روسیه

برای ایران، شرق جایگزین اتحادیه اروپا می شود؟ (بخش هجدهم)

تعامل تاکتیکی و استراتژیک روسیه و ایران از سوریه تا تنگه هرمز

حوزه های تعامل ایران و روسیه را می توان به دو مسیر استراتژیک تقسیم کرد: اولی به تعامل تاکتیکی مربوط است و همکاری دو کشور در پاسخ به چالش ها و تهدیدهای فعلی؛ و دومی به توسعه روابط استراتژیک، به ویژه در پروژه های بلند مدت در زمینه های اقتصادی، انرژی، نظامی، بشردوستانه و سایر زمینه ها مربوط می شود. این دو مسیر تا به امروز به طور ناهمگون توسعه یافته و عدم تعادل در روابط دو کشور را در پی داشته اند.

ادامه مطلب

نقش روسیه در خاورمیانه و شمال آفریقا (بخش شانزدهم)

روسیه و نخبگان سیاسی پس از بهار عربی در مصر، لیبی و سوریه

شرایط حاکم در دوران پس از بهار عربی در چندین کشور در منطقه مانند مصر، لیبی، تونس و سوریه، فرصت های سیاسی جدیدی را برای قدرت های جهانی ایجاد کرده است. در همین حال، سیاست های توسعه طلبانه اخیر روسیه از هدف سیاسی آن در ارتباط با ایفای نقش در چنین منطقه کلیدی و در عین حال آسیب پذیر، حکایت دارند. شاید بزرگ ترین سوال این باشد که روسیه صرفا از فرصت های سیاسی ناشی از تغییر شرایط در منطقه استفاده می کند یا سیاست خود را در قبال منطقه حقیقتا تغییر داده است؟

ادامه مطلب

درخواست بنگلادش از مسکو برای دخالت در حل مساله بحران روهینگیا

روسیه ناجی میانمار می شود؟

محسن بهبودی نژاد در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: میانمار اکنون می خواهد وابستگی خود به چین را کاهش دهد. علاوه بر این، این کشور برای بازگرداندن دموکراسی با فشار بین المللی زیادی نیز روبه رو است. در این روزهای سخت، که به دلیل همه گیری کووید بدتر شده، روسیه به عنوان یک حامی مهم برای دولت میانمار ظاهر شده است.

ادامه مطلب

ارامنه از روسیه احساس خیانت می کنند

فرانسه به دنبال نقش آفرینی در قفقاز با حمایت از ارمنستان

روسیه ممکن است نیاز به بازاندیشی در اهمیت بازیگران منطقه قفقاز جنوبی و ایجاد زمینه برای ائتلاف های جدید داشته باشد.

ادامه مطلب

پنج ژنوم مهم افغانستان برای روسیه

طالبان و کابوس هایی که مسکو می بیند

مریم خالقی نژاد در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: روسیه یکی از قدرت های جهانی است که با پیش روی طالبان و خروج نیروهای امریکایی از افغانستان، سکوت خود را در مقابل افغانستان شکسته، اگرچه مقامات روس معتقدند که این پیش روی طالبان به منزله تمرکز بر کل کشور نیست و آنها توانایی اداره همه کشور را ندارند اما این پیش روی در حالی ادامه دارد که تا کنون دولت افغانستان نتوانسته است به مقابله و تخلیه کامل مراکز تحت تسلط طالبان بپردازد و طالبان نیز روز به روز در حال پیشروی است.

ادامه مطلب

بازتاب رفتار سیاسی دولتمردان بر مواجهات توریستی با گردشگران

میزان محبوبیت روس ها در کشورهای مختلف چقدر است؟

محمود خدمتگزار در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: روسیه شاید در بلوکِ قدرت، حرفی برای گفتن داشته باشد، ولی به گواهیِ تاریخِ دیروز و امروزش، در میانِ همسایگان و نیز دیگر نقاط جهان، محبوبیتی ندارد و این را نه رویِ صفحاتِ کاغذ یا شبکه های مجازی که در مناسباتِ فردی و اجتماعیِ مردمِ جهان با توریست ها و گردشگرانِ روسی به رایُ العین می توان دید. هیچ ملّتی، خاطره هایِ تلخ و ناخوشایند از دولتی دیگر را جدا از مردمانش به حساب نمی آورَد و اینجاست که افکار عمومی، باید دولت ها را بر صلح و دوستی ترغیب کند تا تبعات و پیامدهایِ گزنده و آزاردهندة ستمکاری و تجاوزِ دولتمردان، گریبانِ شهروندانش را در جاهای دیگر نگیرد.

