جبار علایی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: پاشینان تنها کسی بود که کیف پر و نه چندان مرتب خود را به نشست آورده بود شاید تصور می کرد برادران مسیحی ارتودوکسش قبلا سفارش های لازم را کرده اند و او این بار می تواند با کیف پر برگردد. نخست وزیر پاشینیان خیالش آسوده بود از اینکه این بار دیگر او نماینده ارامنه قره باغ نیست و بار" آرتساخی ها" را هم به دوش نخواهد کشید.
ادامه مطلب
سید مجتبی جلال زاده در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: آن‌چه به روشنی از رویدادهای روزهای اخیر در ایالات متحده می‌توان نتیجه گرفت این است که ترامپ هنوز در میان بسیاری از رأی‌دهندگان عادی جمهوری‌خواه و محافظه‌کاران حامیانی دارد و این بدان معناست که ترامپیسم نقطه پایان نخواهد داشت؛ بلکه اشغال ساختمان کنگره آمریکا موسوم به «کاپیتال» آغاز یک دوره افراطی است که توام با خشونت نیز خواهد بود. به روشنی مشخص است که پس از سوگند یادکردن «جو بایدن» در تاریخ ۲۰ ژانویه دیگر هیچ دلیلی برای عقب‌نشینی ترامپیسم وجود نخواهد داشت.
ادامه مطلب
فاطمه نکولعل آزاد در یادداشتی که در اختیار دیپلماسی ایرانی قرار داده است، می نویسد: در سال‌های ریاست‌جمهوری دونالد ترامپ، فشارهای اقتصادی، راهبردی و اجتماعی علیه ایران در سطوح منطقه‌ای و نهادهای بین‌المللی علیه ایران افزایش یافته است. تهدیدات فدراسیون‌های ورزشی علیه ایران را می‌توان یکی از شاخص‌های «تهدیدات نوظهور» علیه ایران دانست. هدف اصلی بازیگران نظام جهانی از اقدامات محدودکننده اقتصادی، ورزشی و راهبردی علیه ایران را می‌توان «تصاعد بحران» علیه مشروعیت و ساختار سیاسی ایران دانست.
ادامه مطلب
حمیدرضا اکبرپور در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: علی‌رغم اینکه باور عمومی این است که دیواری از ساحل مدیترانه تا دریای عمان در حال شکل گرفتن است و قصد محصور کردن ایران را دارد و اتحاد اعراب و اسرائیل، فضای تنفس و توان بازیگردانی ایران را محدود کرده است، اما در بطن ماجرا، هنوز هم حفره‌ها و شکاف‌هایی در روابط دول منطقه وجود دارد. بر همین اساس با درک شرایط و موقعیت‌سنجی مناسب و بکارگیری این فرصت‌ها در قالب دیپلماسی فعال منطقه‌ای، می‌توان به بدیلی برای سیاست‌های کنونی دست یافت.
ادامه مطلب
پرهام پوررمضان در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: جایگاه و نفوذ بین المللی چین عنصر تهیدزای دیگری است که بعضا با تهیداتی همراه می شود که از آنها می توان به دخالت های ایالات متحده در موضوع جدایی تایوان اشاره کرد که بعضا با سیاست های بین المللی کشور چین در تعارض است.
ادامه مطلب
مصطفی مطهری در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: برساخت هویتی آنکارا در عرصه سیاست خارجی برای حضور فعال در میدان های کنش، بر اساس شاخص های تهاجمی شکل گرفته است؛ در واقع ترکیه با طراحی راهبرد منطقه خاکستری، اولویت های مبتنی بر حفظ امنیت داخلی و رویکردهای توسعه گرایانه در عرصه خارجی را، در مناطق بحران جستجو می کند. به موجب همین رفتار تمامیت خواه در عرصه سیاست خارجی می باشد، که بازآرایی و معماری روندهای بازیگری در میدان های منطقه ای را در دستور کار خود قرار داده است.
ادامه مطلب
پرستو بهرامی راد در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: زمانی که شمارش آراء در ایالت‌های مختلف به پایان رسید و پیروزی جو بایدن در انتخابات ریاست جمهوری ۲۰۲۰ مشخص شد، دونالد ترامپ شروع به ایجاد جنجال‌های مختلف کرد. در واقع او معتقد به تقلب در انتخابات پستی است. در اوایل امر بسیاری از جمهوری‌خواهان همراه او بودند، اما به مرور بسیاری به دلیل رفتارهای تنش‌زای او از ترامپ فاصله گرفتند. شاهکار ۶ ژانویه در کنگره را می‌توان پایان کار این ماجرا دانست.
ادامه مطلب
مریم خالقی نژاد در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: در حال حاضر عدم امنیت آبی مهمترین مشکل مصر محسوب می شود چرا که حدود ۹۰ درصد آب شیرین مردم مصر ار رود نیل تامین می شود لذا پس از دهه ها تلاش بر سر عدم ساخت این سد اکنون مصر و اتیوپی بر اساس شرط هایی مبنی بر بازگشت دوباره آب مورد استفاده به رود و به سمت مصر و سودان و هم چنین ساخت سد صرفا جهت تولید برق به توافق رسیده اند. اما این توافق درحالی است که بسیاری از سیاستمداران دو کشور معتقد هستند که ممکن است اتیوپی بر توافق خود پایدار نباشد.
ادامه مطلب
علی عیدی پور در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: معمولا جنگ زمانی به وقوع می پیوندد که از یک طرف همه راه های دیپلماسی بسته باشد و از طرف دیگر، فایده های آن بیشتر از هزینه ها باشد، و این با واقعیات کنونی نظام بین الملل و شرایط فعلی دو کشور ایران و آمریکا همخوانی ندارد.
ادامه مطلب
قهرمان نورانی درآباد در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: یکی از اهداف اصلی ناتو مهار روسیه و به محاصره درآوردن آن کشور از ناحیه غرب و جنوب است تا از دامنه قدرت نوظهور آن کاسته شود. در این راستا تحرکات ترکیه در قفقاز جنوبی نمی تواند بدون هماهنگی و یا دست کم جلب رضایت ناتو صورت گرفته باشد. با چنین فرضی، منافع حیاتی پیمان ناتو، اتحادیه اروپا و آمریکا در منازعه با روسیه ایجاب می کند که آنها از حضور نظامی ترکیه به عنوان عضو مؤثر ناتو در منطقه قفقاز جنوبی پشتیبانی کنند.
ادامه مطلب