرن بیست و یکم که قرن پیشرفت های متعدد بشری است و قرن غلبه گفت وگو و منطق بر زور و جنگ و قرن صلح و دوستی است، تنها خواسته مردم و ساکنان و اهالی منطقه قره باغ (آرتساخ) داشتن حق زیستن در آرامش و پیشرفت اقتصادی، فرهنگی و علمی و اجتماعی است که این مهم با راهکار اعمال حق تعیین سرنوشت در منطقه مذکور اعم از اعطا خودمختاری یا پیوستن به کشور مورد انتخاب ساکنان (آذربایجان یا ارمنستان) عملیاتی می شود و اعمال خشونت، زور و جنگ و انجام هزینه های گزاف ناشی از جنگ را نیاز ندارد.
ادامه مطلب
عارف بیژن در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: روابط جمهوری آذربایجان و ایران در دو دهه گذشته فراز و نشیب های زیادی را سپری کرده، اگرچه اکثریت شیعه در هر دو کشور غالب است، اما تفاوت در شیوه حکومت داری و تنظیم قوانین اساسی در اکثر حوزه ها تفاوت هایی را شامل می شود. جدای از جنبه قومی، نزدیکی باکو با اسرائیل یکی از عوامل تخریب کننده در روابط ایران – جمهوری آذربایجان است. به عنوان مثال، گزارش شده که آذربایجان اجازه دسترسی به پایگاه های نظامی خود به اسرائیل داده تا برای عملیات جاسوسی علیه ایران استفاده کند که این مهم از سوی مقامات جمهوری آذربایجان تکذیب شد. از طرفی برخی از روحانیون در داخل ایران نیز اعتراض کردند که چگونه آذربایجان به عنوان یک کشور اسلامی، با داشتن اکثریت شیعه، می تواند به اسرائیل نزدیک شود و بیان داشتند که اسرائیل فقط آذربایجان را به این دلیل که ایران همسایه آن است به عنوان یک متحد می داند و نه به دلایل اقتصادی یا نظامی؛ امری که به نظر نویسنده از سوی برخی روحانیون انتظار می رفت آذربایجان نیز به عنوان یک کشور با اکثریت جمعیت شیعی بخشی از مبارزات ضد اسرائیلی ای باشد که ایران آغازگر آن بود، اگرچه تاکنون از سوی آذربایجان رد شده است.
ادامه مطلب
آرسن نظریان در یادداشتی که برای دیپلماسی ایرانی از هلند نوشته است، می نویسد: مقاله مورد نقد ما باوجود نگاشته شدن توسط روزنامه نگار مجرب و سردبیر تارنمایی که ظاهرا باید بر امور دیپلماسی اشراف و احاطه داشته باشد، دارای اشتباهات فاحشی از لحاظ اطلاعات مورد استفاده است که نشان می دهد نویسنده، مثل اکثریت اصحاب رسانه ای ایران، از اخبار و اطلاعات فقط یک طرف مناقشه، یعنی جمهوری آذربایجان، استفاده کرده و هیچ توجهی به آنچه طرف دیگر می گوید نداشته است.
ادامه مطلب
نیکول پاشینیان در این گفت وگو می گوید: به وضوح قابل مشاهده است که ترکیه دائم در تلاش است تا آتشبس برقرار نشود چون اهداف ترکیه بسیار گسترده است. مساله ترکیه نه فقط قره باغ بلکه حضور در منطقه قفقاز جنوبی است و من باید تاکید کنم این سیاست احیای امپراتوری است که ترکیه درصدد گسترش نفوذ خود به سمت شرق، شمال، جنوب و جنوب شرقی قره باغ است که این سیاست تاثیر مستقیمی بر همه کشورهای منطقه میگذارد و کشورها باید این واقعیت را در نظر بگیرند و موضع خود را در قبال این رویکرد مشخص کنند.
ادامه مطلب
شهره پولاب در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: با توجه به زیرساخت های ژئواستراتژیک منطقه تووز، درگیری میان دو کشور حاصل منافع اقتصادی یک طرف یعنی آذربایجان و منافع سیاسی طرف دیگر یعنی ارمنستان است.
ادامه مطلب