حزب‌الله در حکم جواهرِ تاج انقلاب اسلامی ایران است. بنابراین، سیگنال اتحادیه عرب مبنی بر اینکه حزب‌الله بازیگری کلیدی است، پیامی بزرگ از ریاض ارسال می‌کند با این مضمون که حمایت منطقهای از سیاست‌های ایالات متحده که به دنبال فشار بر ایران و بازیگران همسو با تهران در جهان عرب است، کمرنگ می شود.
ادامه مطلب
علی موسوی خلخالی می نویسد: دکتر ظریف با توجه به این که یکی از ارکان اصلی ستاد انتخاباتی دکتر پزشکیان بود و از آنجا که در پیروزی او نقش موثر داشت، همچنین با توجه به جایگاه علمی و پژوهشی او می‌توان انتظار داشت همان طور که در وزارت امور خارجه توانست تا اندازه‌ای سطح دستگاه دیپلماسی را ارتقا دهد، در اینجا نیز سطح عملکرد مرکز پژوهش‌های استراتژیک ریاست جمهوری را نیز ارتقا دهد و چون هم‌زمان معاونت راهبردی را هم بر عهده دارد، ارتباطی مستقیم و موثر میان این مرکز با دولت ایجاد کند تا دولت همواره در جریان پژوهش‌ها و نظرات کارشناسان قرار بگیرد. این مهم می‌تواند علاوه بر اینکه برای دولت مفید باشد برای دیگر ارکان حاکمیت نیز سودمند باشد و ارتباطی مستقیم میان کارشناسان با دیگر ارکان حاکمیت به وجود آید.
ادامه مطلب
سید محمدحسین ملائک در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: اگر این نقل قول از یک وزیر امور خارجه درست باشد که: "کل سیاست خارجی کشور را می شود با ۱۰-۱۱ نفر گرداند و بقیه کارمندان وزارت امور خارجه بیکارند"، آن وقت اولویت دادن به بازسازی وزارت امور خارجه بیش از پیش باید مد نظر قرار گیرد.
ادامه مطلب
مسعود پزشکیان، متخصص قلب، نماینده مجلس و وزیر اسبق بهداشت و رئیس جمهور جدید ایران تجربه مستقیم اندکی در حوزه سیاست خارجی دارد، اما متعهد شده دیپلمات‌های نخبه ایران و حامیان جهانی‌سازی را برای برنامه‌ها و سیاست خارجی خود به خدمت گیرد که همین مساله امیدها و آمال و آرزوها را برای برقراری روابط گرم‌تر با غرب افزایش داده است.
ادامه مطلب
سید رحمان موسوی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: ظریف که از سال ۲۰۱۳ تا ۲۰۲۱ وزیر امور خارجه بود، یکی از چهره های کلیدی مذاکرات بحث برانگیز توافق هسته ای بود. حمایت او از پزشکیان به ویژه با توجه به انتخابات غیرمنتظره ریاست جمهوری پس از درگذشت ناگهانی ابراهیم رئیسی رئیس جمهور در سقوط هلیکوپتر توجه ها را به خود جلب کرده است.
ادامه مطلب
ظریف افزود: حضرت حجت‌الاسلام خاتمی ذیل نظرات رهبری، برای ایران افتخار آفرید؛ معجزه هزاره سوم هم فکر می‌کرد تحت نظرات رهبری عمل می‌کند، به همراه دبیر شورای عالی امنیت ملی‌اش که الان هم نامزد انتخابات شده، جز تحریم نیاوردند. دولت روحانی هم توانست کشور را سربلند کند. اگر برجام بد بود چرا آمریکا با استفاده از برجام خارج نشد. مگر ترامپ از آب و هوا و قرارداد موشک‌های میان برد خارج نشد؛ شوروی سابق هم بر مذاکره کرده بودند؟
ادامه مطلب
محسن بهاروند در یادداشتی می نویسد: در سیاست خارجی بیان آرزو بدون در نظر گرفتن امکانات، حساسیت دو چندان دارد. جهانی شدن و ایجاد دهکده جهانی مرکب از همه کشورها، سیاست‌ها و روش‌ها را به طرز شگفت انگیزی به هم پیوند زده است. تجارت، بانکداری، پیشرفت و توسعه کشورها بشدت جهانی، بین المللی و جمعی شده است. هیچ کشوری در انزوا پیشرفت نکرده است. باید اعتماد جامعه بین المللی را به انحای مختلف جلب کرد و در درون آنها جا گرفت تا بتوانیم به توسعه کشور کمک کنیم.
