تونایی بایدن برای پیشرفت در روابط با ایران جنبه بسیار مهمی از هدف او برای بازسازی پیوندهای فراآتلانتیک با بریتانیا، فرانسه و آلمان است که همگی طرف های توافق هسته ای با ایران به شمار می روند.
ادامه مطلب
رابرت پیپ، کارشناس علوم سیاسی، علل تمام حملات انتحاری بین سال های ۱۹۸۰ تا ۲۰۰۳ را در سراسر جهان مورد مطالعه قرار داده است. وی نتیجه گرفت که در اکثر قریب به اتفاق موارد، این حملات از سوی گروه های مقاومت در برابر اشغال قلمرو آنها توسط قدرتی که آنها بیگانه می پنداشتند، صورت گرفت. این نتیجه گیری انتقادی اساسی به راهبرد انتخاب شده توسط امریکا و متحدانش پس از سال ۲۰۰۱ برای مبارزه با تروریسم بود.
ادامه مطلب
عبدالله السامر در یادداشتی اختصاصی از سوریه برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: دور جدید تشدید درگیری های اعراب و اسرائیل، با به رسمیت شناختن بیت المقدس به عنوان پایتخت اسرائیل در سال ۲۰۱۷ آغاز شد، همچنین ایالات متحده اولین کشوری بود که الحاق جولان به اسرائیل را به رسمیت شناخت. تصمیم رهبر آمریکا مدت ها قبل از به قدرت رسیدن وی اتخاذ شده بود و اگر روابط تجاری و خانوادگی وی و صهیونیست ها که وی را در ریاست جمهوری یاری کردند در نظر بگیریم کاملاً قابل پیش بینی بود که وی چنین تصمیماتی بگیرد.
ادامه مطلب
نماینده اقلیم کردستان عراق در ایران در گفت و گویی با دیپلماسی ایرانی بر این باور است که برای این که ترکیه را وادار به توقف حملات مکرر هوایی و بمبارن ها بکنیم باید حکومت اقلیم کردستان عراق در چارچوب قانون اساسی و تمامیت سرزمینی و ذیل همکاری با دولت مرکزی بغداد، تلاش مشترکی را انجام دهد. به هر حال اقلیم کردستان بخش منفصل و جداگانه ای از عراق نیست. در عین حال حکومت اقلیم کردستان عراق همواره در تلاش است که بتواند مانع از تکرار این حملات و به تبعش ایجاد ناامنی در کردستان عراق شود تا شاهد به شهادت رساندن و مجروح شدن مردم اقلیم کردستان عراق نیز به دلیل حملات هوایی و بمباران ها نباشیم. ضمن این که از نیروهای پ.ک.ک هم درخواست کرده‌ایم دست به اقداماتی نزنند که باعث تحریک ارتش ترکیه و متعاقب آن حملات هوایی و بمباران در خاک اقلیم کردستان عراق باشیم.
ادامه مطلب
نیازی نیست که عراق در اولویت سیاست خارجی بایدن باشد اما عاقلانه است که دولت او برای امنیت، وحدت و دموکراسی عراق در هنگامه رقابت با روسیه، چین و ایران سرمایه گذاری کند
ادامه مطلب
سید حامد حسینی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: در سطح استراتژی کلان، با توجه به اینکه بایدن بیشتر علاقه مند به عدم ورود به چالش های خاورمیانه است، لذا امکان دارد آماده نباشد سرمایه گذاری های زیادی روی منافع ریاض در منطقه انجام دهد.
ادامه مطلب
جلال خوشچهره در یادداشتی می نویسد: سخنان رئیس‌جمهوری در نشست مطبوعاتی دوشنبه سرشار از خوش‌بینی به فرایند پیش‌رو به رغم واقعیت‌های جاری بود. اما آیا باید اظهارات رئیس‌جمهوری را به گونه‌ای تفسیر کرد که مانند گذشته کانون توجه و وزن خود را در «برجام » خلاصه کرده است؟
ادامه مطلب
مریم خالقی نژاد در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: با عطف به تغییر و تحولات جدید در منطقه و اوضاع تقریبا نامناسب اقتصادی در برخی کشورهای منطقه از یکسو و قدرت تاثیرگذاری اقتصادی امریکا در رشد اقتصادی و همچنین ارتباطات اقتصادی با دیگر کشورها نیز به نظر نمی رسد در خاورمیانه دولت ها از این روش دموکرات ها دوری گزینند و همه درهای مصالحه را به روی آنها ببندند.
