نگاه ایرانی

به بهانه روز جهانی جمعیت

افزایش شتابان جمعیت جهان با وجود فقر و مشکلات دیگر

ابوالقاسم دلفی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: اینکه رشد جمعیت و سیاست های جمعیتی کشورهای مختلف با چه چشم انداز سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و امنیتی مورد اهتمام قرار می گیرد به عوامل و متغیرهای گوناگونی بستگی دارد که بعضا با سیاست های کنترلی و نظارتی و گاهی اوقات بر اثر تغییر و تحولات سیاسی – اجتماعی محیط های داخلی و پیرامونی هر حوزه مشخص، متاثر و یا تاثیرگذار می شود. باید توجه داشت که صدها هزار سال طول کشیده است تا جمعیت کره زمین به مرز یک میلیارد نفر برسد. لیکن تنها در دویست سال اخیر این رقم هفت برابر شده که عوامل مختلف زیست محیطی و اقتصادی – سیاسی جهان در بروز آن نقش داشته اند.

ادامه مطلب

تفاوت ما و دیگران

چرا نمی‌توانیم بین المللی شویم؟

محمود سریع القلم در یادداشتی می نویسد: بین المللی شدن اقتصاد یک کشور، پی آمد بسیار تعیین کننده‌ای نه تنها در تولید و معاش، بلکه در شخصیت و رفتار آحاد یک جامعه دارد: شفافیت قوانین، مقررات، سیاست گذاری ها و آیین نامه ها. به محض اینکه شرکتی بین المللی شد، باید عملیات و گردش کار خود را شفاف سازی کند چون به محض کوچک ترین تقلب، حیله گری، حساب سازی و تزویر، اعتماد، جایگاه و ارزش سهام خود را در بازار از دست می دهد. رقابت و بازار، درستکاری را هم به دنبال می آورد نه ضرورتاً به واسطه مبانی اخلاقی بلکه به موجب اعتماد سازی، جلب مشتری و با هدف افزایش فروش وسهم بازار. شفاف سازی سازمانی، شفافیت رفتاری افراد را به دنبال می آورد. اقتصادِ یک کشور نمی تواند بین المللی شود ولی در هاله ای از ابهام، مدیریت سازمان های موازی، گیر و دار بوروکراسی، بازی با آمار و تغییر خلق‌ الساعه سیاست گذاری ‌ها بماند. همین که اقتصاد بین المللی شد، «مجبور» است شفاف باشد. 

ادامه مطلب

وقتی که دیپلماسی واقعیت ها را می فهماند

باقری کنی؛ از دیروز تا امروز

جلال خوشچهره در یادداشتی می نویسد: اکنون علی‌باقری‌کنی با حضور در مذاکرات سخت میان نمایندگان قدرت‌های جهانی، بی‌تردید درک و تعریف روشن‌ و واقعی از مفهوم و کارکرد «گفت‌وگو» و «تنش‌زدایی» در روابط خارجی دارد. سکوت معنادار در فضای رسانه‌ای، یکی از نشانه‌های درک او از پیچیدگی‌های  عمل در عرصه دیپلماسی است.

ادامه مطلب

وفای به عهد، اصلی ثابت در تعاملات جهانی

روش اجرای حقوق بین الملل در نظام حقوقی ایران

محسن بهاروند در یادداشتی می نویسد: سیاست خارجی اصولا امری است که در اکثر موارد مربوط به قوه مجریه است. دخالت همه ارکان یک کشور و بخصوص برخورد با توافقات کشور از زوایه دید قانون گزاری داخلی، چالاکی را از سیاست خارجی گرفته و اقدامات آن را کُند می کُند. بر اساس آنچه نوشته شد، نگارنده بر این نظر است که کشور ما در حوزه سیاست خارجی، نیازمند قانونگزاری دقیق تری است. از این رو، بنظر می رسد در هر زمانی که آمادگی لازم در نهادهای مختلف کشور ایجاد شده باشد، نیاز است قانون جامع روابط خارجی ایران با کمک متخصصان، پیش نویس شده، ابهامات تصدی در حوزه سیاست خارجی بر طرف و جایگاه حقوق بین الملل در نظام حقوقی ایران شفاف شود.