ادامه مطلب
کوروش احمدی در یادداشتی می نویسد: آرزوپروری و تبدیل آن به برنامه سیاسی بدون توجه به امکانات، عواقب وخیم و تالی فاسدهای خطرناک خود را همیشه در سیاست کشور داشته است؛ از‌جمله آنکه همیشه مخالفان آرزوپروری تحت عنوان «سازش‌کار» هدف قرار می‌گیرند و عملا به جای اینکه عرصه سیاست محل تبادل نظر درباره مسائل اصولی و عینی جامعه باشد، به محل نزاع بین «سازش‌ناپذیران» و «سازش‌کاران» تبدیل می‌شود و کسانی که ساده‌اندیشانه در پی آرزوها هستند، مخالفان را به «سازش‌کاری» متهم می‌کنند. در مقاطعی در تاریخ ۲۰۰ ساله کشورمان شاهد چنین نزاعی بوده‌ایم.
ادامه مطلب
۱۸ اردیبهشت مقارن با تاریخ شمسی، پنجمین سالگرد خروج ایالات متحده از برجام بود. همه‌چیز بیش از ۱۱ دقیقه طول نکشید؛ ۱۱ دقیقه نطق دونالد ترامپ برای خروج آمریکا از توافق هسته‌ای و بازگشت تحریم‌ها. این اقدام رئیس‌جمهور سابق ایالات متحده سلسله تحولاتی را در عرصه دیپلماتیک آمریکا، جمهوری اسلامی ایران و همچنین اعضای ۱+۴ شکل داد که دامنه آن بر مناسبات منطقهای و جهان اثرگذار بود و کماکان هم شاهد تداوم این آثار هستیم. پس از انفعال، خودداری و اصطلاحا «صبر استراتژیک یک‌ساله»، ایران هم در ۱۸ اردیبهشت ۱۳۹۸ در پنج گام، کاهش تعهدات هسته‌ای را اجرائی کرد.
ادامه مطلب
احسان سپه وند در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی در نقد کتاب خاطرات وندی شرمن، سرپرست هیئت مذاکره کننده امریکایی در مذاکرات هسته ای سال ۲۰۱۵ می نویسد: این اثر حاوی نکات جالبی در فهم و درک تلاش دیپلماتیک امریکایی است که نقطه عطف آن را می توان در این جمله دریافت: (برای رسیدن به توافقی معنی دار باید طرف رقیب را نه به چشم دشمنانی ابدی و دور انداختنی، بلکه به چشم شرکایی بالقوه درنظر گرفت)، تأمل در عبارت فوق به مذاکره کنندگان فعلی هئیت ایرانی نیز توصیه می شود.
ادامه مطلب
سید محمد صادق خرازی در یادداشتی می نویسد: برخی منتقدان که علیه هر نوع مذاکره و مذاکره‌کننده‌ای در پشت سر او در خط مقدم، جبهه می‌گیرند، کدام مصلحت عمومی یا منفعت ملی را تامین می‌کنند؟ چرا عده‌ای از بیم «دستاوردسازی» امکان هر نوع توافقی را می‌گیرند، مگر نه اینکه دستاورد مذاکره‌ای در چنین حد و توافقی در این سطح برای عموم مردم و جمیع جریانات سیاسی و اجتماعی است؟ مگر برجام فقط برای جناحی خاص دستاورد و برای جناحی دیگر خسران داشت که احیای آن چنین باشد؟ تضعیف مذاکره‌کنندگان به هر بهانه، بهایی سنگین برای کل ملت ایران دارد؛ خصوصا در شرایط بین‌المللی خاصی که در آن به سر می‌بریم.
