سید مهدی میرکاظمی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: بسیاری اعضای چهره‌های برجسته اتحادیه اروپا نگرانند که دولت محافظه‌کار بوریس جانسون منافع داخلی حاصل از انتخابات حزب محافظه‌کار در انگلستان را بر مصالح ملی بریتانیا در قبال اتحادیه اروپا ترجیح دهد.
ادامه مطلب
علی بمان اقبالی زارچ در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: آنچه بسیاری از صاحبنظران در مورد آن توافق دارند این است که از یازده سپتامبر ۲۰۰۱ به بعد سیاست خارجی آمریکا نه فقط از منافع ملی بلکه از ارزش های مذهبی نیز فراتر رفته و جنبه ایدئولوژیک پیدا کرد. در حال حاضر یکی از نمادهای نقش دین در روابط و تعاملات بین المللی سفر بسیار مهم پاپ به عراق است که به شدت مورد توجه افکار بین المللی و پیروان اسلام و مسیحیت است.
ادامه مطلب
علی بمان اقبالی زارچ در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: یک دیدگاه زبان فارسی را زبان اندیشه، گفت و گو و زبان اسلام و انقلاب اسلامی در دنیای حاضر می داند. همان گونه که این زبان در شرق و دنیای اسلام، زبان دوم جهان اسلام لقب گرفته است که باید با تکیه بر روش‌ها و ابزار و فنون جدید آن را طوری سامان دهی و هدایت کرد که در کنار حفظ اعتبار تاریخی و گذشته خود؛ بر ویژگی های انحصاری و جذابت های خاص آن روز به روز افزوده شود.
ادامه مطلب
سید حسین طباطبایی نسب و ماندانا تیشه یار در یادداشت مشترکی برای دیپلماسی ایرانی می نویسند: به نظر می رسد که ایران می تواند بنیانگذار برنامه های علمی همگرایانه در سطح منطقه ای بوده و مشارکت دیگر کشورها را نیز برای همکاری جلب کند. این امر به گسترش روابط میان ایران و کشورهای اروپایی در قالب دیپلماسی علمی نیز یاری خواهد رساند. نمونه موفق سیاست همگرایی علمی منطقه ای را می توان در برنامه افق اروپا دید که حاصل برنامه ریزی و همکاری مشترک نهادهای علمی در ۲۷ کشور اروپایی است.
ادامه مطلب
پرستو بهرامی راد در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: آمریکا به دلیل مشکلات داخلی و اختلافات اساسی با چین، خاورمیانه‌ای پر تنش را نمی‌خواهد؛ بنابراین برای فرار از تنش راهی، چون احیای برجام و بازگشت به این قرارداد نخواهد داشت. اما دولت بایدن سعی دارد با کمترین هزینه بازگردد و در این بین هم پیمایان منطقه‌ای خود از جمله اسرائیل را راضی نگه دارد.
ادامه مطلب
جلال خوشچهره در یادداشتی می نویسد: آنچه معلوم است اینکه تهران هنوز درک روشنی از رویکرد آتی واشنگتن ندارد. تا وقتی این مشکل باقی است، نمی‌توان اراده محکمی را از سوی طرف ایرانی برای بازگشت به گفت‌وگوها نشان گرفت.
ادامه مطلب
عابد اکبری در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: تصمیم مرکل، برای کنار کشیدن از رهبری حزب اتحادیه دموکراتیک مسیحی و خودداری از نامزدی برای صدراعظمی در سال ۲۰۲۱ به معنای آغاز عصر جدیدی در سیاست آلمان است.
ادامه مطلب
گفته می شود که آلمانی ها نظم را دوست دارند و جامعه آنها الگوی نظم است. اما همه این ها افسانه است!
ادامه مطلب
علی موسوی خلخالی می نویسد: اروپایی ها بر این باورند که بعضی پرونده های اختلافی مورد اشتراک با امریکا را در دوره بایدن آسانتر می توان پیش برد. پرونده هایی نظیر پرونده ایران، روسیه، کره شمالی، سوریه، اوکراین، قفقاز و ... برای همین شاهد همگرایی بیشتر اروپا با امریکا در این پرونده ها و همکاری های بیشتر آنها در این زمینه ها خواهیم بود. اما این اشتراک نظر در کنار اختلافاتشان با امریکاست که البته قابل مدیریت است اما به آسانی قابل رفع نیست.
ادامه مطلب
علی بمان اقبالی زارچ در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: امروزه همکاری های ورزشی کشورمان در عین تنوع و گستردگی از فرایند شبکه سازی و تمرکز بهره گیری از ظرفیت های این بخش در تعاملات دو جانبه محروم است که ضرورت دارد با هماهنگی بخش های تخصصی و ذیربط اقدام عاجل برای بهره گیری مناسب از این نیروی کارآمد در مسیر تامین منافع طرفین استفاده کرد.
