جمهوری اسلامی ایران

سیمرغ؛ محتوا، شکل و قدرت دولت ایرانی (بخش هفتم)

ملت، تنها متحد جمهوری اسلامی در تنهایی استراتژیک تاریخی ایران

آرش رییسی نژاد در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: تاکید بر داد به عنوان فلسفه فرمانروایی در ایران دگربار اهمیت تنهایی استراتژیک تاریخی ایران را نشان می دهد. در چنین سرزمینی کهن با چنین ویژگیِ پایدار، تنهایی استراتژیک ایران خود نشان دهنده درون زایی و استقلال بنیادهای امنیت ملی ایران بوده است. تکیه به درون بدین معنی است که گرانیگاه امنیت ملی ایران بر رابطه میان "دولت" و "ملت" استوار است تا روابطی استراتژیک با قدرت های بزرگ و یا گروه های غیر دولتی منطقه ای. به بیان دیگر، سنجه منافع ملی کشور را می باید در رابطه دولت و ملت ارزیابی کرد. در واقع، نظام جمهوری اسلامی باید دریابد که حکمرانان ایرانی همواره فقط یک متحد تاریخی داشته اند که آن هم "ملت ایران" بوده است.

ادامه مطلب

سیمرغ؛ محتوا، شکل و قدرت دولت ایرانی (بخش ششم)

گرانیگاه ایران زمین، از تیسفون تا تهران

آرش رییسی نژاد در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: روند تمرکز مراکز سیاسی – نظامی، اقتصادی – بازرگانی و فرهنگی – دینی در دوران پهلوی و جمهوری اسلامی در تهران اما بیش از پیش افزایش یافته است. این چنین افزایش تصاعدی تعادل میان گرانیگاه و دیگر شهرهای ایران زمین را بر هم زده است. تا بدان حد که تو گویی «ایران، تهران است و تهران، ایران!»

ادامه مطلب

سیمرغ؛ محتوا، شکل و قدرت دولت ایرانی (بخش چهارم)

عاشورا و نوروز، هارتلند ایران و لزوم نفوذ منطقه ای

آرش رییسی نژاد در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: "هارتلند" ایران نمایانگرِ سرزمینیِ بنیان های جهان ایرانی است. در هسته تمدن کهن و دیرپای ایرانی خاطرات و ارزش های مشترکی هستند که بسان نمادهایی بی همتا کارکردِ برساختنِ یگانگی و برپایی وحدت در میان کثرت ایرانیان را دارند. نمادهای برسازنده تمدن ایرانی را می توان در دو نماد "نوروز" و "عاشورا" جست.

ادامه مطلب

رویکردی به اظهارنظرهای موجود درباره سند همکاری ایران و چین

چرا ایرانی ها به قدرت های بزرگ بی اعتمادند؟!

امیر هوشنگ کریمی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: نقد و بررسی و تحلیل محتوای این توافق یا نقشه راه، خود مجال دیگری می طلبد و نیازمند تعیین تکلیف نهائی و البته انتشار متن کامل آن است. اما در این نوشتار به بهانه این موضوع و طوفانی که در سطح نخبگان، سیاسیون، افکار عمومی و رسانه ها به پا کرده، به طرح و بررسی این پرسش مبنائی می پردازیم که علت رویکرد انتقادی و مخالفت تاریخی ایرانیان با قدرت های بزرگ و توافقات و تعاملاتی از این دست چیست و چرا دست کم بخش مهمی از نخبگان جامعه و حتی مردم عادی رویکرد بدبینانه یا نه چندان خوشبینانه ای در برابر چنین توافقاتی دارند؟

ادامه مطلب

سیمرغ؛ محتوا٬ شکل و قدرت دولت ایرانی (بخش اول)