ادامه مطلب

نگرانی هایی که اردن بلندگوی آن شده است

ناتوی عربی، سراب یا واقعیت

ابوالقاسم دلفی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: با نگاهی گذرا به شرایطی که کشور اردن طی دهه های اخیر از آن عبور کرده است، مفهوم و آمال این کشور برای طرح یک چنین ایده قدیمی بیشتر هویدا می شود.

ادامه مطلب

به مناسبت سفر رئیس جمهوری امریکا به منطقه

بایدن و طراحی یک استراتژی جدید برای خاورمیانه

شهره پولاب در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: سفر به خاورمیانه فرصتی برای بایدن خواهد بود تا با توقف در اسرائیل و عربستان سعودی بر طیف گسترده ای از مسائل مورد اختلاف و بی اعتمادی بین متحدان قدیمی متمرکز شود. مذاکرات هسته ای ایران، تولید و قیمت نفت و تعهدات امنیتی ایالات متحده به خاورمیانه از جمله این مسائل خواهد بود.

ادامه مطلب

نظمی که باید خوب بشناسیم

سه فرض درباره نظام بین المللی

محسن بهاروند در یادداشتی می نویسد: نظام بین المللی سیستمی است که اولین هدف آن نظم و ثبات بین المللی است. منشور ملل متحد و شورای امنیت بخشی از مکانیسم این سیستم محسوب می شود. سایر اهداف مانند همزیستی، توسعه اقتصادی، رفاه و بسیاری مسائل دیگر فرع بر این هدف هستند.

ادامه مطلب

جنگ اوکراین از منظر مؤلفه های ژئوپلیتیک

پوتین پتر کبیر را مهمترین الگوی خود می داند

محمد مهدی مظاهری در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: در رابطه با چرایی آغاز این جنگ تحلیل‌های مختلفی ارائه شده، اما به نظر می رسد رویکرد ژئوپلیتیک و توجه به اهمیت امنیتی و اقتصادی مناطق دریایی در سیاست خارجی روسیه، یک زاویه دید اساسی است که نباید به هیچ وجه از آن غفلت شود. از همان زمان (۱۶۹۶) که پترکبیر گفت «حاکمی که فقط نیروی زمینی دارد یک دست دارد، اما او که نیروی دریایی هم دارد هر دو را دارد»، هیدروپلیتیک در سیاست خارجی روسیه جایگاه ویژه ای یافت و به یک نیروی پیشران در روابط منطقه ای و بین المللی این کشور تبدیل شد. در مقطع کنونی نیز پوتین، رئیس جمهور روسیه، پتر کبیر را مهمترین الگوی خود می داند و می کوشد روسیه جدید را طبق دیدگاه های این تزار مقتدر تاریخ کشورش اداره و مدیریت کند.

ادامه مطلب

باز هم پای انگلیس در میان است

استراتژی پوتین و "نظریه اغفال" در جنگ اوکراین

سید وحید کریمی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: توجه این مقاله بیشتر بر استراتژی اخیر و جدید روسیه مبنی بر حمله به لندن در صورت تشدید جنگ است. به نظر می رسد این استراتژی جواب دهد و دست برتر مسکو در مقابله با ناتو و انگلوساکسون را تقویت و تثبیت کند.

ادامه مطلب

گذر دنیا از نظام تک‌قطبی به چندقطبی

جنگ اوکراین و آیندۀ برجام

محمود سریع القلم در یادداشتی می نویسد: برجام یک ایستگاه بین راهی است و نمی تواند مقصد باشد. برجام راه حل نیست و نوعی آرام بخش موقت است. جدی گرفتن معادله امنیت – اقتصاد و فهم علمی – عینی – آماریِ نظمِ جدیدِ جهانیِ نشأت گرفته از جنگ اوکراین، می تواند آینده‌ای مطمئن‌تر از توافق احتمالی برجام۲ به ارمغان آورد زیرا که اساسِ حکمرانی در نگاه‌های دراز مدت است.

ادامه مطلب