چین

مذاکرات هشتم آذر و نقش «اتحادیه اروپا»، «قاره اروپا» و «تروئیکای اروپا»

تهران از فردا به مصاف ۱+۴ می رود/ مذاکرات نتیجه بخش در گرو رایزنی با همه طرف ها ممکن است

ابوالقاسم دلفی در گفت و گو با دیپلماسی ایرانی بر این نکته تاکید دارد: چه ۱+۵ و چه ۱+۴ اگرچه در قالب یک گروه مشترک به عنوان طرف مذاکرات ایران عمل می‌کنند، اما گروه همگنی نیستند. هر کدام از این کشورها نقشه های جداگانه ای مبتنی بر اهداف و منافع خود از دل مذاکرات دارند. روسیه و چین به دلیل تفاوت ماهوی سیاست خارجیشان با دنیای غرب با محوریت آمریکا و اروپا تعامل دیپلماتیک خاص خود را با ایران دارند که قطعا با نوع نگاه دیپلماسی اروپایی ها و آمریکا نسبت به ایران کاملاً فرق می‌کند. هر چند در برخی مقاطع پکن و مسکو همراهی بیشتری با اروپایی‌ها و آمریکایی‌ها در قبال ایران داشته اند و در برهه‌هایی هم شاهد گسل و تضاد رفتاری آنها در قبال تهران هستیم که این امر ناشی از تعریف منافع این کشورهاست.

ادامه مطلب

«ناز» پکن و «نیاز» واشنگتن

نشست وین، اولین محک نتیجه تماس تلفنی بایدن با شی جین پینگ

سیدوحید کریمی در نوشتاری تصریح کرد که دو رهبر آمریکا و چین در مورد تبادل نظر برای مواضع مشترک در مذاکرات با جمهوری اسلامی در نشست برجام در وین تبادل نظر داشتند. بعید به نظر می رسد چین با آمریکا همراه شود، اما "نشست وین" با هدف لغو تحریم های آمریکا علیه جمهوری اسلامی ایران اولین راستی آزمایی و ترازوی محک نتیجه تماس تلفنی آقای بایدن با آقای شی جین پینگ در همراهی و یا ادامه اختلافات دو کشور آمریکا و چین در روابط بین الملل خواهد بود که باید منتظر ماند. 

ادامه مطلب

بایدن با واقعیت ها آشناست

دستاوردهای ایران از اتحاد با روسیه و چین حتی در صورت توافق در وین

روابط نزدیک ایران، وسیه و چین – شامل همکاری‌های سیاسی، نظامی و اقتصادی – می‌تواند ایران را به یک قدرت برتر منطقه‌ای، مصمم‌تر و خشن تر در تلاش برای تحمیل نظام عقیدتی خود در خارج از مرزها به‌ویژه در عراق، سوریه و لبنان  تبدیل کند.

ادامه مطلب

طرح «ساخت جهانی بهتر» و نسبت آن با طرح «کمربند-راه»

یارگیری های امریکا و چین در پروژه های کلان رقابتی

مهدی پورباقر در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: با عنایت به خیزش چین و اهدافِ ابتکار «کمربند-راه» که بال اصلی سیاست خارجی شی جین پینگ را تشکیل می دهد، جوزف بایدن، رئیس جمهوری آمریکا، به عنوان بانی نظم موجود در آخرین نشست گروه ۷ (G۷) در ژوئن سال ۲۰۲۱، به همراه متحدین اصلیِ خود بریتانیا، کانادا، فرانسه، آلمان، ایتالیا و ژاپن و البته حضور متحدین دیگر از جمله استرالیا، کره جنوبی، هند و آفریقای جنوبی به عنوان مهمان، ابتکار «ساخت جهانی بهتر» (Build Back Better World Initiative) را پایه گذاری کرد. آمریکا در این طرح همانند نسخه چینی آن به دنبال سرمایه گذاری در زیرساخت های کشورهای کمتر توسعه یافته و در حال توسعه در جهان است. هدف واشنگتن از این طرح «رقابت استراتژیک با چین» با همراهیِ متحدین «هم فکر» و «کشورهای حامی دموکراسی» است تا اصول و ارزش های مورد نظر خود را در رقابت با چین در عرصه بین المللی ترویج کند.

