آنچه هند و ایران را به هم نزدیک می‌کند، ملاحظات مشترکی است که دو کشور درباره افراط‌گرایی‌‌های مذهبی طالبان و بازگشت آنها به قدرت در کابل دارند. همچنین هر دو کشور مصمم هستند که از سلطه پاکستان بر افغانستان پیشگیری کنند، چرا که چنین مساله‌ای می‌تواند ژئوپولیتیک منطقه جنوب آسیا و آسیای میانه و همچنین غرب آسیا را به شدت تغییر دهد.
ادامه مطلب
مریم احمدپور در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: در حال حاضر بندر چابهار بخش مهمی از استراتژی دولت هند در راستای محافظت از نفوذ منطقه ای خود و تسریع شکل گیری روند روابط راهبردیش با ایران است. هند ایران را کلید دسترسی به افغانستان و آسیای میانه از طریق بندر چابهار می داند. ماه گذشته در یک کنفرانس ارتباطی در تاشکند، جایشانکار بندر چابهار ایران را به عنوان قطب اصلی ترانزیت منطقه ای پیش بینی کرد. قطبی که به زودی توسط هند، ایران و افغانستان توسعه می یابد تا ارتباطات و روابط تجاری را میان سه کشور تقویت کند.
ادامه مطلب
سخنگوی وزارت امور خارجه درباره وضعیت لبنان گفت: این مردم لبنان هستند که باید در خصوص آینده لبنان تصمیم بگیرند. ما هیچ وقت از ارائه کمک به همه طرف‌ها به شمول دولت، گروه‌ها و احزاب پا پس نکشیده‌ایم. هرگاه از ما خواستند که کمک از طرف جمهوری اسلامی ایران داده شود، ما کمک کرده‌ایم. در این فشار اقتصادی که مردم لبنان در آن هستند بارها به دولت لبنان اعلام آمادگی کردیم که کمک می‌کنیم. اگر دولت لبنان آمادگی داشته باشد ما از ارسال کمک‌ها دریغ نخواهیم کرد.
ادامه مطلب
قدرت الله بهبودی نژاد در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: در ماه مه ۲۰۱۸، ایالات متحده اعلام کرد که از برنامه جامع اقدام مشترک (برجام) خارج شده و تحریم های یک جانبه اقتصادی علیه ایران از جمله صنعت نفت خود را اعمال کرده است. ایالات متحده همچنین تهدید به اعمال تحریم های ثانویه علیه کشورهایی که به خرید نفت ایران ادامه می دهند، کرد. اگرچه هند از واردات نفت ایران برای ۱۸۰ روز در دو بار معاف شد، ولی شرکت های نفتی هند تصمیم گرفتند واردات نفت خود را از ایران کاهش دهند و سرانجام تمام واردات نفت را متوقف کردند زیرا ایالات متحده از تجدید معافیت در پایان دوم در آوریل ۲۰۱۹ خودداری کرد. این اقدام هند به تلخی روابط دو جانبه میان دو کشور منجر شد، زیرا تهران دوست داشت هند حتی از نظر نمادین، خرید نفت از شرکت های ایرانی را از طریق قراردادهایی مانند پرداخت روپیه ادامه دهد.
ادامه مطلب
شهره پولاب در یادداشتی می نویسد: منطقه آزاد چابهار با الحاق بندر چابهار به مساحت ۸۰ هزار هکتار و با دارا بودن بنادر شهید بهشتی و شهید کلانتری همراه با مرزهای هوایی، زمینی و دریایی اختصاصی در سواحل دریای عمان با اتصال به اقیانوس هند کلیدی ترین موقعیت در مسیر کریدور شمال- جنوب است.
ادامه مطلب
مریم خالقی نژاد در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: سال هاست که هند دریافته تنها با سیاست امریکا محوری نمی تواند به منافع خود بخصوص اتصال به اسیای مرکزی دست بیابد و به همین دلیل تمرکز بیشتری بر چشم انداز مشارکت راهبردی با این منطقه به خصوص ایران را در دستور کار خود قرار داده چرا که راه های ترانزیتی از شمال و جنوب دسترسی هند را به آسیای مرکزی بسیار هموار می کند که هم از نظر زمانی و هم مکانی بسیار به صرفه است.
