
سیاست خارجی روسیه در دوره پوتین+دانلود کتاب
تالیف: علیرضا نوری دانشگاه جامع دانشکده و پژوهشکده پیامبر اعظم (ص)
ادامه مطلبتالیف: علیرضا نوری دانشگاه جامع دانشکده و پژوهشکده پیامبر اعظم (ص)
ادامه مطلبحسین سیاحی در یادداشتی می نویسد: اگرچه در دکترین دریایی روسیه، منافع ملی این کشور به عنوان یک «قدرت بزرگ دریایی» به سراسر اقیانوسهای جهان گسترش مییابد، اما بررسی وضعیت فعلی نیروی دریایی روسیه نشان میدهد که این کشور، پایگاههای نیروی دریایی کافی در سطح جهان ندارد، لذا بر اساس دکترین جدید، اولویت روسیه توسعه همکاریهای راهبردی و دریایی با مناطق مهمی خواهد بود که در دکترین نظامی و دریایی روسیه به عنوان مناطق دریایی با اهمیت ژئواستراتژیک تعریف شدهاند.
ادامه مطلباین سوال که آیا روسیه برای منطقه منا (خاورمیانه و شمال آفریقا) به طور کل و به طور خاص برای خاورمیانه یک استراتژی داشته، به ویژه پس از تاثیرات بهار عربی بر سیاست خارجی روسیه در سال ۲۰۱۱ و پس از میانجیگری موفقیت آمیز آن در توافق بین غرب و سوریه درباره تخریب ذخایر سلاح های شیمیایی (سپتامبر ۲۰۱۳) و مداخله نظامی در این کشور (از سپتامبر ۲۰۱۵)، مطرح شد. در رابطه با این سوال، در تجزیه و تحلیل فعالیت روسیه در خاورمیانه سه سبک فکری وجود دارد: اول، اینکه روسیه برای خاورمیانه استراتژی داشته که تا حد زیادی موفقیت بوده است؛ دوم، اینکه روسیه برای منطقه استراتژی داشته، اما شرایط لزوما مطابق انتظارات آن پیش نرفته است؛ و سوم، اینکه روسیه برای خاورمیانه استراتژی نداشته است.
ادامه مطلبدوره پس از ۲۰۰۵ را همچنین می توان زمان «جدایی» پوتین از غرب و آغاز این اعتقاد دانست که رهبران ایالات متحده و اروپا هرگز با او به عنوان یک همسان رفتار نخواهند کرد. احساسات و شعارهای ضد غربی در میان اطرافیان جدید او حاکم و چهره های غرب گرا به تدریج به حاشیه رانده شدند.
ادامه مطلبافسانه «بازگشت» روسیه به منطقه خاورمیانه و شمال آفریقا (مِنا) در چند سال گذشته توجه فزاینده سیاست گذاران در سراسر منطقه و فراتر از آن و همچنین جامعه دانشگاهی را به خود جلب کرده است. این روایت گسترده به ویژه از زمان بحران سوریه و مداخله نظامی روسیه در سپتامبر ۲۰۱۵ در دفاع از رئیس جمهوری بشار اسد در برابر مخالفان، آغاز شد. پس از یک دوره طولانی عقب نشینی روسیه از منطقه مِنا در پی فروپاشی اتحادیه جماهیر سوسیالیستی شوروی، بحران سوریه یک مسیر بازگشت برای کرملین به منطقه ای فراهم آورد که از نظر ژئواستراتژیک همواره با طرح خارجی آن ارتباط داشته است. آنچه از نظر بسیاری از ناظران یک انتخاب ناگهانی به نظر می رسید، یا اقدامی زیرکانه از سوی مسکو برای استفاده از فرصتی برای انتقام، در واقع ریشه های عمیق تری دارد که فراتر از شرایط بحران سوریه است.
ادامه مطلبتالیف: علیرضا نوری ناشر: دانشگاه امام حسین (ع)، دانشکده و پژوهشکده پیامبر اعظم (ص)
ادامه مطلبپوتین در سخنرانی خود گفت: "برخی از کشورهای خارجی، روسیه را به مثابه یک دشمن می دانند اما حقیقت این است که ما به دنبال دشمنی با هیچ کشوری نیستیم و هیچ گاه نیز نبوده ایم. ما به دوست نیازمندیم اما اجازه نخواهیم داد که منافع مورد نظر ما نقض شده یا نادیده انگاشته شوند."
ادامه مطلبسید احمد حسینی، کارشناس ارشد مسائل اورآسیا در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی مینویسد: روسیه پس از ناکامیها در سیاست خاورمیانهای، سوریه را نقطه بازگشت به منطقه میداند که هر چه میگذرد هزینههای نظامی، سیاسی و پرستیژی آن برایش بیشتر میشود.
ادامه مطلبمهدی امیری، کارشناس مسایل روسیه در یادداشتی برای ویژه نامه نوروز 94 دیپلماسی ایرانی به ارزیابی عملکرد روسیه در سال گذشته در مواجهه به بحرانهایی مانند اوکراین پرداخته است.
ادامه مطلب