جان مرشایمر دانشمند علوم سیاسی آمریکایی که او را بنیانگذار نظریه رئالیسم تهاجمی میدانند در این گفت وگو درباره حمایت همه جانبه امریکا از اسرائیل، فارغ از اینکه چه کسی در کاخ سفید باشد، صحبت می کند.
ادامه مطلب
محمدکاظم سجادپور در یادداشتی می نویسد: آمریکا ۲۰ میلیارد پول به اسرائیل داده و سخن از ۱۸ میلیارد دیگر نیز میرود و در این یک سال ۵۰ هزار تن سلاح و ۷۵ هزار تن بمب در اختیار تلآویو قرار داده است. در عین حال از آتشبس سخن گفته است.
ادامه مطلب
کاملا هریس در یک صحنه از مصاحبه در برنامه "۶۰ دقیقه" با بیل ویتاکر ازCBS، از معاون رئیسجمهوری آمریکا پرسیده شد که او چه کسی را «بزرگترین دشمن» کشور میداند، که او پاسخ داد: «ایران دستهایش به خون آمریکاییان آلوده است.» سخنان او در دنیای امنیت ملی آمریکا این پرسش را ایجاد کرد: «پس چین چه میشود؟»
ادامه مطلب
علی منصوری در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: صحنه خاورمیانه با وقوع طوفان الاقصی به دوره جدیدی وارد شد که در آن آمریکا و اسرائیل نقطه شروع آن نبودند. بایدن و آمریکا از آن زمان تاکنون تمام قد پشتیبان اسرائیل بوده و در آینده نیز خواهد بود؛ اما در این مدت با استفاده از رسانه ها روایتی از ایشان تولید می شود که انگار بایدن و نتانیاهو در حال اختلاف بر سر غزه و رویکردهای اسرائیل در آن هستند. گذشت زمان نشان می دهد که اسرائیل به مثابه هژمونی آمریکا در خاورمیانه است و به هیچ عنوان آمریکا از آن دست نخواهد کشید. شاید این روایت که طولانی شدن جنگ اسرائیل، باعث تغییر رویکرد آمریکا در پشتیبانی خواهد بود باید مورد بازنگری قرار بگیرد.
ادامه مطلب
آنتونی بلینکن، وزیر امور خارجه امریکا در یادداشتی مفصل و طولانی در مجله افرز می نویسد: چین، روسیه، ایران و کره شمالی تاریخهای دشوار و منافع متنوعی دارند و شراکتهای آنها با یکدیگر به هیچ وجه به ساختار اتحاد دیرینه ایالات متحده نزدیک نمیشود. زیر شعارهای بزرگ دوستی و حمایت آنها، روابط این کشورها عمدتاً معاملاتی است و همکاری آنها شامل مصالحهها و خطراتی است که هر یک ممکن است در طول زمان آنها را بیشتر ناخوشایند بیابد. این امر به ویژه برای چین صادق است که سلامت اقتصادی آن در داخل و موقعیتش در خارج تحت تأثیر بیثباتی جهانی ایجاد شده توسط شرکای تجدیدنظرطلبش قرار دارد. با این حال، همه چهار تجدیدنظرطلب به یک تعهد پایدار به هدف کلی به چالش کشیدن ایالات متحده و سیستم بینالمللی پایبندند. این امر، انگیزه ادامه همکاریهای آنها خواهد بود، به ویژه وقتی که ایالات متحده و کشورهای دیگر به تجدیدنظرطلبی آنها پاسخ میدهند. پاسخ دولت بایدن به این همگرایی فزاینده، تسریع در همگرایی میان متحدان در مقابله با این تهدید بوده است.
ادامه مطلب
اکبر فیجانی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: به قول رسانه های منتسب به دشمنان ایران، از جمله روزنامه نیویورک تایمز، و سایر منابع، هیچ گونه مدرکی مبنی بر دخالت ایران در حملات تروریستی علیه ترامپ وجود ندارد. از طرف دیگر روشن است که این تهدید ترامپ خسارت مالی و جانی علیه غیر نظامیان ایرانی را شامل می شود و از نظر قوانین بین المللی محکوم است. با این وجود رسانه های جریان اصلی هیچ اشاره ای به این جنبه تهدیدات ترامپ نکرده اند و صرفا در باره اتهامات بی اساس به ایران تیتر می زنند و تحلیل و تفسیر می کنند.
