جاوید قربان اوغلی در یادداشتی می نویسد: منابع خبری هیئت ایرانی را قریب به ۴۰ نفر تخمین زده‌اند. برخلاف انتقادهایی که ممکن است از سوی عناصر ناآشنا به «تعداد» هیئت ایرانی وارد شود، در صورت برخورداری از «عزم و اراده‌ای جدی برای نیل به تفاهم» باید آن را از ویژگی‌های مثبت ترکیب تیم ایران در دور جدید مذاکرات برشمرد.
ادامه مطلب
جلال خوشچهره در یادداشتی می نویسد: حضور هیئت پر شمار ایرانی در وین، قبول پیشنهاد ایرانی‌ها برای تغییر مکان پیشین مذاکرات به هتل کوبورگ، تعامل مسالمت جویانه «جوزف بورلی» رئیس اتحادیه اروپا با اعزام «رافائل گروسی» معاون خود در مدیر کلی آژانس بین‌المللی انرژی هسته‌ای به تهران و نیز واسطه‌گری‌هایش میان طرف‌های ایرانی، آمریکایی - اروپایی در وین پیش از شروع دور نخست گفت‌گو‌ها و مهمتر، پرهیز شورای حکام آژانس از دادن قطعنامه علیه ایران در آخرین نشست خود، نشان از آمادگی‌هایی دارد که برخلاف گمانه زنی‌های مخالف، به توافق نهایی نزدیک است.
ادامه مطلب
علی بمان اقبالی زارچ در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: دیپلمات حرفه ای بودن خیلی آسان نیست، اما نتایج آن می تواند درخشان باشد، زیرا هدف هر عضو هیئت دیپلماتیک مشارکت در نوشتن تاریخ کشورش است. در واقع اجتماعی بودن، کار تیمی، لباس پوشیدن، روحیه تحلیلی و توانایی ترکیب، انعطاف پذیری، سخت گیری و در نهایت وفاداری از جمله ویژگی هایی است که دیپلمات نباید در این مولفه ها کمبودی داشته و باید به خوبی قواعد بازی بداند. از نظر شکلی نیز دیپلمات شغلی شخصی است که کشور مبدأ خود را در کشور دیگری به عنوان سفیر یا عضو هیئت دیپلماتیک (دبیر، کنسول، وابسته و غیره) نمایندگی می کند. او همچنین می تواند نماینده کشورش در یک سازمان بین المللی باشد. در دیپلماسی هنر این است که همیشه کانال های ارتباطی را باز نگه داشته و از تحقیر حریف خودداری کنید، زیرا حریف تحقیر شده می تواند از برقراری ارتباط با شما امتناع کند و سپس هر راه حلی از بین می رود.
ادامه مطلب
اسلام ذوالقدرپور در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: در اوایل قرن بیستم بود که آدولف هیتلر، رهبر آلمان نازی در کتاب خود "نبرد من" به صراحت به شرایط و زیستواره سیاسی و اجتماعی شهر وین حمله کرده و آن را "وین ماری زهرآگین" نام می‌نهد۴، شهر وین که مرکز تعامل، مذاکره و مذاکره، توافق و همزیستی مسالمت‌آمیز برای نژادها، مذاهب، افکار و ایدئولوژی‌های متفاوت بود، فضایی جهان وطنی داشت که به شدت مورد انتقاد هیتلر قرار می‌گیرد. سال‌هاست که وین به شهری برای مذاکرات ایران و غرب بر سر مسائل هسته‌ای ایران و با بهتر بگوئیم ظهور ایران به عنوان یک قدرت بزرگ منطقه‌ای و جهانی، بدل شده که شرایط جوی و سیاسی آن برای برخی سیاستگذاران و مذاکره کنندگان ایران بسیار بهتر و آشناتر از فضا و شرایط ایران و تهران شده است.