تنهایی استراتژیک ایران

آرش رییسی نژاد در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: تنهایی استراتژیک مفهومی که نخستین بار توسط محی الدین مصباحی، استراتژیست برجسته ایرانی، بیان شده، اشاره به واقعیتی است که در آن «ایران، چه آگاهانه و خودخواسته و چه ناخواسته و از روی ناچاری، به گونه ای استراتژیک تنهاست و محروم از هر گونه اتحادهایی معنادار و متصل به قدرت های بزرگ.»(۲) تنهایی استراتژیک ایران اشاره به وضعیتی است که در آن ایران فاقد هر گونه اتحادی طبیعی با ابر قدرتی جهانی و یا قدرتی بزرگ است؛ فقدانی که با پیروزی انقلاب اسلامی، بحران گروگان گیری، و در نهایت جنگی خونین و طولانی با عراق بیش از پیش تشدید شد. ایران دچار تنهایی استراتژیک است یعنی در تدوین، کاربرد و پیشبرد استراتژی های کلان خود تنها است.

ادامه مطلب

چرا باید از معاهده تجاری ایران و چین دفاع کرد

جهانی‌سازی یا چینی‌سازی؟

مهدی تدینی در یادداشتی می نویسد: می‌توان گفت تأکید اصلی حامیان معاهده تجاری با چین این است: «چین قدرت اول اقتصادی دنیاست (یا به زودی خواهد بود) و برقراری معاهدات بلندمدت با قدرت اول اقتصادی جهان نه تنها عاقلانه و هوشمندانه، بلکه اساساً ضروری است.» اگر برای کشورم فقط یک آرزو داشته باشم، همین بود که روزی چنین استدلالی را بشنوم و چنین نگرشی به مبنای تصمیمگیری‌های کلان کشورم تبدیل شود؛

ادامه مطلب

واقعیت هایی که آزاردهنده اند

تلخ‌ترین سخنان ظریف

محمد فاضلی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: تاریخ درباره ظریف، قوت‌ها و کاستی‌هایش، هم‌چون همه دیگر سیاست‌مداران قضاوت خواهد کرد. آدمی معصوم و مبرا از خطا نیست، اما در کشوری که با کارگزاران نظام سیاسی برای آن‌چه تصمیم کل سیستم بوده است، چنین کنند، هیچ نخبه‌ای را رمق و انگیزه خطر کردن برای خدمت باقی نمی‌ماند. آدم‌ها، تلخ‌کام فرومی‌پاشند.

ادامه مطلب

منطق هزینه-فایده و بازی باخت-باخت در اختلاف گازی ایران و ترکمنستان

نگذاریم روابط تهران – عشق آباد تیره شود

امید رحیمی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: نباید اجازه داد تا کارگزارِ اصلی مناسبات دو کشور در سطوح میانی قرار بگیرد و گفتمان‌های تک‌بعدی و یکجانبه، بر موضوعات بسیار کلیدی‌تر سایه افکند. لذا، با مدیریت رئوس تصمیم‌گیری کلان در کشور، ‌باید با تدبیری ویژه این اختلاف به نحوی حل و فصل شود که اصول همسایگی و مزیت‌های راهبردی دو کشور خللی وارد نیاید.

ادامه مطلب

براساس تازیه ترین نظر سنجی که صورت گرفته است:

ایران کماکان در صدر اولویت های سیاست خارجی شهروندان عراقی+نمودار

یافته های این نظرسنجی که از میان ۴۰۰ شهروند عراقی از قومیت ها و مذاهب مختلف انجام گرفته نشانگر آن است که از نظر ۳۶.۲۶ درصد پاسخ دهندگان، ایران همچنان از بیشترین اهمیت در سیاست خارجی عراق برخوردار است.

ادامه مطلب

ورود ایران به فاز فشار متقابل به امریکا

ایران دیگر تمایل به مذاکره با ترامپ ندارد

تصمیم گیرندگان در ایران به این نتیجه رسیدند که تهران می تواند در ماه های آینده سیاست تهاجمی را در پیش بگیرد و با مشغول کردن دولت ترامپ به مشکلات خارجی و دور کردن آن از اولویت های داخلی مثل شیوع کرونا و تظاهرات ضدنژادپرستی، به بازیگری موثر در انتخابات آمریکا تبدیل شود.

