سید رحمان موسوی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: رهبران چین واقع‌گرا هستند و می‌دانند که نمی‌توانند بر نتیجه بحران کنونی اوکراین تأثیر بگذارند، حتی اگر مداخله علنی داشته باشند چراکه بعید است حمایت دیپلماتیک چین محاسبات استراتژیک تصمیم گیرندگان اصلی در واشنگتن، بروکسل یا حتی مسکو را تغییر دهد.
ادامه مطلب
سید حامد حسینی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: تا برهه فعلی، به همراه پاکستان، دو عضو شورای همکاری خلیج فارس یعنی عربستان سعودی و امارات متحده عربی در میان تنها سه کشور جهان بوده‌اند که حکومت طالبان را در افغانستان به رسمیت شناخته‌اند.
ادامه مطلب
خسرو کارخیران در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: به نظر می رسد امروز آلمان یکپارچه و متحد با پشت سر گذاردن دغدغه های امنیتی دوران جنگ سرد و بدست آورن استقلال سیاسی و اقتصادی همان راه چین را در ارتباط با بحران های منطقه ای و بین المللی در پیش گرفته است. شرکت نکردن در حمله نظامی به عراق و لیبی، تکروی در گسترش مناسبات سیاسی و اقتصادی با روسیه و عملیاتی ساختن پروژه انتقال گاز موسوم به نورد استریم۲ بر خلاف مخالفت های برخی از کشورهای اتحادیه اروپا مانند لهستان و کشورهای حوزه دریای بالتیک، نمونه هایی از نگاه سیاست خارجی آلمان به اهداف ملی خود است.
ادامه مطلب
اسلام ذوالقدرپور در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: هدف اغلب مقالات تحلیل سیاستگذاری دولت ترکیه بر اساس مؤلفه‌ها و جلوه‌های حکمرانی رجب طیب اردوغان بوده است. با توجه به جایگاه و نقش ریاست جمهوری ایشان در سپهر ساسی ترکیه، اردوغان در راستای احترام به انتخاب و نظر شهروندان ترکیه ای، قابل احترام است. اما در تحلیل سیاستگذاری عمومی به‌ویژه سیاستگذاری خارجی ایشان نمی‌توان اعتمادی به نیات و اهداف سیاست‌های ایشان داشته باشیم. هیچ دشمنی با شخص اردوغان در کار نیست، ایرادات و انتقادات بر سیاست‌ها و سیاستگذاری‌های ایشان با پیامدهای خشونت‌بار و خسارت‌بار برای ایران و سایر همسایگان بوده که طی یک دهه اخیر شدت و وسعت بسیار بالایی داشته است.
ادامه مطلب
این تیراندازی که بیش از یک ربع طول کشید، بر اساس منابع مختلف، در میان معترضان حداقل پنجاه نفر غیر نظامی کشته شدند. تیراندازی مذکور آغاز مهاجرت دسته جمعی پا سیاهان از الجزایر بود. امانوئل کرون در سخنرانی روز چهارشنبه خود با مخاطب قرار دادن این مهاجرین افزود: در نتیجه کشته شدن ده ها پارتیزان الجزایری فرانسوی توسط ارتش فرانسه در مارس ۱۹۶۲، این قتل عام برای فرانسه نابخشودنی است. مکرون افزود: در آن روز، سربازان با فرماندهی ناشیانه به فرانسوی های الجزایر تیر اندازی کردند... یک قتل عام.
ادامه مطلب
روح اله رحمانی فر در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: روسیه در چالش امنیتى مداوم خود با غرب سعى می کند از کارت ایران استفاده کند و از این دریچه امتیازاتى به‌دست آورد. بنابراین مسکو به روابط عادى تهران با دنیاى غرب تمایلى ندارد و مطلوبِ خود را در ادامه تنش ایران و غرب می داند چراکه از دل این تعارضات می تواند به نفع پیشبرد اهدافش در مقابل غرب استفاده کند.
ادامه مطلب
محمدصادق کوشکی در گفت و گو با دیپلماسی ایرانی تصریح کرد که حتی اگر امروز توافقی در وین امضا شود به دلیل اجرایی شدن مفاد و بندهای آن و همچنین راستی‌آزمایی لغو تحریم ها و دادن تضمین برای عدم خروج مجدد از توافق احتمالی باید راه زیادی را طی کرد.
ادامه مطلب
حسین فرجاد امین در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: تا کنون آب هیرمند عامل پیوند و دوستی و برادری بین جوامع دو سوی مرز بود، ما و شما در کنار یک سفره نشسته ایم که سهم شما از این سفره یک لیوان آب بود، اگر شما این لیوان آب را هم دریغ کنید منبعد با چه رویی می خواهید در کنار این سفره بنشنید. آیا فکر کرده اید که از این به بعد بابت همه احسان هایی که به شما می شده باید صورتحساب پرداخت کنید و در آینده هزینه های بیشتری بر خود شما تحمیل خواهد شد؟
ادامه مطلب
هادی خزاعی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: به نظر می رسد اتفاقات سال ۲۰۲۱ در روابط فرانسه با آمریکا، دولت آقای ماکرون را برای حرکت تدریجی در مسیر ضرورت تقویت استقلال دفاعی و سیاسی در چارچوب اتحادیه اروپا و یا بطور مستقل در برابر برخی از سیاست های آمریکا که مغایر با سیاست اتحادیه اروپا و از جمله فرانسه است مصم کرده اما اینکه آیا این کاشت به برداشت خواهد رسید مستلزم تحقق شروط مهمی نظیر همراهی سایر اعضای اتحادیه اروپا، ظرفیت و توانایی اقتصادی و سیاسی این کشور، دادن هزینه از سوی دولت فرانسه و یا به تعبیری ورود بدون اتکاء به آمریکا به تحولات بین المللی و منطقه ای و در نهایت تمایل آمریکا برای خلاصی از بار اقتصادی و امنیتی اروپا با هدف تمرکز روی فعالیت های چین است.
ادامه مطلب
مهدی پورباقر در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: روسیه با اتکا به «سیاست های سخت» و با دخالت های نظامی محدود، به ویژه با تمرکز بر «جنگ های نیابتی، هیبریدی و تبلیغاتی»، به رقابت با آمریکا ادامه خواهد داد. مسکو نشان داده بیش از هر بازیگر دیگری – حداقل در عمل – آماده به چالش کشیدن قدرت هژمونی ِآمریکاست؛ اما حد این کنش های روسیه نیز حائز اهمیت است؛ چرا که آمریکا همواره بنا به «استراتژی کلان جهانی» و تعریف گسترده خود از «منافع ملی» زمین بازی را تبیین و مبتنی بر گزاره های فوق عمل می کند.
ادامه مطلب