تهران مصمم است که مانع از آن شود که شکاف‌های داخلی توانایی کشور را در برابر فشارهای خارجی تضعیف کند. ایجاد گشایش‌های محدود اجتماعی و سیاسی، بخشی از یک راهبرد حساب‌شده برای تخلیه نارضایتی عمومی قبل از آن است که به ناآرامی‌های گسترده تبدیل شود.
ادامه مطلب
افزایش وابستگی اقتصادی و نظامی بین ایران و روسیه نشان می‌دهد که مسکو تا حدی بر تهران نفوذ دارد و می‌توانست – اگر می‌خواست – در رسیدن به یک توافق هسته‌ای معنادار با ایران کمک کند. اما روسیه نشان داده که منافعش به تهران نزدیک‌تر از واشینگتن است و احتمالاً از هرگونه نقش در مذاکرات برای فشار بر منافع آمریکا استفاده خواهد کرد.
ادامه مطلب
در شرایطی که فضای دیپلماسی هسته‌ای ایران با فشارهای فزاینده‌ای از سوی دولت دوم دونالد ترامپ و اتحادیه اروپا مواجه است، تهران تنها گزاره پیش رو را «خرید زمان با هدف دستیابی به ۳ هدف می‌داند که شامل «جلوگیری از فعال کردن مکانیسم ماشه، ایجاد انعطاف تدریجی در سقف خواسته‌های ترامپ و در در یک احتمال بسیار اندک، رسیدن به گریز هسته‌ای.»
ادامه مطلب
اباصلت کبیری در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: پایان خصومت و برقراری آتش‌بس بین روسیه و اوکراین پس از سه سال جنگ خونین، با پیشنهاد واشینگتن در حال اتفاق افتادن است. ولادیمیر پوتین آمادگی خود برای پذیرش آتش‌بس را اعلام کرده است و زلنسکی نیز چاره ای جز قبول آتش‌بس ندارد. این ابتکار الزام آور توسط یک قلدر تمام بنام ترامپ ایجاد شد. نتیجه آن نیز صلح خواهد بود. هر چند خوشایند دو طرف نباشد اما از کشتار و تجاوزگری خواهد کاست.
ادامه مطلب
این روش ترامپ است، تهدید به استفاده از زور برای تحت فشار قرار دادن طرف مقابل به منظور رسیدن به توافق. این روش گاهی جواب می‌دهد، اما لزوماً نه. سؤال این است که اگر نتیجه ندهد، ترامپ چه خواهد کرد؟
ادامه مطلب
در شرایط کنونی، تکرار و به نوعی تداوم راهبرد «نه جنگ، نه مذاکره» دیگر نمی‌تواند پاسخگوی واقعیت‌های میدانی و دیپلماتیک باشد. با آغاز دوره دوم ریاست جمهوری دونالد ترامپ و تشدید سیاست فشار حداکثری، معادلات جدیدی بر منطقه و جهان تحمیل شده که ایران را ناگزیر از انتخاب میان دو گزینه کرده است؛ یا ورود به مذاکره تحت شرایطی که واشنگتن تعیین می‌کند، یا پذیرش سطح بالاتری از تنش که ممکن است حتی به درگیری مستقیم منجر شود.
ادامه مطلب
سید احمد حسینی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: در یک سال گذشته اوج گیری رخدادهایی را شاهد بودیم و سال پرحادثه ای را پشت سر گذاشتیم که مدیریت و عبور از آنها توان و انرژی زیادی از جامعه ایرانی گرفت.
ادامه مطلب
کوروش احمدی در یادداشتی می نویسد: در هنگامه شدت‌گرفتن رقابت‌های ژئوپلیتیک و اقتصادی، آمریکای ترامپ و راست افراطی در اروپا در تلاش برای افزایش ثروت و قدرت خود به سیاست‌هایی روی آورده‌اند که می‌توان آن را نئومرکانتیلیستی نامید.
ادامه مطلب
ژانگ یوان، استاد موسسه مطالعات خاورمیانه دانشگاه مطالعات بین المللی شانگهای در چین در گفت وگوی اختصاصی با دیپلماسی ایرانی می‌گوید: ایالات متحده همچنان به فشار همه‌جانبه اسرائیل بر ایران از جمله تأسیس فشار نظامی اسرائیل برای تضعیف امنیت ایران، ادامه خواهد داد. اما دولت ترامپ همچنین اطمینان حاصل می‌کند که تنش نظامی بین اسرائیل و ایران به سطح جنگ نرسد.
