عابد اکبری در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: آنچه مکرون می‌خواهد، ممانعت از تبدیل شدن اروپا به حیاط خلوت روسیه است، حقیقتی که با یکجانبه‌گرایی ترامپ احتمال وقوع آن می‌رود. مکرون می‌داند اگر فقط اوکراین به میز مذاکره ترامپ و پوتین دعوت شود، سیلی مستقیمی به اروپایی خواهد بود که حتی از تعیین سرنوشت خودش در اوکراین کنار گذاشته شده است.
ادامه مطلب
بهرام امیراحمدیان در یادداشتی می نویسد: کنفرانس صلح جهانی در سوئیس و اعلام شرایط آتش بس از سوی روسیه، جهان را با دشورای های بیشتری در جبهه های جنگ و فضای دیپلماسی مواجه کرده است.
ادامه مطلب
امروز، برای اسرائیل، احتمالاً خیلی دیر است تا بتواند سطح انتظارات را دوباره تنظیم کند به ویژه که هرگز به عنوان طرف ضعیف جنگ (برخلاف اوکراین) در نظر گرفته نمی شود. احتمالاً اسرائیلی‌ها به جنگ به عنوان یک کارزار پرهزینه و فرصت های از دست رفته می‌نگرند و چه بسا هم به عنوان یک شکست بزرگ.
ادامه مطلب
اسماعیل فروغی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: حقایق میدانی در اوکراین، ادامه ی جنگ در غزه که خود به خود هزینه های امریکا را بالا خواهد برد و بالاخره آشفتگی درونی مالی – سیاسی دولت امریکا، همه و همه ما را به این باور نزدیک تر می سازد که دیر یا زود ولدیمیر زلنسکی، رئیس جمهوری اوکراین به سرنوشتی شبیه به سرنوشت محمد اشرف غنی، رئیس جمهوری افغانستان مبتلا خواهد شد.
ادامه مطلب
استراتژی روسیه برای جهانی کردن جنگ جنبه های گوناگونی دارد. در روابط اقتصادی، مسکو بر روی فرصت جویی کشورهای بی‌تفاوت نسبت به جنگ، حساب باز کرده است: کرملین در نظر دارد روسیه را با شبکه‌های غیرغربی تجارت و دفاع یکپارچه کند. از نگاه ایدئولوژیک، روسیه جنگ را به عدم صداقت غربی‌ها و خیانت اوکراینی‌ها نسبت می‌دهد و آمریکا و متحدانش را متهم به دورویی می کند. در عرصه دیپلماتیک، روسیه و غرب این کشمکش را به صحن نهادهای بین‌المللی کشانده‌اند. چه در شورای امنیت سازمان ملل متحد یا در سازمان بین‌المللی انرژی اتمی، هر نوع توافقی که قبلاً بین روسیه و غرب وجود داشته، ناکار شده است. مسکو با تزریق بی‌تفاوتی و نومیدی نسبت به سرنوشت این جنگ در پایتخت‌های غیرغربی، امیدوار است که کشورهای دیگر در کنار کرملین قرار گرفته یا دست کم از غرب فاصله بگیرند.
ادامه مطلب
علی ودایع در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: بر اساس برآوردها، ارتش روسیه از ماه آوریل موشک‌های بالستیک هواپایه کمتری شلیک کرده است. موضوع برای ناظران نظامی زمانی جالب‌تر می‌شود که کارخانجات تسلیحاتی روسیه اقدام به افزایش شدید تولید موشک‌های کروز کرده‌اند. علاوه بر این، در نتیجه توافق «کیم‌جونگ‌اون» با «ولادیمیر پوتین»؛ خطوط تولید موشک کره‌شمالی برای مسافت‌های کوتاه‌برد مبتنی بر ساختار شوروی در اختیار روسیه قرار خواهد گرفت.
ادامه مطلب
جنگ در اوکراین مسئله‌ای آمریکایی است. حتی اروپا که خود را در خدمت ماشین جنگی اوکراین قرار داده متوجه است که این اشتباه نباید ادامه یابد.
ادامه مطلب
در پاسخ به این پرسش که چگونه آمریکا جایگاه خود را بازپس می‌گیرد باید گفت که نمی‌توان عقربه‌های ساعت را به عقب بازگرداند. یکجانبه گرایی آمریکا با چالش های جدی از سوی چندین کشور در سراسر جهان مواجه است.