ادامه مطلب

چالش های سیاست خارجی دولت سید ابراهیم رئیسی

احیای برجام به موازات تعمیق مناسبات منطقه ای، بهترین سناریوی ممکن در حوزه دیپلماسی است

رحمن قهرمانپور در گفت و گو با دیپلماسی ایرانی، ضمن تاکید بر این نکته که احیای برجام به موازات تعمیق مناسبات منطقه ای، بهترین سناریوی ممکن در حوزه دیپلماسی برای دولت سیزدهم است، پیرامون چالش های پیش روی سید ابراهیم رئیسی در عرصه سیاست خارجی تصریح کرد که سیاست گذاری و اجرای تئوری تعمیق مناسبات با همسایگان چندان کار ساده ای نیست، چون مجموعه همسایگان ما یک چارچوب معین و مشترک امنیتی، ژئوپلتیک و ژئواستراتژیکی ندارند. پس تنظیم یک سیاست خارجی مدون و هوشمندی که بتواند این سطح از تنوع امنیتی، ژئوپلتیک و ژئواستراتژیک را در همسایگان ایران پوشش دهد کار بسیار سختی است و به یک اجماع نظر داخلی نیاز دارد که البته متاسفانه این اجماع نظر فعلا در کشور مشاهد نمی شود.

ادامه مطلب

آموزه های راهبرد امنیت ملی روسیه چگونه تکوین یافته است؟

اولویت های امنیتی - سیاسی مسکو

بهنام وکیلی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: از سال ۱۹۹۷ تقریباً هر شش سال یک‌بار، روسیه سند راهبرد امنیت ملی خود را به‌روز می‌کند. در سند اول (۱۹۹۷) تأکید شد که سیستم بین‌المللی چندقطبی شده و قوانین جدیدی بر این اساس شکل‌گرفته و کشورهای غربی برای حفظ نظم موردنظر خود مانند گذشته، بحران‌هایی را آغاز کرده‌اند. یکی از مواردی که در این سند ذکر شد، تضعیف نهادهای بین‌المللی و افزایش ناکارآمدی سیستم‌های امنیتی جهانی بود. 

ادامه مطلب

عواملی که همچنان طالب ها را سرپا نگه داشته است

چرا داعش نابود شد اما طالبان نه

رامین فخاری در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: اکنون بعد از بیست سال از حمله نظامی آمریکا به افغانستان و هزینه میلیاردها دلار در این کشور طالبان که بر خلاف داعش بطور مستقیم خاک آمریکا را نیز هدف قرار داده بود احیا شده ولی داعش بطور کامل نابود شده است.

ادامه مطلب

آیا باید منتظر جنگ تهران و تل آویو باشیم؟

دست به ماشه شدن اسرائیل در آستانه روی کار آمدن رئیسی!

محسن جلیلوند در گفت وگو با دیپلماسی ایرانی ضمن تاکید بر این نکته که بعید به نظر می رسد طی روزها و هفته‌های آتی تنش نظامی پررنگی بین جمهوری اسلامی ایران و اسرائیل روی دهد، پیرامون احتمال تشدید تنش تل آویو در آستانه روی کار ‌آمدن دولت رئیسی بر این نکته تاکید دارد اینکه دولت رئیسی روی کار باشد یا هر دولت دیگری باعث نخواهد شد که اسرائیل نگاه خود را به جمهوری اسلامی تغییر دهد و به موازاتش هم اینکه نتانیاهو یا بنت، لاپید و ... سر کار باشند تغییری در نگاه اسرائیل به ایران نخواهد داشت. عکسش هم در ایران صدق می کند چون این یک تنش راهبردی است که حیات یکی در گرو نابودی دیگری است.

ادامه مطلب

نقش تهران و آنکارا در خنثی سازی نقشه های منطقه ای شوم امریکا

همکاری ایران و ترکیه در افغانستان به سود کل بشریت است

در حال حاضر، ترکیه آمادگی دارد تا نقش کلیدی در تامین امنیت پس از خروج نیروهای امریکایی ایفا کند. ایران و ترکیه به عنوان دو کشور کلیدی در منطقه قادر هستند، در احیای صلح در افغانستان کمک کنند. اتحاد آنکارا و تهران نه فقط به افغانستان، بلکه به کل بشریت کمک خواهد کرد.

