در حال حاضر، کشورهای عضو ناتو در مورد جنگ در اوکراین اختلاف نظر دارند. به استثنای لهستان و شاید رومانی، هیچ یک از اعضای ناتو برای بسیج نیروهای خود برای یک جنگ فرسایشی طولانی و طاقت فرسا با روسیه در اوکراین عجله ندارند. هیچ کس در لندن، پاریس و یا برلین نمی خواهد خطر جنگ هسته ای را با مسکو به راه اندازد.
ادامه مطلب
ماهیت جمعی تحریم ها، روند توسعه و اجرای آنها، به روسیه اجازه می دهد بدترین درد اقتصادی اعمال شده علیه یک کشور را دور بزند. هر یک از اعضای ائتلاف تحریم کننده به دنبال کاهش درد تحمیلی به خود ناشی از قطع روابط اقتصادی با روسیه است. و این مساله نه تنها بر اثربخشی مصالحه نهایی تاثیر می گذارد، بلکه امکان تطبیق با تحریم های آتی را برای روسیه فراهم می آورد و شرکت های غربی را تشویق می کند تا پیش از اعمال دور جدیدی از تحریم ها، تجارت با روسیه را افزایش دهند.
ادامه مطلب
بر اساس تازه ترین اطلاعات موجود نزد ایالات متحده، پوتین مریض است. در آخرین دیدارش در دفترش در مسکو به گونه ای راه می رفت که پای راستش به زحمت تحت کنترلش بود و با زور زیاد به راست و چپ حرکت می داد. و این معمولاً برای کسانی اتفاق می افتد که تحت درمان هستند تا با یک داروی خاص (شاید یک استروئید) به مشکل پزشکی در حرکت پا پایان دهند. و وقتی که اثر دارو تمام می شود حرکت پا منجمد می شود. علاوه بر این، صورت پوتین گاهی متورم می شود. بر اساس اطلاعات غربی ها، گفته می شود که ورزشکاران از این دوا یا دارو استفاده می کنند اما اثرگذاری و عوارض جانبی آن مضر است.
ادامه مطلب
علی بمان اقبالی زارچ در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: ارائه تصویر دقیق از دورنمای بحران تعیین کننده اوکراین بسیار دشوار است ولی تجربیات تاریخی گواه آن است که این گونه جنگ ها با کنفرانسی مهم و تعریف برندگان و بازندگان پایان می یابد لذا هوشیاری سیاسی و منافع ملی حکم می کند که تلاش بر قرار گرفتن در محور برندگان پساجنگ باشیم.
ادامه مطلب
اسلام ذوالقدرپور در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: رویکرد جو بایدن در تأیید تهدید آرماگدون هسته‌ای را می‌توان مؤلفه‌ای برای اثرگذاری بیشتر سیاست وحشت روسیه محسوب کرد که می‌تواند به تقویت کمک‌های اروپا به ارتش اوکراین و پناه بردن اروپا به ایالات متحده آمریکا منجر شود.
ادامه مطلب
اکنون، مداخله روسیه در اوکراین، فوریت اقدامات برای مهار و حذف تهدیدات هسته‌ای را برجسته می‌کند. واکنش دو نهاد کلیدی نظم هسته‌ای جهانی، یعنی معاهده منع گسترش سلاح‌های هسته‌ای (NPT) و آژانس بین‌المللی انرژی اتمی (IAEA) به بحران اوکراین، به شناسایی راه‌های پیش رو کمک می‌کند.
ادامه مطلب
امریکا جانبداری کشورهای عضو شورای همکاری از روسیه به ویژه عربستان را پس از تصمیم اخیر اوپک پلاس مبنی بر کاهش دو میلیون بشکه ای نفت در روز از ماه نوامبر مطرح می کند و آن را حمایت از مسکو علیه کی‌یف می داند. واشنگتن در بیانیه ای این تصمیم را اشتباه و کوتاه بین دانست و آن را هم صف شدن عربستان با روسیه و تامین مالی جنگ آن علیه اوکراین عنوان و اعلام کرد که در روابط خود با ریاض بازنگری خواهد کرد. عربستان نیز با انتقادهای امریکا از تصمیم اوپک پلاس مخالفت کرد و اتهام ها مبنی بر اینکه کاهش تولید نفت ناشی از انگیزه های سیاسی بوده است را رد کرد.