ادامه مطلب
جدا از آنچه رسانه‌ها در مورد روند جنگ در اوکراین منتشر می‌کنند، غرب سرخورده به نظر می‌رسد و از احتمال عدم پیروزی در این درگیری و شکست ندادن روسیه نگران است. همچنین به نظر می‌رسد که کمک‌های نظامی صدها میلیاردی به کی یف به هدر رفته و تاثیر مهمی در تغییر معادله نظامی نداشته است.
ادامه مطلب
محمد طبیبیان در یادداشتی می نویسد: در پایان جنگ با اوکراین که بالاخره روزی رخ خواهد داد روسیه خواه نا خواه باید روبل را با کاهش ارزش مواجه کند. اگر روند نمودار بالا سیاست عمدی از طرف بانک مرکزی روسیه است، سیاست معقولی است. چون از یک کاهش ارزش شدید در پایان جنگ اجتناب می شود.
ادامه مطلب
در کوتاه مدت خطر اینکه اوکراین هدف ۳۰۰ هزار سرباز دشمن قرار گیرند وجود خواهد داشت. این یعنی نبردی همه جانبه، جدید و بزرگ که می تواند سرنوشت ساز باشد. آمریکایی ها معتقدند که این بار روسها ممکن است بهتر از سال قبل سازمان یافته وارد عمل شوند و دستاوردهای مهم نظامی و استراتژیک به دست آورند.
ادامه مطلب
محمد مهدی مظاهری در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: به نظر می رسد بر خلاف کشورهای اروپایی و آمریکا، منافع جمهوری اسلامی ایران در پایان جنگ اوکراین و خروج آبرومندانه روسیه از این مهلکه است. در این راستا، در شرایط کنونی که جمهوری اسلامی ایران به دلیل مشکلات داخلی و بین المللی، بصورت مستقل از امکان میانجیگری برای پایان دادن به این جنگ برخوردار نیست، می تواند با جلب نظر مقامات کرملین و در همراهی با چین و بلاروس ائتلافی برای پایان دادن به جنگ اوکراین تشکیل دهد و کشورهای اروپایی و آمریکا را از تلاش برای تداوم این جنگ بازدارد.
ادامه مطلب
غفور کریمی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: حال که عملیات ویژه روسیه به درازا کشیده و تلفات نظامی و اقتصادی دو کشور فزونی یافته است طرفین در جست وجوی دست بالا در مذاکرات پس از جنگ بزرگ بهار آینده خواهد بود. تلاش اوکراین برای درگیری بیشتر ناتو و ایالات متحده و اسرائیل در منازعه و مذاکرات و مساعی روسیه به منظور پوشش و تقویت خود از طریق چین، آینده جنگ را در پرده ای از ابهامات فرو برده است.
ادامه مطلب
استفاده قابل توجه صدام حسین از گاز خردل و عامل اعصاب مانند سارین و تابون علیه نیروهای ایرانی از زمان جنگ ایران و عراق بی سابقه بوده است. روسیه هنوز هیچ حمله ای با سلاح های کشتار جمعی انجام نداده، اما به استقرار تاکتیکی یا استقرار گسترده سلاح های هسته ای تهدید کرده است.
ادامه مطلب
تناقض‌ها در اظهار نظرات هنری کیسینجر تنها بر یک مسئله دلالت دارد و آن هم سردرگمی کلی در خود حکومت آمریکاست و نتیجه این سردرگمی شکست نقشه‌های آنهاست که از ابتدا بر پایه چانه زنی بوده است. بوی چانه زنی را در تمام اظهارات کیسینجر می توان یافت. او در اغلب موارد و پرونده ها معمولا توصیه به چانه زنی کرده است.
ادامه مطلب
سید محمد عیسی‌نژاد در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: اگر مسکو این جنگ را ببازد، زلزله‌ای سهمگین‌تر از فروپاشی شوروی را تجربه خواهد کرد و اگر کی‌یف ببرد، ممکن است با حمله‌ای هسته‌ای مواجه شود. پس شاید عاقلانه‌ترین کار آمادگی دو طرف برای مذاکره و گفت وگو باشد.
ادامه مطلب
بر اساس تازه ترین اطلاعات موجود نزد ایالات متحده، پوتین مریض است. در آخرین دیدارش در دفترش در مسکو به گونه ای راه می رفت که پای راستش به زحمت تحت کنترلش بود و با زور زیاد به راست و چپ حرکت می داد. و این معمولاً برای کسانی اتفاق می افتد که تحت درمان هستند تا با یک داروی خاص (شاید یک استروئید) به مشکل پزشکی در حرکت پا پایان دهند. و وقتی که اثر دارو تمام می شود حرکت پا منجمد می شود. علاوه بر این، صورت پوتین گاهی متورم می شود. بر اساس اطلاعات غربی ها، گفته می شود که ورزشکاران از این دوا یا دارو استفاده می کنند اما اثرگذاری و عوارض جانبی آن مضر است.
