ایمان صمدی نیا در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: فرصت‌های بالقوه‌ای برای همکاری اقتصادی بین دو کشور تولیدکننده نفت وجود دارد که می‌تواند به رونق اقتصاد متبوع آنها و ارتقای ثبات منطقه کمک کند. ایران و عربستان سعودی به عنوان کشورهای همسایه و تولیدکنندگان بزرگ نفت، پتانسیل ایجاد همکاری‌ها و مشارکت‌های اقتصادی را دارند که می‌تواند به نفع هر دو کشور باشد.
ادامه مطلب
علی مفتح در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: در این مقاله به تلاش امپراتوری روسیه برای حفظ جایگاه خود در دالان تاریخی شمال-جنوب در اروپا که بالتیک را به دریای سیاه متصل می کند خواهیم پرداخت. همچنین به بررسی دلایل تمرکز روسیه بر بالتیک و تلاش این امپراتوری برای رسیدن به آب های گرم که با حرکت قدرت های اروپایی به سمت شرق (و همچنین بخاطر قدرت گیری عثمانی ها) از دست آن خارج شده بود خواهیم پرداخت. در آخر خواهیم دید که روسیه چگونه با شکست سوئد خود را به عنوان قدرتی مهم مطرح در صحنه سیاست بین الملل می کند.
ادامه مطلب
نیما عظیمی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: همزمان با نوروز و تشدید مناقشات ژئوپلیتیکی قفقاز، پانترکیسم نیز به تبلیغات تمامْ پوپولیستی خود شدت داده و فرصت غنیمت شمرده اند تا «از این نمد نیز کلاهی برای خود بدوزند»؛ احساسات و افکارِ قشر خاکستری جامعه را نشانه گرفته اند تا در این اوضاع خطیرمنطقه ای، رنگی ضدایرانی و ضدفرهنگی به روی آن بپاشند! باری! از لاطائلات و گزافه گویی های ایران‌ستیزانه آنان، همچون جعلی خواندن استوانه کورش بزرگ (منشور حقوق بشر) بگیرید تا گزافه‌سخن‌هایی درخصوص آرامگاه پادشاه ایرانی در پاسارگاد، تا برسید به تکرار ادعایی پوچ و ازسر بی دانشی، ادعایی سخیف که در قالب غیابِ نامِ کورش در شاهنامه مطرح می کنند! اما همه این تحرکات، تجاوز به فرهنگ ایران و با هدفِ برهم زدنِ اتحاد و یک‌پارچگی ملتِ ایران، در این روزهای خطیر و حساس است.
ادامه مطلب
سید رحمان موسوی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: توافق ایران و عربستان برای احیای کامل روابط دیپلماتیک یک دستاورد مهم است. در گفت‌وگوهایی که چین از آن حمایت کرد و با کمک‌های قبلی عراق و عمان، دو کشور معامله‌ای را انجام دادند که وعده کاهش تنش‌های فزاینده بین دو کشور را می‌دهد.
ادامه مطلب
بشیر اسماعیلی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: در سالی که گذشت، نا آرامی‌هایی که بر بستر شکاف‌های اجتماعی شکل گرفت، موجب تهدید ثبات و امنیت ملی ایران شد. آن طور که گفته می‌شود، بحران داخلی ایران به قدرت چانه زنی کشور در عرصه دیپلماسی لطمه زد و موجب به تعویق افتادن برخی از اهداف سیاست خارجی شد. اکنون که بحران پشت سر گذاشته شده است، با در نظر گرفتن اینکه ریشه آن همچنان باقی است، باید هوشیار بود که از بروز مجدد بحران جلوگیری به عمل آورده شود.
