محمد ایرانی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: مطلبی که در ادامه می آید یکی از غمبارترین خاطراتی است برای نگارنده که ای کاش هیچ وقت اتفاق نمی افتاد. این رویداد پردرد را برای دوستان چند بار نقل کرده ام اما تاکنون تحریر نکرده بودم. اربعین سید بزرگوار محتشمی پور عزیز این جانباز مقاوم جبهه حق مرا بر آن داشت که بر مظلومیت و سکوت وی در طول حیات پر قصه و غصه اش داد از دل برآورم.
ادامه مطلب
جلال خوشچهره در یادداشتی می نویسد: در این میان آنچه بیش از همه اهمیت دارد، زمان و فرصت‌هایی است که برای تهران از ارزش طلایی برخوردار است. روزگاری نه چندان دور ، خرید زمان و «صبر استراتژیک» در معادلات دیپلماسی تهران می‌توانست مفید باشد، حالا اما این رویکرد الزاما با فایده همراه نخواهد بود اگر تصور شود که طرف‌های گفت‌و‌گو کننده با تهران، مانند گذشته با این رویکرد همراه خواهند بود. بیرون کردن برجام از اغماء به اراده تهران بسته است.
ادامه مطلب
اعظم ملایی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: هر چند معتقدم «امید» شاه کلید سازندگی و تغییر است و هیچ فرد دلسوز و خیرخواهی حق ندارد امید را از جامعه بگیرد، اما در عین حال باور دارم دیدن حقایق، تحلیل و تبیین آنها و توجه دادن جامعه و مسئولان به این حقایق وظیفه هر تحلیل گر منصف و با وجدان است. با چنین رویکردی به نظر می رسد ایران امروزی در عرصه داخلی و خارجی با چالشهایی مواجه است که مربوط به دیروز و امروز و این دولت و آن دولت نیستند؛ بلکه طی سالیان متمادی ایجاد و به واسطه مُسکن‌های مقطعی مسکوت شده اند و حال همچنان به عنوان دردهایی مزمن در کالبد جامعه و دولت خودنمایی می کنند؛ دردهایی که امید می رود با همسو شدن قوای سه گانه، دولت سیزدهم بتواند درمان و التیامی برای آنها بیابد.
ادامه مطلب
جلال خوشچهره در یادداشتی می نویسد: ایران به عنوان یکی از اصلی‌ترین همسایگان افغانستان نمی‌تواند در این میان تنها یک تماشاگر منفعل باشد. تشخیص مصلحت‌های ایران و انتخاب میدان بازی میان بازیگران بزرگ و کوچک، اصلی‌ترین کاری است که باید انجام شود.
ادامه مطلب
محمد مهدی مظاهری در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: ایفای نقش به عنوان یک ستاد پشتیبانی برنامه ای و اطلاعاتی و همچنین ارائه مشورت به افراد منتخب از دیگر کارکردهای مطلوب احزاب است که می تواند عدم برخورداری فرد منتخب از همه تخصص های لازم و کافی در زمینه های مختلف حکومتی را پوشش دهد و جبران کند.
ادامه مطلب
علی بمان اقبال زارچ در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: حضور گستردۀ زنان در روند جریانات انقلابی بویژه مشارکت فعالانه در انواع انتخابات کشوری؛ گویای این واقعیت بود که توانایی عینی و ذهنی جامعه در فهم و پذیرش مشارکت زنان در عرصه های مختلف افزایش یافته است؛ که مهمترین وجه مشخصۀ را می توان در احقاق حقوق زن، تقویت کیان خانواده و افزایش مشارکت زنان در فعّالیتهای اجتماعی-سیاسی و حمایت از حرکتهای زنان در جهان و ایجاد ارتباط با تشکیلات مربوط به زنان در سطح جهان دید. واقعیت این است که مشارکت سیاسی و اجتماعی زنان ایران وارد مرحلۀ جدیدی شده است که واقع نگری؛ حرکت به سوی نیازهای جامعه و تصریح ضرورت تصویرسازی واقعی از حضور زنان در ابعاد مختلف حیات سیاسی؛ اقتصادی؛ فرهنگی و اجتماعی در نزد افکار عمومی بین المللی بویژه اروپا از ویژگی های آن به شمار می آید.
ادامه مطلب
حسین ملائک در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: بنظر نگارنده در جامعه عقب مانده سیاسی ایران که هنوز نمی تواند تعریف نوشته شده ای از منافع ملی در بر گیرنده ساکنین ایران زمین داشته باشد شخص وزیر خارجه با قدرت اجماع سازی داخلی و خارجی و داشتن تحلیل قابل اجماعی که مسئولین از جهان و برنامه پیش رو دارند یک بسته غیر قابل تفکیک است. هر کسی را که رئیس جمهور انتخاب می کند یا خود چنین بلند پروازی دارد باید بتواند این خصوصیات را داشته باشد والا هم خود و هم کشور را دچار بحران خواهد کرد.
ادامه مطلب
عابد اکبری در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: درحال‌حاضر، نتیجه دور نخست انتخابات منطقه‌ای در ۲۰ ژوئن ۲۰۲۱، موجب تقویت این دیدگاه برای ناظران شده است که محتمل‌ترین سناریو برای انتخابات ریاست‌جمهوری ۲۰۲۲، دوئلی بین مکرون و لوپن رهبر حزب راست افراطی فرانسه خواهد بود. اگرچه به‌طور کلی، حزب راست میانۀ «جمهوری‌خواهان» جایگاهی پیشتاز دارد.
ادامه مطلب
جلال خوشچهره در یادداشتی می نویسد: قدرت گرفتن دوباره طالبان در افغانستان، بدترین اتفاقی است که نه تنها برای افغانستانی ها بلکه همسایگان و جامعه جهانی می تواند باشد.
ادامه مطلب
شهره پولاب در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: معاملات تجاری و همکاری های نظامی میان روسیه و چین را می توان انگیزه قوی جهت عدم تغییر همگرایی فزاینده دوجانبه در نظر گرفت. روابط مسکو و پکن از سال ۲۰۱۴ همزمان با توقف بخش قابل توجهی از سرمایه گذاری مستقیم خارجی در روسیه در نتیجه تحریم های غرب به دنبال الحاق کریمه توسط روسیه تقویت شده است. چین مهمترین مقصد صادرات انرژی روسیه بوده که برای اقتصاد بزرگ و رو به رشد پکن ضروری است.
ادامه مطلب