ادامه مطلب

تجربه تلخ ۷۰ ساله ای که از دیپلماسی موازنه منفی و پرستیژگرایانه داریم

چرخه سیاستگذارانِ حقوقدانِ آرمانگرایِ خوش‌خیالِ ایرانی، از محمد مصدق تا حسن روحانی

اسلام ذوالقدرپور در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: باید امیدوار باشیم تا چرخه سیاستگذاری نمایشی و پرستیژگرایانه در ایران به‌خصوص سیاستگذاری خارجی مشابه با دوره محمد مصدق بار دیگر در ایران تکرار نشود و سیاستگذاران کنونی ایران نیز با درس گرفتن از سیاست‌ها و سرانجام دکتر مصدق، از سیاستگذاری نمایشی و سیاست‌های آرمانی دست بکشند و بازی قدرت را در دنیای واقعی و با رویکردی واقع‌گرایانه دنبال کنند.

ادامه مطلب

گسترش جاه طلبی های آنکارا تا ایران

چرا در برابر تهدیدهای ترکیه ساکتیم؟!

اسلام ذوالقدرپور در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: سخنان «سلیمان سویلو»، وزیر کشور ترکیه که در بازدید از مرزهای ترکیه با ایران (۱۷ اردیبهشت ۱۳۹۹) در رسانه‌های این کشور منتشر شده، نشان از یک گستاخی و تهدید علیه ایران است که دارای جلوه‌هایی از تنش‌آفرینی با ایران دارد.

ادامه مطلب

تهران و مسکو بر سر چه مواردی اختلاف دارند؟

موانع گسترش همکاری ایران و روسیه در دریای خزر

مرصاد جمالی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: وجود جمعیت ۲۵ میلیونی روس زبان در جمهوری‌های تازه استقلال یافته یکی از عواملی است که بر راهبرد سلطه گری روسیه در منطقه می افزاید. در راهبرد سیاسی و ژئوپلتیکی روسیه کشورهای تازه استقلال یافته خارج نزدیک نامیده می شوند و اطلاق این نام به این معنی است که این مناطق دارای اولویت های اقتصادی، سیاسی و امنیتی  بالایی برای روسیه هستند. در حالی که  راهبردهای امنیتی جمهوری اسلامی ایران در تقابل با دیدگاه سلطه طلبانه روسیه قرار دارد.

ادامه مطلب

پکن تمایلی به گسترش روابط با تهران دارد؟

جهان جدید و آینده روابط ایران و چین

محمد زارع در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: شاید به جرات بتوان گفت که اولین اثر کلان جهان ظهوریابنده جدید به خصوص در نتیجه افزایش رقابت استراتژیک میان چین و آمریکا برای ایران آن باشد که چنین تحولاتی حداقل در کوتاه مدت، بیش از گذشته چین را به عنوان یک "شریک در دسترس" برای جمهوری اسلامی ایران تبدیل خواهد کرد. جمهوری اسلامی ایران تقریبا در ده سال گذشته یک شریک در دسترس فعال یعنی روسیه را در تحولات راهبردی داشته و تلاش کرده است تا از آن طریق برخی از نیازمندهای راهبردی خود در حوزه های مختلف سیاسی و امنیتی را تامین کند. به نظر می رسد که با توجه به تحولات ساختاری جدید، چین هم می تواند بیش از پیش برای ایران در دسترستر شود.

