سینما دیپلماسی

ایران در سریال ترکی تشکیلات (TEŞKILAT)
اهدافی که در پشت این سریال است

ایران در سریال ترکی تشکیلات (TEŞKILAT)

مبارکه صداقتی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: هرکجا ترکیه در فیلم تا به این قسمت سریال نیازمند یک دیپلماسی پویا و گاه عملا تهدیدآمیز است؛ از اهرم ایران علیه اسرائیل استفاده کرده است. با این حال ترکیه جانب احتیاط نسبت به ایران را نگه داشته و آنچنان که به دیگر کشورها از جمله قبرس می تازد، به ایران نتاخته است.

ادامه مطلب
من اسب نیستم، تو چطور؟
نگاهی به فیلم «بازی مرکب»

من اسب نیستم، تو چطور؟

مجتبی لشکربلوکی در یادداشتی می نویسد: این بازی به شدت مشابه نظام‌های سیاسی – اقتصادی بسته و بهره کش است. تشابه بازی مرکب با نظام های سیاسی – اقتصادیِ بسته و بهره کش چیست؟ 

ادامه مطلب
کره جنوبی که می شناسید را فراموش کنید
نفدی بر فیلم «بازی مرکب»

کره جنوبی که می شناسید را فراموش کنید

بشیر اسماعیلی در نقد فیلم «بازی مرکب» در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: اطلاعات واقعی راجع به طبقه متوسط کره و سبک زندگی مردم در این کشور بسیار محدود بوده و بالتبع، القای یک تصویر اتوپیایی از کره جنوبی بواسطه رسانه‌ها در بین افکار عمومی ما بوجود آمده است. در چنین وضعیتی، سریال ماهی مرکب، این تصور را به جد با تردید مواجه می‌کند؛ تصویری متفاوت از کره جنوبی که شاید فقط بتوان آن را با فیلم تحسین شده انگل «Parasite» محصول ۲۰۱۹ کره‌جنوبی مقایسه کرد. 

ادامه مطلب
خبرنگاری یا مستندسازی!؟
نقدی بر برنامه «پرونده ویژه» که از شبکه سه سیما پخش شد

خبرنگاری یا مستندسازی!؟

محمد صادق امینی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد به نقد برنامه «پرونده ویژه» درباره افغانستان که از شبکه سه سیما پخش شد می پردازد و می نویسد: بی مجامله می گویم، آقای موگویی در موضع بی طرفی، در عین حال دچار نوعی خودرأیی در تحلیل هم هست که ناگفته های زیادی را جا می گذارد. در گزارش او به ظلم های وارده به مردم ناحیه اشاره ای نمی شود، همه چیز فعلا آرام است و طرف مهاجم هم مرکز ایالت را گرفته، مغازه ها اما بسته، هشتاد درصد مردم به طور موقت کوچ کرده اند، چندان خبری هم از آثار ستم های وارده بر مردم نیست، تعداد کشته شدگان همان شش هفت نفری است که قبلا ویدئویش را فرستاده و تو گویی طالبان دیگر اینجا کسی را نکشته است

ادامه مطلب
نقد و نگاهی به مجموعه فیلم های « «پاکسازی: Purge»
مجموعه ای که پاندمی کرونا را یادآور می شود

نقد و نگاهی به مجموعه فیلم های « «پاکسازی: Purge»

بشیر اسماعیلی در یادداشتی در نقد مجموعه فیلم های «پاکسازی: Purge» برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: اوضاع کرونایی، بعضی از آثار سینمایی با ژانر آخرالزمانی، معمایی یا سینمای وحشت را برای ما تداعی می‌کند. بدین منوال، مجموعه فیلم های «پاکسازی: Purge» از آن دسته فیلم هایی است که مشابهت های ماهوی داستان آن با بعضی از تبعات اجتماعی کرونا در جهان قابل اعتناست. 

ادامه مطلب
«گاندو۲»؛ لطمه‌ای بزرگ به منافع و امنیت ملی است
نقدی به یک سریال سیاسی

«گاندو۲»؛ لطمه‌ای بزرگ به منافع و امنیت ملی است

اعظم ملایی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: تأسفانه سریال گاندو۲ از ایرادات و ضعفهایی در بخشهای مختلف به ویژه کارگردانی و فیلم نامه  رنج می برد که اثرگذاری آن را تا حد زیادی کاهش می دهد و حتی می تواند اثرات مخربی بر امنیت و منافع ملی کشور داشته باشد. ضعف بخش کارگردانی سریال گاندو سبب شده تا شیوه پیام رسانی آن بسیار سطحی و دم دستی باشد؛ در بخشهایی از این سریال بازیگران برای طرح مواضع سیاسی "مورد نظر" از جمله پیرامون «برجام» و «اف ای تی اف» بی هیچ تکنیک و ظرافتی، تنها روبروی یکدیگر می ایستند و می کوشند این اسناد و نهادهای سیاسی را به زبان ساده تعریف کنند و یا به مردم کتاب معرفی کنند؛ طبیعتاً این نحوه فیلم سازی های شعاری و تبلیغ گل درشت رویکردهای سیاسی دیگر نمی تواند نظر مردم ایران به ویژه نسل جوان و تحصیلکرده که این روزها دیگر تقریبا به صورت فراگیر فیلمهای روز دنیا را می بینند و مقایسه می کنند، را جلب کند.

