سیاست‌گذاری خارجی و امنیتی روسیه به شدت متمرکز است و ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهوری، تصمیم‌گیر نهایی در مسائل استراتژیک محسوب می‌شود. طبق گزارش آتلانتیک کانسیل (۲۰۱۹)، از زمان روی کار آمدن پوتین در سال ۲۰۰۰، فرآیند تصمیم‌گیری به‌طور فزاینده‌ای در اداره ریاست‌جمهوری متمرکز شده است و نهادهایی مانند دومای دولتی یا حتی شورای امنیت نقش مشورتی دارند.
ادامه مطلب
بهرام امیراحمدیان در یادداشتی می نویسد: جغرافیای روسیه دیکته می کند که از نظر نظامی کشوری قدرتمند باشد. دست انداختن به قلمروهای همسایه برای بر طرف کردن ضعف ژئواستراتژیک از ویژگی های دو قرن گذشته روسیه است. اشغال قلمروهای ایرانی قفقاز در دهه دوم و سوم قرن نوزده و آسیای مرکزی در نیمه دوم همین قرن، برای رسیدن به استحکامات طبیعی و آبهای گرم، اشغال ایران و اروپای شرقی و جزایر کوریل در شرق در دوره پس از جنگ جهانی دوم، همه و همه برای پوشاندن این ضعف صورت گرفته است.
ادامه مطلب
علی مفتح در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: «جهان چند قطبی» مطلوب روسیه چگونه است؟ این سوال از آن جهت حائز اهمیت است که معمولا چنین برداشت می شود که در پشت واژه ها و اصطلاحات مشترک مفاهیم مشترکی هم وجود دارد و وقتی تهران، مسکو، پکن و استانبول از «جهان چند قطبی» می گویند همگی یک فهم واحد از این جهان دارند.
ادامه مطلب
علی مفتح در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: حتی اگر به اندازه چین هم قدرتمند شویم باز هم باید با دیگران تعامل کنیم. در واقع همین قدرت تعامل است که یکی از عناصر موفقیت چین در جهان به شمار می رود. فرقی نمی کند که ایالات متحده باشد یا جزایر سیشل، باید با همه کشورها و بر اساس منافع ملی خود در تعامل باشیم.
ادامه مطلب
سید محمدکاظم سجادپور در یادداشتی می نویسد: چگونه می توان خوانش پوتین از روسیه و مناسبات داخلی و بین المللی این کشور را مورد تجزیه و تحلیل قرار داد؟ برای پاسخ باید ابتدا فضای این گفتگو را شناخت؛ سپس به خوانش او در مورد وضعیت ورود او به پویش انتخاباتی ریاست جمهوری آینده روسیه مخصوصا ً مناسبات پرداخت و سرانجام نسبت روسیه با جهان پیرامونی و مخصوصا با غرب را روشن ساخت.
ادامه مطلب
نوشتن در مورد تاریخ تمدن های گذشته، به ویژه در مورد تمدن های باستانی ساده تر و آسان تر است. امروز موضوع متفاوت است، زیرا جنگ یا درگیری همزمان شروع به اتحاد و تقسیم کشورها می کند. بی جهت نیست که اکنون، بسیاری بر این باورند که گنجاندن ارزش‌های توسعه تمدنی در گفتمان سیاسی مدرن یک «جهان بینی به یادگار مانده» است، زیرا ارزش‌های یک تمدن قابل درک است و اغلب توسط مردم تمدن دیگر قابل درک می شود.
ادامه مطلب
سطح وابط با بزرگترین همسایگان، از گروه "دولت های دوست" ثابت است. به ویژه، روابط با ایران "تعامل مبتنی بر اعتماد" و روابط با ترکیه "مشارکت دوجانبه سودمند" نامیده می شود. همین گروه شامل عربستان سعودی، مصر و "سایر کشورهای عضو سازمان همکاری های اسلامی با در نظر گرفتن میزان حاکمیت و سازنده بودن سیاست آنها در قبال روسیه" است.
ادامه مطلب
مرکز مطالعات جنگ آمریکا یادآور شده که قدرت نظامی و اقتصادی روسیه بر اثر حمل به اوکراین تضعیف شده است و به همین علت کشورهایی که با پیشنهاد روسیه موافقت خواهند کرد، انگشت شمار خواهند بود.
