ساسان کریمی در گفت وگویی تاکید دارد که،باید در سمتی حرکت کنیم که اجازه ندهیم دشمنان جمهوری اسلامی ایران تصویری منفی از کشورمان برای دولت جدید آمریکا و شخص دونالد ترامپ بسازند که این تصویر منفی، جریان ساز اقدامات و تصمیمات واشنگتن علیه تهران باشد. بلکه باید کنشگری ما این تصویرسازی را برای ترامپ شکل دهد.
ادامه مطلب
علی بمان اقبالی زارچ در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: ولودیمیر زلنسکی، رئیس جمهوری اوکراین، جمعه گذشته از ارسال اولین دسته کمک غذایی اوکراین به سوریه، متشکل از ۵۰۰ تن آرد گندم، به عنوان بخشی از طرح بشردوستانه در کی‌یف "غلات از اوکراین" با همکاری برنامه جهانی غذا خبر داد، این کشور به عنوان تولیدکننده و صادرکننده مهم جهانی غلات و دانه های روغنی، به طور سنتی گندم و ذرت را به کشورهای خاورمیانه صادر می کند. سازمان ملل متحد نیز رسما اعلام کرده که حدود یک سال طول می کشد تا مردم سوریه پس از سقوط حکومت خانواده اسد و پایان ۱۳ سال جنگ داخلی تغییرات ملموس را شاهد باشند.
ادامه مطلب
علی موسوی خلخالی می نویسد: اگرچه سفر او یک روزه است اما وی انتظار دارد که با دست پر بتواند کشورمان را ترک کند. او قرار است بعد از تهران به دوحه سفر کند و با مقامات قطری دیدار داشته باشد. سفر او که کمتر از دو هفته از آغاز به کار دولت ترامپ انجام می‌شود و از این بابت نیز مهم است که انتظار می‌رود هماهنگی‌های لازم میان بغداد، تهران و دیگر پایتخت‌های عربی انجام شود تا روی کار آمدن دولت جدید امریکا توام با فشارهای شدید نباشد.
ادامه مطلب
آیا کارزار فشار حداکثری، اگر دولت بایدن آن را ادامه می‌داد، موفق می‌شد؟ ترامپ چنین فکر می‌کند. اما این موضوعی است که مورخان و سیاست‌مداران باید درباره آن بحث کنند. اکنون پرسش این است که آیا فشار حداکثری در شرایط ژئوپلیتیکی بسیار متفاوت امروز مؤثر خواهد بود؟
ادامه مطلب
علی بختیاری در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: جناب نفیو خواسته تا ترامپ یک فرصت و آخرین فرصت را برای دیپلماسی و گفت‌وگو با ایران فراهم آورد و احتمالا معنای آخرین فرصت روشن است و پس از آن دهان ها بسته و مخاصمه آغاز می شود. نفیو کلیاتی درباره شرایط منطقه و امکان های ایران و ایالات متحده نیز بر قلم آورده که بیش و پیش از گفته های پیشتر نیست و به باورم تنها در آن خودنمایی و فضیلت فروشی نهفته است.
ادامه مطلب
محسن پاک آیین در گفت وگو با دیپلماسی ایرانی می گوید: ناتو به عنوان یک سازمان امنیتی غربی نشان داده که هر زمان که منافع این سازمان ایجاب کند از ترویسم حمایت می کند و در سوابق ناتو هم حمایت از تروریسم درافغانستان و تروریسم داعش و القاعده و جبهه النصره در سوریه و عراق وجود دارد و امروز هم در سوریه حامی گروه تحریر الشام هستند، لذا جمهوری اسلامی ایران در کنار متحدان و کشورهای همسوی خود در منطقه به خصوص کشورهایی هم چون روسیه و چین باید در مقابل تحرکات احتمالی ناتو برای حمایت از تروریسم در منطقه و به خصوص پس از تحولات سوریه هوشیار باشد و در چارچوب ائتلاف های منطقه ای مثل سازمان همکاری شانگهای با تروریسم و جریانات سازمان یافته مقابله کنند.
ادامه مطلب
اسلام ذوالقدرپور در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: فروپاشی نظام سوریه و سرنگونی دولت بشار اسد در مقابل شورشیان مورد حمایت ترکیه، اسرائیل و قطر در کمتر از یک هفته، پرسش‌های مهمی پیرامون سکوت یا ناتوانی ایران در میدان سوریه در افکار عمومی داخلی و دوستداران ایران در منطقه ایجاد کرده است. پرسش‌هایی مانند: وضعیت دشمنی یا دوستی ایران با ترکیه و قطر چگونه است؟ چرا روسیه تنها توانست خروج یا فرار خاندان بشار اسد را مدیریت کند؟ چرا ایران اقدام راهبردی برای حفظ دولت بشار اسد یا انتقال قدرت به کارگزار قدرتمند همسو با ایران (کودتای درون ساختاری سوریه) را عملیاتی نکرد؟
ادامه مطلب
سید عمار حکیم، رهبر جریان حکمت ملی، روز پنجشنبه جزئیاتی را فاش کرد. این پیام که نشانه‌ای از تغییر در سیاست آمریکاست، ممکن است توسط یک فرستاده مخفی یا از طریق تماس تلفنی از سوی ترامپ منتقل شده باشد.
ادامه مطلب
سجاد مرادی کلارده در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: همان گونه که ترکیه عملا به میانجی بسیاری از کشورها برای ارتباط‌گیری با سوریه تبدیل شده، عراق نیز درصدد است با پذیرش وضع موجود در سوریه، همین نقش را ایفا کند. سفر السودانی نخست وزیر عراق به ایران در هفته جاری می‌تواند گامی مؤثر در این راستا باشد.
ادامه مطلب
بهمن اکبری در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: برای عبور از این بحران‌ها، منطقه به وحدتی نیازمند است که بر پایه اصول مشترک انسانی، آزادی‌های عمومی و تعامل سازنده باشد. این وحدت نه به معنای "برتری‌طلبی" و "انحصارگرایی"، بلکه حرکتی است احیاگر و تعامل‌گرا که باید هدف آن رشد و اعتلای همه ملت‌ها باشد. ایران می‌تواند در این مسیر نقشی کلیدی ایفا کند. همکاری با کشورهای منطقه، از جمله عربستان (به‌ویژه بر اساس چشم انداز ۲۰۳۰)، در قالب پروژه‌های مشترک صنعتی و تجاری می‌تواند گامی مؤثر در تقویت وحدت منطقه‌ای باشد. این همکاری‌ها باید به گونه‌ای باشد که اعتماد متقابل ایجاد کند و به رشد مشترک اقتصادی منجر شود.
ادامه مطلب