ادامه مطلب

موفقیتی مثال زدنی برای یک اتحاد دوگانه

چگونه کره جنوبی در عین دوستی با روسیه متحد امریکاست

دوستی روسیه و کره جنوبی تقریبا هم سن با روابط دیپلماتیک دو کشور است که در سال ۱۹۹۰ برقرار شد. به مدت سه دهه، این دوستی توانسته با موفقیت از تمام تغییرات سیاسی در سئول و مسکو عبور کند. تعجب برانگیزتر اینکه این همکاری عملی به ویژه با اتحاد نظامی نزدیک سئول با واشنگتن به مانعی برنخورده است.

ادامه مطلب

لزوم توجه به الیت و گفت‌وگو

چرا همدیگر را قبول نداریم؟

محمود سریع القلم در یادداشتی می نویسد: وقتی کشوری اِلیت داشته باشد، خارجی به راحتی نمی‌تواند در آن نفوذ کند. وقتی کارگزاران یک کشور به مجموعۀ حاکمیت احساسِ تعلق نکنند، زمینۀ نفوذِ خارجی فراهم می شود. وقتی کشوری اِلیت داشته باشد و بهترین ها و داناترین ها را در هیات حاکمه جمع کند، دقیق حرف زدن و صحیح عمل کردن، قاعده می شود. وفاداری به کشور و حفظ و بسط آن تابع وجود اِلیت هایی است که در درون خود بسیار بحث می کنند، ملاک بحث آنها کل کشور است و جمعی تصمیم می گیرند. دموکراسی زمانی آغاز می شود که این اندیشه ها و تصمیم های اِلیت، زمینۀ حمایتِ عامۀ مردم را نیزداشته باشد که در نهایت به قرارداد اجتماعی منتهی می شود. اگر اِلیت‌ های چینی نه از طریق لیبرالیسم غربی، بلکه با تعالیمِ کنفوسیوسی به تقسیم کار، وظیفه شناسی، تخصص، نظم و هرم سازمانی اعتقاد نداشتند، نمی توانستند سه تریلیون دلار ذخائر ارزی جمع کنند و به اکثریت کشورهای جهان وام بدهند (Debt Diplomacy). 

ادامه مطلب

بررسی یک روند تاریخی

قفقاز، زمینه‌های تفرقه و تشتت

دگرگونی‌های اداری در این دوره ماهیتی محلی داشت و ساختار کلّی منطقه را که کماکان بین ایالات کشوری و لشکری، به ترتیب گوبرنیاها و اوبلاست‌ها تقسیم شده ماندند، تغییر نداد. مناطقی چون ایالات اردوی دُن، کوبان و تِرِک تحت اداره مستقیم تشکیلات نظامی قزاق بودند. ایالت تِرِک به مناطق قزاق‌نشین (اُتدل‌ها) و مناطقی که اکثر جمعیت‌شان کوه‌نشین بود (اُکروگ‌ها) تقسیم شده بود. داغستان، قارص و ایالات تجدیدسازمان‌شدهٔ باتوم و (باتومسکایا اُبلاست) و مناطق سوخوم و زاکاتالی نیز تحت ادارهٔ نظامی بودند. وُرونستوف در مورد ضرورت حفظ این وجوهِ تمایز مطمئن نبود. در عمل اوبلاست‌ها روزبه‌روز شباهت بیشتری به ایالات معمولی پیدا می‌کردند. ولی عواملی چند که بر این ویژگی‌های اداری تأثیر داشتند ـ هم اجتماعی و هم سیاسی ـ مانع از هرگونه اصلاحی بودند./این مطلب در شماره ۸۸ خرداد ۱۴۰۰ نشریه «گفتگو» منتشر شده و مدیرمسئول آن در اختیار دیپلماسی ایرانی قرار داده است.

ادامه مطلب

پس از خروج نیروهای امریکایی

چه چیزی در انتظار روسیه در افغانستان است؟

روسیه و کشورهای آسیای میانه نه منابع، نه دلایل قانع کننده و نه تمایل به مداخله نظامی در امور افغانستان را دارند. چنین مداخله ای یک بی احتیاطی کامل با نتایج فاجعه بار خواهد بود. نخست، افغان ها خودشان باید جنگ داخلی را خاتمه دهند - در میدان جنگ و در حالت ایده آل، در پای میز مذاکره. دوم این که روسیه منافع مستقیمی در افغانستان ندارد، بنابراین، به استثنای افراط گرایان باید آماده برقراری ارتباط با همه نیروهای تاثیرگذار محلی باشد. و سوم این که علی رغم نزدیکی ازبکستان و تاجیکستان به هم طایفه ای های خود در آن سوی مرز، این کشورها توانایی مداخله نظامی در درگیری های داخلی افغانستان را ندارند و باید از کنار نظاره گر باشند. 

