انتخاب سردبیر - آرشیو

انتخابات آمریکا و دو راهی مناسبات اروپا – مسکو
پیروزی ترامپ یا هریس، تعیین‌کننده است

انتخابات آمریکا و دو راهی مناسبات اروپا – مسکو

علی اصغر بصیری جم در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: در انتخابات پیش رو از یک سو خانم کاملا هریس، معاون رئیس جمهور بایدن قرار دارد که از همان روزهای آغازین جنگ در ریز مسائل و سیاست های دولت آمریکا در خصوص جنگ قرار داشته و در کمپین های انتخاباتی خود نیز بر همان رویکردها و مواضع حمایتی از اوکراین تاکید کرده و خواهان پایان جنگ، بازگشت روسیه به مرزهای خود و در کل محکومیت اقدامات روسیه اعلام موضع کرده است؛ اما در سوی دیگر ترامپ قرار دارد که در سابقه یک دور ریاست جمهوری وی، روابط واشنگتن و مسکو از یخ دوران اوباما در آمد و روابط شخصی دو رئیس جمهوری پوتین و ترامپ بر سیاست های اتخاذی دو کشور سایه افکند و برای یک دوره ۴ ساله روسیه با آسودگی خیال از جانب آمریکا توانست حوزه نفوذ خود را به سمت آفریقا و غرب آسیا متمرکز کند.

ادامه مطلب
چرا این اقدام غیرقانونی است؟
نقدی بر موضع‌گیری اتحادیه اروپا در حمایت از ادعای امارات بر جزایر سه‌گانه ایرانی

چرا این اقدام غیرقانونی است؟

سید کامران یگانگی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: این بیانیه، که برای نخستین بار در تاریخ روابط بین‌المللی به‌طور رسمی از سوی اتحادیه اروپا صادر می‌شود، به‌طور واضح نشان‌دهنده تغییر در رویکرد این اتحادیه نسبت به مسأله خلیج فارس و روابط ایران و امارات است. در حالی که چنین موضع‌گیری‌هایی می‌تواند بر اساس منافع سیاسی و استراتژیک اتخاذ شده باشد، اما از نظر حقوق بین‌الملل و تاریخی، این ادعاها با چالش‌هایی مواجه است.

ادامه مطلب
ردپای همیشگی یک فرانسوی در تجزیه طلبی‌ها
هنری لوی، فیلم ساز یا دلال اسلحه؟

ردپای همیشگی یک فرانسوی در تجزیه طلبی‌ها

علی فرهمند در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: به تازگی تصویری از هنری لوی فرانسوی در کنار یک افسر ارشد اسرائیلی هک و منتشر شد که می تواند پرده از ابعاد پنهان بسیاری از تحولات سال‌های اخیر در منطقه و در ایران دارد و نشان دهد که صاحب آن عزم و اراده که پیمانکارانی چون هنری لوی را به استخدام خود در آورده اند چه کسانی هستند.

ادامه مطلب
اثر تصمیمات دولت بر منابع انسانی
مطالعه موردی تصمیم برجام

اثر تصمیمات دولت بر منابع انسانی

یونس قاسم نژاد در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: برجام فرصتی را فراهم آورد که ایران می توانست با دستاوردهای آن و تجارت حاصل از آن، گام های بلندی در راستای ارتقا سرمایه های کشور بردارد. در این میان مشکلاتی به وجود آمد که باعث شد فرآیند اجرای برجام به نحو شایسته برای تقویت سرمایه های کشور استفاده نشود.

ادامه مطلب
راهبرد ایران در سیاست داخلی غرب
چرا تهران باید ارتباط خود با احزاب دست راستی را افزایش دهد؟

راهبرد ایران در سیاست داخلی غرب

علی مفتح در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: چه کسی تصور می‌کرد روزی حزب راست‌گرای مارین لوپن در فرانسه به عنوان «سخنگوی کرملین» خوانده شود؟ یا این حزب در مقطعی ۹ میلیون یورو وام از بانکی روسی (جالب است بدانید که این حزب فرانسوی حتی به فکر دریافت این وام از ایران بوده است) با ارتباطات نزدیک به کرملین دریافت کند؟ ارتباط نزدیک ویکتور اوربان، نخست‌وزیر مجارستان، با روسیه و سفرش به مسکو پس از حمله به اوکراین — به‌عنوان تنها رهبر اروپایی که چنین اقدامی انجام داد — نیز برای همگان آشکار است. حتی جالب‌تر آنکه مجارستان، که هم‌اکنون ریاست دوره‌ای اتحادیه اروپا را بر عهده دارد، در حال تسریع فرآیند عضویت صربستان در اتحادیه اروپاست تا بدین ترتیب روسیه بتواند «اسب تروجان» خود را وارد اتحادیه کند و از درون، آن را تضعیف کند.