ادامه مطلب
علی بمان اقبالی زارچ در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: بریتانیا که نقش بارزی در روزهای اولیه این منازعه داشت و همچنان سرسختانه از کی‌یف حمایت می کند به عنوان دشمن شماره یک عمومی جدید روسیه معرفی شده چرا که اخراج دو دیپلمات انگلیسی به دلیل اختلافات جاسوسی به علاوه تهدید یکی از نزدیکان ولادیمیر پوتین به تصرف دارایی های بریتانیا در روسیه، این موارد نشان دهنده تشدید خصومت های اخیر است. جالب توجه این که سرویس اطلاعات خارجی روسیه در بیانیه‌ای علنی اعلام کرده که لندن امروز، درست مانند هر دو جنگ جهانی قرن گذشته، به‌عنوان محرک جهانی جنگ عمل می‌کند و تلاش می کند تا رایزنی های ترامپ برای میانجیگری صلح در اوکراین را از مسیر خارج کند.
ادامه مطلب
ساسان کریمی می گوید: نمی‌توان سیاست خارجی را به شکل دوقطبی و در فضای جنگ سرد اداره کرد/ علی بیگدلی باور دارد که تهران برای خروج از وضعیت فعلی باید به فوریت به سمت تعامل بیشتر با آژانس گام بردارد
ادامه مطلب
احسان دستغیب در یادداشتی می نویسد: تجربه تلخ فنلاند در مواجهه با اتحاد جماهیر شوروی در سال ۱۹۳۹، درس ارزشمندی از ضرورت واقع‌گرایی در سیاست خارجی به جای آرمان‌خواهی محض به رهبران این کشور آموخت. این رویداد تاریخی نشان داد که در عرصهٔ روابط بین‌الملل، درک صحیح از موازنه قدرت و محدودیت‌های ژئوپلیتیک می‌تواند سرنوشت یک ملت را رقم بزند.
ادامه مطلب
جلال خوشچهره در یادداشتی می نویسد: دیر نیست که ترامپ در داخل و بیرون از ایالات متحده با مقاومت کم بدیل روبه‌رو شود؛ درحالی که او خود را رهرو بی‌رحم "رئال پولیتیک" نمایش می‌دهد.
ادامه مطلب
شهره پولاب در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: به نظر می رسد ترامپ تلاش دارد تا خطوط چارچوب صلح را در جنگ اوکراین ترسیم کند و پایان بازی را با نام خود رقم زند. ترامپ به وضوح اوکراین را فرصتی برای نشان دادن قدرت خود به رای دهندگان آمریکایی می‌داند. اگر او بتواند پوتین را پای میز مذاکره بیاورد و به جنگی پایان دهد که از نظر او هیچ نفعی برای مردم آمریکا ندارد، این ادعای او نیز تقویت خواهد شد که می تواند از جنگ جهانی سوم جلوگیری کند.
ادامه مطلب
علی موسوی خلخالی در یادداشتی می نویسد: دونالد ترامپ نه‌تنها نمی‌خواهد امتیازی به ایران بدهد بلکه هدفش چیزی جز تسلیم آن نیست. در دایره واژه‌های جمهوری اسلامی ایران نیز چون چیزی به معنای تسلیم تعریف نشده، بنابراین حاضر است فشار ترامپ را تحمل کند و به دنبال راه‌های مقابله با آن باشد، حتی اگر هزینه‌های آن سخت یا سنگین باشد.
ادامه مطلب
در میانه فشارهای ایالات متحده بر ایران، دونالد ترامپ در مصاحبه‌ای با فاکس بیزنس اعلام کرد نامه‌ای به رهبر عالی ایران نوشته و در آن ابراز امیدواری کرده است که تهران آماده مذاکره باشد. این اظهارات به وضوح نشان‌دهنده رویکرد دوگانه کاخ سفید است که از یک سو از ابزار فشار حداکثری استفاده می‌کند و از سوی دیگر به دیپلماسی برای دستیابی به اهداف خود می‌پردازد. از زمان آغاز دور دوم ریاست‌جمهوری ترامپ، سیاست فشار حداکثری شدت گرفته و تحریم‌های اقتصادی و امنیتی بیشتری علیه ایران وضع شده است. ترامپ همواره تأکید کرده که هدف نهایی این فشارها، جلوگیری از دستیابی ایران به سلاح هسته‌ای و محدود‌کردن نفوذ منطقه‌ای آن است. واشنگتن امید دارد با اعمال فشار و کاهش منابع مالی ایران، تهران را به پذیرش شرایط خود وادار کند. در این راستا، فشارهای وارد‌شده به‌عنوان ابزاری برای آغاز مذاکرات از موضع قدرت و دستیابی به یک توافق جامع‌تر با ایران به کار گرفته می‌شود.