ادامه مطلب
فرشاد عادل در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: دلایل متعددی وجود دارند که باکو را به عنصری مهم برای ایجاد فشار علیه ایران تبدیل کنند. نخست اینکه باکو ناچار است که برای حفظ موجودیت سیاسی خود روابط متشنجی با ایران داشته باشد؛ این استان سابق ایران و جمهوری سابق شوروی، دچار بحران هویت ملی است. چرا که در تمام طول تاریخ، این نقطه از زمین بخشی از ایران فرهنگی بوده است و در دوره‌ای کوتاه تر نیز به جغرافیای سیاسی روسی الحاق شد. اما در اتفاقی ناگهانی و پس از فروپاشی شوروی، در یک شب تبدیل به یک کشور شده است. و بنابراین ناچار است که برای حفظ موجودیت سیاسی خود از ایران فاصله بگیرد. چرا که هرگونه نزدیکی به ایران، به دلیل یکسانی فرهنگی و تاریخی دو کشور، به معنای حل شدن در ایران خواهد بود. بر همین اساس رژیم علیف به دلیل فقدان هویت ملی تصمیم به اخذ هویت پانترکیستی گرفته است.
ادامه مطلب
ناصر پورحسن در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: امروز چین شناسی دیگر نه یک تفنن و ابزار گردشگری است بلکه، برای قدرت پژوهشان و سیاستگذاران، ضرورتی گریز ناپذیر است. بخش عمده ای از مقالات نشریات تخصصی دنیا به کاوش درباره دلایل ظهور چین و نوع حکمرانی آن اختصاص می‌یابد. این گرایش حتی در بین ژورنالیست‌های معتبری چون توماس فریدمن ستون‌نویس معروف نیویورک تایمز نیز به یک دغدغه اصلی تبدیل شده است. وی در یکی از تحلیل‌های خود، از اصطلاح «چکزیت» (Chexit) استفاده کرده است. منظور وی از چگزیت، با اقتباس از خروج انگلیس از اتحادیه اروپا (برگزیت) پایانی بر چهار دهه تلاش برای ادغام پایدار اقتصاد چین با جهان غرب است.
ادامه مطلب
حامد آقایی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: جنگ روسیه در اوکراین و تحریم انرژی ایران از سوی آمریکا، مسئولان چینی را برآن داشته است تا هر چه بیشتر به سمت جایگزین های متعبرتر بروند.
ادامه مطلب
یوریکو کوئیکه یک سیاستمدار ژاپنی است که از سال ۲۰۱۶ به عنوان فرماندار توکیو مشغول است. او قبل از اینکه فرماندار شود، عضو مجلس نمایندگان ژاپن و همچنین وزیر دفاع و محیط زیست ژاپن بود. از نظر پیشینه اجتماعی، یوریکو کویکه در خانواده ای متشکل از تاجران و فعالان سیاسی به دنیا آمد. او در دانشگاه آمریکایی قاهره، زبان عربی خواند و پس از آن به عنوان یک شخصیت تلویزیونی و روزنامه نگار مشغول به کار شد. با توجه به پیشینه سیاسی خود، او یکی از اعضای حزب لیبرال دموکرات (LDP) است، اما در طول زندگی حرفه ای خود به احزاب دیگر نیز وابسته بوده است. در سال‌های اخیر، او از شینزو آبه، نخست‌وزیر ژاپن و دولت او انتقاد کرده است، به‌ویژه در رابطه با سیاست‌های مربوط به امنیت ملی و مسائل زنان.
ادامه مطلب
محمد رشمه در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: همگرایی منطقه‌ای و عضویت ایران در سازمان‌ها و نهاد‌های مهم و تاثیرگذار منطقه‌ای و بین المللی از جمله سازمان همکاری شانگهای نقشی مهم در حفظ و تضمین منافع ملی و حیاتی کشور خواهد داشت که با عضویت رسمی و دائمی ایران در سازمان مذکور در سپتامبر ۲۰۲۲، گامی مهم در تقویت نگاه به شرق و شکل گیری هویت اوراسیایی جمهوری اسلامی برداشته شد که بدون شک در صورت بهره مندی کامل از منافع و مزایای آن توسط ایران که پیش‌تر نیز بدان اشاره شد، منافع ملی بلند مدت متعددی را در حوزه‌های اقتصادی و تجاری، سیاسی، امنیتی، فرهنگی، بهداشتی، زیست محیطی و غیره برای کشورمان در پی خواهد داشت.
ادامه مطلب