ادامه مطلب
حق کودکان بر یادگیری زبان مادری به‌مثابه یک حق بنیادین بشری
منبع قدرت و ثروتی که باید از آن بهره ببریم

حق کودکان بر یادگیری زبان مادری به‌مثابه یک حق بنیادین بشری

محمدمهدی سیدناصری در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: باتوجه به اهمیت حیاتی زبان مادری در تربیت و رشد جنبه‌های مختلف کودک، لازم است از آن به عنوان یک منبع قدرت و ثروت بهره ببریم، نه مانعی برای یادگیری زبان‌های دیگر. زبان مادری، حق بنیادین هر انسان است و باید به عنوان یک حق انسانی محترم شمرده شود. 

ادامه مطلب
آیا اروپا به تبعات جنگ با ایران اندیشیده است؟!
تله اسرائیل برای وارد کردن غرب به نبردی بزرگ

آیا اروپا به تبعات جنگ با ایران اندیشیده است؟!

علی موسوی خلخالی می نویسد: اگر تصور کنیم جنگ‌طلبی‌های اسرائیل جواب داد و دامنه جنگ گسترش یافت و در نهایت آرزوی تل‌آویو محقق شد و جنگی مستقیم میان ایران و اسرائیل درگرفت و کل منطقه درگیر آن شد و در پی آن امریکا نیز وارد جنگ شد، آنگاه چه خواهد شد؟! با رجوع به تجربه عراق و افغانستان و لیبی امریکا به ائتلاف‌سازی اقدام خواهد کرد و در پی آن کشورهای اروپایی و چه بسا ناتو مجبور می‌شوند به این ائتلاف امریکایی – اسرائیلی وارد شوند. آیا سیاستمداران اروپایی که به جنگ‌طلبی‌های تندروترین دولت تاریخ اسرائیل چک سفید امضا داده‌اند، حاضر می‌شوند آرامش ۷۰ ساله خود را به خطر اندازند و امنیت خود را به این آسانی در معرض تهدید قرار دهند؟!

ادامه مطلب
استفاده ترامپ از روابط دوستانه با امارات و عربستان برای ثبات در خاورمیانه/ اختلافات در حزب جمهوریخواه طبیعی است
رئیس بنیاد هریتیج و رئیس اندیشکده تکزاس پابلیک پالسی در گفت وگو با دیپلماسی ایرانی:

استفاده ترامپ از روابط دوستانه با امارات و عربستان برای ثبات در خاورمیانه/ اختلافات در حزب جمهوریخواه طبیعی است

کوین رابرتس می گوید: همه می دانند ترامپ فرد جنگ طلبی نیست. او به فکر پایان دادن به جنگ ها در همه جاست. او به تنش ها با ایران، همان طور که گفته است، پایان خواهد داد. آن طور که رسانه‌ها خبر داده‌اند او به بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر اسرائیل، اطلاع داده است که قبل از آن که به کاخ سفید وارد شود باید به جنگ پایان دهد. او می خواهد از روابط دوستانه اش با رهبران جهان عرب به ویژه عربستان سعودی و امارات متحده عربی برای پایان دادن به تنش های خاورمیانه و بازگرداندن ثبات و آرامش به خاورمیانه استفاده کند.

ادامه مطلب
امکان سنجی اخراج اسرائیل از سازمان ملل متحد
بررسی حقیقی و حقوقی

امکان سنجی اخراج اسرائیل از سازمان ملل متحد

علی اصغیر بصیری جم در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: اینک اما درست در ۷۹ سالگی، سازمان ملل متحد با ابر چالش خود مواجه شده است، فرزند ناخلف و قانون شکن خود، اسرائیل، کشوری که هویت ذاتی و وجودی خود را از سازمان ملل دارد (در سال ۱۹۴۷ با تصویب قطعنامه شماره ۱۸۱ مجمع عمومی، کشور اسرائیل هویت یافت و به عنوان عضو سازمان ملل متحد با حمایت آمریکا، انگلیس و فرانسه وارد جمع کشورها شد)، اینک اما به معضلی در برابر اهداف تاسیسی سازمان ملل قرار گرفته است و با جنگ افروزی، کشتار و تجاوز ناقض اصول اساسی سازمان، صلح و امنیت، محسوب می شود.

ادامه مطلب
راه طولانی گذر از نظام بین الملل به جامعه بین الملل
چرا دیکتاتوری ها از تأسیس رژیم های بین المللی ناتوانند؟

راه طولانی گذر از نظام بین الملل به جامعه بین الملل

عباس ترابی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: به عبارت دیگر، تا پیش از تأسیس جامعه ملل در سال ۱۹۱۹ و سپس سازمان ملل در سال ۱۹۴۸ در نیمه قرن بیستم، جهان همواره از پیدایش تمدن ها تا قرن بیستم و برآمدن اندیشه لیبرال، شاهد نظام بین الملل بوده است، اما در قرن بیستم برای نخستین بار با ورود به عصر لیبرال و تدوین حقوق بین الملل لیبرال بود که جهان از نظام بین الملل قدم به جامعه بین‌الملل گذاشت.

ادامه مطلب