علی اکبر فرازی در گفت وگو با دیپلماسی ایرانی تشریح کرد که ترکیه سعی دارد با مخالفت های خود نوعی سیاست باج خواهانه و کلاشانه در برابر ناتو پیاده کند تا از نفوذش در ناتو برای فشار به سوئد با هدف قطع حمایت سوئد از کردها و یا تحویل برخی از چهره های سیاسی کرد مقیم سوئد به ترکیه سوء استفاده کند.
ادامه مطلب
علی موسوی خلخالی می نویسد: عراق روزهای سختی را می گذراند. مردم سرخورده خشمگینند و احزاب سیاسی ناتوان از شکست اراده رقبا نیز می رود تا خشم خود را به خیابان بکشند، این وضعیت با رسیدن فصل گرما و تشدید کمبودهای همیشگی خدماتی مثل برق و آب، می تواند کشور را به نقطه جوش برساند. یعنی همان چیزی که نماینده سازمان ملل در عراق در آخرین گزارش دوره ای خود به شورای امنیت هشدار داده است.
ادامه مطلب
علی سعادت آذر در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: داوود چاووش اوغلو، وزیر امور خارجه ترکیه می گوید: "ترکیه آماده مذاکره با فنلاند و سوئد در مورد پیوستن آنها به ناتو است." این بدان معناست که ترکیه دنبال سهم خواهی از تحولات است. سیاست خارجی همین است بیشینه سازی منافع و پرهیز از مواضع شفاف در شرایط پیچیده منطقه ای و جهانی.
ادامه مطلب
احسان سپه وند در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: نقطه اشتراک تمامی جریان ها در انتخابات حاضر ارائه برنامه و شعارهای اقتصادی از سوی عموم احزاب و جریان ها با توجه به بروز بحران های اقتصادی و سیاسی بود. نرخ مشارکت عمومی در این انتخابات ۴۱ درصد اعلام شد که پائین تر از انتخابات پیشین بود. این مشارکت نه چندان مناسب در انتخابات به مشکلات اقتصادی و معیشتی این کشور ارتباط پیدا می کند.
ادامه مطلب
مینو کمالی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: بر اساس دستورالعمل جدید که هبت الله آخوندزاده، رهبر امارت اسلامی طالبان آن را ابلاغ کرده است، ولیّ قانونی دختران یا همسر زنان افغانستانی در صورت جلوگیری نکردن از ورود آنها به خیابان بدون برقع در وهله اول اخطار داده می شود و در ادامه، این مردان هم زندانی خواهند شد. آخوندزاده در نهایت هم به شکل تهدیدآمیزی به زنان افغانستان توصیه کرده است تا در صدرتی که در خارج از خانه کاری ندارند، از خانه های خود خارج نشوند.
ادامه مطلب
استفان والت می نویسد: هر نتیجه ای که بدست آید، این جنگ به باور بسیاری از ناظران، تاثیری عمیق بر شرایط گسترده تر سیاست جهانی دارد. آنها جنگ اوکراین را به عنوان یک لحظه تعیین کننده می بینند: یک انشعاب بزرگ در مسیر آینده جهان. اگر روسیه شکست بزرگی بخورد، «نظم لیبرال جهانی» نفسی تازه می کند و نیروهای خودکامه پس رانده می شوند. اگر پوتین به نوعی پیروزی دست یابد، با روی سیاه سکه و تقویت تمامیت خواهی روبه رو خواهیم بود. نورم های کنونی علیه کشورگشایی زایل می شوند و دیگر خودکامگان هم احتمالا ترغیب می شوند تا کارزارهای مشابهی را در هر کجا که شرایط ژئوپولیتیک مناسب حالشان باشد، به راه اندازند.
ادامه مطلب
رضا مرادی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: احیای برجام کاملا به سود اقتصاد و امنیت ملی ایران خواهد بود زیرا در بعد اقتصادی می تواند فرصت تنفسی برای دولت باشد تا شاید بتواند بخشی از بحران های فزاینده اقتصادی که از همه سو اقتصاد کشور را در محاصره گرفته و دائما در حال تضعیف قدرت خرید طبقات متوسط و پایین جامعه هستند حل کند و از سوی دیگر با جلوگیری از ارجاع دوباره پرونده ایران به شورای امنیت از خطراتی که به صورت بالقوه می تواند متوجه امنیت ملی کشور باشد جلوگیری کند. از سوی دیگر باید به این نکته توجه کرد که اعلام توافق نمی تواند به معنای باز شدن درهای بهشت به روی اقتصاد ایران و حل مشکلات ساختاری باشد که اقتصاد ایران با آنها دست و پنجه نرم می کند که مهمترین و ملموس ترین آنها مسئله تورم است.
ادامه مطلب
سید رحمان موسوی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: بخش های بزرگی از کشورهای در حال توسعه از رونق جهانی کنار گذاشته شده اند. فقر شدید در حال افزایش است. دستاوردهای سخت به دست آمده در سلامت، آموزش و تغذیه در معرض تهدید است؛ نابرابری‌های اقتصادی زشت بین کشورها و درون کشورها در حال گسترش است. پنجره فرصت برای جلوگیری از یک فاجعه آب و هوایی در آستانه بسته شدن است. و با این حال، همکاری چندجانبه به دلیل رضایت، رقابت‌های کوچک و ناسیونالیسم درون‌نگر فلج شده است.
ادامه مطلب
سعید سالاری در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: حکمران هوشمند و آگاه به زمان، مکلف است تا زمینه نقش‌پذیری و شخصیت‌پذیری اجتماعی و تمدنی را از سنین پایین برای اعضای جامعه‌اش آغاز کند و این شدنی است مشروط بر اینکه اولا این حکمران ذهنیت کلان تمدن‌نگر داشته باشد و ثانیا و به دنبال آن حکمران قائل به جایگاه مردم در سیاست‌ورزی و جامعه‌داری باشد (مردمسالاری، مردمسالاری دینی).
ادامه مطلب
معصومه زمانیان و علی توکلی طبسی در یادداشت مشترک برای دیپلماسی ایرانی می نویسند: این معاهده به اهداف توسعه پایدار و توسعه پایا اشاره دارد. از این نظر، این یکی از ۶۰ قراردادهای سرمایه‌گذاری بین‌المللی (IIAs) است که از زمان تصویب اهداف توسعه پایا (SDGs) توسط مجمع عمومی سازمان ملل متحد در سال ۲۰۱۵ منعقد شده است که حاوی مقرراتی است که مستقیماً به اهداف توسعه توسعه پایدار می‌پردازد. با این حال، آنچه که معاهده را به طور بالقوه پیشگامی در این زمینه می کند، روش خاصی است که از طریق آن توسعه پایدار را در مفاد اساسی خود، به ویژه در مورد حق تنظیم و تعریف سرمایه گذاری، و همچنین مقدمه آن در هم می آمیزد.
ادامه مطلب