ادامه مطلب

آیا رهبری آمریکا بر جهان پایان یافته است؟

بر آمدن قدرت های نوظهور ایران - روسیه - چین

بعد از خروج ایالات متحده آمریکا از افغانستان و کاهش نفوذش در عراق و سوریه و نیز پشت کردن این کشور به بسیاری از کانون‌های تنش در جهان، آمریکا همچون سالخورده‌ای به نظر می‌رسد که به بازنشستگی رسیده و برای رهبران این کشور دشوار است حمایتی مردمی را برای هرگونه جنگ جدیدی در منطقه بسیج کنند. این بازنشستگی زودهنگام بسیاری (از روسیه و چین گرفته تا ایران) را به سمت پر کردن جای خالی این کشور و بازپس گرفتن عظمت گذشته خود سوق داده است. 

ادامه مطلب

تحولات افغانستان

پاکستان به کدام سو می‌رود: چین یا آمریکا؟

مبارکه صداقتی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: مخالفان طالبان، پاکستان را به‌عنوان یک حامی بزرگ این گروه که حالا در کابل مستقر است دانسته‌اند. مناسبات تیره واشنگتن با پکن، به‌عنوان دوست و شریک راهبردی اسلام‌آباد و روابط نزدیک آمریکا با هند به‌عنوان رقیب سنتی و دیرینه پاکستان، می‌تواند مشکلاتی را در مسیر تعمیق روابط واشنگتن با اسلام‌آباد در دور جدید ایجاد کند. 

ادامه مطلب

گفت وگوهای امنیتی منطقه ای دوای درد افغانستان خواهد بود؟

تبعات جدی تشدید بحران مهاجرت برای ایران در شرایط تحریم/ نشست دهلی نو، تثبیت کننده مصوبات نشست تهران

محسن روحی صفت در گفت و گو با دیپلماسی ایرانی بر این نکته تاکید دارد که نشست دهلی نو موید نشست تهران بود. چون اگر به متن و محتوای نشست گفت وگوی امنیتی منطقه در دهلی نو رجوع کنیم می‌بینیم که این نشست عملاً تایید کننده خروجی و مصوبات نشست وزرای امور خارجه همسایگان افغانستان در تهران بود. یعنی نشست دهلی‌نو عملاً مصوبات نشست تهران را تثبیت کرد. 

ادامه مطلب

جایی جدید برای رقابت قدرت های بزرگ

شمالگان؛ جغرافیای نوین تنش های بین المللی

ابوالفضل پازوکی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: تغییرات آب و هوایی و گرمایش زمین که منجر به آب شدن یخ های قطبی شده منطقه شمالگان را به فهرست جغرافیای تنش های بین المللی اضافه کرده است؛ منطقه ای که برای قرن ها از تصرف و دخالت بشر مصون بود.

ادامه مطلب

از چین و ترکیه تا امریکا

چرا دولت ها با رمزارزها مخالفند

رامین فخاری در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: رجب طیب اردوغان، رئیس جمهوری ترکیه نیز علیه ارزهای دیجیتال و سخنرانی کرد. حتی دونالد ترامپ، رئیس جمهور سابق آمریکا نیز از مخالفان ارزهای دیجیتال بوده است. جو بایدن رئیس جمهور فعلی ایالات متحده آمریکا نیز سی کشور را برای جلوگیری از استفاده غیر قانونی از ارزهای دیجیتال گرد هم می آورد. اما سوالی که مطرح می شود این است که چرا ارزهای دیجیتال برای مردم عادی تا این اندازه محبوبیت دارند ولی در میان مقامات کشورهای مختلف مخالفانی را دارا هستند؟ 

ادامه مطلب

اسرائیل، نفت و کمونیسم، همچنان دغدغه های امریکا

آیا بایدن به توصیه اوباما برای تقسیم منطقه میان ایران و عربستان عمل می کند؟

واشنگتن به دنبال بیرون کشیدن خود از «جنگ های بی پایان» است ولی نمی خواهد و نمی تواند به طور کامل از خاورمیانه خارج شود زیرا منافع گسترده ای در این منطقه دارد و دغدغه های سه گانه اش یعنی «اسرائیل، نفت و کمونیسم» تغییری نکرده بلکه با قدرت گرفتن چین و از خواب بیدار شدن روسیه، ابعاد جدیدی به خود گرفته است.

