شقایق متقی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: با سقوط بشار اسد آیا احتمال دارد کشور سوریه به کشورهای متعددی تجزیه شود و نقشه خاورمیانه دچار تغییرات متعددی شود.
ادامه مطلب
فرزاد محمدی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: حال سؤال اینجاست که چگونه یک جامعه با توجه به دیدن و شنیدن نتایج خشونت و تأثیرات ویرانگر آن بر مؤلفه‌های امنیت، اما به‌طور عجیبی به‌سوی جریان‌ها و گروه‌های حامی و ترویج‌دهنده آن تمایل پیدا می‌کنند؟ مگر چه اتفاقی رخ‌داده است که حاضر می‌شوند ناامنی و بحران را به آرامش ظاهری خود ترجیح دهند؟ در این نوشتار قصد داریم به‌اختصار به چرایی و علل گرایش جامعه سوریه به خشونت یا بهتر بگوییم به ریشه‌های هم‌آمیزی خشونت‌گرایی در سوریه بپردازیم.
ادامه مطلب
عبدالناصر نورزاد در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: سفر صادق خان، نماینده خاص پاکستان در امور افغانستان، که مصادف است با بمباران و حملات توپخانه ای این کشور در مناطق خط دیورند، نشان می دهد که نباید در تحلیل وضعیت و به‌طور مشخص سیاست های پاکستان، دچار اشتباه شویم و تصور کنیم که طالبان از کنترل این کشور بیرون آمده است و دیگر نقشی در تحولات افغانستان ندارد
ادامه مطلب
حامد دانایی یوسف آباد در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: تغییرات ژئوپلیتیک موازنه قدرت در غرب آسیا، کاهش نفوذ نسبی ایالات متحده و اروپا و متعاقب آن افزایش نقش های بازیگران منطقه ای بازخیزش رقابت ژئوپلیتیک بین ایران و عربستان سعودی و ترکیه، پیدایش واحدهای نیمه مستقل و تضعیف ساختار (دولت اقلیم کردی) و در نهایت افزایش چشمگیر و فزآینده نقش بازیگران غیردولتی در شکل دادن به ترتیبات موجود عاملی برای منطقه ای شدن و تعریف نظم منطقه ای بوده است.
ادامه مطلب
پرهام پوررمضان در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: در دوران نخست‌وزیری مانموهان سینگ تحولات قابل توجهی در رویکرد هند به روابط بین‌الملل را شاهد بوده ایم به طوی که در این عصر رشد اقتصادی قابل توجهی در هند رخ داده که به دوران "رشد هند" معروف شده است. سیاست‌های لیبرالیزاسیون اقتصادی با تاکید بر سرمایه‌گذاری خارجی، رونق بخش خصوصی و بهبود زیرساخت‌ها، نقش مهمی در این رشد ایفا کردند. دولت ائتلافی سینگ توانست تا حد زیادی ثبات سیاسی را حفظ کند و این امر زمینه را برای اجرای برنامه‌های توسعه‌ای فراهم کرد.
ادامه مطلب
اسلام ذوالقدرپور در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: اکنون که ایران در مقابل موجی از تحولات و چالش‌های راهبردی ژئوپلیتیک قرار گرفته و اقتصاد آن در بدترین وضعیت ممکن، اختلال سپهر سیاسی و اجتماعی کشور را سبب شده، ناترازی انرژی و ماجرای افزایش قیمت انرژی به‌ویژه بنزین، به عنوان یک بحران بنیادین برای بقای ایران جلوه کرده است که سیاستگذاران به جای خروج از مسیر تاریک آن در حال توجیه سیاست‌های فریبنده خود هستند!
ادامه مطلب
واشینگتن باید مطمئن شود که متحدان اروپایی اش متوجه می شوند که ادامه دفاع آمریکا از اروپا منوط به این است که اروپا نقش خود را انجام می‌دهد؛ از جمله در اوکراین.
ادامه مطلب
امیرمحسن شاه‌شرقی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: بهترین تعبیر برای نقش «مانموهان سینگ» را می‌توان با الهام از مصاحبه خود وی با کارن تاپار در سال ۱۹۹۹ این‌گونه صورت‌بندی کرد: دکتر «مانموهان سینگ» به مثابه یک بوروکرات عملگرا، برای «سوار شدن به قطار بر برنامه حرکت منقضی و قدیمی» اصرار نمی‌ورزید و «زندانی حقایق سقوط کرده» نبود.
ادامه مطلب
کوروش احمدی در یادداشتی می نویسد: فرمت و زمان‌بندی مذاکرات و سندی که باید مبنای مذاکرات باشد، مهم است. درباره فرمت سؤال این است که مذاکرات احتمالی به طور دوجانبه انجام شود یا در قالب کمیسیون برجام و با حضور پنج کشور دیگر. درباره زمان‌بندی نیز با توجه به ضرب‌الاجل انقضای قطع‌نامه ۲۲۳۱ در ۲۶ مهر و دوره دوماهه لازم برای مکانیسم ماشه، محتمل است که فرصت طرفین از حدود پنج ماه تجاوز نکند. درباره سندی هم که باید مبنای مذاکرات باشد، از هر جهت به سود ایران است که برجام چنین سندی باشد
ادامه مطلب
بهرام قاسمی در گفت وگویی باور دارد که، ایران نگاه خود را می‌تواند بر اساس نوع رفتاری آمریکای آقای ترامپ تنظیم کند. البته این همه شاید بسیار خوش‌بینانه باشد و او نه، تکاملی رو به جلو که حتی در اثر این گذر زمان گام‌هایی به عقب نیز برداشته باشد. اگرچه علی‌الاصول انتظار آن است که با پختگی بیشتری نسبت به دور گذشته به کاخ سفید وارد شود.
ادامه مطلب