ادامه مطلب
جلال خوشچهره در یادداشتی می نویسد: البته پرسش در این باره آن است که تهران برای دور تازه گفتوگوها، چه میزان از آمادگی را در تعدیل مواضع گذشته خود دارد؟ آیا تهران به «توافق موقت» چشم دوخته است؟ در این صورت چه میزان از مطالباتش در گفتوگوهای تازه تأمین خواهد شد؟ آیا گفتوگوهای تازه در ادامه توافق‌ها در شش دور گفت‌وگوهایی است که دیپلمات‌های دولت حسن روحانی انجام دادند؟ یا قرار است تهران شکل تازه‌ای از گفتوگوها را دنبال کند؟
ادامه مطلب
یکی از کارشناسان غربی که هفته گذشته در اروپا با باقری کنی دیدار کرد، می گوید که معاون وزیر امور خارجه ایران تاکید داشت که او به عنوان مسئول گفت وگوهای هسته ای در دولت ابراهیم رئیسی گمارده شده است. او در این باره می گوید: "او به روشنی تلاش داشت این پیام را منتقل کند که رسیدن به توافق ممکن است و او کسی است که مسئول پرونده هسته ای است." باقری همچنین انتقادهای گذشته اش از برجام را کم اهمیت جلوه داد و گفت زمانی آن دیدگاه را مطرح کرده که به عنوان یک کارشناس بیرون از دولت نظر می داده اما اکنون او در دولت و یک سیاستگذار دولتی است و به نمایندگی از نظام کار می کند و دیدگاه های شخصی اش اهمیتی ندارند.
ادامه مطلب
اعظم ملایی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: ایران همه تلاش خود را مصروف تعهد گرفتن از دولت فعلی آمریکا برای عدم خروج مجدد دولت‌های بعدی از برجام نکند، چرا که این درخواست با توجه به اختیارات رئیس جمهوری آمریکا و ماهیت گرایش های سیاسی و حزبی کنگره آمریکا در عمل شدنی نیست. به جای آن نمایندگان ایران در این مذاکرات باید بکوشند بندهایی را به توافق جدید اضافه کنند که هزینه خروج را برای همه کشورها از جمله آمریکا بالا ببرد.
ادامه مطلب
شرایط پیرامونی دور تازه گفت وگوهای هسته ای که قرار است ۲۹ نوامبر در وین از سرگرفته شود، چیزی بیش از ویژگی های یک دولت محافظه کار در تهران است که شاید تمایل کمتری به احیای توافق ۲۰۱۵ با آمریکا داشته باشد.
ادامه مطلب
علی بمان اقبالی زارچ در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: در واقع سفارت خارجی دفتر رسمی یک کشور در پایتخت کشور دیگر است که بالاترین مقام آن یعنی شخص سفیر مسئول گفت وگوهای میان دولت‌ها و مهمترین مرکز و ساختمان سیاسی است که مسئولیت برقراری ارتباطات دیپلماتیک بین دو کشور را بر عهده دارد.
ادامه مطلب
در واقع نباید روی مذاکرات بیست و نهم نوامبر یا مذاکرات بعدی شرط بست، بلکه باید در نظر داشته باشیم که احتمالا برجام در حال مرگ است و چه بسا خواهد مرد.
ادامه مطلب
اگر تماسی بین ایران و آمریکا وجود داشته باشد، هدف آن فراهم کردن زمینه برای از سرگیری مذاکرات است. به موازات آن، پیش بینی می شود تهران مسیر جدیدی را به سمت سه کشور اروپایی در پیش بگیرد؛ ولی مذاکرات با این سه کشور، به صورت گروهی نخواهد بود بلکه ایران با این کشورها به صورت تک به تک با هدف دستیابی به تفاهم های دوجانبه و کسب دستاوردهای اقتصادی و سیاسی صرف نظر از نتایجی که ممکن است مذاکرات وین به همراه بیاورد، وارد مذاکره می شود. این تفاهم های دوجانبه می تواند چتری برای ایران در صورتی باشد که خواسته هایش برای بازگشت بدون قید و شرط آمریکا به برجام و لغو یکباره همه تحریم ها، تحقق پیدا نکند.
ادامه مطلب
فاطمه نکولعل آزاد در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: با روی کار آمدن دولت جو بایدن و سیاست و آغاز گفتگوهای احیای برجام، اعضای ارشد کنگره آمریکا فعالتر شده اند. به هر میزان مذاکرات ایران و آمریکا جدی تر شده است به همان میزان کنگره خود را برای ایفای نقش فعال اماده کرده است. واقعیت این است که کنگره آمریکا در مواضع اعلامی و اقدامات عملی مخالف احیای توافق هسته ای ۲۰۱۵ است.
ادامه مطلب
جلال خوشچهره در یادداشتی می نویسد: : استقبال سرد مقام‌های اسرائیلی از «رابرت مالی» نماینده ویژه دولت امریکا در امور ایران، نشان از نگرانی آنان درباره آینده گفتگوهای وین دارد. نخست‌وزیر و وزیر امورخارجه اسرائیل با لغو دیدارهایشان با مالی، پیشاپیش اعتراض و مخالفت خود را با توافق‌های احتمالی ایران و امریکا در گفتگوهای وین بروز داده‌اند که قرار است از هشتم آذرماه از سر گرفته شود.