ادامه مطلب
پس از شروع جنگ اوکراین به لطف تسهیلاتی که آنکارا فراهم کرده، واردات انواع کالاها از کشورهای اوراسیایی و شرکتهای اروپایی به ترکیه بطور قابل ملاحظه ای افزایش یافته است. آمریکا به شرکتهای ترکی در خصوص اعمال تنبیهات علیه آنها هشدار داده است.
ادامه مطلب
چین تلاش می کند شریکی برای امریکا در رهبری جهان مثل کاری که در دوران اتحاد جماهیر شوروی سابق قبل از فروپاشی اش در اواخر دهه هشتاد قرن گذشته و برپایی روسیه ولادیمیر پوتین بود، باشد. البته روابط امریکا و چنین عالی نیست. اما جاه طلبی های چین دائما در حال بزرگتر شدن است.
ادامه مطلب
هرگز نظم بین المللی تا این حد از هم گسیخته به نظر نمی رسید، درگیری اوکراین نقشه جدیدی از روابط قدرت جهانی را آشکار کرده است.
ادامه مطلب
عبدالناصر نورزاد در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: رویارویی روسیه همزمان با متحد استراتژیک اش چین در مقابل امریکا را می توان از جمله نبردهای گرم از نوع سرد تلقی کرد. به عبارت دیگر این رقابت ها که بیشتر در حوزه نفوذ سنتی پیمان شانگهای صورت گرفته نوع از رقابت جدید در عرصه منازعات جهانی است که نه مشابه به جنگ گرم "رویاروی" است و نه هم جنگ سرد "تبلیغاتی"، بل تلفیقی از هر دو که جهان را از لحاظ نظم بین الملل به مدل جدیدی می کشاند که کمتر پیشینه داشته است.
ادامه مطلب
ریچارد هاس می نویسد: آنچه روشن است اینکه رهبران چین، ظاهرا این تصور را دارند که پکن برای رفتار تهاجمی اش، هزینه چندانی پرداخت نخواهد کرد چرا که دیگران وابستگی زیادی به صادرات چین و دسترسی به بازارهای این کشور دارند. با این حال، به نظر نمی رسد که بروز یک منازعه میان واشنگتن و پکن، یک احتمال دور باشد. با نزدیک شدن مسکو و پکن، اکنون برخلاف چهل یا پنجاه سال پیش، این آمریکاست که خود را مرد سالخورده این دیپلماسی سه ضلعی می بیند.
ادامه مطلب
دولت بایدن هنوز بین امید به توافق با ایران، تردید در مورد فشار بر تهران و حزب‌الله، تهدید به بازگرداندن تحریم‌های «فشار حداکثری» دوران ترامپ و یا انداختن تقصیر همه چیز به گردن دولت قبلی گیر کرده است. شاید بهترین سناریو در خاورمیانه در این مقطع، ادامه وضعیت موجود با تمام ایراداتش باشد.
ادامه مطلب
بهاء الدین بازرگانی گیلانی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: تهاجم غیرمنتظرۀ روسیه به اوکراین که در بزنگاه این تحولات صورت گرفت، عینا به معنای شکسته شدن چندین دهه سیاست مدارا، سازش و تفاهم عمومی دنیاهای اول و دوم بر سر تقسیم حوزه های نفوذ در دنیا، حتی در دوران جنگ سرد بوده و باعث ایجاد آرایش های سیاسی و امنیتی تازه ای در دنیا شده است. جنگ گسترده کنونی در اورآسیا حاصل فرایندی بود که نشان داد دنیای غرب به رهبری ایالات متحده، برخلاف مدیریت پس از جنگ دوم که توانست آلمان و ژاپن شکست خورده را با مدیریت سیاسی بینظیر، در درون یک اردوگاه قوی و بالنده متشکل از بزرگترین اقتصادها و دموکراسی های غربی، جای دهد و دنیا را به مدت چندین دهه تحت استیلا بگیرد، اکنون با اشتباهات راهبردی مکرر در حداقل در سه دهه گذشته، کار را به این مقطع مخاطره آمیز کشانده است.