ادامه مطلب
حامد شفیعی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: روسیه می‌داند که بازگشت دوباره آمریکا به برجام و لغو تحریم‌ها یعنی صادارت انرژی ایران به جای روسیه به اروپا، کاهش وابستگی ایران به روسیه و حضور سرمایه‌گذاران اروپایی در ایران. به همین دلیل روسیه نگرانی خود را بلافاصله در زمان اعلام از سرگیری مذاکرات برای احیای برجام به مسئولان ایرانی اعلام کرد و مسئولان ایرانی هم برای رفع نگرانی به روسیه رفتند. رفتار خاموش روسیه باعث شده تصویری وارونه را مشاهده کنیم. روسیه خود را رفیق و حامی مذاکرات نشان می‌دهد، در حالی که آمریکا بدخواه و زیادخواه است. همه اینها در یک چیز خلاصه می‌شود و آن تاکتیک رسانه‌ای روسیه در حوزه افکار عمومی یعنی «فیک نیوز» است.
ادامه مطلب
حسین ملائک در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: علیرغم تلاش تیم قبلی در وزارت امور خارجه و خسته نباشید به آنها، وزیر امور خارجه جدید اسب زین شده ای را تحویل نمی گیرد و مشکلات زیادی پیش رو دارد. تقریبا همه چیز از نو باید ساخته و پرداخته شود. مهمتر از همه ارزیابی از بنیان های ساختار توسعه نفوذ کشور در منطقه است که در سایه آن باید اقدامات بعدی صورت گیرد.
ادامه مطلب
۴۴ صفحه از این گزارش ۲۶۲ صفحه ای در قالب ۱۴ بخش به ارائه گزارشی ار تحولات برجام در طول شش سال گذشته پرداخته است و مابقی به نامه نگاری ها و اسناد مربوط به برجام اختصاص دارد .
ادامه مطلب
پرستو بهرامی راد در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: بلینکن برای بار دوم اشاره کرده است که هنوز مشخص نیست ایران تصمیم لازم را برای اجرای اقداماتی که باید بکار ببند، گرفته باشد. محمد جواد ظریف، وزیر امور خارجه ایران نیز به اظهارات او واکنش نشان داده و در توئیتر خود نوشته است: «هنوز مشخص نیست آیا رئیس‌جمهور آمریکا و بلینکن آماده‌اند سیاست فشار حداکثری ترامپ و پمپئو را کنار بگذارند و استفاده از تروریسم اقتصادی به عنوان اهرم فشار برای چانه‌زنی را متوقف کنند یا خیر.»
ادامه مطلب
سفر اخیر محمد جواد ظریف، وزیر امور خارجه به دو کشور جمهوری آذربایجان و ارمنستان در روزهای ۲۵ و ۲۶ می ۲۰۲۱ میلادی (۴ و ۵ خرداد ۱۳۹۹) صرف نظر از شرایط حساس کنونی حاکم بر مناسبات دو کشور به ویژه تنش‌‌‌های مرزی و اختلاف در تفسیر بند نهم موافقتنامه موافقتنامه آتش بس قره‌باغ (کریدور نخجوان به جمهوری آذربایجان یا دالان زنگه زور) از نظر رویکرد متوازن ایران در منطقه قفقاز بسیار شایان توجه بود. این سفر که در ادامه سفر سال گذشته سید عباس عراقچی و محمد جواد ظریف به منطقه قفقاز صورت گرفت را باید «شکسته شدن تابوی سفر هم زمان به جمهوری آذربایجان و ارمنستان» دانست. متاسفانه پس از ناکامی ایران در عرصه میانجی‌گری در جنگ اول قره‌باغ و کنارگذاشتن کشورمان از ترکیب گروه مینسک سازمان امنیت و همکاری اروپا، رویکرد نسبتاً متوازن ایران در منطقه قفقاز کنار گذاشته شد. در نتیجه به تدریج سنتی نانوشته و البته غلط در عرصه سیاست خارجی ایران در منطقه قفقاز شکل گرفت که بین سفر مقامات ارشد کشورمان به ارمنستان و جمهوری آذربایجان باید فاصله زمانی معناداری ایجاد شود تا باعث ایجاد حساسیت و مخالفت احتمالی در این دو کشور نشود. این قاعده