گویا فقط انگلیس و اسرائیل طرف مشورت امریکا در مذاکرات وین هستند!

دیپلماسی ایرانی: برای بررسی متوازن و علمی دور جدید مذاکرات اتمی، باید نگاه مثبت و منفی و پیشنهادها را مد نظر قرار داد.

از نکات مثبت؛

 1- تغییر چهره ها، تیم جدید، طرح و ایده های نو، حتی تغییرات در تعداد اعضای شرکت کننده و مباحث حاشیه ای (بدرست یا غلط) مثبت ارزیابی می شود.

2- اینکه؛ مباحث و توافقات قبلی نادیده گرفته شده، اتفاقا اقدام درستی است و با گذشت زمان و اتفاقات در میدان و رفتار طرف های مقابل جمهوری اسلامی ایران، تغییر مسیر جمهوری اسلامی توجیه علمی دارد.

3- بهترین و مهمترین برگ برنده ایران، خروج امریکا از برجام توسط دولت ترامپ و میل به بازگشت دولت بایدن است که باید با دریافت خسارت اجازه ورود بعد از اخراج امریکا توسط ترامپ داده شود و از نظر تبلیغات رسانه ای در اذهان عمومی جهان می توان بسیار مانور داد.

4- از وقت کشی تا جدی بودن و عقلانی بودن خواسته ایران در رسانه ها و اظهارات خارجی ها صحبت می شود که بیانگر بهم ریختن طرف های مذاکره با ایران است. چه بسا وقت کشی به نفع ایران باشد اما علمی اجرا می شود. اینکه سطح مذاکرات را پایین بیاوریم و در سطح سفرا و کارشناسان باشد را می توان در دستورکار قرار داد. اینکه در داخل پوشش خبری کمتری داده شود تا با روان و اقتصاد داخلی بازی نکند؛ عالی خواهد بود. اینکه برای یک توافق خوب عجله نکنیم حتی خسارت مالی داشته باشد؛ عقلانی به نظر می رسد. توافق خوب با خسارت مالی بر توافق بد برای تحصیل مالی ارجحیت دارد.

مورد منفی؛

1- چارچوب مذاکراتی که؛ 6 کشور را در مقابل جمهوری اسلامی متحد کنیم، مناسب نیست. فقط در دادگاه نورنبرگ برای نازی های آلمان چنین جلساتی تشکیل شده بود و حتی کره شمالی هم این نحو مذاکرات را پذیرا نیست. باید تدبیر کرد و یکی از راه ها می تواند؛ مذاکرات دوجانبه با دولت هایی که با فعالیت اتمی ایران مشکل دارند اقدام کرد.

2- وزن تاثیرگذاری به خصوص در ایجاد مانع طرف های مذاکره مشخص نیست. به عنوان مثال در بین 6 کشور؛ به ردیف؛ کدامین کشورها بترتیب بیشترین چالش و بهانه گیری و عدم جدیت و به انحراف کشاندن روند را ایجاد می کنند؟ به نظر من انگلیس خود را صاحب کنترل ایران و خلیج فارس می داند و از حمایت فرانسه و آلمان و امریکا برخوردار است. آلمان "پادو" است و سیاست خارجی مستقل ندارد. فرانسه برای اخذ امتیاز در افریقا و اروپا از انگلیس حمایت می کند. "سبیل" اولیانوف را اگر نمی توانیم بتراشیم؛ به نحو مقتضی چرب کنیم و تذکر بدهیم. شنیدم ایران حوزه نفوذ انگلیس و روسیه است و جمهوری اسلامی ایران هم نسبت به این دو کشور رفتاری "نرم" دارد! چین از روسیه حمایت می کند زیرا روسیه هم در ماجراهای کره شمالی، از خط مشی چین حمایت می کند. چنین نظریه ای یا امثال مشابه را در تیم اتمی نمی بینیم. نظریه پردازی در جمع اصحاب رسانه و نخبگان مشهود نیست. سه کشور آلمان و فرانسه و انگلیس در تخریب روند مذاکرات پیشقدم شدند لذا فشار جمهوری اسلامی ایران باید روی انگلیس و فرانسه و تحریم منافع آنها متمرکز شود. 

