ایران بیش از آن که از سیاست های خود نتیجه بگیرد متحمل هزینه شده است، برای همین به نظر می رسد که ایران با انتخاب‌های استراتژیک سخت، پس از تحمل زیان‌های بزرگ در سال گذشته، مواجه باشد.
ادامه مطلب
وی در پاسخ به پرسش دیپلماسی ایرانی درباره اختلافاتی که اخیرا میان ایران و ترکیه به وجود آمده است و اظهاراتی که طرف ترکیه علیه ایران بیان داشته و پاسخی که ایران به آن داشته، و اینکه آیا قرار است روابط ایران و ترکیه رو به منفی بگراید، گفت: «قطعا چنین چیزی مورد نظر جمهوری اسلامی ایران نیست. ما ارزش بسیاری برای روابطمان با ترکیه قائل هستیم. روابط ما با کشور همسایه، مسلمان و برادر، ترکیه، همواره برای ما مهم بوده است. میان ما و ترکیه در موضوعات مختلف اختلاف نظرهایی وجود داشته اما همیشه هنر هر دو طرف این بوده که با رویکردی خردمندانه و با رفتاری بسیار منطقی توانسته اند اختلاف نظرها و اختلاف دیدگاه ها را مدیریت کنند بدون اینکه خدشه ای به روابط دو کشور وارد شود. ما همچنان به این رفتار پایبندیم و می خواهیم همین شیوه ادامه یابد. اما در عین حال صحبت هایی که از طرف ترک شنیدیم صحبت های غیرسازنده ای بود و نیازمند این بود تا مواضع جمهوری اسلامی ایران خیلی قاطع نظرات و مواضع خود را بیان کند.»
ادامه مطلب
پرویز غلامی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی به بررسی ابعاد انسانی جنگ اسرائیل و غزه پرداخته و نشان می‌دهد چگونه کودکان و زنان فلسطینی به عنوان قربانیان خاموش این درگیری، بار سنگین خشونت ساختاری و محرومیت سیستماتیک را تحمل می‌کنند. او با تکیه بر چارچوب نظریه‌های فمینیستی و شواهد میدانی، تصویری هشداردهنده از تأثیرات چندلایه جنگ بر جامعه فلسطین ترسیم می‌کند.
ادامه مطلب
حشمت الله فلاحت پیشه در گفت وگویی خاطر نشان می کند در ادبیات دونالد ترامپ در جلسه‌ای که با زلنسکی داشت، دیدید که به کرات از «برگ برنده» و «کارت بازی» استفاده کرد. این ادبیات کسانی است که کشورها را مانند کارت بازی می‌بینند. یعنی یک سیاستمداری که نگاه تاراج گرایانه و سوداگرایانه دارد. مشابه همین نگاه توسط کرملین و پوتین در قبال ایران پیاده شد. یعنی همان گونه که آمریکا توانست اوکراین را قربانی منافع خود در مناسبات با روسیه کند. طبیعتا روس‌ها و پوتین هم ایران را به راحتی و برای تحقق منافع خود قربانی خواهند کرد
ادامه مطلب
روابط ترکیه و اسرائیل پس از جنگ غزه به پایین‌ترین سطح خود رسیده است. بر اساس این گزارش، مقامات ارشد اسرائیل به آمریکا هشدار داده‌اند که رهبران جدید سوریه، که از حمایت آنکارا برخوردارند، تهدیدی جدی برای مرزهای اسرائیل محسوب می‌شوند.
ادامه مطلب
علی اکبر دارینی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: در جهان آنارشیک کنونی، بازیگران برای پاسداری از امنیت و تامین منافع خود با هم «رقابت» می‌کنند. در این شرایط تنها ابزار تضمین‌کننده بقاء، حفظ امنیت و تامین منافع چیست؟ قدرت. قدرت نظامی مهمترین نماد قدرت است اما در روابط بین‌الملل قدرت دربرگیرنده اشکال گوناگون قدرت (نظامی، اقتصادی، تکنولوژیکی و ...) است.
ادامه مطلب
هیمن سعید مصطفی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: با سرنگونی رژیم اسد و رهبری جبهه آزاد سوریه در این پیروزی و تلاش برای ساختن سوریه‌ای جدید، کردها با شرایط تازه‌ای مواجه شده‌اند، زیرا معادلات تغییر کرده است و تعادل قبلی وجود ندارد. اکنون نیروهای سنی، سوریه را کنترل می‌کنند که سیاست‌های آن‌ها مخالف اسد، ایران، روسیه و حزب‌الله است. کردهای سوریه از بحران سال ۲۰۱۱ به‌خوبی استفاده کردند تا از مناطق خود در برابر بنیادگرایان محافظت کنند و اجازه ندهند گروه‌های تحت حمایت ترکیه و داعش، جغرافیا و مردم آن‌ها را به آتش بکشند. آمریکایی‌ها که در کمک به سنی‌ها آسیب زیادی دیده بودند، با کردها متحد شدند تا جای پایی در سوریه پیدا کنند؛ حرکتی که به ترک‌ها آسیب می‌رساند.
ادامه مطلب
قدرت احمدیان در یاداشتی باور دارد که جام زهر اوجالان در کنار حذف بشار اسد قطعا زمینه را برای تقویت و گسترش نفوذ دولت ترکیه و محدودسازی قدرت ایران فراهم می‌کند. جام زهر اوجالان از جهت استراتژیک خبر خوبی برای ایران نیست، مگر آنکه با نوآوری و تغییر برخی رویه‌ها در سطوح بین‌المللی دستور کارها و گزینه‌های جدیدی را به منوی رستوران منطقه افزود. بی‌تردید یکی از این گزینه‌ها حل‌وفصل مسائل ما با ایالات متحده و توسعه روابط با اعراب منطقه و ایجاد یک رابطه متوازن منطقه‌ای و بین‌المللی است.
ادامه مطلب
مؤسسه صلح کارنگی در اوایل فوریه امسال، توصیه‌هایی برای جلوگیری از تکرار سناریوی لیبی در سوریه منتشر و طی آن هشدارهایی بسیار به جا و ضروری را مطرح و تأکید کرد، سوریه در مقایسه با لیبی با چالش‌های بسیار بزرگ‌تری مواجه است زیرا این کشور از لحاظ تنوع قومی و فرقه‌ای، ساختاری پیچیده‌تر و شکننده‌تر از لیبی دارد.
ادامه مطلب
صلاح الدین خدیو در گفت وگویی باور دارد که اگرچه عبدالله اوجالان در بیانیه خود مسئولیت تاریخی خلع سلاح و انحلال پ‌ک‌ک را بر عهده گرفته، اما در طرف مقابل دولت اردوغان هیچ مسئولیت رسمی نپذیرفته و تاکنون هم واکنشی به این بیانیه اوجالان نداشته است که نشان می‌دهد ما با یک پروسه بسیار زمان‌بر، پیچیده و بسیار شکننده مواجهیم. لذا به همان اندازه که می‌توان به صلح و همزیستی امیدوار بود، باید انتظار شکست این بیانیه را هم داشت. به همین دلیل است که ترکیه مسئولیت مذاکرات را با عبدالله اوجالان نپذیرفته است. چون واقعا مشخص نیست در صحنه عمل این بیانیه بتواند به صلح و پایان درگیری‌ها منجر شود.
ادامه مطلب