ادامه مطلب

آژانس به تحریک امریکا و اسرائیل شیطنت علیه ایران را آغاز کرده است

پای آژانس جای پای موساد

هادی محمدی در یادداشتی می نویسد: بررسی مواد قانونی مورد استناد گزارش اخیر همچون ماده ۶۹ «ان.پی.تی» یا مواد ۴B  و ۵C  پروتکل الحاقی به خوبی نشان می دهد که جمهوری اسلامی در عمل به همین مواد نیز کوتاهی نداشته و اماکنی که بر اساس این مواد باید اعلام و دسترسی لازم داده می شد در اختیار بازرسان قرار داشته است. این همکاری در حالی است که طرف مقابل برجام و حتی آژانس بین المللی انرژی اتمی در دو سال اخیر بدعهدی ها و نقض های پی در پی برجام را تحت فشار آمریکا مرتکب شده اند و ایران به رغم این تخلفات، به سوالات و ابهامات در چارچوب پروتکل و پادمان عمل کرده و ادعاهای اخیر نیز تنها بهانه گیری های بی دلیلی است که ریشه در موضوعات سیاسی علیه کشورمان دارد.

ادامه مطلب

براندازان اهل بیت ستیز، عامل اتحاد ملت

اشتباه سرویس های امنیتی در تربیت اپوزیسیون احمق

محمد مهدی بندرچی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: چگونه می توانیم آزادی بخواهیم در حالیکه مربی این آزادی های یواشکی قاتل آزادی های مذهبی برای اکثریت مطلق دینی است؟

ادامه مطلب

برای بهبود اوضاع چه می توان کرد؟

سندروم «خشم پیاده‌رو» ایرانیان

مجتبی لشکربلوکی در یادداشتی می نویسد: ما ایرانیان نیز مانند همه مردم جهان در معرض این سندروم هستیم. اما یک نکته وجود دارد یک خشم جمعی در مردم ایران وجود دارد که شبیه به همین سندروم است. خشم ناشی از کُندی نظام کشورداری. همیشه سوال می‌کنیم که چرا دولت کاری نمی‌کند؟ چرا حاکمیت دست به اقدام موثری نمی‌زند؟ چرا مسوولین خوابند؟ مردم ما خشمگین هستند از این همه کندی. شبیه همان خشمی که چراغ سبز شده است و ما منتظریم ماشین جلویی (دولت) حرکت کند اما می‌بینیم که دست دست می‌کند. این همه کندی نظام کشورداری ما را دیوانه می‌کند! 

ادامه مطلب

با تکمیل پروژه ها و زیر سایه تحریم ها

ایران امسال به بزرگترین هدف خود در تولید گاز می رسد

با توسعه خط لوله گوره – جاسک، برنامه های صادراتی LPG ایران مزیت بیشتری پیدا می کنند. تحریم ها سرعت توسعه این بخش را کم کرد، با این حال ایران حتی تحت تحریم ها هیچ یک از بازارهای LPG خود را از دست نداد و اکنون یکی از بزرگترین و مطمئنترین عرضه کنندگان این گاز است.

ادامه مطلب

تمام اقشار اجتماعی، نخبگان و رهبران ایران امروز باید به طور واقعی در کوران تحولات قرار گیرند

ضرورت نوگرایی در فرهنگ سیاسی یکصد و پنجاه سال گذشته ایران

بهاء الدین بازرگانی گیلانی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: یک آسیب شناسی اجمالی در تاریخ سیاسی خیلی نزدیک ایران، شاید بتواند دورنمای اندیشه‌ورزی‌های اجتماعی – سیاسی ما و ضرورت تغییر اساسی در آن را کمی روشن‎تر کند: رویکردهای اجتماعی و نخبگانی ایران در تقریبا تمام ادوار پیش و پس از انقلاب اسلامی، بر اساس سنت‌‎های شکل‏گرفته یکی دو قرن اخیر، رویکردی اعتراضی، فاصله‎گیری، امتناع و تماشا بوده است: من اعتقاد دارم، دوران موسوم به اصلاحات در دهه هفتاد، از ممتازترین دوران‎های حاکمیتی معاصر و پیشامعاصر ما بوده است.