ادامه مطلب

خیز روسیه برای نفوذ در لبنان

نفت: حزب الله شرایط را برای طرح ایران آماده می کند

یک دیپلمات روس به لوریان لوژور می گوید: «مسکو آماده است تا در لبنان ایفای نقش کند، به شرطی که دولت و نیروهای سیاسی لبنان آن را تایید کنند.» روسیه ابراز تمایل کرده است تا شرایط مشخص کردن خطوط مرزی لبنان و سوریه را تسهیل کند و برای جستجوی نفت در میدان های ۱ و ۲ در شمال لبنان تلاش کند تا اختلاف بین بیروت و دمشق پایان یابد.

ادامه مطلب

همکاری ای متفاوت از آنچه در غرب تعریف می شود

ایران، روسیه و ترکیه: الگویی یورآسیایی از روابط خارجی

از آنجا که غربی‌ها تمایل دارند ایده‌ همکاری میان ملت‌ها را در چارچوبی اصولی و هنجاری قرار بدهند، چه این همکاری نوعی اتحاد باشد و چه سازوکار قانونی دیگری (نظیر آنچه در غرب وجود دارد)، تحلیل‌گران و کارشناسان همکاری جاری میان روسیه، ترکیه و ایران را به اشتباه نوعی اتحاد تعریف کرده‌اند. چنین تعریفی هم کوچک شمردن و هم نوعی بزرگنمایی از تعامل بین این سه کشور مهم اورآسیایی است.

ادامه مطلب

مصاحبه با گئورکی دِرلوگویان درباره آنچه در قره باغ می گذرد

نه جنگ و نه صلح

از دکتر گئورگی دِرلوگویان که در حال حاضر در دانشگاه نیویورک در دوبی تدریس می‌کند، در مورد تحولات اخیر جنوب قفقاز دو مصاحبه منتشر شده است؛ نخست مصاحبه با لارن بالهورن از سوی نشریه ژاکوبن (۱۸ آوریل ۲۰۲۱) و دیگری نیز مصاحبه‌ای با واژا تاوبِریدزه در نشریهٔ گرجستان امروز (۱۱ فوریه ۲۰۲۱) که در ادامهٔ مصاحبهٔ نخست می‌آید. این گفت وگو در مجله گفتگو منتشر شده که مدیرمسئول این نشریه در اختیار دیپلماسی ایرانی گذاشته است.

ادامه مطلب

آیا آذربایجان عضو ناتو می شود؟

تصور مسکو: ایجاد پایگاه نظامی ترکیه در آذربایجان به معنای گسترش ناتوست

الکساندر شرین معاون اول رئیس کمیته امور دفاعی دوما به گازیتا می گوید: «از لحظه ای که آذربایجان به همراه ارتش ترکیه علیه یک عضو سازمان پیمان امنیت جمعی جنگید، می توان باکو را به عنوان یک عضو ناتو در نظر گرفت. از نظر حقوقی، تنها مسئله زمان است که عضویت آذربایجان در ناتو را به طور رسمی تایید خواهد کرد.» 

ادامه مطلب

روسیه وارد مدیترانه شده است تا برای همیشه بماند

استراتژی روسیه در دریای مدیترانه بخشی جدایی ناپذیر از استراتژی این کشور در صحنه وسیع تر اروپاست که از دیرباز صحنه اصلی پیروزی ها و عقب ماندگی های سیاست خارجی این کشور بوده. موقعیت غالب اروپا در دستور کار سیاست خارجی روسیه محصول فرهنگ استراتژیک این کشور است که به نوبه خود توسط جغرافیا، میراث تاریخی و جهان بینی نخبه گرایی که غرب را تهدیدی برای نظم سیاسی داخلی می داند، شکل گرفته است. درک وضعیت فعلی روسیه در مدیترانه بدون نگریستن به آن در مقیاسی گسترده تر و باتوجه به پس زمینه دخالت چند صد ساله این کشور در منطقه و عقب نشینی از آن در یک چهارم قرن پس از پایان جنگ سرد، غیرممکن است.