نانوشته که تقریباً به مدت سه دهه در سفر رئیس جمهور، وزیر امور خارجه، وزیران و سایر مقامات ارشد کشورمان به منطقه دنبال می‌شد، در واقعیت امر ملاحظاتی بود که با دست خودمان به سیاست خارجی ایران تحمیل شد و قدرت مانور و تحرک موثر را در بسیاری از مقاطع از کشورمان سلب کرد و حتی بعضاً فضایی را ایجاد کرد که برخی از کارشناسان، مقامات و به ویژه نمایندگان مجلس جمهوری آذربایجان و ارمنستان به انتقاد از سفر مقامات کشورمان به ایروان یا باکو برآیند. در راستای این رویکرد نامتوازن بود که با وجود مناسبات دیپلماتیک ایران با هر سه کشور ارمنستان، جمهوری آذربایجان و گرجستان که روسیه و ترکیه از این ظرفیت دیپلماتیک محروم هستند، هنوز هیچ رئیس جمهوری از ایران در سه دهه گذشته به طور هم زمان از باکو، تفلیس و ایروان دیدار نکرده است و بعد از سفر مرحوم هاشمی رفسنجانی، رئیس جمهور وقت ایران به تفلیس در آوریل ۱۹۹۵ میلادی و سفر میخائیل ساکاشویلی، رئیس جمهور وقت گرجستان به تهران در اوت ۲۰۰۴ میلادی، تا کنون دیداری میان روسای جمهور ایران و گرجستان در پایتخت‌‌‌های دو کشور صورت نگرفته است و در دولت حسن روحانی نیز، گرجستان در منطقه قفقاز جنوبی تنها کشوری است که رئیس جمهور ایران در هشت سال گذشته دیدار دو جانبه‌‌ای با رئیس جمهور این کشور (گئورگی مارگولاشویلی، رئیس جمهور سابق و خانم سالومه زورابیشویلی، رئیس جمهور کنونی) در تهران یا تفلیس نداشته است. در حالی ایران از این ظرفیت بالقوه جغرافیایی و دیپلماتیک خود به صورت موثری بهره برداری نکرده است که کشورهای اروپایی و آمریکایی به دلیل عدم توانایی روسیه (قطع ارتباط با گرجستان) و ترکیه (قطع ارتباط با ارمنستان) در سه دهه گذشته در عرصه مدیریت مناسبات دیپلماتیک، رویکرد متوازنی را در پیش گرفته‌اند و تقریباً تمامی رهبران و مقامات اروپایی و آمریکایی در سفر به منطقه قفقاز به صورت هم زمان به باکو، ایروان و تفلیس سفر می‌کنند که سفرهای منطقهای آنگلا مرکل (صدراعظم آلمان)، فرانسوا اولاند، سارکوزی و امانوئل ماکرون (روسای جمهور سابق و کنونی فرانسه)، سرجو ماتارلا (رئیس جمهوری ایتالیا)، جان بولتون (مشاور سابق امنیت ملی آمریکا) و حتی پاپ فرانسیس رهبر مسیحیان کاتولیک جهان به روشنی گویای این امر است. لذا اگر ایران درصدد اجرایی نمودن الگوی ۳+۳ (ارمنستان، آذربایجان، گرجستان + روسیه، ترکیه و ایران) در منطقه قفقاز است، مقدمه و پیش شرط آن حرکت به سمت الگوی ۱+۳ (ایران + جمهوری آذربایجان، ارمنستان و گرجستان) خواهد بود. بنابراین، روندی که با سفر سید عباس عراقچی و محمد جواد ظریف در چند ماه اخیر در پیش گرفته شده است، مسیر عقلانی، درست و منطبق با رویکرد متوازن سیاست خارجی ایران در منطقه قفقاز است که باید از سوی سایر مقامات کشورمان ادامه پیدا کند. این امر باید تبدیل به یک سنت و رویه در رویکرد سیاست خارجی ایران در منطقه قفقاز تبدیل شود و با تغییر دولت ها در ایران نیز نباید تغییری در آن ایجاد شود که اگر این گونه شود، بازگشت به رویکرد غیر منطقی و نامتوازن گذشته خواهد بود. با عنایت به نکات و ملاحظات یاد شده، در یادداشت تحلیلی پیش رو کوشش خواهد شد شناخت و درک بهتری از الزامات و ضرورت‌‌‌های رویکرد متوازن ایران در قبال سه کشور منطقه قفقاز جنوبی حاصل شود.