ادامه مطلب

پایداری ملی و سیستم های حکمرانی

ایران و مساله پایداری+دانلود کتاب

محسن رنانی در یادداشتی می نویسد: ی از بهترین این گزارش‌ها که در این ایام دیده‌ام، گزارشی است که مرکز بررسی‌های استراتژیک ریاست جمهوری در سال ۱۳۹۷ با عنوان «پایداری ملی و سیستم‌های حکمرانی» منتشر کرده است. امروز که مطالعه این گزارش را تمام کردم، تصمیم گرفتم آن را برای ایرانیان علاقه‌مند به مساله توسعه ملی، معرفی کنم. وضعیت امروز ایران را از نظر پایداری یا همان توانایی ماندگاری سیستم، که پیش شرط توسعه است، به شیوه‌های مختلفی می‌توان تحلیل کرد. اما تحلیل این شرایط در یک چارچوب تحلیلی جمع‌وجور و شفاف و همه فهم، کار دشواری است. به نظرم این گزارش، خیلی ساده، روشن و بی‌پرده، لوازم پایداری و ریشه‌های بحران‌های کنونی ایران را تحلیل کرده است. این که بتوانیم وضعیت کلی نظام سیاسی‌- اجتماعی ایران و ریشه‌های آن را در قالب یک یا چند مفهوم شفاف و ساده به تصویر بکشیم هنری است که در این گزارش به خوبی مشاهده می‌شود.

ادامه مطلب

بازی ظریف دیپلمات هنرمند در میدان انتخابات ریاست جمهوری ۱۴۰۰

آیا ظریف رئیس جمهور آینده ایران می شود؟

اسلام ذوالقدرپور در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: به نظر می‌آید محمدجواد ظریف یک بازی و سیاستگذاری ظریفی را در فضای انتخابات ریاست جمهوری ۱۴۰۰ دنبال می‌کند تا با تغییر رفتار و گفتار خود و مقابله لفظی شدید با آمریکا و غرب، ضمن کسب رأی و نظر شخصیت‌ها و نهادهای خاص داخل کشور که مخالف و منتقد غرب و به‌خصوص مذاکره و تعامل با آمریکا هستند، خود را دارای مشروعیت و مقبولیت کسب جایگاه ریاست جمهوری آینده نشان دهد و شرایط را برای تأیید صلاحیت و کسب رأی فراهم کند.

ادامه مطلب

وقتی که سئول از ارسال دارو هم دریغ می کند

کره جنوبی، کشور نارفیق ایران

علی موسوی خلخالی می نویسد: منابع آگاه می گویند حتی محموله پزشکی که اخیرا کره ای ها به ایران ارسال کردند آن چیزی نبوده است که مورد نیاز ایران باشد. آنها سفارش های سه تا چهار ماه پیش ما را تازه برایمان ارسال کردند که یا دیگر مورد نیازمان نیست یا مشابه آن با کیفیت بهتر را در داخل کشور تولید می کنیم. برای همین بسیاری از آن اقلام را با وجود پافشاری کره ای ها به ارسال آنها، ایران مرجوع کرد و حاضر نشد بپذیرد. 

ادامه مطلب

مدعیانی که در حال ترویج افراطگرایی هستند

حقوق و آزادی اقلیت ها در جوامع غربی در مقایسه با جمهوری اسلامی ایران

سعید رضا طاهرخانی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: اگرچه حق حمایت در برابر تبعیض های نژادی و قومی اولین و مهمترین حق هر انسانی است، اما بسیاری از قربانیان این خشونت ها اعتقاد دارند نه تنها در اروپا قانون مناسبی برای حمایت از اقلیت ها وجود ندارد بلکه هیچ نهاد مستقلی برآمده از اراده آنها در ارکان حکومتی دول اروپایی برای حمایت از حقوقشان وجود ندارد.