ادامه مطلب
برخی سیاستگذاران عربستان سعودی به بطور خصوصی با ابراز نگرانی نسبت به تحریم قطر گفته بودند که تلاش برای محاصره این کشور کاملا نتایج وارونه ای داشته است.
ادامه مطلب
رضا رسالت در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: ایجاد مزاحمت و فشار علیه منافع ایران یک اولویت فوری تر از دامن زدن به خصومت اعراب در طول دهه ها نسبت به اسرائیل است. این تحول یعنی به رسمیت شناختن اسرائیل توسط عربستان سعودی جایزه ای گرانبها با توجه به وزن این کشور در جهان عرب خواهد بود که دارای ارزشی به سان توافقنامه کمپ دیوید یا اسلو است.
ادامه مطلب
یپش بینی‌ها حاکی از تولید ناخالص داخلی ۵۸ تریلیون دلاری چین در برابر تولید ناخالص داخلی ۳۴ تریلیون دلاری آمریکاست. در این شرایط چین ۲۰ درصد از اقتصاد جهان را در اختیار خواهد داشت و از هند ۱۵ درصد و از آمریکا ۱۲ درصد بزرگتر خواهد بود.
ادامه مطلب
برخی امیدوارند که ارتش اسرائیل و پنتاگون بتوانند از هر گونه برنامه خطرناکی علیه ایران و متحدانش در منطقه پیشگیری کنند. با این حال این خطر وجود دارد که آسیب های وارده از سال ۲۰۱۶ خودنمایی کنند و بزرگ و بزرگ تر شوند. هر چند رفتن ترامپ دلیلی برای یک نفس راحت است اما متاسفانه هنوز برای هر خرابکاری ای فرصت دارد.
ادامه مطلب
سامانتا پاور در یادداشتی می نویسد: اکنون بر خلاف گذشته، ایالات متحده یک رقیب قدرتمند در پهنه جهانی دارد. درست زمانی که کشور تلوتلو خوران حرکت می کند چین دارد لباس رهبری جهانی را به تن اندازه می کند.
ادامه مطلب
مریم خالقی نژاد در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: هر اتفاقی در روابط روسیه و آمریکا در نتیجه تغییر از دولت ترامپ به دولت بایدن رخ دهد، یک چیز ثابت خواهد ماند: روسیه همچنان تحت فرمان ولادیمیر پوتین اهدافش را ادامه خواهد داد، همانطور که با نظارت پوتین بر تغییراتی در قانون اساسی روسیه که به وی اجازه می دهد تا حکومت خود را تا سال ۲۰۳۶ تمدید کند، او می تواند پس از حتی دو دوره ریاست جمهوری بایدن، تا مدت ها به قدرت در روسیه ادامه دهد و تا زمانی که قدرت را در دست دارد.
ادامه مطلب
محمود سریع القلم در یادداشتی می نویسد: یک بار دیگر دورۀ اول امپریالیستی نظام سرمایه داری (۱۸۰۰- ۱۹۵۰) برای دستیابی به منابع طبیعی در حال تکرار است. اما این بار بازیگران غیرغربی نیز حضور دارند و رقابت برای برتری در نیمۀ دوم قرن ۲۱ فقط در کرۀ زمین نخواهد بود.
ادامه مطلب
محمد سالاری در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: امضای بزرگترین توافق تجارت آزاد جهان در ۱۵ نوامبر بین چین و ۱۴ کشور آسیا واقیانوسیه گواه همین واقعیت است که جهان آینده متعلق به آسیا و کشورهای غیرغربی و آمریکایی است و ایالات متحده با رشد روزافزون قدرت چین نفوذ خود را در منطقه آسیا و اقیانوسیه از دست خواهد داد.