ادامه مطلب
تالیف: علیرضا نوری دانشگاه جامع دانشکده و پژوهشکده پیامبر اعظم (ص)
ادامه مطلب
حسین سیاحی در یادداشتی می نویسد: اگرچه در دکترین دریایی روسیه، منافع ملی این کشور به عنوان یک «قدرت بزرگ دریایی» به سراسر اقیانوس‌های جهان گسترش می‌یابد، اما بررسی وضعیت فعلی نیروی دریایی روسیه نشان می‌دهد که این کشور، پایگاه‌های نیروی دریایی کافی در سطح جهان ندارد، لذا بر اساس دکترین جدید، اولویت روسیه توسعه همکاری‌های راهبردی و دریایی با مناطق مهمی خواهد بود که در دکترین نظامی و دریایی روسیه به عنوان مناطق دریایی با اهمیت ژئواستراتژیک تعریف شده‌اند.
ادامه مطلب
این سوال که آیا روسیه برای منطقه منا (خاورمیانه و شمال آفریقا) به طور کل و به طور خاص برای خاورمیانه یک استراتژی داشته، به ویژه پس از تاثیرات بهار عربی بر سیاست خارجی روسیه در سال ۲۰۱۱ و پس از میانجیگری موفقیت آمیز آن در توافق بین غرب و سوریه درباره تخریب ذخایر سلاح های شیمیایی (سپتامبر ۲۰۱۳) و مداخله نظامی در این کشور (از سپتامبر ۲۰۱۵)، مطرح شد. در رابطه با این سوال، در تجزیه و تحلیل فعالیت روسیه در خاورمیانه سه سبک فکری وجود دارد: اول، اینکه روسیه برای خاورمیانه استراتژی داشته که تا حد زیادی موفقیت بوده است؛ دوم، اینکه روسیه برای منطقه استراتژی داشته، اما شرایط لزوما مطابق انتظارات آن پیش نرفته است؛ و سوم، اینکه روسیه برای خاورمیانه استراتژی نداشته است.
ادامه مطلب
دوره پس از ۲۰۰۵ را همچنین می توان زمان «جدایی» پوتین از غرب و آغاز این اعتقاد دانست که رهبران ایالات متحده و اروپا هرگز با او به عنوان یک همسان رفتار نخواهند کرد. احساسات و شعارهای ضد غربی در میان اطرافیان جدید او حاکم و چهره های غرب گرا به تدریج به حاشیه رانده شدند.
ادامه مطلب
افسانه «بازگشت» روسیه به منطقه خاورمیانه و شمال آفریقا (مِنا) در چند سال گذشته توجه فزاینده سیاست گذاران در سراسر منطقه و فراتر از آن و همچنین جامعه دانشگاهی را به خود جلب کرده است. این روایت گسترده به ویژه از زمان بحران سوریه و مداخله نظامی روسیه در سپتامبر ۲۰۱۵ در دفاع از رئیس جمهوری بشار اسد در برابر مخالفان، آغاز شد. پس از یک دوره طولانی عقب نشینی روسیه از منطقه مِنا در پی فروپاشی اتحادیه جماهیر سوسیالیستی شوروی، بحران سوریه یک مسیر بازگشت برای کرملین به منطقه ای فراهم آورد که از نظر ژئواستراتژیک همواره با طرح خارجی آن ارتباط داشته است. آنچه از نظر بسیاری از ناظران یک انتخاب ناگهانی به نظر می رسید، یا اقدامی زیرکانه از سوی مسکو برای استفاده از فرصتی برای انتقام، در واقع ریشه های عمیق تری دارد که فراتر از شرایط بحران سوریه است.
ادامه مطلب
تالیف: علیرضا نوری ناشر: دانشگاه امام حسین (ع)، دانشکده و پژوهشکده پیامبر اعظم (ص)
ادامه مطلب
پوتین در سخنرانی خود گفت: "برخی از کشورهای خارجی، روسیه را به مثابه یک دشمن می دانند اما حقیقت این است که ما به دنبال دشمنی با هیچ کشوری نیستیم و هیچ گاه نیز نبوده ایم. ما به دوست نیازمندیم اما اجازه نخواهیم داد که منافع مورد نظر ما نقض شده یا نادیده انگاشته شوند."
ادامه مطلب
سید احمد حسینی، کارشناس ارشد مسائل اورآسیا در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: روسیه پس از ناکامی‌ها در سیاست خاورمیانه‌ای، سوریه را نقطه بازگشت به منطقه می‌داند که هر چه می‌گذرد هزینه‌های نظامی، سیاسی و پرستیژی آن برایش بیشتر می‌شود.
ادامه مطلب
مهدی امیری، کارشناس مسایل روسیه در یادداشتی برای ویژه نامه نوروز 94 دیپلماسی ایرانی به ارزیابی عملکرد روسیه در سال گذشته در مواجهه به بحران‌هایی مانند اوکراین پرداخته است.
ادامه مطلب