ادامه مطلب

برگه هایی که واشنگتن برای فشار بر پکن در اختیار دارد

چین مخالف فشارهای سنگین امریکا علیه ایران

تحریم‌های یکجانبه علیه چین یا ایران برای بازگرداندن تهران به سازش هسته‌ای کافی نیست، اما وارد کردن چین به گروه متحدان آمریکا، همانند آنچه در برجام اتفاق افتاد، می‌تواند موازنه را به‌هم بزند. گفت وگو با کارشناسان و دیپلمات‌های چینی حاکی از آن است که پکن در حال حاضر با اعمال چنین فشار سنگینی علیه ایران موافق نیست.

ادامه مطلب

نتیجه عکس تهدید کشوری مثل ایران

چرا امریکا را جدی نمی دانند

استفان والت می نویسد: باتوجه به این ملاک هاست که ایالات متحده، این روزها عمیقا گرفتار بیماری "غیرجدی بودن" است... بیشتر به نظر می رسد که سیاستمداران و سازمان های رسانه ای، فعالانه تلاش می کنند توجه جامعه را از مشکلات واقعی و بدکاری های اصلی دور کنند... هزاران حرفه ای در درون و بیرون دولت هستند که هر ساعت و روز، در تقلای انجام کارشان هستند اما تلاش هایشان به آسانی توسط یک سری آنتیک های غیرجدی خنثی می شود.

ادامه مطلب

کواد ۲ چشم‌انداز مهار چین در غرب آسیا

اهداف پیدا و پنهان اتحاد تازه ای که امارات، امریکا، اسرائیل و هند تشکیل داده‌اند

شهره پولاب در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: هند که بخشی از گفت وگوی چهارجانبه امنیتی کواد ۱ با ایالات متحده، استرالیا و ژاپن در منطقه اقیانوس هند- آرام بوده و همزمان در میان اعضای چهارگانه جدید کواد ۲ در غرب آسیا نیز حضور دارد. هند دارای ۲۱۰۰ مایل مرز زمینی با چین بوده و دو کشور سابقه یک جنگ در سال ۱۹۶۲ بر سر یک اختلاف مرزی را که هنوز هم حل نشده باقی مانده، در حافظه دارند. هند از تعهد ایالات متحده در قبال جلوگیری از هژمونی چین در گستره وسیع اقیانوس هند و آرام استقبال می کند.

ادامه مطلب

مسابقه تسلیحاتی روسیه، چین و امریکا سرعت گرفته است

موشک های فوق صوت غیرقابل توقف و ویرانگر

چهارم اکتبر روسیه موفقیت دو آزمایش موشک های کروز مافوق صوت را از یک زیردریایی اعلام کرد. روبرت وود هشدار داد: «ما نمی توانیم از خود در برابر این فناوری دفاع کنیم و چین و روسیه نیز از آن مطلع نیستند.»

ادامه مطلب

رقابت چین و امریکا باید مسئولانه باشد

تلاش برای جلوگیری از یک مناقشه بزرگ جهانی

اعلام این خبر که جو بایدن و شی جین پینگ تا پیش از پایان سال جاری میلادی با یکدیگر به ‌صورت مجازی نشست خواهند داشت، این چشم انداز را ایجاد کرده که پکن و واشنگتن می‌‌توانند تلاش برای جلوگیری از تبدیل رقابت آمریکا و چین به یک مناقشه کامل را آغاز کنند.

ادامه مطلب

نشست امروز در تهران و آینده روابط با طالبان!

