انتخاب سردبیر - آرشیو

سیاست راهبردی بازیابی قدرت یک ابرقدرت جهانی!

انزواطلبی جمهوری خواهان

اسلام ذوالقدرپور در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: در سپهر سیاسی ایالات متحده امریکا نیز چرخه تغییر سیاستگذاری خارجی از مداخله‌گرایی به انزواگرایی به خوبی قابل مشاهده است. طی یک دهه اخیر به‌خصوص با ظهور دونالد ترامپ در سپهر سیاسی این کشور، شعارها و رویکردهای تمرکز بر مسایل داخلی و دوری از بحران‌های بین‌اللملی به اصل سیاستگذاری امریکا تبدیل شده است که البته بیشتر از سوی ترامپ و کمپین انتخاباتی ایشان دنبال می‌شود.

ادامه مطلب

گفت وگوی اختصاصی دیپلماسی ایرانی با کارشناس ارتباطات منطقه‌ای، امنیت و افراط‌گرایی خشونت‌آمیز در مؤسسه مطالعات صلح پاکستان

همکاری منطقه‌ای؛ راهی برای ایجاد ثبات در مرز ایران و پاکستان است

محمد مرتضی علی، در گفت وگوی اختصاصی با دیپلماسی ایرانی می گوید: به نظر می‌رسد گروه‌های تروریستی فعال در منطقه از حمایت خارجی برخوردار هستند، اگرچه ایجاد ارتباط مستقیم با منابع خاص به دلیل چندلایه بودن تأمین مالی آن‌ها کاری دشوار است. ردیابی منبع پول بسیار دشوار است زیرا این گروه‌ها اغلب از روش‌های مختلفی برای تأمین مالی عملیات‌های خود استفاده می‌کنند. انتقال وجوه گاهی اوقات از طریق کسب‌وکارها و خیریه‌های تأسیس‌شده که اغلب به جامعه مهاجران مرتبط هستند، و یا از طریق حواله‌های مالی انجام می‌شود.

ادامه مطلب

مؤلفه اصلی قدرت در قرن بیست‌ویکم

اقتصاد قدرت است و قدرت، اقتصاد

رامین فخاری در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: در قرن بیست‌ویکم، اقتصاد قدرت است و قدرت، اقتصاد است. همه مؤلفه‌های قدرت، از جمله قدرت نظامی و موشکی، زیرمجموعه اقتصاد هستند. هیچ کشوری تحت تحریم‌های شدید و رکود تورمی نمی‌تواند به قدرتی بزرگ تبدیل شود و به مرور از درون پوسیده خواهد شد. نمونه‌های آن، کره شمالی و کوبا هستند.

ادامه مطلب

فلسطین و اسرائیل: منازعات قدیم و جدید

از اعلامیه بالفور تا وعده‌ای که ترامپ می‌دهد

محمدرضا بابایی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: پیروزی دونالد ترامپ در انتخابات ریاست جمهوری سال ۲۰۱۶، آغاز فصل جدیدی از مناسبات و منازعات میان اسرائیل و اعراب بود. ترامپ با هدف پایان دادن به منازعات اعراب و اسرائیل، ابتکار "معامله قرن" را مطرح کرد. بسیاری از منتقدان طرح معامله قرن را با اعلامیه بالفور مقایسه می‌کنند که هدف نهایی آن کوچ اجباری فلسطینی‌ها از کرانه باختری و نوار غزه است. طرح ترامپ عملا خط بطلانی بر ایده تشکیل دو دولت اسرائیل و فلسطین است که مورد حمایت اغلب کشورهای عربی و حتی برخی از جریان‌های سیاسی فلسطینی است.

ادامه مطلب

امریکا می‌تواند حساب ویژه‌ای روی ترکیه کند

بازگشت ترامپ؛ فرصت‌های استراتژیک برای اردوغان؟

نیوشا مرادی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: اهمیت ترکیه در دوره دوم ریاست جمهوری ترامپ بیشتر از دوره اول او است و فرصت‌های بیشتری را برای آنکارا باز می‌کند.