ادامه مطلب
امیرهوشنگ کریمی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: مانع دیگری که شکل گیری نظم نوین جهانی بر مبنای اجماع روسی – چینی را به امری ناممکن بدل کرده، مصداق "دو پادشاه در یک اقلیم نگنجد" است. در واقع دو قدرت بزرگ قادر به نظم سازی و نظام بخشی نیستند زیرا قدرت های بزرگ ذاتا ًرقیب یکدیگرند و نه شریک و متحد. چین و روسیه حتی در اوج جنگ سرد نظام دو قطبی، و با وجود تعلق ایدئولوژیک به یک ایده و آرمان (مبارزه با امپرالیسم و سرمایه داری) نه تنها در یک بلوک نگنجیدند که تا حد سرحد جنگ نیز پیش رفتند.
ادامه مطلب
محمد مهدی مظاهری در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: در رابطه با چرایی آغاز این جنگ تحلیل‌های مختلفی ارائه شده، اما به نظر می رسد رویکرد ژئوپلیتیک و توجه به اهمیت امنیتی و اقتصادی مناطق دریایی در سیاست خارجی روسیه، یک زاویه دید اساسی است که نباید به هیچ وجه از آن غفلت شود. از همان زمان (۱۶۹۶) که پترکبیر گفت «حاکمی که فقط نیروی زمینی دارد یک دست دارد، اما او که نیروی دریایی هم دارد هر دو را دارد»، هیدروپلیتیک در سیاست خارجی روسیه جایگاه ویژه ای یافت و به یک نیروی پیشران در روابط منطقه ای و بین المللی این کشور تبدیل شد. در مقطع کنونی نیز پوتین، رئیس جمهور روسیه، پتر کبیر را مهمترین الگوی خود می داند و می کوشد روسیه جدید را طبق دیدگاه های این تزار مقتدر تاریخ کشورش اداره و مدیریت کند.
ادامه مطلب
گزارش اخیر بلومبرگ توجه را به پیامدهای نامطلوب اما قابل پیش بینی تحریم های گسترده علیه روسیه جلب کرده است: اما برخی ازمقامات دولت بایدن اکنون در محافل خصوصی ابراز نگرانی می‌کنند که تحریم ها به جای منصرف کردن کرملین، نه تنها تورم را تشدید و ناامنی غذایی را بدتر کرده بلکه نتیجه ملموس آن این واقعیت بوده است که شهروندان روس بیشتر از پوتین یا متحدانش مجازات می شوند.
ادامه مطلب
هزینه های اقتصادی جنگ به طور جدی سیاست گذاران آمریکایی و دیگر کشورهای غربی را نگران کرده است. تورم منطقه یورو به ۸.۱ درصد رسیده در حالی که در ایالات متحده، تورم به بالاترین حد چهار دهه اخیر رسیده است. اقتصاددانان برجسته نگران یک رکود در سال آینده هستند.
ادامه مطلب
گِرگ هایز، مدیرعامل ریتون(Raytheon)، در جواب انتقادات به شرکتش از افزایش فروش می گوید: ببینید، ما برای ساخت این سیستم ها، ساخت این سلاح ها عذرخواهی نمی کنیم. واقعیت این است که آنها در بازدارندگی و مقابله با تهدیدی که امروز اوکراینی‌ها در برابر خود می‌بینند، فوق‌العاده مؤثر هستند. این شرکت موشک های ضدِ هوایی استینگر و موشک های ضدِ تانک جاولین را تولید کرده که پنتاگون هزاران قبضه از آنها را در اختیار اوکراین قرار داده است.