ادامه مطلب
مصطفی مطهری در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: با این حال موضع گیری های ریاض درباره احتمالات مبتنی بر تغییرات شرایط در روابط میان آنها با واشنگتن، در قالب دو رویکرد قرینه و متضاد اما همسو و همپوش شکل گرفته است. بطوریکه از یکسو با بازخوانی روابط تاریخی میان دو کشور، مدعی این موضع گیری است که برای ریاض تفاوت چندانی ندارد که چه کسی رییس جمهور بوده و در کاخ سفید باشد، چرا که از نظر سعودی روابط ریاض و واشنگتن، پیچیده تر از آن است که وابسته به فرد یا افراد باشد.
ادامه مطلب
محمد فاضلی در یادداشتی می نویسد: شماری از تحلیل‌گران بیرون بودن آمریکا - بزرگترین اقتصاد دنیا – از توافقنامه RCEP را برای آینده اقتصادی این کشور زیان‌بار تحلیل کرده‌اند. بیرون از شبکه اقتصاد جهان بودن حتی برای اقتصاد آمریکا هم خطرناک است. بیرون از اقتصاد جهان بودن برای ما چه معنایی دارد؟
ادامه مطلب
برخی باور دارند که بنیامین نتانیاهو در این فعالیت های تجاوزکارانه او شریک خواهد شد یا این که خود به تنهایی و با حمایت ترامپ به ایران، سوریه یا مقاومت در لبنان یا فلسطین حمله خواهد کرد. بسیاری از ناظران این احتمال را بعید می دانند و باور دارند که اتخاذ تصمیم جنگ از سوی ترامپ منوط به در نظر گرفتن سه مسئله است.
ادامه مطلب
پارسا جعفری در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: لابی یهودیان در آمریکا دارای دستورکارهای متفاوتی است، اما تمرکز اصلی آنها بر روابط آمریکا و اسرائیل است. تلاش های لابی در حمایت از اسرائیل، محصول مشترک تعدادی از سازمان های یهودی است که در این میان نقش کمیته امور عمومی آمریکا و اسرائیل (آیپک) به عنوان قدرتمندترین و شناخته شده ترین سازمان یهودی آمریکا بسیار شاخص است. این سازمان مسئولیت برنامه ریزی و هماهنگ کردن فعالیت اکثر سازمان های یهودی در آمریکا را بر عهده دارد و نقش اساسی را در هماهنگی سیاست های آمریکا با منافع صهیونیسم ایفا می کند. این هماهنگی از طریق تماس و ارتباطات سازنده با اعضای کنگره و مسئولان بلندپایه شاخه اجرایی، به شکلگیری ابتکارات قانونی به نفع اسرائیل که بقا، موجودیت و امنیت آن کشور را تضمین می کند، صورت می گیرد.
ادامه مطلب
دولت بایدن در روابط خارجی خود به دنبال ارزش های اخلاقی بیشتری است و چندین دهه است که عربستان سعودی برای ایالات متحده یک متحد مهم به حساب می آید اما روابط سیاسی که در دوران رئیس جمهوری ترامپ شکل گرفته و به سطح مکالمات واتساپی بین جراد کوشنر و محمد بن سلمان کاهش یافته لازم است که به روابط راهبردی میان دو طرف دگرش یابد.
ادامه مطلب
حمیدرضا جلایی پور در یادداشتی می نویسد: در انتخابات ۲۰۱۶ آمریکا شخصیت مردم‌انگیزی مثل ترامپ توانست در برابر هیلاری کلینتون، که نماینده و صدای وضع موجود بود، خود را به عنوان نجات‌دهنده سفید‌پوستان آزرده و ناراضی معرفی کند و انتخابات را ببرد. این منجی آمریکا آنچنان خودشیفته و متوهم است که با اینکه در انتخابات ۲۰۲۰ شکست خورده است باز حاضر به ترک صحنه حکومت نیست و همچنان می‌خواهد آمریکا را نجات دهد!