ادامه مطلب

واکنش فلسطین به موافقت مجلس ایران با تشکیل سفارت مجازی

ادامه مطلب

کووید - ۱۹ و تغییراتی که در ایران به وجود می آورد

کورونا، توسعه و بورس

محسن رنانی در یادداشتی می نویسد: درباره علل و زمینه‌های اصلی توسعه در کشورها، هیچ اتفاق نظری وجود ندارد. اقلیم، فرهنگ، منابع طبیعی، موقعیت جغرافیایی، نظام سیاسی، جمعیت، مذهب، سرمایه‌گذاری، آموزش و ... از مواردی هستند که در هر کدام از نظریه ‌های مختلف توسعه، بر یک یا چند مورد از آنها به عنوان عامل محوری توسعه آفرین تاکید شده است. اما واقعِ قضیه این است که ابروباد و مه و خورشید و فلک باید با هم همکاری کنند تا یک کشور به موقع و به طور طبیعی روی ریل توسعه قرار گیرد. نکته‌ای که تقریبا مورد قبول اکثر نظریه پردازان توسعه است این است که در بیشتر موارد، یک «تصادف تاریخی» یا یک «واقعه بزنگاهی» وجود داشته که باعث شده است مجموعه عوامل توسعه آفرین، دست به دست هم دهند و مسیر یک کشور را تغییر بدهند.

ادامه مطلب

انفعال و ضعف سیاستگذاران دیپلماسی عمومی ایران در مسایل افغانستان!

دندان پوسیده دیپلماتیک ایران

اسلام ذوالقدرپور در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: به صراحت می‌توان گفت که طی چند سال اخیر سیاست خارجی ایران، کسب و حفظ منافع ایران در افغانستان بر عهده شاخه شرقی نیروی قدس سپاه بوده و اگر ایران همچنان قادر به اعمال نقش و نفوذ در افغانستان است، پیامد فعالیت شاخه شرقی نیروی قدس سپاه است که بسیار کارآمدتر از وزارت امور خارجه و دیپلماسی عمومی این وزارتخانه عمل کرده است.

ادامه مطلب

از آنچه باید درباره جهان بیاموزیم تا جایگاه ما در دنیا

سی سوال پیش روی آینده

محمود سریع القلم در یادداشتی به سی سوال پیش روی آینده ما اشاره کرده که آنها را به صورت فهرست وار نوشته است.

ادامه مطلب

تبیین دوره های سیاسی جمهوری اسلامی ایران از منظر تئوری های روابط بین الملل+دانلود

نویسنده: علیرضا رضایی

ادامه مطلب

چالش های پیش رو روابط ایران و چین

چهار راهکاری که می تواند در دستورکار توسعه روابط تهران و پکن باشد

عادل خانی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: با شیوع کرونا در چین، ایران به عنوان اولین کشور خارجی کمک های بهداشتی خود را از طریق هلال احمر جمهوری اسلامی ایران به آن کشور ارسال کرد. اما از آنجایی که همکاری تنگاتنگ دو کشور در  زمینه های گوناگون خوشایند برخی کشورها به ویژه کشورهای غربی نیست، از این رو، آنها حادثه کرونا را فرصت مناسبی برای تخریب روابط ایران و چین و تبلیغ علیه نظام سیاسی آن دو دیدند و اقدامات ناخوشایندی را در فضای رسانه ای به ویژه فضای مجازی انجام دادند.

ادامه مطلب

در کوتاه مدت روایت و مشارکت چینی در خاورمیانه توسعه خواهد یافت

رونق روایت چینی در خاورمیانه

نعمت اله مظفرپور، پژوهشگر حوزه اندیشه سیاسی و دیپلماسی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد بنا به شرایط امنیتی- اقتصادی خاورمیانه، رویکرد تاریخی مخرب غربیها و اقدامات هوشمندانه چین، حداقل درکوتاه مدت؛ روایت و مشارکت چین در خاورمیانه، نشو و نما خواهد یافت.

ادامه مطلب