ادامه مطلب
احسان رستگار در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: در کنار مسائل مختلف و اشتراکاتی که ایران و جمهوری آذربایجان با یکدیگر دارند که زمینه را برای گفت وگو و تبادل نظر بین دو کشور در سفر وزیر خارجه فراهم می کند، ظاهراً بالا گرفتن بحث ها درمورد تسریع در ایجاد راهرو زنگزور، بدون در نظر گرفتن منافع حیاتی ایران، از دیگر مسائل حساس و مورد نگرانی ایران است که در سفر ظریف به باکو و ایروان مورد بررسی قرار خواهد گرفت.
ادامه مطلب
دولت حسن روحانی، رئیس جمهوری ایران که قبلاً نیز در مدیریت بحران ها صعیف بود، این بار نیز ضعف مشابهی از خود نشان داد. جبهه روحانی تلویحاً مخالفان سیاسی خود را مقصر این رسوایی نامید. روحانی این حادثه را "یک سرقت" توصیف و خاطرنشان کرد که این اتفاق در یک مقطع حساس در مذاکرات ایران و امریکا در وین و زمانی روی داده است که کشور "در اوج موفقیت" بود .
ادامه مطلب
مصطفی شاهی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: اهمیت درک سمت و سوی حاکم بر صنعت و تجارت جهان امروز و دهه های آتی به ما کمک می کند تا بهره برداری موثرتری از سند تفاهمنامه در جهت ارتقای جایگاه علمی، صنعتی و اقتصادی کشور داشته باشیم و در صورت به کارگیری درایت و برنامه ریزی های دقیق و بسترسازی های مناسب می توان از این فرصت پیش رو استفاده بهینه کرد.
ادامه مطلب
اسلام ذوالقدرپور در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: شکاف میان میدان و دیپلماسی در سیاستگذاری خارجی که روندی اجتناب ناپذیر است را نباید با جنگ و نبرد بین میدان و دیپلماسی اشتباه گرفت، زیرا سیاستگذاری خارجی دارای بازیگران و ابزارهای مختلفی است که دو بازیگر مهم آن‌را می‌توان قدرت نظامی (میدان) و قدرت ستادی (دیپلماسی) دانست.
ادامه مطلب
چاک هیگل، که آن زمان سناتور حزب جمهوریخواه از نبراسکا بود، نگرش بایدن نسبت به ایران را ستود و پیشنهاد داد که سخنرانی ۲۰۰۲ او به عنوان یکی از اسناد کنگره منتشر شود. هیگل خود نیز پیوندهایی را با نمایندگی ایران در سازمان ملل متحد در نیویورک برقرار کرده بود از جمله با جواد ظریف که در آن زمان نماینده دائم ایران در این سازمان بود. او در این باره با بایدن صحبت کرد و بایدن هم علاقمندی نشان داد و این بود که هیگل، در اوایل ۲۰۰۳، بایدن را با خود به دیدار دیپلمات ایرانی تحصیل کرده در آمریکا برد.
ادامه مطلب
صادق ملکی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: طرح فرض محال که طرح آن محال نیست را مطرح کنیم و احتمال دهیم که تاج زاده و ظریف بتوانند وارد انتخابات شوند. البته در رابطه با ظریف برخی اعتقاد دارند وی در بعد کارکرد داخلی پست ریاست جمهوری از نظر ظرفیت ساماندهی و... به امور ضعف دارد و به نظر می رسد که تاج زاده نیز در بخش ارتباطات خارجی ضعف داشته باشد. در انتخابات ریاست جمهوری در صورت پیروزی ظریف تشکیل زوج ظریف و تاج زاده در پست و قامت ریاست جمهوری و معاونت آن، می تواند عامل تکمیل نقش بیرونی و درونی هر یک از این دو شود و این تقسیم نسبی مسئولیت می تواند به سنت سیاسی جدیدی در پست ریاست جمهوری در ایران بیانجامد.
ادامه مطلب
*هنر کار بزرگی بود که شهید سلیمانی کرد؛ اینکه آن سنگر و مرزهای بازدارندگی و دفاعی را از داخل ایران هزاران کیلومتر آن طرف تر برد وگرنه شما دیدید که در اروپا، فرانسه مصون نماند، انگلستان، اسپانیا و آلمان مصون نماندند، اینها حتی در ماجرای القاعده و پدرخوانده داعش و طالبان و گروه های تکفیری مشکل داشتند.