ادامه مطلب
در بهار ۲۰۲۰، ژنرال استولتنبرگ، دبیر کل ناتو، اتاق فکر مستقلی برای پاسخ به این سؤال اساسی تعیین کرد: ناتو به‌عنوان یک ائتلاف کارآمد نظامی چگونه می‌تواند به‌عنوان یک ائتلاف سیاسی، قوی‌تر شود؟ این گروه پس از ۹۰ نشست آنلاین و تبادل ایمیل‌های بی‌شمار، گزارش «ناتو ۲۰۳۰: اتحاد برای عصر جدید» را اول دسامبر به وزرای خارجی ناتو ارائه دادند.
ادامه مطلب
محمدرضا احمددوست در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: این گونه به نظر می رسد که تغییرات در سیاست خارجه آمریکا طی چند سال اخیر متاثر از اجرای یک راهبرد کلان است و تغییرات نگاه آمریکا به اروپا و تغییر رفتار این بازیگر در عرصه بین المللی مربوط به ویژگی های شخصیتی ترامپ و تیم وی نبوده است، بلکه پیش از آنها آغاز شده و ریشه اقتصادی آن جنگ تجاری آمریکا با رقبای خود، خصوصا چین است. البته شیوه ی پیاده کردن این راهبرد در دوره ترامپ متفاوت از دوره اوباما بود.
ادامه مطلب
علی بمان اقبالی زارچ در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: ورزش در هزاره سوم به یکی از محورهای کلان اقتصاد جهانی تبدیل شده و میزان سرمایه در گردش در رشته های ورزش همگانی و تیمی سر به فلک می کشد و کشورهای دارای برنامه منفعت کلانی را از مبحث بسیار مهم لژیونری نصیب خود می کنند.
ادامه مطلب
هادی غلام نیا در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: اتصال به بازار گاز اروپا، پروژهای است که در ایران نیز در دولتهای مختلف پیگیری شده است، اما هیچ کدام از آنها نتوانستند به این هدف دست یابند. نکته آزار دهنده اینجاست که حجم صادرات گاز آذربایجان به اروپا با میزان تولید گاز در ایران به هیچ عنوان قابل مقایسه نیست. بر اساس اعلام شرکت ملی گاز ایران (NIGC) تولید گاز در کشور به روزانه یک میلیارد متر مکعب رسیده است که بیش از ۶۰۰ میلیون متر مکعب در شبکه خاگی به مصرف می‌رسد. صادرات گاز ایران نیز کمتر از ۶۰ میلیون متر مکعب در روز است به طوری که ترکیه، عراق، ارمنستان و نخجوان تنها دریافت کنندگان گاز ایران به شمار میآیند. پروژه صادرات گاز به پاکستان، هند، عمان و امارات (شارجه) نیز همانند پروژه انتقال گاز به اروپا همچنان روی کاغذ باقی مانده است.
ادامه مطلب
دیپلماسی ایرانی در پنجمین نوبت از سلسله وبینارهای خود که با حضور محمدابراهیم رحیم پور، معاون وزیر امور خارجه و سفیر سابق ایران در اتریش، ابوالقاسم دلفی، سفیر سابق ایران در فرانسه، صربستان و بلژیک، محمد طاهری، سفیر سابق ایران در لهستان و پرتغال و علی اکبر فرازی، سفیر سابق ایران در رومانی و مجارستان برگزار شد به بررسی سیر روابط ایران و اروپا و تاثیرات رفتاری امریکا از دوره دونالد ترامپ تا آمدن جو بایدن پرداخته است.
ادامه مطلب
ابوالفضل پازوکی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: بر خلاف خوشبینی های افراطی که اخیرا در نتیجه به ریاست جمهوری رسیدن جو بایدن در بین کارشناسان روابط بین الملل شکل گرفته است، سطح تنش ها و بحران ها نه تنها در بیشتر کانون های بحران کمتر نخواهد شد که متاسفانه بیشتر نیز خواهد شد.
ادامه مطلب
جلال خوشچهره در یادداشتی می نویسد: بیانیه مشترک اروپائیان از توافقی سخن می‌گوید که سه کشور تمرکز خود را بر اطمینان از بازگشت کامل ایران به توافق هسته‌ای و همراهی دولت «جو بایدن» در مذاکرات قرار داده‌اند. آنان همچنین از پیشنهاد «جوبایدن» برای بازگشت ایالات متحده به برجام «به شکل کنونی» استقبال کرده‌اند.