ادامه مطلب
ابوالقاسم دلفی در گفت وگو با دیپلماسی ایرانی می گوید: در واقعیت هر کشوری می تواند در حوزه سرزمینی خودش اعمال حاکمیت کند و اگر جرم و جنایتی در محدوده جغرافیایی و سیاسی آن صورت بگیرد می تواند بر اساس قوانینی که دارد نسبت به مجازات آنها اقدام کند.
ادامه مطلب
روح اله رحمانی فر در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: در چند روز اخیر جلساتى بین علی باقرى کنى، مسئول تیم مذاکره کنندگان ایران و انریکه مورا، دستیار جوزپ بورل، مسئول سیاست خارجى اتحادیه اروپا برگزار شد که آخرین آن در تاریخ ۲۷ اکتبر بود. باقرى مذاکرات خود با مورا در بروکسل را جدى و سازنده توصیف و از توافقاتى براى تعیین تاریخ دقیق مذاکرات سخن گفت. به فاصله سه روز روساى جمهوری آمریکا و E۳ در حاشیه اجلاس G۲۰ بیانیه نسبتا تندى علیه برنامه هسته اى ایران منتشر و خواستار بازگشت سریع تهران به وین شدند اتفاقى که مهر بطلانى بر دستاورد احتمالى على باقرى از مذاکره بروکسل تفسیر شد و بدبینى ها به فرایند احیاى برجام را تشدید کرد. بیانیه چهار کشور غربى از پاره اى جهات با نمونه هاى قبلى متفاوت بود به‌طوری‌که هم در فرم و هم در محتوا جدى تر و تندتر از گذشته و به نوعى اتمام حجت دول غربىِ موثر در توافق هسته اى با تهران محسوب می‌شود.
ادامه مطلب
جلال خوشچهره در یادداشتی می نویسد: آنچه اهمیت دارد، درک زمان و موقعیتی است که لازم می‌‌سازد تهران فرصت‌های خود را در آن جستجو کرده و خود را از احتمال هرگونه اتفاق غیرمترقبه‌ای دورکند که منجر به تقلیل مطالبات منطقی آن شود. مهمتر این که آیا تهران به راستی خواستار بازگشت به گفتوگوهای برجامی است؟
ادامه مطلب
علی بمان اقبالی زارچ در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: این روزها حقوق بشر به موضوع مهم و چالش جدی در روابط بسیاری از کشورها تبدیل شده که نمونه بارز آن بحران حاصله در روابط ترکیه با ده کشور غربی و یا بیانیه ۴۳ کشور در محکومیت حقوق بشر در چین و حتی نقض حقوق بشر در بخش های مختلف اروپا به بهانه مقابله با کووید ۱۹ است.
ادامه مطلب
در دستور کار مذاکرات رابرت مالی با دیپلمات های اروپایی، هماهنگی کشورهای غربی در هفته های آینده است، زیرا ایران با تأخیر در از سرگیری مذاکرات وین به «دفع الوقت» ادامه می دهد. رابرت مالی قبلاً سفر چهار روزه به امارات متحده عربی، قطر و عربستان سعودی داشته است.
ادامه مطلب
علی بمان اقبالی زارچ در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: اکنون با روی کار آمدن دولت سیزدهم و ایجاد تغییرات ماهوی در مدیریت دستگاه دیپلماسی و تیم مذاکره کننده هسته ای که اولویت را بر مذاکره نتیجه محور در چارچوب زمانی مشخص و الزام اجرای تعهدات متقابل بنا نهاده است؛ مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپایی هم چنان برای احیای برجام و بازگشت آمریکا به مذاکرات تلاش می کند؛ البته برجام که زمینه را برای مشارکت عمیق تر ایران و اتحادیه اروپا فراهم و منافع مهم ایران و اروپا را برآورده می کرد با خروج آمریکا از این معاهده به توانایی اتحادیه اروپا مبنی بر اجرای تعهداتش به شدت آسیب زد. و بر کسی پوشیده نیست که علیرغم اظهارات مکرر مقامات اروپایی مبنی بر حمایت و تعهد اتحادیه اروپا از برجام، اقداماتی که اتحادیه برای محافظت از خود در برابر تحریم های آمریکا انجام داده چندان در حفظ روابط اقتصادی با ایران موثر نبوده است؛ چرا که اتحادیه اروپا در عمل به تعهدات اقتصادی در برجام بعد از خروج آمریکا از توافق موفقیتی نداشته؛ امری که موجب شد تا ایران از ماه مه ۲۰۱۹ شروع به عقب نشینی تدریجی از تعهدات خود کند و در واقع عملکرد ضعیف اتحادیه؛ بسیاری از محدودیت های این نهاد به عنوان یک بازیگر جهانی را بر ملا کرد.