ادامه مطلب
روسیه نیز اگرچه حامی ایران است اما از هزینه های این توافق در امان نخواهد بود. در نگاه اول اینطور به نظر می رسد که این توافق می تواند مشارکت مسکو و پکن برای تسلط بر قاره آسیا را افزایش دهد. با این حال، هیچ شاهدی وجود ندارد که پکن در این توافق با مسکو همگراست. ولادیمیر پوتین، رئیس جمهوری روسیه مخالفتی با رفاه یکی از شرکای کلیدی خود در خاورمیانه نخواهد داشت اما توافق این علامت را می دهد که دست مسکو تا اندازه ای توسط پکن کوتاه خواهد شد. پکن و مسکو ممکن است در مواردی با هم به توافق برسند اما این توافق علامتی از وقوع آنی یک محور تازه آسیایی نیست.
ادامه مطلب
امضای سند راهبردی ۲۵ ساله میان ایران و چین، در واقع ضربه گیج‌کننده‌ای بود که زلزله‌ای چند ریشتری را در دهلی‌نو به پا کرد. ابعاد توافق تهران و پکن برای طرف هندی می‌تواند ویرانگر باشد و این موضوعی است نیاز به ساعت‌ها بحث منطقی، مبتنی بر داده‌های مستند در حوزه منافع محلی و منطقه‌ای هند داشته و دارد.
ادامه مطلب
سید رضا تقوی نژاد در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: بدون شک جدای از همه فشارها و مشکلاتی که جمهوری اسلامی در وضعیت موجود با آن روبه رو است اگر بتواند یک سند راهبردی در سطح ملی برای توسعه چابهار تنظیم کند و از ظرفیت های دیپلماتیک برای تبدیل چابهار به یک رژیم بین المللی با محوریت این سه قدرت جهانی بهره ببرد و بسیاری از مشکلات سیاسی، اقتصادی و حتی امنیتی کشور از این طریق قابل حل خواهند بود. ضمن این که کشورهای دیگری از جمله ژاپن، استرالیا و... نیز برای حضور و سرمایه گذاری در چابهار اعلام آمادگی کردند.
ادامه مطلب
سید وحید کریمی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: به نظر می رسد باید محور سیاست خارجی را بر مبنای منافع دراز مدت اولویت بندی کرد. باید در سیاست خارجی یک محور اصلی تعیین کرد و حول آن محور حرکت کرد. آیا هدف تعیین روابط بر مبنای رفتار هند با مسلمانان است یا امنیت جمعی آسیا؟ یا هر دو. اولویت کدام است؟ آیا هدف تامین منافع اقتصادی تحت عنوان منافع ملی است یا توجه به مسیر سیاسی هند با اسرائیل و امریکا نیز تاثیرگزار است؟ لذا مشاهده می شود جمیع خواسته ها که بعضا در تضاد با یکدیگر قرار دارند؛ حداقل در شرایط فعلی، قابل جمع نیستند.
ادامه مطلب
وحید کریمی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: به نظر می رسد در راستای اتحاد و همکاری کشورهای آسیایی، جمهوری اسلامی ایران و چین نباید بگذارند پتانسیل هنگفت نهفته در کشور هند، از یک کشور آسیایی که می تواند در خدمت ترفیع و وحدت قاره آسیا باشد به کشوری مشکوک توسط همسایگان و متحد غرب و پایگاهی برای امریکا و اهرمی در مربع اتحادیه هند/استرالیا/ژاپن/امریکا، نه تنها برای مهار کشور چین، بلکه جایگاهی برای نیروهای نظامی فراقاره ای و قطعا در ضدیت با همگرایی در قاره آسیا تبدیل شود. کشور هند همجنس کشورهای استرالیا و ژاپن و امریکا نیست و نخواهد بود و همچون دوران قبل از استقلال، که نقش سربازان جنگ جهانی دوم برای انگلیس را داشت؛ در اتحاد جدید، متحد دسته دوم در خدمت امیال امریکا خواهند بود.
ادامه مطلب
ایران اخیرا تهدید کرده که هند را برای توافق با چین کنار خواهد گذاشت. به نظر می رسد تهران می خواهد دهلی نو را به از سرگیری پروژه سرمایه گذاری چابهار ترغیب کند.
