حمزه خادمی و مصطفی بایسته در یادداشت مشترکی برای دیپلماسی ایرانی می نویسند: در حالی که اسرائیل در برخورد با جبهه مقاومت بارها و بارها در مورد برخورد قاطع با سر مار (ایران) سخن به میان آورده، در عمل این ایران است که با استفاده از گروه های نیابتی خود در حال وارد آوردن ضربات سنگین به سر مار در جبهه مقابل یعنی ایالات متحده است.
ادامه مطلب
جلال خوش چهره در یادداشتی می نویسد: جنگ حماس _ اسرائیل و حمایت معنوی تهران از محور مقاومت اکنون بهانه‌ای شده که نه تنها اسرائیلی‌ها بلکه جریان‌های مخالف در ساختار سیاسی ایالات متحده با جمهوری اسلامی، آن را فرصتی برای تخریب همه آن‌چه بخوانند که تا پیش از جنگ کنونی، میان تهران _ واشنگتن و در گفت‌وگوهایشان جریان داشت.
ادامه مطلب
امیرعبداللهیان در خصوص همکاری‌ها در حوزه قفقاز گفت: در نشست امروز موضوع عدم تغییر ژئوپولیتیک مورد تاکید قرار گرفت. در دیدار خودم با آقای علی‌اف در باکو اعلام کردند که ما به دنبال تغییر مرزها نیستیم و بنایی برای تغییر ژئوپلتیک قفقاز جنوبی نداریم. ضمن اینکه در خصوص مسیر مواصلاتی زنگزور، اکنون کریدوری از مسیر ایران به سمت نخجوان بین دو کشور تعریف و طراحی شده است. شرکت‌های مربوطه و وزارتخانه‌های تخصصی دو کشور برای اجرای پروژه در حال اقدام هستند. وزارتخانه های دو کشور برای اجرای پروژه در حال همکاری هستند. حضور طرف های خارجی جز خسارت برای ما برجا نگذاشته است. دو نمونه در عراق و افغانستان یک تجربه گران بها در دخالت در امور داخلی است. نشست امروز هم پیام قوی به جامعه جهانی صادر کرد.
ادامه مطلب
پریسا پارسا در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: اکنون موضع هند در قبال مناقشه فلسطین و اسرائیل این است که هند این مناقشه را مسئله داخلی اسرائیل و فلسطین می داند. مودی در این باره توضیح داده که هدف هند جدا کردن مسئله فلسطین از روابط با اسرائیل است. بنابراین هند سیاست جداسازی را به کار گرفته است؛ سیاست جداسازی در دیپلماسی بین المللی به برقراری روابط مجزا با دو کشوری اطلاق می شود که دارای روابط متخاصم هستند. این سیاست ظاهرا با سیاست عدم تعهد هند از دوران جنگ سرد مطابقت دارد، هر دو سیاست استقلال را در روابط خارجی ترویج می کنند.
ادامه مطلب
آندرانیک سیمونیان در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: پس از دوره‌های فطرت و بی‌عملی گذشته، خوشبختانه برخورد حساب‌شده، بر اساس تعهد در قبال منافع ملی و به‌ویژه برخوردهای قاطع با عوامل بی‌ثبات‌کننده توازن منطقه‌ای، یکی پس از دیگری فرصت تجلی یافتند و ایران، اگرچه با تاخیر، به سوی تصدی جایگاه شایسته خودش در سرزمین‌های آشنایی که ادامه طبیعی ایران تاریخی و به‌ویژه پاره‌های همگن فرهنگ ایرانی بوده‌اند، خیز برداشته است.
ادامه مطلب
بشیر اسماعیلی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: رفته رفته حنظله در کاریکاتور‌های ناجی علی از انفعال و نظاره‌گری صرف در آمد اما تا این میزان که در حال شعار نویسی یا سنگ پرانی علیه صهیونیست‌‌ها نقاشی می‌شد. این روند تا ترور ناجی علی در لندن ادامه داشت.
ادامه مطلب
حسام کمالی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: شکاف‌ها میان ساکنان سرزمین‌های اشغالی چنان عمیق است که نمونه مشخص تشکیل دولت‌ها در این رژیم نشانگر جامعه نبودن و چندپارگی ریشه‌دار و نهادینه شده درون مرزهای اشغالگران است. حدود دو سال قبل و در بحبوحه ناتوانی نفتالی بنت و یائیر لاپید برای تشکیل دولت، نداف ارگمن رئیس سازمان امنیت داخلی رژیم اشغالگر (شاباک) اعلان کرده اگر تنش‌های مربوط به تشکیل دولت با همین شدت ادامه یابد، احتمال تنش‌های شدید داخلی (جنگ داخلی) وجود دارد.
ادامه مطلب
یاسین کریمیان در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: مواضع اعلام شده در بیانیه‌های رسمی کشورها آسه‌آن را می‌توان در سه گروه بررسی کرد. تایلند، سنگاپور و فیلیپین حمله حماس را محکوم کردند. اندونزی، مالزی و برونئی دارالسلام با محکومیت اشغالگری‌ها رژیم صهیونیستی بر بازگشت به مرزهای ۱۹۶۷ تاکید داشتند. کامبوج و ویتنام نیز در اعلامیه‌های خود با محکومیت حمله به غیرنظامیان، دو طرف را به خوشتنداری و پرهیز از جنگ تشویق کردند.
ادامه مطلب
سید رحمان موسوی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: به هر کس در خارج از کشورهای مشترک المنافع بریتانیا بگویید که در حال حاضر چند میلیارد نفر دچار تب جام جهانی کریکت شده‌اند، احتمالاً با نگاهی متحیرانه مواجه خواهید شد. برای اکثر کشورهای جهان، جام جهانی یک تورنمنت فوتبال (فوتبال) است که سال گذشته در قطر برگزار شد و تا سال ۲۰۲۶ در آمریکای شمالی دیگر برگزار نخواهد شد. اما برای خیلی ها - به ویژه، نزدیک به دو میلیارد نفر در شبه قاره هند - جام جهانی کریکت مردان که در حال حاضر در هند برگزار می شود، چیزی است که واقعاً مهم است.
ادامه مطلب
یوسف رستمی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: در اول مهر ۱۳۵۹، کورت والدهایم، دبیرکل سازمان ملل متحد از طرفین خواست که تلاش خود را برای حل اختلافات به کار گیرند. نخستین بیانیه شورای امنیت در زمینه این جنگ، از دو طرف خواسته بود که از هرگونه اقدام نظامی خودداری کنند. عراق با آن موافقت کرد ولی ایران آن را رد کرد.
ادامه مطلب