ادامه مطلب
تلاش واشنگتن برای ترسیم کارزار مخالفت با تجاوز روسیه، بعنوان جنگ دمکراسی علیه خودکامگی، نتوانسته بیشتر جهان را با خود همراه کند. چرا؟
ادامه مطلب
محمد بن سلمان، ولیعهد عربستان، انسانی احساساتی، آشفته حال و اغلب نزدیک بین است. او مورد توجه بایدن قرار نگرفت. با این حال معتقد است که وجهه بین المللی اش را می تواند به عنوان یک اصلاح طلب نجات دهد. به رغم اینها، بن سلمان ولادیمیر پوتین، رئیس جمهوری را تحسین می کند و حتی از برخی جهات از او الگو می گیرد. مرد قدرتمندی که قدرت خود را استوار کرده و استراتژی های غیر متعارف و نامتقارن را دنبال می کند. الیگارش های روس همواره در دبی مورد استقبال بوده اند. امارات به طور مخفیانه اجازه ایجاد یک پایگاه نظامی چین در خاک خود را داده است. تماس امارات با بشار اسد متحد کلیدی پوتین در منطقه نیز اقدام دیگری بود که به مذاق ایالات متحده خوش نیامد.
ادامه مطلب
سید وحید کریمی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: برای جمهوری اسلامی؛ بدون ایجاد شبکه دیپلماتیک مجرب – متمرکز در سفارت خانه ها با نظارت – کنترل command & control در مرکز؛ هیچ گونه بهره برداری متصور نیست.
ادامه مطلب
بازهم هر گاه مشکلی پیش می آید، دولت های آمریکا به گسترش حضور نظامی می پردازند. هرچند که گرایش آمریکا به برتری جویی، چنین مشکلاتی را دشوارتر ساخته است، اما واشنگتن یک راه حل بیشتر نمی شناسد: برتری جویی بیشتر و بهتر. اکنون، جنگ در اوکراین، سیاست سازان را وسوسه می کند که همان اشتباه را تکرار کنند، این بار با پیامدهایی بیشتر.
ادامه مطلب
علی بمان اقبالی زارچ در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: باید اذعان کرد که ارائه تصویر روشن از آینده بحران و برندگان و بازندگان آن بیش از هر موضوعی به دو مولفه مهم وابسته است؛ مولفه اول مربوط به جغرافیای جنگ است که آیا جنگ از محدوده شرق و جنوب اوکراین خارج شده و شاید به دیگر کشورها نظیر مولداوی نیز توسعه یابد و مولفه بعدی نیز مربوط به زمان تداوم این جنگ در سه مقطع کوتاه مدت؛ میان مدت و بلند مدت است. با توجه به پیشرفت اوضاع بر اساس این دو مولفه در آینده بهتر می توان در مورد برندگان و بازندگان این بحران ارائه نظر و تحلیل کرد. در حال حاضر واقعیت این است که این جنگ نتیجه‌ای جز خسارات عظیم انسانی برای مسکو و کیف و تقویت کارخانه‌های اسلحه سازی و هدایت بخش قابل توجهی از بودجه های دو کشور روسیه و اوکراین به سمت بخش‌های نظامی و دفاعی نخواهد داشت.
ادامه مطلب
ابوالفضل پازوکی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: شواهد حاکی از آن است که ایالات متحده کماکان سودای "پاکس آمریکنا" را در سر دارد و سیاست های اجراییش، ونه سیاست های اعلامی، بیانگر این رویکرد و تمایل است. پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی، و یا به تعبیر آمریکایی ها "امپراطوری شیطان"، ایالات متحده نه تنها سیاست "دتانت" را درپیش نگرفت که با براه انداختن جنگ های جدید از بالکان تا منطقه منا عزم خود را برای ایجاد نظم تک قطبی و "قرن امریکایی" نشان داد.