ادامه مطلب

مذاکره، تنها راه منطقی و کم هزینه ایران برای کسب منافع ملی

حاکمیت یکدست به دنبال بستن فضای دیپلماتیک و رسانه ای کشور است؟

پروفسور سیدحسن امین در گفت وگو با دیپلماسی ضمن تاکید بر این نکته که صرفا منافع ملی است که تعیین می کند مذاکره ایران با آمریکا یا هر کشور دیگری تا چه اندازه اخلاقی، منطقی، توجیه پذیر، درست و یا به صرفه است، پیرامون احتمال بسته شدن فضای دیپلماتیک کشور در دولت رئیسی، ذیل طرح مجلس یازدهم بر این باور است که اگر بخواهیم در مذاکره را ببندیم، خبرنگاران خارجی را به کشور راه ندهیم و اجازه ندهیم که رسانه های داخل هم فعالیتی آزاد داشته باشند، ضمن اینکه چهره ایران را در جهان مخدوش می‌کند، با بستن فضای رسانه‌ای کشور، محدود کردن گردش آزاد اطلاعات و آزادی بیان برای خبرنگاران چالش حقوق بشری برای خود را دو چندان می‌کنیم، ‌آن هم در شرایطی که در داخل کشور و بر اساس آنچه که از نتیجه عدم مشارکت مردم و آرای باطله در انتخابات ۲۸ خرداد بر می آید بیش از نیمی از مردم اعتمادی به رسانه های داخلی ندارند و منبع اصلی کسب اطلاعات را رسانه های خارجی می‌دانند.

ادامه مطلب

روسیه در مدیترانه (بخش ششم)

روسیه به دنبال به چالش کشیدن ناتو نیست، می خواهد از خودش محافظت کند

در سال های اخیر، به حباب های «اِی۲/اِی.دی» روسیه در اطراف کریمه و سوریه توجه زیادی شده است. این توانایی ها شامل پیشرفته ترین سیستم های دفاع هوایی و موشکی اس-۴۰۰ با حداکثر برد ۴۰۰ کیلومتر و همچنین سامانه های موشکی دفاعی کوتاه-برد و ساحلی می شود. ارتش روسیه از موشک های بالستیک کوتاه برد اسکندر و خانواده کالیبر از موشک های کروز مستقر در کشتی در جنگ سوریه استفاده کرده و توانایی های خود را در حمله به اهداف زمینی و دریایی نشان داده است. موشک های کالیبر که گفته می شود توانایی حمل کلاهک هسته ای را دارند، می توانند تهدید قابل توجهی برای دارایی های زمینی و دریایی ایالات متحده و متحدان آن باشند. اما اگر چارچوب کلی توانایی های روسیه در مدیترانه مورد توجه قرار گیرد، ماموریت احتمالی آنها این است که کشتی های ناتو را در صورت رویارویی احتمالی در تئاتر اروپا در معرض خطر قرار دهند یا از تلاش برای به چالش کشیدن حضور روسیه در سوریه جلوگیری کنند.

ادامه مطلب

روسیه در مدیترانه (بخش پنجم)

روسیه برای سوریه و لیبی برنامه بلندمدت دارد

بعد از سوریه، لیبی فرصت مهم بعدی برای گسترش شبکه نفوذ روسیه در مدیترانه بود. با تشدید جنگ داخلی در لیبی، روسیه به عنوان یک پشتیبان اصلی ارتش ملی لیبی به فرماندهی ژنرال خلیفه حفتر ظاهر شد. اما کرملین همچنین روابط خود را با دولت رسمی در طرابلس نیز حفظ کرد. موضع گیری روسیه در جنگ داخلی لیبی نشان می دهد که برای ادامه نفوذ بر امور این کشور در بلند-مدت فارغ از نتیجه درگیری، آماده شده است.

ادامه مطلب

کشوری که روسیه در آن حکمرانی می کند

القصه؛ وِنزوئلا، اَبَر تورم، نفت و «بازار رای در برابر گرسنگی»

محمد طبیبیان در یادداشتی می نویسد: سال گذشته که تحریم های آمریکا شدیدتر شد، برای ایجاد اطمینان قلبی، رزنفت تمام دارایی های خود در ونزوئلا را به یک شرکت گمنام روسی دیگر فروخت که صد درصد متعلق به دولت روسیه است. رسماً دولت روسیه صاحب اختیار منابع نفتی ونزوئلا شده است. در مقابل خدمات امنیتی ناقابل دوستانه ای هم ارائه می کند. 

