سید محمدکاظم سجادپور در یادداشتی می نویسد: پروژه ترکی مهندسی خاورمیانه متضمن ترکیبی از ژئوپلتیک، تاریخ، آرزوهای فردی رهبران، شرایط متحول منطقه‌ای و احساسات پیچیده و پرلایه است.
ادامه مطلب
سید محمد حسینی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: با تحلیل تاریخی می توان مشابهت های زیادی میان حوادث سا ل های اخیر در خاورمیانه و نیمه دوم قرن ۱۹ پیدا کرد. به خصوص رویدادهای منطقه پس از ۷ اکتبر، حوادث زنجیرواری را نشان می دهد که گویی از سوی یک قدرت مداخله گر خارجی طراحی و توسط نیروها و کشورهای نیابتی اش دنبال می شود.
ادامه مطلب
عباس ترابی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: ی توان چنین نتیجه گیری کرد که میان مشروطه خواهی در ایران به عنوان یک جنبش توده ای و از پایین که بدون همکاری فقها هرگز میسر نمی شد، با جنبش تنظیمات خیریه در عثمانی که با ابتکار شخص سلطان و دربار برای رهایی از خطر شورش نظامیان و مفتی اعظم و همچنین گسترش جنبش ملی گرایی، از بالا و به عنوان یک اصلاحات حکومتی انجام شد، تفاوت ماهوی و معناداری وجود دارد.
ادامه مطلب
نویسنده: اسماعیل حقی اوزون چارسلی ترجمه: وهاب ولی
ادامه مطلب
تالیف: اسماعیل حقی اوزون چارشلی ترجمه: دکتر وهاب ولی ناشر: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی
ادامه مطلب
عباس ترابی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: آتاتورک "جمهوری تک حزبی" را بنیان نهاد که با مرگش آرام آرام می رفت که به جمهوری پارلمانی تبدیل شود. اما با کودتای ارتش علیه حزب دموکراتیک به رهبری عدنان مندرس، نخست وزیر، رویای جمهوری پارلمانی در ترکیه در دستان جمال گورسل تضعیف شد و تا سال ۱۹۹۷ ارتش با دو کودتای دیگر پارلمانتاریسم در ترکیه را نابود کرد. اکنون نیز، اردوغان سال هاست با تسویه ارتش و تغییر قانون اساسی جمهوری پارلمانی را به تاریخ سپرده است.
ادامه مطلب
رضا اصلانی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: قطعاً هم کشتن ارامنه و هم قتل ترک ها در آن سال ها (حتی یک نفر)، اقداماتی غیر انسانی و محکوم هستند که نباید اجازه تکرارشان را داد ولی اگر بخواهیم به نبش قبر بپردازیم و با ماندن در گذشته، بذر نفرت را در حال و آینده بپراکنیم، نتیجه ای جز احیاء خشونت بین آحاد مردم به دست نخواهد آمد و دیگر نه از “تاک” نشان ماند و نه از “تاک نشان”.
ادامه مطلب
نویسنده: هویک وارتومیان ترجمه: آرمینه قازاریان ویراستار: ادیک باغداساریان
ادامه مطلب
نویسنده: اسماعیل شمس، استادیار دانشگاه علامه طباطبایی تهران
ادامه مطلب
صلاح الدین خدیو در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: در سال های گذشته سیاست خارجی ترکیه عمدتا دو درونمایه متفاوت داشته است: حمایت از جنبش ها و احزاب اسلامی در خاورمیانه عربی و صدور اندیشه قوم گرایی ترکی به قفقاز و آسیای میانه و کشورهای دارای جمعیت ترک زبان. ناگفته پیداست که هر دو رویکرد در خدمت یک هدف واحد قرار دارند: تسهیل و تقویت ظرفیت های کنش گری سیاست خارجی ترکیه در منطقه و جهان از طریق جا انداختن انگاره رهبری جهان اسلام و جهان ترک زبان و از رهگذر آن افزایش نفوذ سیاسی و اقتصادی و عمق استراتژیک و مولفه های ژئوپولتیک آن. به لحاظ تاریخی این سیاست دو پهلو، به نوعی یادآور سیاست خارجی ترکان جوان در فاصله پایان عصر تنظیمات تا سال های جنگ جهانی اول است.
ادامه مطلب
صادق ملکی در گفت وگو با دیپلماسی ایرانی درباره امکان ایجاد اتحادیه میان ایران و ترکیه و دیگر کشورهای منطقه می گوید: یک نکته اساسی که از نگاه پیشنهاد دهندگان این اتحادیه پنهان می ماند، جایگاه ایران در نظام بین‌الملل است. ایران بدون حل مشکلات خود با آمریکا در منطقه خاورمیانه در هیچ اتحادیه ای جای نخواهد داشت. واضح تر بگویم راه اتحادیه مبتنی بر ستون های ایران و ترکیه، نه از تهران و آنکارا، بلکه از واشینگتن می گذرد. سنتو نیز از همین مسیر گذشت. ما به عنوان ایران تا زمانی که با آمریکا چالش داشته باشیم سخن گفتن از همکاری و شکل گیری یک اتحادیه یک خیال بافی است. ایران از گذشته و تا امروز از یک تنهایی تاریخی در رنج بوده و پس از انقلاب با درگیر شدن با آمریکا این تنهایی منطقه ای، تبدیل به تنهایی استراتژیک در منطقه و جهان شده است.
ادامه مطلب
صادق ملکی، تحلیلگر و کارشناس ارشد سیاسی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: مقامات ایران نباید به گونه‌ای عمل و یا زمینه‌چینی کنند که عرصه سیاست را به بن‌بست انتخاب آخرین گزینه‌ها بکشانند.
ادامه مطلب
احمد سروش کارشناس ارشد مطالعات خاورمیانه: در سال 1926 معاهده مرزی سه جانبه ای بین عراق و ترکیه و بریتانیا امضا شد و به موجب آن ترکیه تصمیم جامعه ملل درقبال موصل را تایید می کرد و در ازای آن 10 درصد عائدات نفت موصل برای 25 سال به ترکیه داده می شد.
ادامه مطلب
شکری صباغ می‌نویسد: همچنان ترک‌ها همان ترک‌ها هستند و عقب‌افتادگی در جهان اسلام همان عقب‌افتادگی است و به اسم اسلام جنایت می‌شود.
ادامه مطلب
اردوغان انسانی است که در جاه‌طلبی‌ها و بلندپروازی‌هایش مبالغه می‌کند و تلاش دارد تصویر سلطان‌های عثمانی قرن هجدهم ترکیه را احیا کند.
ادامه مطلب
تاکنون در ترکیه کمتر رهبر سیاسی موفق به کسب جایگاه اردوغان شده است . او باید از این فرصت برای ادامه توسعه اقتصادی ترکیه و نجات مردم خود از فقر و نداری استفاده بکند نه خود زنی و دنبال توهمات رفتن.
ادامه مطلب
«نو عثمانی گری» اصطلاحی است که برای سیاست خارجی ترکیه پس از روی کارآمدن حزب عدالت و توسعه به رهبری رجب طیب اردوغان بکار می رود و اغلب احمد داووداوغلو نخستوزیر فعلی و وزیر خارجه پیشین این کشور را مبدع و مبتکر این طرح می دانند
ادامه مطلب