ادامه مطلب
سید محمدکاظم سجادپور در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: این اولین مرتبه بود که بعد از هفت دهه کار مشترک اطلاعاتی و عملیاتی رهبران در سازمان جاسوسی هم با مقاله چاپ کرده و هم در یک جمع رسانهای، تحلیلی حاضر میشدند. مهمتر از این همکاری علنی و رسانهای، مطالبی بود که این دو در مورد شرایط جهان امروز از دیدگاه سازمانهای خود بیان داشتند. چگونه میتوان موضوعات و مطالبی که توسط این دو مدیر ارشد جاسوسی به صورت نوشتاری و دیداری و شنیداری بیان کردند را مورد تجزیه و تحلیل قرار داد؟
ادامه مطلب
محمود سریع القلم در یادداشتی می نویسد: در آمریکا، ساختار حقوقی اجازۀ سوء استفاده از مقام را به حداقل میرساند. در روسیه، مادامی که فرد به مقام بالاتر از خود وفادار باشد، مصونیت سیاسی و حقوقی پیدا میکند. اما در این مرحله از بحث، این پرسش مطرح می شود که چگونه نظام حقوقی در یک کشور شکل می گیرد؟ دو عامل در ظهور و ایجاد یک نظام حقوقی برای حکمرانی مطلوب و تولید ثروت دخیل هستند: ۱. اجماع نخبگان فکری و ابزاری یک جامعه یا کشور که به فکر آینده هستند و ۲. عموم مردمی که اهل مطالعه و شناخت و آگاهی باشند.
ادامه مطلب
سعید سیفی و علی رضوانپور در یادداشت مشترکی برای دیپلماسی ایرانی می نویسند: تغییرات در همکاری نظامی بین کشورهای عضو شامل تلاش برای هماهنگ کردن هزینههای نظامی و شناسایی پروژههای سیاست امنیتی مشترک بود. چنین تمایلی برای همکاری، افزایش هزینهها و برنامههای مشخص برای تغییر، به اتحادیه اروپا اشاره میکند که مایل است به چیزی بیش از - «سگ در دامان آمریکا بودن»– حداقل در حال حاضر تبدیل شود.
ادامه مطلب
سید محمدکاظم سجادپور در یادداشتی می نویسد: مناظره ترامپ ـ هریس، بیتردید تئاتری سیاسی است که هر چند نهایتاً دو نفر، هنرپیشه این صحنهاند، اما پشت بازیگری هر کدام از آنها مجموعهای منظومهای متنوعی از نهضت اقتصادی، گرایش سیاسی و نگرشی فرهنگی و هنجاری قرار دارد. اما نهایتاً این دوکاندیدا هستند که باید بتوانند با بازی خوب، تماشاگران را به خود علاقهمند کنند این مستلزم بهرهبرداری از مهارتهای نمایشی است.
ادامه مطلب
سید محمد شفیعی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: احزاب دیگری غیر از دو حزب غالب در آمریکا وجود دارند، اما این پرسش مطرح است که چرا این احزاب به قدرت نمیرسند و روسای جمهوری تماما از دو حزب دموکرات و جمهوریخواه بودهاند و سناتورها هم اکثرا از این دو حزب بودهاند؟
ادامه مطلب
علیرضا مجیدی در گفت وگو با دیپلماسی ایرانی می گوید: با رخ دادن طوفان الاقصی دولت سوریه پیام داد که نه تنها دست مقاومت ملی در شرق سوریه باز است بلکه مقاومت عراق هم اجازه فعالیت مبسوط الید علیه آمریکا دارد و می تواند کاری کند که آمریکا تحت فشار قرار بگیرد و خارج شود.
ادامه مطلب
ربکا لیسنر نمیخواهد ایالات متحده جهان را دیگرگون کند، بلکه میخواهد آن را "باز" نگه دارد. شاید جهان باید خود را برای یک آمریکای کمتر متکبر آماده کند.
ادامه مطلب
با وجود اینکه نتانیاهو، عزم خود را در جنگی که آینده سیاسیاش به آن گره خورده، استوار کرده اما نشان داده که در موارد نادری که فشار از سوی دولت ایالات متحده اعمال شده، به آن حساس است. به عنوان مثال، پس از تماس صریح بایدن در ماه آوریل که در آن، مطابق گزارشها، گفته شد که بایدن از نتانیاهو خواسته تغییرات جدی در رفتار اسرائیل در جنگ ایجاد کند، اسرائیل به طور قابل توجهی تعداد کامیونهای حمل کمکهای انسانی به غزه را افزایش داد. این رویدادها با برخی از پایینترین نکات نظرسنجیهای نتانیاهو تا به امروز و همچنین افزایش گمانهزنیها در مورد استعفای بنی گانتس و گادی آیزنکوت، اعضای معتدلتر کابینه جنگ او، همزمان شد. طرفداران فشار ممکن است زمانی اقدام کنند که شاهد ترکیبی مشابه از افزایش مخالفت عمومی، تهدیدات فزاینده از سوی نخبگان برای کنارهگیری و تغییرات در سیاست باشند.