ادامه مطلب
جلال خوشچهره در یادداشتی می نویسد: اهمیت اختلاف دیدگاه‌ها که گاه به نقطه تعارض و مناقشه نزدیک شده در آن است که طرف‌های غربی بر بازگشت تهران به جایگاه خود در سال ۲۰۱۷ یعنی هنگام خروج دولت «دونالد ترامپ» از برجام، تأکید دارد. تهران اما با محاسبه زمان سپری شده، خسارت‌های اقتصادی تحمیل شده به ایران و موقع تازه‌ای که در توسعه تکنولوژی هسته‌ای خود کسب کرده، براین نظر است که باید طرف‌های گفت‌وگو کننده با لحاظ موارد بالا و به رسمیت شناختن موقع هسته‌ای آن، تمهیدات تشویقی لازم را برای بازگشت به تعهدات هسته‌ای به شکل رسمی و حقوقی فراهم کنند.
ادامه مطلب
علی بمان اقبالی زارچ در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: بر اساس گزارش سال ۲۰۲۰ ، کشف مواد مخدر در سالهای اخیر افزایش یافته است و مصرف در بین افراد ۱۵ تا ۳۴ ساله به ویژه حشیش و کوکائین همچنان بالا است و تعداد کشفیات مقادیر کم در کشورهای اروپایی افزایش یافته است، همچنین قاچاق کوکائین یک مشکل بزرگ در اتحادیه اروپا است و به نظر می رسد بازار عامل مهمی در خشونت های مربوط به مواد مخدر است. آمارها حاکی از آن است که در سال ۲۰۱۸ میلادی، میزان هروئین کشف شده در اتحادیه اروپا از ۵.۲ تن در سال ۲۰۱۷ به ۹.۷ تن افزایش یافت. هم چنین در سالهای ۲۰۱۷ و ۲۰۱۸ ، ترکیه حدود ۱۷ تن (به ترتیب ۱۷.۴ و ۱۷.۸ تن) هروئین ، که بیشترین مقدار در دهه گذشته بود، کشف کرد.
ادامه مطلب
علی بمان اقبالی زارچ در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: اروپایی ها بویژه انگلیس، آلمان و فرانسه که بیش از دیگر کشورهای اتحادیه تاثیر پذیری از تحولات خاورمیانه و جهان اسلام را دارند از اوایل سال ۲۰۱۵ سعی در ایفای نقش برجسته تر در حل وفصل بحران خاورمیانه بویژه مذاکرات ۱+۵ با ایران در موضوع مهم برنامه هسته ای صلح آمیز جمهوری اسلامی ایران در شرایط خروج آمریکا از برجام را دارند و ضروری است اروپایی ها با بازگشت به واقعیت های میدانی در مسیر بهره گیری از نقش و قدرت موثر کشورمان به عنوان بازیگر مهم منطقه ای گام بر دارند و یقینا" عضویت ایران اسلامی در پیمان شانگهای نیز موجب تقویت موقعیت و موضع در مذاکرات خواهد شد.
ادامه مطلب
با گذشت هفت ماه از زمان آغاز مذاکرات وین به نظر می رسد این مذاکرات برای ایران صرفا سرپوشی بوده است تا زیر سایه آن بتواند به غنی سازی اورانیوم ادامه دهد. به این ترتیب اکنون توپ در زمین ایران نیست بلکه در زمین آمریکا و شرکای اروپایی آن است. آنها باید تصمیم بگیرند که آیا می خواهند به مذاکرات هسته ای با ایران ادامه دهند و آن را به نتیجه برسانند یا آن را رها کنند و اجازه دهند فضا بیش از آن تنش آلود و بحرانی شود.
ادامه مطلب
علی بمان اقبالی زارچ در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: واقعیت این است که سیاست خارجی این قاره بویژه در نیمه دوم قرن بیستم مبتنی بر رویکرد اعتدالی و بین المللی گرایی، استقلال از امریکا و قرار دادن سیاست خارجی در خدمت سیاست داخلی بوده و این قاره بویژه در قالب شکل گیری و بسط اتحادیه اروپا روند حفظ ارزش های دمکراتیک و ملی را دنبال می کرده و به دیگر زبان سیاست خارجی بر حفظ و تامین منافع ملی در مسیر ارتقای امنیت و آرمان های بشری؛ رشد جامعه مدنی و بهبود رفاه مردم کشورهای عضو متمرکز بوده است.
