غلامحسین مصدق در یادداشتی می نویسد: محدودیت خود خواسته ما در روابط بین الملل ناشی از استراتژی قهر کردن با غرب و گذاشتن همه تخم مرغ ها در سبد شرق است. وقتی بدست خود امتیاز بزرگ رقابت برای حداکثر کردن منافع ملی را کنار می گذاری، شرکای محدود تجاری شما هم از فرصت طلائی خالی بودن میدان از رقیب آسوده خیال شرایط خود را به شما تحمیل خواهند کرد.
ادامه مطلب
سید محمدکاظم سجادپور در یادداشتی می نویسد: واقعیت شوک‌های روابط بین‌المللی و اثرات مخرب آنها، کنشگران را با چالش روبه رو کرده اما همین پدیده باعث شده است تا در این مقطع تاریخی، بشر بیش از هر زمان دیگر در اندیشه مدیریت شوک‌های روابط بین‌المللی رفته و با این فرض که نمی‌توان انتظار شوک را نداشت ولی هر شوکی را باید مدیریت کرد، به بحث در مورد چارچوب‌های مدیریت شوک‌های بین‌المللی بپردازد.
ادامه مطلب
جلال خوش چهره در نوشتاری بر این باور است که خوب یا بد، تهران باید بپذیرد که به هر صورت اکنون توپ در زمین اوست. خروج از این وضع به ابتکارهایی محتاج است که تنها اراده او را در هرگونه تصمیم می‌طلبد. وضع کنونی، ارتباط مستقیم به اوضاع داخل دارد. ممکن بود تا پیش از ۲۹ شهریور گذشته، تهران همان روشی را دنبال کند که رفتار معمول او در گفت‌وگوهای تجربه شده در وین بود، اما حالا در مذاکرات خود با غرب با مقولات چند لایه روبروست که کار را سخت‌تر از گذشته کرده است.
ادامه مطلب
سعید هاشمی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: وزیران امور عمومی کشورهای اتحادیه اروپا در مرحله قبلی و طی نشست اوایل هفته جاری بر سر اعطای وضعیت کشور کاندیدای عضویت به بوسنی و هرزگوین توافق اولیه کرده بودند. فرآیند عضویت در اتحادیه اروپا، ممکن است سال های بسیار زیادی به طول انجامد و مذاکرات پیچیده در خصوص تطبیق قوانین محلی با قوانین اتحادیه اروپا را شامل می‌َشود. کشور ترکیه و سایر کشورهای حوزه بالکان نمونه بارز این مدعی هستند.
ادامه مطلب
محمد مهدی مظاهری در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: سفر اخیر رئیس جمهوری چین به عربستان و صدور بیانیه مشترک ضد ایران نشانه ای جدید دال بر آن است که چین سیاست سنتی موازنه در خلیج فارس را کنار گذاشته و به دنبال تعریف روابطی کم تنش تر و بدون ریسک تر است. واقعیت این است که، جمهوری اسلامی ایران به دلیل مشکلات داخلی که وجهه و اعتبار بین المللی کشور را خدشه دار کرده و نیز ناکامی در به نتیجه رساندن برجام، تا حدودی ارزش استراتژیک خود برای چین را از دست داده و به عنوان بازیگری پر تنش شناسایی شده که ارتباط با آن می تواند دردسرآفرین بوده و رؤیای ایجاد هژمونی اقتصادی توسط چین را با مشکل مواجه کند.
ادامه مطلب
بهاء الدین بازرگانی گیلانی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: قبل از ارزیابی های شتابزده پیرامون مناسبات تازه شکل گرفته میان عربستان و چین، به عبارت بهتر میان بن سلمان و شی جین پینگ، بهتر است بیشتر صبر و تامل کنیم و کمی هم منتظر تحولات بعدی بمانیم. دنیای عرب، رهبران با رویکردهای سیاسی متغیر، نامتعادل و غیرهنجارمند با تقدیرهای سیاسی متفاوت، کم به خود ندیده است.
ادامه مطلب
محمد طبیبیان در یادداشتی می نویسد: آیا مقامات باید از مواضع چین شگفت زده شوند؟ نه واقعاً، بلکه باید از سیاست های خود و عواقب آن متحیر شوند. ما تا مادام که در روابط بین الملل، خود را در سه کنج گیر انداخته ایم هیچ طرف معامله یا رابطه سیاسی به جز سوء استفاده از روابط و بهره برداری دور از ترحم، فکری به مخیله اش راه نمی دهد.
ادامه مطلب
ابوالقاسم دلفی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: شاید دور از ذهن نباشد که اصولا پیمان عدم اشاعه یک پیمان تبعیض آمیز بوده است. در دوران دوقطبی تبیین موازنه سلاح‌های هسته‌ای آنچنان امر مشکلی به نظر نمی رسید و در ظاهر امر سلاح های اتمی مانع از جنگ مستقیم بین ابرقدرت‌های دارنده این سلاح می شد. در آن دوران استراتژی بازدارندگی در دستور کار و مد روز بود و به نظر می رسید علی رغم همه تنش های دوران جنگ سرد، این راهبرد قابلیت کارایی داشته است.
ادامه مطلب
کوروش احمدی در یادداشتی می نویسد: شگفتی این مواضع چین وقتی روشن‌تر می‌شود که بدانیم در بیانیه مشترک بایدن و شورای همکاری که در سفرش به عربستان در ۱۷ جولای ۲۰۲۲ منتشر شد، نه سخنی از جزایر ایرانی است و نه از اتهاماتی مشابه علیه ایران.
ادامه مطلب
سعید هاشمی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: حضور قوی و با برنامه در چنین عرصه ای، به جهت فراگیری و مساله اشتراکی در سبک زندگی مسلمانان جهان (اهل تسنن و تشیع) می تواند در مقام ظرفیتی بسیار مطلوب برای حضور بیش از پیش و مثمر ثمرتر نهادهای ایرانی در فضای محیطی جامعه بوسنی و هرزگوین باشد که تا حدود زیادی از همین طریق نیز می توان راه را برای انجام سایر فعالیت ها هموار کرد.
ادامه مطلب