بهرام امیراحمدیان در یادداشتی می نویسد: رئیس جمهوری منتخب آمریکا که بازگشتی پرتنش به قدرت داشته، این‌بار به نظر می‌رسد در مواضع راست‌گرایانه خود از جمله اخراج مهاجران و کوچک و بهینه‌سازی دولت بسیار صریح‌تر است، حتی برای مراسم تحلیف خود نیز دست از جنجال و سنت‌شکنی بر نداشت.
ادامه مطلب
محمدعلی مهتدی در یادداشتی می نویسد: هدف آمریکا و برخی از کشورهای عرب در مهندسی انتخابات اخیر در لبنان این بوده که دوگانه شیعی یعنی حزب الله و جنبش أمل را در مراکز تصمیمگیری به حاشیه برانند. اما در معادلات داخلی لبنان چنین چیزی امکان ندارد.
ادامه مطلب
سید محمدکاظم سجادپور در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: عمدتاً اخبار ملاقات و صحبت‌های سیاسی در مورد این اجلاس، تبدیل به عناوین گزارش‌های رسانه‌ها می‌شود. دونالد ترامپ، حضور فیزیکی در این اجلاس نداشت و به صورت مجازی، سخنرانی کرد، ولی مهمترین بحثی که بر همه مباحث سایه افکند، دوران ریاست جمهوری او و ماهیت حرکت‌های داخلی و خارجی آمریکا بود. شرکت در اجلاس داووس، تبدیل به یک زیارت اقتصادی و سیاسی، برای نخبگان حاکم در گوشه و کنار جهان به صورت سالانه شده است.
ادامه مطلب
محمد طبیبیان در یادداشتی می نویسد: من برای جناب رئیس جمهور احساس همدردی دارم. ماجراهای اخیر سفر اهواز ایشان از وجوه مختلف تأثر انگیز است، چه اگر از دید مردم نگاه کنیم و چه از دید دولت. باید یادآور شد که اقتصاد یک سیستم به هم پیوسته است. اگر جایی منابع مصرف یا ضایع شود درجای دیگری کمبودش ظاهر خواهد شد، نمی‌شود گفت ای مردم، یا ای اقتصاد کشور! شما به این طرف نگاه نکنید کاری هم نداشته باشید. بلکه آن طرف دیگر نگاه کنید و سعی کنید با هرچه موجود است ثمرات شگرف ایجاد کنید. برادر جان اقتصاد علم اعداد است این طور نمی شود.
ادامه مطلب
سید محمد حسینی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: تیجه مذاکرات احتمالی میان ایران و امریکا را «اهرم‌های امنیتی، اقتصادی، سیاسی و اجتماعیِ طرفین» مشخص خواهد کرد اما آنچه در این میان حائز اهمیت است، متغیرهای مداخله‌گری است که برخی از آنها شتاب‌دهنده و یا ترغیب‌کننده توافق هستند و برخی‌شان به مثابه ترمز، مانع از توافق می‌شوند.
ادامه مطلب
محمود سریع القلم در یادداشتی درباره نشست داوس می نویسد: حدود ۳۰۰۰ نفر از ۱۳۰ کشور در این اجلاس شرکت کردند و ۱۶۰۰ شرکت (۴۵ درصد از آمریکا) در آن حضور داشتند. ۳۵۰ مقام دولتی شامل ۶۰ رئیس دولت نیز مشارکت کردند. ۱۷۰ نماینده از گروه‌های جامعه مدنی از هر پنج قاره نیز فرصت اثرگذاری بر موضوعات و مباحث را داشتند. حدود ۲۵۰ استاد دانشگاه یا محقق یا نویسنده به دعوت داوُس، آخرین دستاوردهای علمی و دیدگاه‌های خود را در حدود ۳۰۰ جلسه طی پنج روز مطرح کردند. دونالد ترامپ در روز چهارم کنفرانس به صورت آنلاین حدود ۲۰ دقیقه سخنرانی کرد و سی دقیقه به پرسش‌های پنج رئیس هیأت مدیره بانک یا شرکت مالی و نفتی پاسخ داد.
ادامه مطلب
علی بمان اقبالی زارچ در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: شی جین پینگ، رئیس جمهوری چین، اندکی پس از مراسم تحلیف دونالد ترامپ، با همتای روس خود، ولادیمیر پوتین، گفت‌وگو کرد که طی آن رهبر پکن آمادگی خود را برای ارتقای روابط روسیه و چین به قله های جدید اعلام کرد.
ادامه مطلب
حافظ حاجی کریم جباری در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: نمی گوییم آمریکا ضعیف شده، بلکه می گوییم نیروهای جدیدی پیدا شده اند و روز به روز قدرت بیشتری پیدا می کنند و لذا سهم بیشتری می خواهند. لذا آمریکا مجبور است یا با آنها کنسرت قدرت تشکیل بدهد و تقسیم سهم کند؛ یا مقاومت کند و از حداکثر ظرفیت آمریکا برای مانع شدن در برابر چالشگران، استفاده کند و دوران تقسیم نقش و منافع را حتی الامکان عقب اندازد تا موقعیت هژمونیک فعلی را حتی الامکان برای مدت بیشتری حفظ کند. معلوم است که ترامپ راه دوم را برگزیده و از سیاست های سخت ابزاری و تند برای این منظور استفاده می کند.
ادامه مطلب
سید محمدکاظم سجادپور در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: به هرحال ترامپ رئیس جمهور شد و قدرت انتقال پیدا کرد، اما این انتقال قدرت، ساده نخواهد بود. بدین دلیل که اولاً ترامپ شخصیتی کاملاً متفاوت و با دستور کاری، واقعاً بی‌سابقه در سیاست داخلی آمریکا به کاخ سفید وارد می‌شود. او قصد دارد، زلزله‌ای در ارکان اداری و سیاسی آمریکا ایجاد کند، بی‌تردید نهادهای اصلی حکمرانی در آمریکا در دوران دوم ترامپ، دگرگون خواهند شد.
ادامه مطلب
بهرام امیراحمدیان در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: ایران اگرچه روابط نزدیک و گسترده با روسیه دارد، ولی ساختار اقتصادی دو کشور هم پوشانی زیادی ندارند زیرا هر دو کشور صادر کننده نفت (که در برخی مواقع روسیه رقیب ایران می شود) و وارد کننده تکنولوژی های پیشرفته هستند. بازارهای هدف صادراتی هر دو کشور عمدتا شامل کشورهای وارد کننده انرژی و مواد خام است. هر دو کشور در شرایط کنونی مورد تحریم غرب قرار گرفته اند و این تنگنا اگرچه موجب نزدیکی آنها به یکدیگر شده ولی لزوما به معنای هم تکمیلی اقتصادی و تجاری نیست. با این حال در فضای موجود و شرایط منطقه ای و جهانی به یکدیگر نزدیک شده و در ساختارهای منطقه ای همچون «سازمان همکاری شانگهای»، «اتحادیه اقتصادی اوراسیا»، «گروه بریکس» در کنار هم قرار گرفته اند.
ادامه مطلب