ادامه مطلب
احد رضایان قیه باشی در گفت و گو با دیپلماسی ایرانی ضمن تاکید بر این نکته که منافع کلان سیاسی، امنیتی، اقتصادی و معیشتی کشور تعیین کننده سرنوشت لوایح FATF است، پیرامون نگاه دولت بایدن به برجام بر این باور است که بازگشت فوری به برجام و لغو بخشی از تحریم‌ها یک ابزار برای بازتعریف سیاسی و دیپلماتیک آمریکا در سطح جهان و مشروعیت بخشی به اقدامات آتی دولت بایدن خواهد بود. به این ترتیب که بایدن با بازگشت آمریکا به برجام دوباره برای خود یک مشروعیت دیپلماتیک تعریف خواهد کرد و با این بازتعریف مشروعیت دیپلماتبک به دنبال اجماع سازی علیه تهران خواهد بود که اگر ایران مطابق با آنچه که ایالات متحده آمریکا مد نظر دارد عمل نکرد، جهوری اسلامی را در یک بن بست و انزوای سیاسی و دیپلماتیک قرار دهد.
ادامه مطلب
احمد زیدآبادی در گفت وگو با دیپلماسی ایرانی ضمن تاکید بر این نکته که بررسی مجدد لوایح باقی مانده در مجمع تشخیص مصلحت نظام لرزوما به معنای تصویب آنها، تغییر شرایط و باز شدن فضای سیاسی داخلی برای مذاکره نیست، پیرامون بازگشت بدون پیش شرط و فوری بایدن به برجام اذعان داشت که بدون شک بایدن با بازگشت فوری و بدون قید و شرط به برجام، لغو تحریم ها و تقویت اقتصاد ایران، تهران را رها نخواهد کرد که برنامه های دیگر خود مانند افزایش توان موشکی و نفوذ منطقه خود را، ذیل احیای توان اقتصادی به شکل جدی تری پی بگیرد. قطعاً جمهوری اسلامی ایران یا باید برای بازگشت به برجام و لغو تحریم‌های خود تضمین جدی با آمریکایی‌ها بدهد که در خصوص نفوذ منطقه ای و توان موشکی تجدید نظر خواهد کرد و یا اینکه بازگشت به برجام و لغو تحریم ها را منوط به برجام جدید و حل هر سه پرونده عمده ایران (توان هسته‌ای، توان دفاعی و نفوذ منطقه‌ای) خواهند کرد. بنابراین بازگشت فوری و بدون قید و شرط بایدن به برجام و لغو تحریم‌ها توهمی است که حسن روحانی این روزها به آن دچار شده است.
ادامه مطلب
حسین مفیدی احمدی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: به نظر می‌رسد کنش برجامی اروپا در ماه‌های آینده به عوامل متعددی بستگی خواهد داشت ولی مهمترین عامل، ادراک اروپا از کنش اخیر ایران خواهد بود. اینکه این کنش برای کسب برگ‌های (بیشتر رتوریکِ) جدید و افزایش قدرت چانه‌زنی در مسیر حصول توافق جدید انجام شده، یا از مسیرِ تلاش برای نابودی برجام، در پیِ تغییر فاز مواجهه ایران با غرب است؟
ادامه مطلب
جلال خوشچهره در یادداشتی می نویسد: مساله اصلی در آنچه اروپا از تهران می‌خواهد، همانی است که دولت ترامپ با خروج از برجام و انجام گفتوگو براساس توافق‌های فراتر از برجام می‌خواست. حال پرسش این است که آیا «طرح اقدام راهبردی برای لغو تحریم‌ها و صیانت از منافع ملی» که مجلس در ۱۱آذر ماه جاری تصویب کرد، می‌تواند اروپائیان را در موضع انفعال قرار دهد؟ آیا اجرای این طرح خواهد توانست از شمار بازیگرانی بکاهد که پیش‌بینی می‌شود در آینده مقابل مواضع ایران صف‌آرایی‌کنند؟
ادامه مطلب
علی بیگدلی در گفت و گو با دیپلماسی ایرانی ضمن تاکید بر این نکته که در صورت اجرایی شدن مفاد طرح مجلس مبنی بر اقدام ها راهبردی برای لغو تحریم ها کشور در یک بازی دو سر باخت قرار می گیرد، پیرامون تبعات دیپلماتیک و سیاسی اقدام مجلس در تصویب کلیات طرح مذکور بر این باور است که این طرح عملاً پرونده فعالیت هسته‌ای ایران از آژانس بین المللی انرژی اتمی و شورای حکام به شورای امنیت خواهد برد و باعث خواهد شد که سه کشور اروپایی آلمان، فرانسه و انگلستان و حتی روسیه و چین نیز در کنار ایالات متحده آمریکا، اسرائیل و عربستان قرار بگیرند.