ادامه مطلب
مسئله این نیست که ایالات متحده شبیه عراق است یا نه. مسئله اینجاست که ایالات متحده آنطور که گمان می برد هرگز ناهمسان از باقی دنیا نبوده است. درست مانند دیگر کشورها در خارمیانه یا هر جای دیگری، ایالات متحده نیز ناگزیر است با موقعیت آسیب شناختی هویتش روبه رو شود.
ادامه مطلب
حسین مفیدی احمدی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: در نگاه اروپا، پدیدارهایی چون برآمدن دونالد ترامپ و در سطحی پایین‌تر برگزیت، ضربه‌ای مهلک بر لیبرال دموکراسی بودند. در این چارچوب، پیروزی بایدن نمی‌تواند خبری خوب برای پوپولیست های راست‌گرای اروپایی باشد. البته اروپا تحولات پس از انتخابات آمریکا ازجمله ادعای تقلب در انتخابات را به معنای تضعیف لیبرال دموکراسی می‌داند.
ادامه مطلب
امیر بی پروا در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: شکست ترامپ نشان داد که لمپنیسم در آستانه دهه سوم قرن بیست و یکم به پایان خود رسید و صدایی هفتاد و پنج میلیون در داخل آمریکا و تمامی ملتهای جهان به لمپنیزم "نه" گفتند و دنیا مخالفت خود را با هرج و مرج، نقض حقوق بین الملل، نقض حقوق بشر، صلح و اخلاق اعلام کرد.
ادامه مطلب
امیرحسین دودانگه در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: سرانجام در سوم نوامبر و ساعاتی پس از پایان مهلت رای گیری و با آغاز شمارش آراء، درحالی که آمارها یکی پس از دیگری از برتری دونالد ترامپ در ایالت های سرنوشت ساز انتخابات امسال حکایت می کرد، به ناگهان و طی چندساعت با افزایش شمارش آرای پستی، این جو بایدن بود که به تدریج از رقیب انتخاباتی خود پیشی می گرفت. سرعت این تحولات در تعیین نامزد پیروز ایالت های مختلف به قدری بالا و سریع بود که حتی موجب شگفتی رسانه های آمریکایی نیز شد.
ادامه مطلب
روندهای کلی نشان از پسرفت جایگاه ایالات متحده در نظم جهانی می دهد. ایران و چین یک پیمان دو جانبه را امضا می کنند تا بر محاصره اقتصادی ایران چیره شوند. در مدیترانه، مصر و ترکیه وارد یک رقابت منطقه ای پسا آمریکایی شده اند، رقابتی که زمینه های آن را دخالت ناتو در سال ۲۰۱۱ فراهم کرد. نفوذ دیپلماتیک ایالات متحده نیز رو به افول است.
ادامه مطلب
حضور و فعالیت نظامی آمریکا در خاورمیانه کاهش می یابد و در آینده نیز صرف نظر از این که چه کسی رئیس جمهوری آمریکا شود، این روند ادامه پیدا خواهد کرد. کشورهای عربی در آینده اتکاء کمتری به آمریکا خواهند داشت ولی روابط اکثر آنها با آمریکا گسترده تر از هر قدرت بزرگ دیگری خواهد بود.
ادامه مطلب
بشیر اسماعیلی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: هویداست که در دنیا بسیاری از این اتفاق خرسند هستند؛ حتی اتحادیه اروپا هم که متحد دیرین آمریکاست، در دوران ترامپ دچار اختلاف نظرات عمیق اقتصادی با ایالات متحده آمریکا شده بود و در ژاپن و حتی کانادا هم شرایطی مشابه اروپا وجود داشت. طرفداران صلح، محیط زیست، اخلاق، حقوق و سازمان های بین المللی هم از رفتن ترامپ بسیار رضایتمند هستند. اما بعد از این ماجرا، برای عدم ذوق زدگی بسیاری دیگر در جهان هم عواملی وجود دارد که نمی توان آنها را نادیده گرفت. عواملی که با وجود تغییر افراد در آمریکا، همچنان پایدار هستند و کماکان برای دنیا از جانب آمریکا دردسر ایجاد خواهند کرد.
ادامه مطلب