ادامه مطلب
علی بمان اقبالی زارچ در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: ارائه تصویر دقیق از دورنمای بحران تعیین کننده اوکراین بسیار دشوار است ولی تجربیات تاریخی گواه آن است که این گونه جنگ ها با کنفرانسی مهم و تعریف برندگان و بازندگان پایان می یابد لذا هوشیاری سیاسی و منافع ملی حکم می کند که تلاش بر قرار گرفتن در محور برندگان پساجنگ باشیم.
ادامه مطلب
محمد مهدی مظاهری در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: در رابطه با چرایی آغاز این جنگ تحلیل‌های مختلفی ارائه شده، اما به نظر می رسد رویکرد ژئوپلیتیک و توجه به اهمیت امنیتی و اقتصادی مناطق دریایی در سیاست خارجی روسیه، یک زاویه دید اساسی است که نباید به هیچ وجه از آن غفلت شود. از همان زمان (۱۶۹۶) که پترکبیر گفت «حاکمی که فقط نیروی زمینی دارد یک دست دارد، اما او که نیروی دریایی هم دارد هر دو را دارد»، هیدروپلیتیک در سیاست خارجی روسیه جایگاه ویژه ای یافت و به یک نیروی پیشران در روابط منطقه ای و بین المللی این کشور تبدیل شد. در مقطع کنونی نیز پوتین، رئیس جمهور روسیه، پتر کبیر را مهمترین الگوی خود می داند و می کوشد روسیه جدید را طبق دیدگاه های این تزار مقتدر تاریخ کشورش اداره و مدیریت کند.
ادامه مطلب
بری آیچنگرین و سید رحمان موسوی در یادداشتی مشترک برای دیپلماسی ایرانی می نویسند: هزینه های بازسازی نامشخص است زیرا روند جنگ نامشخص است؛ تولید ناخالص داخلی اوکراین قبل از جنگ حدود ۱۵۰ میلیارد دلار بود. با توجه به نسبت سرمایه به تولید و با فرض اینکه یک سوم از موجودی سرمایه از بین می رود، ما دوباره در مورد ۱۵۰ میلیارد دلار صحبت می کنیم. مثل همیشه، مفروضات جایگزین سناریوهای جایگزینی را ارائه می دهند، اما به نظر می رسد ۱۵۰ میلیارد دلار نقطه شروع معقولی است.
ادامه مطلب
شروع جنگ اوکراین و روسیه باید برای امریکا و ساختار پیچیده نظامی – صنعتی این کشور بسیار هیجان انگیز بوده باشد. زیرا با آغاز این بحران، دولت آلمان تصمیم گرفت از آمریکا جنگنده خریداری کند و در ادامه ۱۰۰ میلیارد یوروی اضافی به توسعه و نوسازی هرچه سریعتر توانمندی های دفاعی خود اختصاص داده است.
ادامه مطلب
اشتباه پوتین نه تنها تکرار تجربیات تلخ شوروی در افغانستان بلکه تکرار سیاست های امنیت ملی ایالات متحده در چند دهه اخیر نیز هست. مانند جنگ هایی که آمریکا در ویتنام، افغانستان و عراق به راه انداخت. واشنگتن بارها با انتظارات غیر واقع بینانه و پر سر و صدا، با دست بالا گرفتن توانایی های خود و دست کم گرفتن طرف مقابل و با این ادعا که بیش از آنکه منفور باشد محبوب است، دخالت های نظامی خود را کلید زد و هر بار پس از آنکه با واقعیت ها روبرو شد بیش از آنکه تصمیم به معکوس کردن مسیر بگیرد بر راه رفته خود اصرار ورزید.
ادامه مطلب
تنش شخصی بین بایدن و محمد بن سلمان، ولیعهد عربستان سعودی نقش مهمی در موضع ریاض در قبال جنگ اوکراین بازی می کند چرا که بن سلمان به علت متهم بودن در پرونده ترور جمال خاشقجی در سال ۲۰۱۸، عملا از سوی بایدن بایکوت شده است.