ادامه مطلب
علی بمان اقبالی زارچ در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: انجمن ها می توانند به عنوان دستیاران ارزان و ارزشمند برای نهادهای دولتی و سایر سازمان های غیر دولتی و بین المللی باشند که از توانایی و ظرفیت مناسبی برای گسترش تعاملات علمی، فرهنگی، توسعه روابط دوستانه میان جوامع مختلف و تحکیم صلح و دوستی ملی و جهانی برخوردارند و یقینا نوعی همگرایی دو سویه نهاد مردمی و نهاد دولتی می تواند به نقش آفرینی این انجمن ها در شرایط خاص کنونی روابط کشورمان با کشورهای اروپایی و تاثیرگذاری در مسیر کاهش تحریم های ظالمانه کمک شایان کند.
ادامه مطلب
موحد زاهدی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: به نظر می رسد تنها راه اروپا برای خروج از این گرداب خطرناک این است که به جای عملکرد سنتی خود در پیوند با آمریکا و تحت عنوان پیمان غرب، با اتخاذ تصمیمی استراتژیک راه خود را از آمریکا جدا کند و با سایر قدرت‌های جهانی و منطقه ای در مورد ایجاد نظمی جدید در چارچوب نیازهای دنیای امروز تعامل کند. این شاید تنها راه برای اروپا و جهان برای پرهیز از ورود به دور تازه ای از خشونت و تاریکی باشد.
ادامه مطلب
علی بمان اقبالی زارچ در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: واقعیت این است که سازمان های غیردولتی به طور گسترده ای نسبت به دهه های گذشته در حال توسعه و رشد هستند. سرعت این توسعه به حدی است که برخی ناظران از آن به عنوان وقوع انقلاب جهانی یاد کرده اند؛ انقلابی که منجر به ایجاد یک قیام فوری و گسترده از فعالیت های داوطلبانه گروه های سازمان یافته در اقصی نقاط جهان شده است و نقش بسیار مهمی به عنوان واسطه بین فردی مردم و قوای حاکم و حتی خود جامعه ایفا می کند.
ادامه مطلب
ابوالقاسم دلفی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: در روزهای منتهی به آخر هفته گذشته که سران اتحادیه اروپایی می‌بایست در بروکسل گرد هم می آمدند، تیم های مذاکره کننده اروپایی و انگلیسی برگزیت به دلیل عدم توانایی در دسترسی به تفاهمات و خطوط مشخص تعیین شده از سوی دو طرف میز مذاکره کننده، تعلیق مذاکرات را اعلام کردند.
ادامه مطلب
محمود فاضلی در یادداشتی می نویسد: بورل معتقد است ما با یونان و قبرس یونانی‌نشین همبستگی داشته و در صورت عدم حصول پیشرفت در حل‌وفصل مسائل با ترکیه در این جلسات گزینه‌های زیادی بر روی میز خواهد بود. ما خواستار حمایت پارلمان اروپا از تلاش‌هایی که برای کاهش تنش با ترکیه صورت می‌گیرد، هستیم.
ادامه مطلب
صلاح الدین خدیو در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: آلمان لنگر قاره است و اروپا قبایی است که به تن آلمان ثروتمند و خلع سلاح شده دوخته شده است. صد البته اتحاد در داخل اروپا "شری ضروری" است که فرانسه همیشه نگران همسایه شرقی، به آن تن داد و این شراکت پاریس و برلن بود که محور سیاسی اتحادیه اروپا شد.
ادامه مطلب
علی بمان اقبالی زارچ در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: پس از پیروزی دکتر روحانی در انتخابات ریاست جمهوری در سال ۱۳۹۲ این گونه مطرح شد که ورود ایران به بازار گاز می‌تواند در سطح گسترده برای امنیت انرژی اتحادیه اروپا مثبت باشد و در دو رده ارزیابی ریسک شد. از طرفی قرار بود برای کمک به بالا بردن کیفیت گاز مایع ایران دو شرکت توتال و یک شرکت نروژی ورود کنند تا اتحادیه اروپا در کوتاه مدت ۳۰ درصد و در بلند مدت ۵۰ درصد وابستگی خود را به گاز روسیه کم کند. این اقدام امنیت انرژی اتحادیه را افزایش می‌داد. در آن زمان مشارکت در ساخت خط لوله مستقیم از ایران به اروپا ارزیابی شد، اما هرگز اجرایی نشد.
ادامه مطلب
علی بمان اقبالی زارچ در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: واقعیت این است که کشورهای صنعتی و در حال توسعه از اوایل هزاره سوم بیش از پیش نگران تامین دراز مدت انرژی بوده چرا که معتقدند قدرت های جهانی سعی دارند تا نقش بیشتری را در شبکه های جدید انتقال و توزیع انرژی ایفاء کنند.
ادامه مطلب