ادامه مطلب
«یک درصد خوب است. من از شما می خواهم که یک درصد از تانک های ناتو را در اختیار اوکراین قرار دهید.» این همان جمله ای است که ولودیمیر زلنسکی، رئیس جمهوری اوکراین، در نشست ناتو در روز بیست و چهام ماه مارس ابراز داشت. اما با این حال بایدن، رئیس جمهوری ایالات متحده آمریکا بی آنکه به حمایت تسلیحاتی اشاره کند، تاکید کرد که رویکرد آمریکا در اعزام نکردن نیروی نظامی همچنان به قوت خود باقی خواهد ماند.
ادامه مطلب
اختلال در عرضه انرژی، غذا، کالاهای کشاورزی و مسیرهای تجاری به ویژه اگر فشار بر کشورهای عضو ائتلاف ناعادلانه تقسیم شود، ممکن است تنش هایی را در زمینه ادامه تحریم ها موجب شود.
ادامه مطلب
جلال خوشچهره در یادداشتی می نویسد: آینده، آبستن چه حوادثی در پاکستان و به تبع آن غرب آسیا خواهد بود را نمی‌توان با اطمینان پیش بینی کرد، اما آنچه روشن است اینکه واشنگتن و لندن در هیئت پیشقراولان شکستن اقتدار روسیه و به ویژه پوتین، بر این اراده‌اند که در ادامه و پیامد جنگ اوکراین، برای پرونده‌های گشوده مانده در غرب آسیا نیز تصمیم سازی کنند. همین مهم است که آینده را مملو از رخدادهای شگرف خواهد کرد.
ادامه مطلب
علی بمان اقبالی زارچ در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: تمام توجه به جنگ قابل درک است، اما آنچه در پایان اهمیت دارد این است که چگونه درگیری حل و فصل می شود. ممکن است اعلام دو گزینه یعنی تسلیم اوکراین و پذیرفتن خواسته های مسکو از طرفی و یا تسلیم شدن روسیه، تغییر رژیم در مسکو و پیگرد قانونی ولادیمیر پوتین به اتهامات مبهم جنایات جنگی از سوی دیگر، از نظر احساسی رضایت بخش باشد، اما هیچ یک از این نتایج محتمل نیست و به نظر می رسد اهداف طرفین برای جنگ، راه خوبی برای طولانی شدن جنگ و افزایش خطر است. و اگر جامعه جهانی به اهداف انسانی اهمیت می دهد، هدف فوری باید پایان دادن به جنگ قبل از وارد شدن خسارت بیشتر مادی و انسانی باشد و هدف نهایی نیز باید نه فقط پایان دادن به درگیری، بلکه یک ترتیب سیاسی که احتمال تکرار آن را در آینده کاهش دهد همراه با حل و فصل نهایی مناقشه باشد.
ادامه مطلب
بهاء الدین بازرگانی گیلانی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: مردمان ناامید امروز اروپا، حسرت سیاستمداران با تدبیر و عاقلتر دیروز، امثال کنراد آدنائر، شارل دوگل، ویلی برانت، فرانسوا میتران، جولیو آندرئوتی و فیلیپ گونزالس را دارند. اروپا از نتایج مخرب جنگ، آوارگی، ناامنی، تورم، تنگنای مواد خام و مواد غذایی و قیمت گران انرژی وارداتی از آمریکا و تشدید وابستگی ها و تحمیل هزینه های سنگین تسلیحاتی و قشون سازی های مدرن متاثر است. اروپا در آینده فقیرتر و طبقات متوسط شهری ناتوان تر و ناراضی تر می شوند و این همه به واگرایی و تشدید حرکت های ناسیونالیستی و افراطی‌گرایی در قاره و فراقاره منجر خواهد شد. فردا روز آرامی نخواهد بود و دنیا از دیروز و امروز گرفتارتر می شود.
ادامه مطلب