3- دانستن زبان خارجی، تیپ و نمایش دیپلماتیک یا همان Body Language و بسیاری از موارد تشریفات می تواند مهم نباشد اما، لازم است و انتظار از جمهوری اسلامی ایران به عنوان الگو و صاحب اندیشه در اذهان عمومی داخل و خارج بسیار بالاست که باید تدبیر شود.

پیشنهادها؛

1- اسناد ارایه شده توسط تیم مذاکره کننده در اختیار نخبگان و رسانه قرار داده شود تا از طریق واکنش آقای امانوئل مکرون و خانم "لیز تراس" و اتحادیه اروپایی و بلینکن و رسانه های غربی تاثیرپذیر نباشیم. اگر رژیم اسرائیل به اسناد طرف ایرانی دسترسی دارد، چرا رسانه و نخبگان داخلی دسترسی نداشته باشند؟ پوشش خبری و اظهارات تیم مذاکره کننده، واکنشی است نسبت به رفتار طرف مقابل و می توان گفت ادبیات تیم هسته ای ایران بیشتر انتقاد و غلط گیری از اظهارات طرف های مذاکره است و ابتکار عمل فعلا در طرف های مقابل ایران است و نمونه آن یکی به میخ و یکی به نعل "اولیانوف" روسی است. عدم دسترسی به طرح تیم مذاکره کننده، اعتماد به نفس نخبگان و رسانه های ایرانی برای دفاع علمی و با اتکا را کاهش می دهد. حضرت آقا، رهبر انقلاب اسلامی در روز پرستار بر "ضرورت روایت حقیقی" تاکید داشتند و گفتند: "اگر این کار نشود، دشمن روایت تحریف‌آمیز خود را در افکار عمومی جاری و با عوض کردن جای ظالم و مظلوم، اقدامات مستمر ظالمانه خود را توجیه می کند." باید دانست: "آنکه روایت می کند، حکومت می کند." باید اسناد و طرح ایران در اختیار نخبگان و رسانه های داخلی قرار بگیرد تا از سوی طرف مقابل، روایت نشوند و حکومت نکنند!

2- باید به اسم؛ شخص و کشور خاص که مانع تراشی می کند؛ نام ببریم. کلی گویی که غربی ها یا اروپایی ها مخالفند آنها را در شیطنت و پنهان شده در قالب های مثل اتحادیه اروپایی و غرب و آژانس، گستاخ تر می کند.

3- اینکه مقاومت جواب داده، درست است. اینکه سیاست نظام در هسته ای موفق بوده، درست است ولی برای کاهش هزینه ها، باید با جدیت و جسارت بیشتر پیگیری شود. اختلاف دولت بایدن با اسرائیل برای اقدامات علیه جمهوری اسلامی ما را به یک نتیجه دیگر هم می رساند؛ امریکا "قدرت سخت" و ابزاری برای امیال مخرب دیگران شده است. ترامپ گفت "موج/خر سواری تمام شد." ولی دولت بایدن تحت عنوان چندجانبه گرایی و مشورت با متحدین که به نظر می رسد فقط انگلیس و اسرائیل متحد امریکا هستند و شیطنت و عدم صداقت این دو هم اثبات شده، ابزار قدرت سخت در دست و تفکر دیگران شده است. پس باید با حضور دیپلماتیک در واشنگتن، نه برای روابط دوجانبه بلکه پیشگیری از "اغفال" امریکا و استفاده بهینه از قدرت سخت امریکا برای جهانی آرام بخش بهره برداری کنیم. سیاست خواجه نصیر طوسی در مقابل مغول، امریکا زمان خودش جالب است که هلاکو را مسلمان کرد و "قدرت سخت مغول/امریکای زمان" را در رفع فتنه هدایت کرد.