ادامه مطلب
محمد حسین واحدی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: طرح ترامپ به قدری عجیب و به قول برخی ها دیوانه وار است که می تواند باعث اتحاد دوباره فلسطینی ها و حتی مسلمانان با هم علیه آمریکا و اسرائیل شود.
ادامه مطلب
نعمت الله ایزدی در گفت وگویی باور دارد که سمت و سوی روابط ایران و آمریکا به خصوص معادلات پس از انقلاب، تأثیر مستقیمی بر سیاست خارجی کرملین و همچنین روابط ایران با شوروی و بعد، ایران و فدراسیون روسیه گذاشته است. به همین دلیل روس‌ها نمی‌توانند در این میانجیگری‌ها بیطرف باشند.
ادامه مطلب
سعید دانشمند در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: اقدامات ترامپ و پیروزی مجدد ترامپ در انتخابات، بازتاب تفکرات استثناگرایی آمریکایی ها بود که بازگشت به دوران هژمونی را در ذهن خود تداعی می کنند. ترامپ به دنبال بازگرداندن آمریکا به دهه های ۵۰ و ۶۰ میلادی بعد از جنگ جهانی دوم است. او با استراتژی جدید، به دنبال الحاق سرزمین کشورها به خاک آمریکا، حفظ و توسعه قدرت نظامی و بازگشت به قدرت اقتصادی است تا بتواند نظم موجود جهانی را تغییر دهد.
ادامه مطلب
سید احمد حسینی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: از آنجا که شرایط امروزی اوکراین یک شبه اتفاق نیافتاده و نتیجه سیر تحولاتی است که در بیش از سه دهه پس از فروپاشی شوروی رخ داده در این نوشته به رویکردی که این کشور اتخاذ کرده است با نگاه آسیب شناسانه نظری می اندازیم.
ادامه مطلب
سید محمدکاظم سجادپور در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: ترامپ در پی جلب توجه بوده و هست و خواهد بود. در یک ماه گذشته او به معنای دقیق کلمه،آنچنان توجهات مردم آمریکا و جهان را جلب کرده که معادلی ندارد.
ادامه مطلب
محمدحسین عمادی در یاددشتی می نویسد: در پاییز سال ۲۰۱۶ و اوج‌گرفتن تبلیغات انتخاباتی دور اول ترامپ، با یکی از استادان دانشگاه و عضو برجسته حزب کمونیست چین گفت‌وگو داشتم و نظرش را درباره امکان و عواقب پیروزی ترامپ پرسیدم. با اطمینان گفت: «ما از این اتفاق استقبال می‌کنیم، زیرا او با این شاخصه‌ها آخرین رئیس‌جمهورآمریکای مقتدر خواهد بود!». پنج سال بعد و پس از پیروزی بایدن، به او یادآور شدم که محاسباتش درست نبوده است. در پاسخ گفت: «بازی تمام نشده و نیمه دوم را توان بازیکنان و اندیشه مربیان می‌سازد». آن زمان، بازگشت ترامپ به قدرت بسیار بعید به نظر می‌رسید. اما سؤال کنونی این است که چین برای مواجهه با ترامپ در نیمه دوم بازی چه طرحی در سر دارد؟
ادامه مطلب
حشمت الله فلاحت پیشه در گفت وگویی خاطر نشان می کند در ادبیات دونالد ترامپ در جلسه‌ای که با زلنسکی داشت، دیدید که به کرات از «برگ برنده» و «کارت بازی» استفاده کرد. این ادبیات کسانی است که کشورها را مانند کارت بازی می‌بینند. یعنی یک سیاستمداری که نگاه تاراج گرایانه و سوداگرایانه دارد. مشابه همین نگاه توسط کرملین و پوتین در قبال ایران پیاده شد. یعنی همان گونه که آمریکا توانست اوکراین را قربانی منافع خود در مناسبات با روسیه کند. طبیعتا روس‌ها و پوتین هم ایران را به راحتی و برای تحقق منافع خود قربانی خواهند کرد
ادامه مطلب
محمد دورقی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: به‌نظر می‌رسد دونالد ترامپ در تحمیل سیاست‌های آمریکا به دیگر کشورها و بهره‌برداری حداکثری از تعاملات امریکا با دیگران از مفهوم پنجره اورتون استفاده می‌کند. دونالد ترامپ، به‌عنوان یک مذاکره کننده‌ی نامتعارف، همواره از تهدیدهای حداکثری به‌عنوان ابزاری برای مهندسی افکار عمومی و تغییر معادلات قدرت استفاده کرده است.