ادامه مطلب
در دنیای امروز که بر دانش و فناوری متکی است، سیاستگذاران ایالات متحده باید به شیوههای تازه ای در مورد سرشت قدرت آمریکا، چگونگی گسترش و بکارگیری آن بیاندیشند. شکوفایی و امنیت آینده، کمتر به جلوگیری از دستیابی دشمنان به فناوریهای آمریکایی بستگی دارد و بیشتر به تقویت ظرفیت آموزشی و پژوهندگی کشور و بهکارگیری فناوریهای نوظهور در خدمت منافع ملی وابسته است.
ادامه مطلب
سیاستگذاران ایالات متحده، بهجای اینکه بپذیرند ثبات واقعی در خاورمیانه مستلزم پرداختن به علل اصلی تنش است، بر رویکردی که ریشه در اتحاد با رژیمهای سرکوبگر دارد تأکید دارند.
ادامه مطلب
سید محمدکاظم سجادپور در یادداشتی می نویسد: اما در فاصله چند ماه گذشته به مرور اخباری از آن سند، در رسانههای آمریکا درز داده شده که روح کلی آنها این است که چین تهدیدی هستهای برای ایالات متحده بوده و باید، طراحی لازم در مدیریت این تهدید صورت پذیرد. این خبر در کنار گزارشهای دیگر درخصوص نوسازی زرادخانه هستهای روسیه، آمریکا و چین و همچنین طرح زبان تهدید هستهای در ادبیات راهبردی، پرسشی را به میان آورد و آن اینکه کنش و واکنشهای هستهای قدرتهای بزرگ چگونه قابل تجزیه و تحلیل است؟
ادامه مطلب
سینا عمادی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: در نگاه به صلح، ایدئولوژی بسیار اهمیت دارد. ممکن است از نگاه یک ایدئولوژی، صلح به معنای سستی یا حتی خیانت به آرمانها تعبیر شود؛ اما از نظر گروهی دیگر صلح به معنای دیپلماسی و گفت وگو و تساوی معنا دهد. در اینجا به دنبال تعریف صلح و گزارههای آن نیستیم که خود بحث جداگانه اقتضا میکند و صلح به معنای عام آن مورد نظر است. صلح در معنای عام به معنای اقدام عده یا گروهی برای پایان دادن به مناقشات و برقراری روابط مبتنی بر دیپلماسی مورد توجه است.
ادامه مطلب
زهرا اله دادیان فلاورجانی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: حمایت بیچونوچرای امریکا از اسرائیل در دو حزب امریکا جریان دارد و تفاوتی ندارد که دموکراتها در رأس قدرت باشند یا جمهوریخواهها.
ادامه مطلب
محمدکاظم سجادپور در یادداشتی می نویسد: ترور هنیه یک زلزله ژئوپلیتیکی با پتانسیل تغییر پویایی منطقه بود. حمایت ایران از “محور مقاومت” با افزایش تنشها با اسرائیل و آشکارشدن “سایه جنگ” طولانیمدت دو کشور، آن را به خطر انداخته است. درعینحال، حمایت ایران از آرمان فلسطین، تلاشهای ایالات متحده و منطقه برای مهار تهران را مختل میکند و کشورهای شورای همکاری را وادار میکند تا در روابط خود با اسرائیل در بحبوحه واکنش عمومی علیه افزایش مرگومیر فلسطینیان بازنگری کنند.
ادامه مطلب
علی معظمی گودرزی و احمدرضا تمدن در یادداشت مشترکی برای دیپلماسی ایرانی می نویسند: هریس با ورود به رقابتهای انتخاباتی، مانند خونی تازه که به رگ های پیر و فرطوت دموکرات ها تزریق شده باشد تا حدی توانست ناامیدی های صحنه انتخابات را برای این جبهه جبران کند.
ادامه مطلب
استفان والت می نویسد: اگر ترامپ و ونس در نوامبر پیروز شوند، آسیبهای بلندمدت بزرگی به جایگاه جهانی آمریکا وارد خواهد شد. مشکل اصلی این است که ترامپ و ونس با یک تصویر قدیمی از جایگاه آمریکا در جهان و توانایی آن برای دستیابی به خواستههای خود بهصورت یکجانبه عمل میکنند. شاید آنها نئومحافظهکاری را رد کنند اما معتقدند که ایالات متحده میتواند هر چه بخواهد انجام دهد و سایر کشورها به سادگی تسلیم ارادهاش خواهند شد. این دیدگاه در دوران «تکقطبی» (پس از جنگ سرد) درست نبود و اکنون که چین یک همتای اقتصادی است و کشورهایی از هند تا برزیل و آفریقای جنوبی تا ترکیه مسیرهای خود را تعیین کرده و قادر به بهرهبرداری از قدرتهای بزرگ علیه یکدیگر هستند، حتی کمتر درست است.