همسایگان افغانستان تمایلی به حضور ترکیه و قطر در تحولات این کشور ندارند

محمدرضا فرقانی در گفت و گو با دیپلماسی ایرانی تشریح کرد که برگزاری نشست‌هایی مانند نشست وزرای امور خارجه همسایگان افغانستان در تهران می تواند به شکل بسیار پررنگی در رسیدن به فهم مشترک و کنار گذاشتن اختلافات همسایگان افغانستان در رابطه با حکومت طالبانی اثرگذار باشد.

ادامه مطلب

جنگ سردی در راه است یا الگویی از جنگ جهانی اول؟

حوزه هندو-پاسیفیک تا بن دندان مسلح

بهاء الدین بازرگانی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: با تغییر ژئوپولیتیک دنیا و لغزش آن از اروپا و خاورمیانه به سوی شرق دور، موقعیت ژئواستراتژیکی کشورمان ایران، اهمیت دوچندانی پیدا کرده و می توان گفت که نوعا در جایگاه ترکیۀ ناتو در دوران جنگ سرد، قرار گرفته است. با طراحی یک سیاست فعال و مسئولیت پذیر می توان با تعامل عملگرا هم با شرق و هم با غرب عالم و نوعی عدم تعهد، هم از گزند حوادث احتمالی مصون ماند و هم منافع ملی را تأمین کرد. این به فراست و دوراندیشی و نظر افکندن به آفاق دوردست، نیازمند است.  

ادامه مطلب

واکنش هایی که می توان پیش بینی کرد

جمهوری خلق چین و پیمان امنیتی آکوس: فرصت یا تهدید؟

مبارکه صداقتی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: پیمانی که هنوز ابعاد و جزئیات مشخصی ندارد؛ اما شامل هوش مصنوعی، جنگ سایبری، سیستم های زیرآب و قابلیت حملات دوربرد است. سوالی که اینجا مطرح می شود این است که ارتباط این پیمان با منافع چین و خطرات ناشی از آن چیست؟

ادامه مطلب

چرخه جنگ، صلح، نظم، توسعه

خاورمیانه در کجای دنیای جدید ایستاده است؟

مهدی صالحی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: ورای تمام این مسائل، بازگشت امریکا به سرزمین مادری به منظور اختصاص منابع در جهت جبران عدم توسعه یافتگی در قیاس با استانداردهای جهانی یک ضرورت تلقی می شود. در چنین فضایی در سال ۲۰۲۱ خروج امریکا از افعانستان و ارتقای پاره ای از مسئولیت های نظامی – امنیتی به پاکستان و ترکیه در خاورمیانه – اوراسیا و در عین حال پیمان هسته ای امریکا با استرالیا و انگلستان در شرق آسیا به منظور مهار چین در دستور کارقرار گرفته است. 

ادامه مطلب

دومین جبهه گازی:

بحران انرژی در چین برای روسیه به چه معناست؟

بحران انرژی نشان از آن دارد که «گذار به انرژی سبز» در چین باعث ایجاد جنجال های بسیاری خواهد شد. از یک سو، پکن باید با خرید زغال سنگ بیشتر امنیت انرژی کشور را تامین کند و از سوی دیگر، باید برای کاهش وابستگی به زغال سنگ و جایگزینی آن با گاز تلاش کند. در هر دو صورت، این روندها باعث به وجود آمدن فرصت های جدیدی برای صادرگنندگان انرژی در روسیه خواهد شد.