ادامه مطلب
محمدجواد جمالی‌نوبندگانی در گفت وگویی تاکید دارد که هرچه تنش بین زلنسکی و ترامپ و جدال بین اروپا و آمریکا بیشتر شود، در کوتاه‌مدت، اثر آن بر سیاست خارجی ایران، آن خواهد بود که فضا و بستری برای اجماع‌سازی علیه تهران شکل نخواهد گرفت. به‌خصوص که این روزها زمزمه تلاش‌ها برای فعال‌کردن مکانیسم ماشه و فشار دولت ترامپ و کنگره آمریکا بر سه کشور اروپایی عضو برجام در زمینه ارجاع پرونده هسته‌ای ایران از شورای حکام به شورای امنیت و بازگشت قطع‌نامه‌های این شورا (امنیت) مطرح است.
ادامه مطلب
تنش شامگاه جمعه میان ولودیمیر زلنسکی و دونالد ترامپ در کاخ سفید، بدون شک به نفع روسیه تمام می‌شود، زیرا می‌تواند حمایت آمریکا از اوکراین را کاهش داده و مسکو را در جنگ دست برتر دهد. اما برخلاف تصور رایج، این اتفاق لزوماً به سود ایران نیست. بسیاری بر این باورند که هرچه روسیه موقعیت بهتری داشته باشد، می‌تواند در میانجیگری میان ایران و آمریکا نقش مثبتی ایفا کند، اما واقعیت این است که مسکو به یک تنش کنترل‌شده بین تهران و واشنگتن نیاز دارد، نه به حل‌وفصل اختلافات آنها.
ادامه مطلب
محمدعلی دستمالی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: پیام اوجالان درباره‌ی بی‌معناشدن تداوم حیات پ.ک.ک و ضرورت خلع سلاح، موجی از سرخوردگی در میان نیروها و هواداران پدید خواهد آورد و موج پیوستن نیروهای جدید که در سالیان گذشته بسیار پایین آمده بود، حالا به صفر نزدیک و نزدیک‌تر خواهد شد. دوم این که مردم کردستان ترکیه، با آن که در همه‌ی مبارزات انتخاباتی از سیاستمداران نزدیک به اوجالان حمایت کرده‌اند، حالا سالهاست که تمایلی به تظاهرات و راهپیمایی ندارند و فرماندهان پ.ک.ک نمی‌توانند با ابزار تجمعات اعتراض‌آمیز، دولت را تحت فشار بگذارند و امتیازی به دست آورند. سوم این که موقعیت سیاسی و دفاعی کردهای سوریه، در برابر حملات احتمالی آنکارا و دمشق، بسیار شکننده است و ناچار خواهند شد به کسب امتیازات حداقلی رضایت دهند.
ادامه مطلب
احسان هوشمند در گفت وگویی اذعان دارد که اخبار و گزارشاتی منتشر شده اکنون بخشی از سلاح و تجهیزات از خاک سوریه به امتداد مرز با ایران منتقل شده است. پس مطمئناً معادلات منطقه بعد از انتشار پیام عبدالله اوجالان به نحوی می‌تواند امنیت ملی ایران را هم تحت الشعاع قرار دهد.
ادامه مطلب
مهدی مطهرنیا در گفت وگویی تاکید دارد: فارغ از اینکه چه اتفاقاتی در سال ۱۴۰۴ روی دهد، قطعا آن چیزی که روی خواهد داد این است که سال ۱۴۰۴ سال گذار است. به این معنا که دیگر نمی‌تواند تهران این تصور را داشته باشد که می‌تواند شرایط را به سال‌ها و دهه‌های گذشته برگرداند. همانگونه که تاکید کردم این سال و اساسا دهه ۱۴۰۰ به عنوان یک برهه تعیین کننده در آستانه ورود به نظم نوین جهانی است. لذا تهران در مسیر اجتناب‌ناپذیر از عبور از گذشته برای انطباق با این نظم در آینده قرار گرفته است.
ادامه مطلب
محمدصالح صدقیان در یادداشتی می نویسد: این اعتقاد وجود دارد که ترامپ تلاش می‌کند با "فشار حداکثری" علیه ایران، درهای مذاکره را باز کند و ایران را به پذیرش امتیازهای جدید در پی اثرات تحریم‌ها وادار کند؛ اما تهران معتقد است که می‌تواند این تحریم‌ها را با گشایش به روسیه، چین و سایر کشورهای آسیایی، از جمله کشورهای عضو "بریکس" و "شانگهای" و سایر سازمان‌های آسیایی، تحمل کند. برخی از محافل ایرانی بر این باورند که چنین وضعیتی می‌تواند ترامپ را به چراغ سبز دادن برای حمله اسرائیل به تأسیسات هسته‌ای ایران وادار کند، اما تجربیات و واقعیات گذشته نشان می‌دهند که چنین سناریویی به دلایلی دست نیافتنی است.
ادامه مطلب