ادامه مطلب
یک هفته بعد از سفر پر حاشیه بنیامین نتانیاهو به آمریکا، اقدامات تحریک آمیز اسرائیل رقم خورد؛ آیا تندروهای آمریکا، نتانیاهو را در واشنگتن قانع کردهاند که جنگ غزه را تا زمان انتخابات ریاست جمهوری آمریکا زنده نگه دارد؟ آیا جمهوریخواهان به او وعده رأی نیاوردن دموکراتها را دادهاند؟ آیا ترامپ به نتانیاهو گفته است تا انتخابات در نوامبر دوام بیاورد، آنگاه دوباره به کاخ سفید خواهد رفت و کار غزه را به کمک همدیگر یکسره خواهند کرد؟
ادامه مطلب
شرکتهای بریتانیایی شل و بیپی، شرکت ژاپنی میتسویی و شرکت فرانسوی توتال، هر کدام ۱۰ درصد سهم در پروژه LNG رُویس (امارات) به دست آوردهاند. این قراردادها ممکن است به آمریکا و متحدان کلیدی اش، جای پای تازه ای دهد تا بتوانند روابط بهتر و متوازنتری را در خاورمیانه بازسازی کنند. این امر بهویژه برای آمریکا و متحدانش اهمیت دارد چرا که امارات متحده عربی از دیرباز رابطه بسیار نزدیکی با هند داشته است.
ادامه مطلب
سید محمدکاظم سجادپور در یادداشتی می نویسد: متغیرهایی از حال حاضر تا چهار ماه آینده ممکن است سرنوشت انتخابات را تغییر دهند؛ یک حادثه داخلی، یک رخداد بینالمللی، یک سو و محاسبه و شاید یک کلام نابهنگام میتوانند سرشت دیگری به انتخابات آمریکا ببخشند. این فرآیند پرنشیب و فراز و از ابهامهای زیادی برخوردار است.
ادامه مطلب
عبدالناصر نورزاد در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: آنچه روشن است، جنگ روایت هاست که در قالب دکتورین هیبریدی، در دستور کار قدرت های بزرگ جهانی قرار گرفته است. جنگ روایت ها در اصل به بازی در ذهنیت مردم عام توسط قدرت های بزرگ، دلالت دارد. این جنگ در اصل، خوراک ذهنی و جانمایه تفکر جنگی میان این قدرت ها را شکل می دهد.
ادامه مطلب
دونالد ترامپ هم گفتوگو با رئیسجمهور اوکراین را «تماسی خیلی خوب» توصیف کرده و وعده داده است که به جنگ روسیه و اوکراین «ازطریق مذاکره» خاتمه خواهد داد.
ادامه مطلب
صابر گلعنبری در یادداشتی می نویسد: گرچه تصمیم بایدن به توانایی ذهنی و جسمانی او ربط داده شده است، اما به نظرم دلیل مهم دیگری که در افزایش فشار اخیر دموکراتها برای کناره گیری بایدن تاثیرگذار بود، رشد چشمگیر محبوبیت ترامپ پس از حادثه ترور نافرجام است. در چنین وضعی دموکراتها عملا خود را در وضعیت باخت در مقابل ترامپ میدیدند. در واقع میتوان گفت که تیری که از بیخ گوش ترامپ رد شد، به قلب دموکراتها و بایدن اصابت کرد.
ادامه مطلب
اباصلت کبیری در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: از این معرکه جهانی، برای ترامپیستها، نمدی مناسب فراهم آمده تا کلاه خود بسازند و با مظلوم نمائی، حق را به جانب خود برانند. هرچند، مدنظرِ عاملان و آمرانِ ترور، حذف رقیب از صحنه مبارزه بود اما حالا او را همچون گاوی خشمگین در وسط میدان میبینند.
ادامه مطلب
بشیر اسماعیلی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: دونالد ترامپ هر چند مطرود بدنه اصلی هالیوود است، اما به طور ظریفی از ترفندهای هالیوودی برای جذب طرفدار و همراه ساختن جامعه آمریکایی برای خود استفاده می کند.ترامپ که پیشتر با برنامه هایی مثل «کارآموز»، «دختر شایسته» یا حتی نمایشهای جنبی در مسابقات کشتی کج آمریکایی، دستی بر آتش «صنعت فرهنگ» داشت، پس از ریاست جمهوری نیز خواسته یا ناخواسته از کلیشههای هالیوودی بهره برد. در ماجرای ترور نافرجام دونالد ترامپ، حوادث و واکنش های بعد از آن مجموعهای را به وجود آورد که گویی تاریخ شاهد ثبت یک سکانس از یک «فیلم جریان اصلی» در سینمای هالیوود است.
ادامه مطلب