ادامه مطلب

سایه سنگین اوج گیری رقابت واشنگتن – پکن بر تحولات و مناسبات جهانی

جنگ جهانی سوم در راه است؟

اسماعیل بشری در گفت و گو با دیپلماسی ایرانی پیرامون تاثیر رقابت واشنگتن – پکن بر مناسبات جهانی و تحولات منطقه‌ای بر این باور است که چینی ها به دلیل پیاده کردن نوعی سیاست استعماری و استثماری جدید و مدرن در قرن ۲۱ و هزاره سوم عملاً با دست خود شرایطی را در جهان به وجود آورده اند که کشورها به جرگه غرب و حامیان آمریکا ملحق شوند. چون چین در هر کشور و منطقه ای که پا گذاشته است ابتدا با کمک های مالی و انسان دوستانه سعی می کند اعتماد آن کشور و ساختار سیاسی را به دست آورد. بعد با دادن وام های کلان عملاً آن کشور به قبضه چین در خواهد آمد. در این رابطه حتی برخی از جزایر آفریقا به صورت ۹۹ ساله به تملک چینی ها درآمده است. این شرایط سبب می‌شود که خود این کشورها برای فرار از سیاست استثماری و استعماری جدید و مدرن چین به دامان آمریکا پناه ببرند. با تداوم این شرایط طبیعی است که در کوتاه مدت و میان مدت کفه کشورهای حامی ایالات متحده آمریکا سنگین‌تر خواهد شد.

ادامه مطلب

رویارویی قدرت ها در خاور دور

اقیانوس آرام جایی که آینده در حال شکل گیری است

شهره پولاب در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: در حالی که بایدن اعلام کرده که "همه ما ضرورت تأمین صلح و ثبات در اقیانوس آرام و هند را در درازمدت به رسمیت می شناسیم" و "باید بتوانیم به محیط استراتژیک کنونی در منطقه و چگونگی تکامل آن بپردازیم"، چین در یک واکنش اعتراضی این اتفاق را ناشی از "ذهنیت جنگ سرد" خوانده است.

ادامه مطلب

چین به طالبان بیش از اندازه دل بسته است

پکن و جیک جیک مستان در افغانستان

محمد حسین بنی اسدی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: شاید در وهله اول  چین، خروج آمریکا از افغانستان را به فال نیک بگیرد ولی احتمالا جناح های واقع گرایی در چین تمرکز آمریکا در پاسیفیک و خاور دور و از سوی دیگر تبدیل افغانستان به عنوان کانون بحران‌ در مرزهای غربی چین را چندان در درازمدت به کام چین تعبیر نکنند.

ادامه مطلب

در عصری که مفاهیم عوض شده است

ایران و نظریه سه جهان آن

صلاح الدین خدیو در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: به نظر می رسد سیاست خارجی امروز ایران با معمایی شبیه چین در اوایل دهه هفتاد روبه‌روست. تقابل تمام عیار با آمریکا، در عصر پساایدئولوژی و جهانی شدن اقتصاد، نه تنها هزینه های گزافی بر کشور تحمیل کرده، بلکه عملا باعث عدول از سیاست عدم تعهد و نه شرقی نه غربی دهه اول انقلاب شده است.

ادامه مطلب

رابطه طالبان و پکن چگونه خواهد بود؟

تحولات جدید افغانستان و آینده پروژه یک کمربند یک راه چین

مبارکه صداقتی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: ضرورت‌های رو به شد و شتابان توسعه اقتصادی چین در جهان در وهله اول نیازمند ارتباط عمیق وموثر با همسایگان است. عمدتاً اولویت چین منافع استراتژیک و اقتصادی، فارغ از نقش ایدئولوژی در سیاست خارجی است. به عنوان نمونه، پروژه یک کمربند یک راه چین، در بیش از دو سوم کشورهای جهان، جدای از توجه به ایدئولوژی و نوع حکومتداری آن‌ها دنبال می‌شود.

ادامه مطلب

تنش تهران – سئول، از تقابل دیپلماتیک تا جنگ تجاری

چرا کره جنوبی در اتخاذ سیاست های ضد ایرانی افراطی تر از آمریکا عمل می کند؟

اسماعیل بشری در گفت وگو با دیپلماسی ایرانی تصریح کرد: کشوری مانند کره جنوبی که تمام حیثیت و حیات خود را ابعاد ختلف از نظامی، دفاعی و امنیتی گرفته تا حوزه سیاسی و دیپلماتیک، تکنولوژی، اقتصاد، تجارت و ... به حضور آمریکا در منطقه و پشتوانه ایالات متحده گره زده است، همان نگاه ضد ایرانی کاخ سفید را نعل به نعل و مطابق خواسته واشنگتن پیاده کند، ولو آن که تبعات مخرب و تاثیرات منفی برای کره جنوبی در روابطش با جمهوری اسلامی ایران را به وجود آورد. از دید سئول این تبعات منفی در روابط با جمهوری اسلامی ایران نوعی خسارت جانبی است که کره ای ها برای تداوم روابط خود با آمریکا باید آن را بپردازند.