ادامه مطلب

جدال میان طرفداران چند جانبه‌گرایی و یک‌جانبه‌گرایی است

ترامپ، ایالات متحده و سازمان‎های بین‌‎المللی

مرتضی بنانژاد در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: جمله معروف دونالد رامسفلد، وزیر دفاع کابینه جرارد فورد و کابینه جورج واکر بوش (بوش پسر) در این زمینه قابل توجه است که یک جانبه گرایی هرجا لازم، چند جانبه گرایی هرجا ممکن، اما اکنون دونالد ترامپ رادیکال تر عمل کرده و عملا چند جانبه گرایی را ذیل یکجانبه گرایی آمریکا تصور می‌کند.

ادامه مطلب

مانور قدرت در دریا؛ فرصتی برای بازدارندگی

دنیا باید قدرت موشکی ایران را باور کند

محمد مونسان در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: در صورت تجدید نظر در دکترین دفاعی فعلی ایران، انتظار می رود کلیدواژه هایی نظیر «پلتفرمهای فراسرزمینی، برد موشکهای بالستیک قابل نصب روی شناورها، تعداد لانچرهای پرتاب روی شناورها، زیردریاییٔهای دارای لانچرهای عمودی و ...» بیش از موضوع قایق‌های تندرو و سرعت آنها در ادبیات فرماندهان نیروی دریایی ایران شنیده شود.

ادامه مطلب

استراتژیِ ترامپ در عرصه جهانی

بازیِ قدرت با کارتهای تعرفه، سلاح و آتش‌بس

پویا داوری اندیشه‌ورز در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: تحلیلگران سیاسی حرکات اخیر ترامپ را نمونه‌های کلاسیک از به کارگیری “تئوری بازی‌ها” و “نظریه راننده دیوانه” می‌دانند؛ استراتژی هایی که با ترکیب “تهدید، تعهد، و عدم قطعیت عمدی”، اهداف ژئوپلیتیک ایالات متحده را پیش می برند.

ادامه مطلب

چالش‌های آینده اقتصاد جهانی و تلاش‌های BRICS

حکمرانی دلار یا استقلال مالی؟

سعید محمدی کاوند در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: فشارهای اقتصادی که ایالات متحده به کشورهای دیگر وارد می‌کند، تحریک کشورهای BRICS برای حرکت به سمت استقلال مالی بیشتر و تلاش برای ایجاد یک ساختار اقتصادی بدیل را موجب شده است. تلاش‌های این کشورها برای تقویت اقتصادهای خود و کاهش وابستگی به دلار به یکی از عناصر کلیدی رقابت‌های جهانی تبدیل شده است.

ادامه مطلب

تحلیل تفاوت یادداشت ریاست جمهوری و فرمان اجرایی از منظر حقوقی

ابهام استراتژیک در سیاست خارجی ایالات متحده با احیای مجدد فشار حداکثری

عباس ترابی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: اگر چه از میان حرف های ترامپ چه در کنار شومینه دیواری معروف اتاق بیضی شکل کاخ سفید، و چه از محتوای سخنان او در کنفرانس مشترک خبری با نتانیاهو و حتی پیام توئیتری ترامپ این گونه به نظر می رسد که میان سیاست اعلامی و اعمالی واشینگتن در خصوص نحوه مواجهه با جمهوری اسلامی ایران تناقض وجود دارد. سیاست اعلامی ترامپ در کنفرانس خبری با نتانیاهو و در پیامش در شبکه اجتماعی Social Truth تاکید بر سیاست اطمینان و اعتمادسازی (Confidence Building Measures) است. اما وقتی محتوای یادداشت ریاست جمهوری در خصوص احیای کارزار فشار حداکثری (Maximum Pressure Campaign) را مطالعه می کنیم؛ درمی یابیم سیاست اعمالی او نه مبتنی بر اطمینان و اعتمادسازی، بلکه مبتنی بر (Surrender by Compromise Measures) تسلیم با ابزار به سازش کشاندن جمهوری اسلامی است.

ادامه مطلب