ادامه مطلب
نشست بعدی در روز ۷ ماه مه برگزار خواهد شد. به گفته میخائیل اولیانوف، قرار است، مذاکرات تا روز ۲۱ ماه مه به پایان برسند، زیرا در روز ۲۲ ماه مه، مهلت توافق موقتی میان تهران و آژانس بین المللی انرژی اتمی به پایان می رسد. اگرچه، احتمال دارد، در صورت ضرورت فنی و توافق طرفین، این تاریخ تمدید شود، اما یک نکته مطرح است که اولیانوف به آن اشاره کرد: در ایران، مبارزه انتخاباتی شروع می شود و به زودی، نام های نامزدها اعلام خواهد شد.
ادامه مطلب
شنیدیم که رسانه‌های دشمن و مخالف جمهوری اسلامی هم پخش کرده اند. انسان متأسف می‌شود وقتی اینها را می‌شنود. برخی از این حرف‌ها تکرار حرف‌های آمریکاست. فرض کنید آمریکایی‌ها سال‌هاست از نفوذ جمهوری اسلامی به شدت ناراحت هستند. از شهید سلیمانی به خاطر این ناراحت بودند و به این خاطر ایشان را به شهادت رساندند. ما نباید حرفی بزنیم که این معنا را تداعی کند که داریم حرف آنها را تکرار می‌کنیم چه در باره نیروی قدس چه شخص شهید سلیمانی.
ادامه مطلب
امیرهوشنگ کریمی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: کشور ایران به واسطه قرار گرفتن در یک موقعیت خاص ژئوپلیتیک و ژئواستراتژیک در میانه سه حوزه امنیتی غرب آسیا (مشتمل بر خاورمیانه و خلیج فارس)، حوزه خزر (مشتمل بر قفقاز و آسیای مرکزی) و جنوب آسیا (شامل شبه قاره و افغانستان)؛ خواه ناخواه فارغ از هر نظام سیاسی با هر ایدئولوژی و رویکرد و راهبردی ناچار به حضور فعال و تاثیرگذار در این حوزه هاست تا بهتر و مطمئن تر بتواند به دفاع از کیان و حریم امنیت ملی، حفظ تمامیت ارضی و حمایت از منافع ملی خود بپردازد. از قضا مهمترین دستورکار سیاست خارجی و دیپلماسی نیز صیانت از سه گانه "کیان، حریم و منافع" است، لذا با این نگاه اساسا ً دوگانه سازی و دوگانه انگاری مفهوم "میدان" و "دیپلماسی" از اساس نادرست و جبهه گیری یکی علیه دیگری، بلاوجه و زیانبار است.
ادامه مطلب
دبیرکل حزب ندای ایرانیان در رابطه با وزارت امور خارجه هم گفت: نمی خواهم فردا روزی وقتی به وزارت خارجه رفتم به من گوجه و تخم مرغ پرتاب کنند در حال حاضر وزارت خارجه در تاریخی ترین مدیریت خود قرار گرفته اما متاسفانه بر سر این وزارتخانه زده شد؛ آقای ظریف از متدین ترین، انقلابی ترین و و شریف ترین مردم است. در یک جایی حاج قاسم را آمریکایی ها برایمان شهید می کنند قاسم سلیمانی مقدس است قاسم سلیمانی برآمده از چند صدسال مجاهدت مردم است اما اگر به بهانه دفاع از قاسم، بد دفاع کنیم و کسی دیگر را بزنیم... عقل سلیم حکم می کند که باید واقع بینانه نگاه کنیم.
ادامه مطلب
رامین فخاری در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: نخستین موردی که می توان به آن اشاره کرد این است که با بازگشت ایران و آمریکا به برجام باز شدن جای پای سایر کشورها از جمله چین که یک قدرت اقتصادی نو ظهور است و هم اکنون به یکی از رقیبان روسیه در عرصه منطقه ای مبدل شده است اشاره کرد. علاوه بر چین، احتمال حضور کشورهای غربی مخصوصا اروپای غربی در ایران قوت پیدا می کند که این مساله می تواند تا اندازه ای موقعیت روسیه در ایران را تحت الشعاع قرار بدهد.
ادامه مطلب
وحید کریمی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: در اظهارات تجربی دکتر ظریف، آمریکا بیشترین همراهی در مقایسه با اروپا و شرقی ها داشته است. باید جسارت تجدید نظر در تعریف جایگاه ایران در سیاست بین الملل را داشته باشیم.
ادامه مطلب