ادامه مطلب

روسیه در مدیترانه (بخش چهارم)

روسیه بعد از جنگ سرد استراتژی در مدیترانه را از نو تعیین کرد

پایان جنگ سرد آغاز یک آرایش مجدد استراتژیک مهم در اروپا و مدیترانه بود. روسیه برای تمرکز بر مشکلات داخلی از امپراتوری های خارجی و داخلی خارج شد. در حقیقت، مشکلات داخلی در سراسر دهه ۱۹۹۰ روسیه را درگیر کرده بودند. روسیه در نتیجه مواجهه با تخلیه منابع و فروپاشی بنیان دفاعی خود، دیگر نمی توانست از نظر نیروی دریایی، نظامی و ژئوپلیتیک یک بازیگر فعال در مدیترانه بماند. باقی مانده ناوگان شوروی در دریای سیاه با اوکراین تقسیم شد و روسیه دیگر نیروی دریایی موثر و مطرحی نداشت.

ادامه مطلب

رویه های امنیت سایبری

برترین قدرت های سایبری خاورمیانه کدامند؟

توافق های سایبری اخیر چین با ایران ممکن است سایر کشورهای منطقه را به همکاری با ایالات متحده وادارد. چین و روسیه به عنوان پشتیبانان اصلی توانایی های سایبری ایران می توانند این کشور را به یک غول امنیت سایبری در منطقه تبدیل کنند. 

ادامه مطلب

روسیه در مدیترانه (بخش دوم)

جغرافیا می تواند تعیین کننده سرنوشت کشورها باشد؟

شناسایی منشاء تعامل روسیه با منطقه مدیترانه به طور دقیق، غیرممکن است؛ اما تا قرن دهم میلادی، بازرگانانی از کیوان روس با قسطنطنیه تجارت می کردند. به مسیحیت گرویدن کیوان روس در سال ۹۸۸ و در زمان حکومت شاهزاده ولادیمیر که با خواهر امپراتور بیزانس ازدواج کرد، بنیان روابط مذهبی بین دولت نوپای روسیه و بیزانس را ایجاد کرد. این روابط تا به امروز ادامه داشته و بارها در طول تاریخ امپراتوری روسیه مبنای جاه طلبی های ژئوپلیتیکی حاکمان آن بوده اند.

ادامه مطلب

روسیه در مدیترانه (بخش اول)

حضور مسکو در مدیترانه چیزی بیش از جاه طلبی منطقه ای است

استراتژی روسیه در دریای مدیترانه بخشی جدایی ناپذیر از استراتژی این کشور در صحنه وسیع تر اروپاست که از دیرباز صحنه اصلی پیروزی ها و عقب ماندگی های سیاست خارجی این کشور بوده. موقعیت غالب اروپا در دستور کار سیاست خارجی روسیه محصول فرهنگ استراتژیک این کشور است که به نوبه خود توسط جغرافیا، میراث تاریخی و جهان بینی نخبه گرایی که غرب را تهدیدی برای نظم سیاسی داخلی می داند، شکل گرفته است. درک وضعیت فعلی روسیه در مدیترانه بدون نگریستن به آن در مقیاسی گسترده تر و باتوجه به پس زمینه دخالت چند صد ساله این کشور در منطقه و عقب نشینی از آن در یک چهارم قرن پس از پایان جنگ سرد، غیرممکن است.

ادامه مطلب

نارضایتی مسکو از وضعیت دمشق

پراودا: روسیه سوریه را به عربستان سعودی واگذار می کند

غرب که موضع تندی را در قبال به رسمیت نشناختن انتخابات سوریه در پیش گرفته است، شکست خورده به نظر می رسد. امارات متحده عربی و بحرین از بازگشایی سفارتشان در دمشق سخن گفته اند و در این میان، بحرین ارتباطات هوایی خود با این کشور را نیز از سر می گیرد. اخیرا، عربستان سعودی نیز دو دیدار با مقامات رسمی سوریه داشته است.

ادامه مطلب

سوداهای فرانسه

آیا ناتو باید تا دریای چین گسترش پیدا کند؟

در حالی که جو باید در تلاش برای بسیج متحدان خود با هدف کنترل پکن است، اروپایی ها مخصوصا از طرف مسکو احساس نگرانی می کنند.

ادامه مطلب