ادامه مطلب
زخم ناسورِ استان چهاردهم یا دردِ دختری که به هر کس و ناکس شوهرش دادند
نگاهی به مستند «آسوده بخواب کوروش»

زخم ناسورِ استان چهاردهم یا دردِ دختری که به هر کس و ناکس شوهرش دادند

دیدن مستند «آسوده بخواب کورش» این روزها از آن جهت اهمیت دارد که علاوه بر همزمانی با پنجاهمین سالگرد جدایی بحرین از ایران و بررسی و بازخوانی ناگفته های آن واقعه ما شاهد تاثیرات این جدایی بر تحولات امروز کشور هستیم. چرا که خوانش صِرف تاریخی از جدایی بحرین در این شرایط کمکی به ما در درک بهتر از تبعات سنگین مجموعه اشتباهات محمدرضا پهلوی که به خیانت وی ختم شد، نمی کند. با بازخوانی این چنینی از جدایی بحرین شاید استفاده معنادار از واژه «قرارداد ترکمنچای» در جامعه پوزیسیون و اپوزیسیون ایران به عنوان سمبل و نماد خیانت و وطن فروشی تغییر مسیر دهد.

ادامه مطلب
لابیرنت یا معمای افغانستان!
نگاهی به مستند «تنها میان طالبان»

لابیرنت یا معمای افغانستان!

طالبان از یک سو با به تعویق انداختن و کندی مذاکرت با دولت کابل فرصت بیشتری برای افزایش قدرت خود در خاک افغانستان و حتی منطقه می‌یابد، هم چنان‌که شاهد دو دور مذاکرات سران این گروه با جمهوری اسلامی ایران در تهران بودیم و به موازاتش سفر هیات های سیاسی این گروه به کشورهایی نظیر چین، روسیه و ... در حال انجام است و از سوی دیگر نیز اگر این مذاکرت به تیجه برسد، طالبان مشروعیت سیاسی خود را در بدنهٔ دولت تثبیت خواهد کرد. لذا طالبان طی این سال ها به گونه ای عمل کرده است که نه می توان آن را به کل نادیده گرفت و نه می توان کامل آن را پذیرفت. از این رو است که طالبان به واقع در حکم لابیرنت و یا بهتر بگوییم معمای افغانستان ظاهر شده است.

ادامه مطلب
نقد فیلم «ببر سفید»+فیلم کامل
«از نظر منِ هیتلر، شکست آلمان از پیروزی دولت های اروپایی ارزنده تر است»

نقد فیلم «ببر سفید»+فیلم کامل

تایگر سفید چگونه توانست از پس شرایط ذکر شده بر بیاید؟ آیا تایگر سفید یک تانک معمولی جنگی بود؟ یا مقصود از تایگر سفید چیز دیگری است؟ تانک افسانه ای تایگر سفید رنگ در این فیلم چیزی نیست جز اراده ملت آلمان و ملل دیگری که در این راه دوشادوش آلمانی ها جنگیدند که در نخستین دقایق فیلم به مساله تنها نبودن آلمانی ها در این موضوع اشاره شد. این اراده قادر است از سخت ترین شرایط عبور کند و از بزرگترین باتلاق ها رد بشود.  اراده تایگر مورد اصابت قرار گرفت. آسیب دید و همانطور که در اواخر فیلم دیدیم دچار آسیب دیدگی جدی شد ولی طبق گفته ستوان نایدونوف: «تایگر سفید منتظر است. او در انتظار فرصتی نشسته است. شاید ۲۰ سال شاید ۳۰ سال شاید حتی ۱۰۰ سال دیگر. او بیرون خواهد آمد.»

ادامه مطلب
خانه پوشالیِ ترامپ
سریالی که با اتفاقات این روزهای امریکا به یادش می‌افتیم

خانه پوشالیِ ترامپ

مهدی مهدوی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: سریال خانه‌ پوشالی در ارائه تصویری از نظام سیاسی و سلسله مراتب قدرت در امریکا به خوبی موفق بوده و به لحاظ جذب مخاطب نیز توجهات گوناگونی را از سراسر جهان جلب کرده است. با مشاهده‌ این درام سیاسی و تطبیق آن با واقعیت می‌توان «قدرت طلبی و حفظ قدرت به هر وسیله‌ای» را فصل مشترک فرانک آندروود و دونالد ترامپ برشمرد. سرانجامِ فرانک آندروود در خانه پوشالی استعفا از قدرت بود (البته به گفته خود وی این استعفا توسط وی برنامه ریزی شده بود)؛ اما باید دید مسیر ترامپ در صحنه سیاست امریکا به کجا منتهی خواهد شد.

ادامه مطلب