ادامه مطلب
علی بمان اقبالی زارچ در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: یکی از آثار مهم جنگ اوکراین و تراژدی عظیم همراه آن؛ رخ نمایی شکست چشم انداز یک جانبه گرایی جهان متولد شده در دوره انحصار آمریکا را به طور کامل آشکار می کند. در واقع، تهاجم به اوکراین، اگرچه تجلی افراطی این واقعیت جدید و توسعه ناتو است، اما با بحران کریمه ۲۰۱۴ فاصله زیادی دارد چرا که آن زمان در محور یورآتلانتیک واگرایی و رقابت منفی جای همگرایی و رفاقت سازنده را گرفته بود و اتحادیه به تحریم بخشی و صدور اطلاعیه های بی اثر بسنده کرد.
ادامه مطلب
بشیر اسماعیلی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: روسیه همانند آرتمیس از گفتمان غرب بر آمده، اما دشمنی آن به خصوص پس از جنگ سرد تا به امروز با غرب ادامه داشته است. در عین حال نزدیکی جمهوری اسلامی ایران به روسیه پس از انقلاب اسلامی، می تواند تمثیلی باشد از آنچه به عنوان دست پشت پرده آرتمیس در عناد خشایارشا با یونان تصویر شده است.
ادامه مطلب
مریم خالقی نژاد در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: در واقع، غرب در رویکرد خود نسبت به روسیه متحد نیست، حتی اگر در حمایت از حاکمیت و استقلال اوکراین متحد باشند خود می تواند اهرمی در جلوگیری از سقوط بیشتر اوکراین باشد. زلنسکی در سخنان خود اعلام کرده است که ما به تنهایی در حال دفاع از کشورمان هستیم و متحدان قدرتمندمان از دوره نظاره گر این جنگ هستند.
ادامه مطلب
مهران کرمی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: پیامدهای اشغال نظامی کشور بزرگی مثل اوکراین برای روسیه و اروپا هر چه باشد، اصل اجتناب پذیر بودن این وقایع را نمی توان از نظر دور داشت که اشتباهات محاسباتی یک رژیم سیاسی و نخبگان درس ندیده، متوهم و بی‌تجربه آن می‌تواند سبب وقوع دومینو‌وار حوادثی باشد که قاعده و زمینه بازی را برای مدت زمان نامحدودی بر هم زند.
ادامه مطلب
حافظ حاجی کریم جباری در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: برخی کشورها مانند چین، نقشی کمتر از قدرت خود در نظام بین الملل دارند و برخی مانند روسیه، نقشی بیشتر از قدرت خود دارند. این کشورها در زمره تجدیدنظرطلبان در نظم جهانی قرار می گیرند. می توان تصور کرد که حتی در آینده، کشورها و تشکل هایی مانند آسه آن، مرکوسور و شانگهای و برخی قدرت های منطقه ای مانند هند، ترکیه، ایران، برزیل، اندونزی و ... نیز خواهان سهم بیشتری از نظام بین الملل باشند. امریکا به عنوان هژمون، تلاش دارد تا از افزایش نقش قدرت های جدید جلوگیری کند. اروپا به این نتیجه رسیده که باید از چالش های امنیتی با چین و روسیه بکاهد، ولی آمریکا با همدستی انگلستان درصدد شکست این تفکر در اروپاست. حمله روسیه به اوکراین، اروپا را مجددا در کنار آمریکا و علیه روسیه و چین قرار می دهد.
ادامه مطلب
اسلام ذوالقدرپور در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: ماجرای اختلاف میان روسیه، اوکراین و قدرت‌های غربی، مصداقی از کارتون گالیور است که به سرزمین لیلیپوت می‌آید و مردم لیلیپوت از وی می‌ترسند اما در نهایت با یکدیگر مصالحه می‌کنند و گالیور در خدمت لیلیپوت‌ها قرار می‌گیرد. پوتین همان گالیور است که اکنون قصد ورود به لیلیپوت یعنی اوکراین را دارد. البته این پایان ماجرا نیست، زیرا اوکراین مانند دروازه‌ای بسیار بزرگ برای روسیه است که به قلب اروپا کوچک بازگردد.
ادامه مطلب
اکنون روسها در حالت آماده‌باش حداکثری خواهند بود. اما باز هم روسیه نمی تواند شکست بخورد، همانطور که نمی تواند به پیروزی مطمئن باشد. در نهایت، آنچه روس ها در مذاکرات به دست خواهند آورد، این است که توانسته اند برابر امریکایی ها و در مقابل چشمان بقیه جهان بنشینند. همانطور که در تنیس، امریکا امتیاز را واگذار می کند اما بازی ادامه خواهد داشت. و اروپایی ها برای صدمین بار پایان قدرت امریکا را اعلام خواهند کرد.
ادامه مطلب