ادامه مطلب
صابر گل‌عنبری در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: از اظهارات رئیس سازمان انرژی اتمی ایران و مدیر کل آژانس پس از دیدار دو ساعته و همچنین بیانیه پایانی سفر گروسی این گونه پیداست که دو طرف از نتایج رایزنی‌های جدید راضی و امیدوار هستند با توافق بر سر ادامه مذاکرات و دید و بازدیدهای دو سویه راه حلی برای اختلافات فیمابین بیابند.
ادامه مطلب
مسعود نوری در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: لازم و ضروری است که ایران به نوعی رفتار کند تا حساسیت شورای امنیت را به همراه نداشته باشد. چراکه در صورت ارجاع پرونده به شورا و صدور قطعنامه و یا ارجاع ایران به فصل ۷ منشور ایران وارد یک وضعیت پیچیده و بغرنج خواهد شد که امکان وقوع هر سناریویی را رقم خواهد زد.
ادامه مطلب
علی بمان اقبالی زارچ در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: برآوردها نشان می‌دهد شرکت‌های دانش‌بنیان ایران، از ابتدای شکل‌گیری تا پایان سال ۱۳۹۷ رقمی معادل ۶ هزار میلیارد تومان فروش داشته و تلاش چشمگیری را برای داشتن سهم در صادرات کشور به کار برده اند و براساس آخرین آمار صادراتی؛ مجموعه ۴۵۰ شرکت دانش بنیان یعنی ۷ درصد از کل دانش بنیان ها در کنار حدود ۲۰۰ مرکز رشد و حدود ۲۰۰ شتاب دهنده و مرکز رشد خصوصی؛ ، به حدود یک میلیارد دلار صادرات دست پیدا کرده اند و توسعه صادرات محصولات دانش‌بنیان در کنار مزیت‌های قابل ذکری چون افزایش رقابت‌پذیری شرکت‌ها، کمک به توسعه فناوری و…، می‌تواند مسیر توسعه روابط تجاری و صادرات سایر محصولات با برندهای ایرانی را تسهیل کند.
ادامه مطلب
جلال خوشچهره در یادداشتی می نویسد: نه از آنچه انریکه مورا در تهران گفت و شنید و نه از نقشه تهران برای بازگشت به گفتوگوهای وین و مختصات عملیاتی آن اخبار روشنی در اختیار نیست. مهمترین اتفاق این است که برجام، همچنان به عنوان مهمترین موضوع در دستور کار قرار دارد؛ اگرچه مخالفان داخلی و خارجی آن فعلا در این باره سکوت کرده‌اند.
ادامه مطلب
حسین ملائک در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: علیرغم تلاش تیم قبلی در وزارت امور خارجه و خسته نباشید به آنها، وزیر امور خارجه جدید اسب زین شده ای را تحویل نمی گیرد و مشکلات زیادی پیش رو دارد. تقریبا همه چیز از نو باید ساخته و پرداخته شود. مهمتر از همه ارزیابی از بنیان های ساختار توسعه نفوذ کشور در منطقه است که در سایه آن باید اقدامات بعدی صورت گیرد.
ادامه مطلب
علی بمان اقبالی زارچ در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: واقعیت این است که اجلاس سران ناتو نتوانست به نتایج ملموسی برای رفع نگرانی های اعضاء، ارائه راهبرد روشن دراز مدت بویژه در موضوعات تجدید ساختار، توسعه به شرق و تعریف پارادیم چگونگی مواجهه با تهدیدات بویژه محور مسکو و پکن برسد و در شرایط موجود نوعی فرار رو به جلو؛ فرافکنی و شاید دشمن فرضی تراشی اهمیت خاصی دارد؛ موضوعی که در شرایط خاص منطقه خاورمیانه موجب سوء تحلیل و برداشت صهیونیست ها شده و با معاونت انگلیس پروژه خطرناکی را برای منطقه و ناتو طراحی نموده و با سناریو حمله به کشتی نفتی برای ایجاد جبهه ای خطرناک بر علیه ایران در آستانه شروع به کار دولت سیزدهم در ایران اسلامی تلاش مذبوحانه می نمایند. با نیم نگاهی به عملکرد ناتو در سه دهه گذشته و پس از فروپاشی اردوگاه کمونیسم و انهلال پیمان ورشو باید اذعان نمود که ماشین جنگی این پیمان در سه بحران اروپایی و آسیایی نقش کلیدی داشته است و بنوعی در جنگ های کوزوو در قلب اروپا و اشغال عراق و افغانستان به ضرورت موجودیت و تداوم تقویت ناتو برای اعضاء صحه گذاشته است.
ادامه مطلب