ادامه مطلب
ایندین اکسپرس در یادداشتی می نویسد: برخی از نخبگان سیاست خارجی، سیاست هند در قبال ایران را محکی برای «استقلال راهبردی» دهلی نو می دانند و انتظار دارند دهلی نو رابطه خود با ایران را بدون ارجاع به محاسبات سود و زیان و روابط متشنج ایران با دیگر کشورهای دارای روابط مهم با هند پیش ببرد. هیچ دولتی در هند چنین پیشنهادی را نمی پذیرد.
ادامه مطلب
ماندانا تیشه‌یار در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: یکی از مشکلات روس ها و هندی ها در افزایش همکاری ها و اجرای طرحی مشترک برای پیشگیری از شکل گیری تهدیدهای مشترک، فاصله جغرافیایی این دو سرزمین از یکدیگر بوده است. در سال ۲۰۰۰ برای برطرف کردن این مشکل، گفت وگوها برای راه اندازی راهگذر جنوب ـ شمال که هند را از راه سرزمین ایران به روسیه پیوند می داد، آغاز شد. این گفت وگوها تا همین اواخر راه به جایی نبرد اما به نظر می رسد هر چقدر تهدید چین علیه منافع هند و روسیه آشکارتر می شود، نیاز به همکاری بیشتر میان این دو کشور فزونی می گیرد. در این میان، جایگاه ژئوپلیتیک ایران به عنوان پل پیوند دهنده خلیج پارس به دریای کاسپین می تواند از اهمیت ویژه ای در برنامه های همکاری های سیاسی، اقتصادی و امنیتی میان هند و روسیه در سطح منطقه ای برخوردار باشد.
ادامه مطلب
علی قوامی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: روزگاری نه چندان دوری بود که هند از ترس کشورهای عربی، با اسراییل رابطه نداشت. زمانی بود گرسنگان هندی، برای سیر شدن در کشورهای عربی سرگردان بودند. زمانی بود هند از ترس چین، تعیین مرز با چین را رها کرده بود. زمانی بود هندی ها دریافت کننده کمک های همسایگان برای سیر کردن شکم بیش از یک میلیارد جمعیت بودند و الآن، به کشورهای گرسنه آفریقایی، با برنج باسماتی مرغوب که، در ایران هم مصرف کننده دارد، کمک می کنند. دوران حکمرانی هندوها یا هند جدید، با شروع "دولت های متعصب هندو" از جمله دولت فعلی آقای "ناریندرا مودی" شروع و دست اندازی به حوزه مسلمانان آغاز شد که به نظر می رسد باید موضوع جدی گرفته شود.
ادامه مطلب
ایران به مقابله با مداخلات سیاسی، اقتصادی و نظامی ادامه خواهد داد. رهبری پاکستان ممکن است دست به اقدام شجاعانه بزند و تجارت تهاتری و دیگر روابط اقتصادی و سیاسی را با ایران آغاز کند. در صورت دخیل ماندن دو کشور ایران و پاکستان در افغانستان، سال آینده ممکن است شاهد تحولات مثبتی در روابط این دو کشور باشیم و چین می تواند نقش مهمی در تقویت آن ایفا کند.
ادامه مطلب
حسنی محسنی منفرد در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: قطع واردات نفت به صفر شدن صادرات هند به ایران منجر خواهد شد. در چنین شرایطی است که مقامات دهلی نو باید پیرامون آینده مناسبات انرژی خود با دومین دارنده منابع انرژی جهان و شریک تاریخی و قابل اعتماد خود تصمیم گیری کنند.
ادامه مطلب
فرزاد رمضانی بونش در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: ا دهلی نو مایل است منافع ژئوپلتیکی و ملی خود را با لحاظ متغیرهای سیاسی و امنیتی نیز در نظر بگیرد و با تصمیمی سیاسی هم تنها تحریم‌های تایید شده سازمان ملل را به رسمیت بشناسد و هم در عمل با تنظیم واردات حداقلی نفت و تعاملات ضروری با ایران، با آمریکا همراه شود.
ادامه مطلب