ادامه مطلب

برای ایران، شرق جایگزین اتحادیه اروپا می شود؟ (بخش بیست و نهم و پایانی)

برجام می تواند به بازپس گیری استقلال اروپا از آمریکا بیانجامد؟

دولت دونالد ترامپ جمهوری خواه به پایان رسیده و دولت جو بایدن دموکراتیک جای آن را گرفته است، اما هنوز نشانه های قابل توجهی دال بر تعدیل مواضع واشنگتن در قبال تهران دیده نمی شود. در همین حال، ایران سعی دارد روابط قوی تری با قدرت های جایگزین جهانی ایجاد کند. ایران در طی چهار دهه تضاد با ایالات متحده، یک روند تدریجی «آمریکایی زدایی» را پشت سر گذاشته و نه تنها از آمریکا، که از غرب به طور کلی، فاصله گرفته است. در حقیقت، روابط ایران با اتحادیه اروپا که در طی این سال ها مواضع متغییری در قبال ایران داشته، نیز تحت تاثیر بیگانگی فزاینده آن با بلوک غرب قرار گرفته است. جست و جوی فوری برای یافتن شرکای جدید در روابط اقتصادی و راهبردی سبب شده ایران توجه خود را به سمت شرق، و به ویژه به کشورهایی که به عنوان برندگان اصلی نظم جهانی چندقطبی جدید ظاهر شده اند، یعنی چین و روسیه و هند، معطوف کند.

ادامه مطلب

عضویت ایران در شانگهای و تعمیق نگاه به شرق

تهران خواهان سهم خود در بازتوزیع قدرت است

اخیرا ابراهیم رئیسی گفت: «جهان وارد دوره جدیدی شده است. هژمونی و یکجانبه گرایی شکست خورده و به سود توزیع مجدد قدرت در کشورهای مستقل در حال تغییر است.» بی شک ایران خود را کشوری می بیند که از این توزیع مجدد قدرت می تواند سود ببرد و سهمی از آن داشته باشد. برای همین تلاش خواهد کرد تا آنجا که توان دارد بیشترین سهم را از این توزیع قدرت از آن خود کند.

ادامه مطلب

چالش هند و قدرت چین

چرا غرب درصدد مجهز کردن استرالیا به زیر دریایی اتمی است؟

رامین فخاری در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: نگرانی دولت ترامپ بیشتر از بابت بزرگ شدن اقتصاد چین بود، اما دولت بایدن علاوه بر مساله اقتصاد نگرانی هایی را نیز از بابات افزایش قدرت منطقه ای چین دارد، به‌نظر می‌رسد که دولت جو بایدن استراتژی هوشمندانه‌تری را در راستای مهار چین به‌کارگرفته و اقدام به تجهیز کشوری کرده ‌که عضو سازمان همکاری‌های شانگهای نیست و از دیدگاه ژئوپولتیک نیز استرالیا در دریا محصور است که این مسئله مزیتی را که جزیره بودن انگلیس در طول تاریخ و در زمان جنگ جهانی دوم برای این کشور ایجاد کرد برای استرالیا ایجاد می‌کند.

ادامه مطلب

ظرفیت های قابل توجهی که این پیمان دارد

پیمان شانگهای، بلوک قدرتمند در برابر غرب

بشیر اسماعیلی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: پیمان شانگهای محل امید فراوانی برای احیای قدرت‌های کهن جهان است که در دوران جدید از غرب جاماندند و اینک هم از منظر آمریکا همواره درجه دو و سه تلقی شده‌اند. ایجاد یک بلوک قدرت نوین در برابر غرب در قالب پیمان شانگهای، حداقل از نظر تئوریک میسر خواهد بود.

ادامه مطلب