امیرهوشگ کریمی

شام آخر اسد، فروپاشی از درون بود

آموزه های رئالیستی سقوط شام

امیرهوشنگ کریمی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: یکی از جامع ترین و دقیق ترین مبانی نظری برای نقد تحول اخیر در سوریه، نظریه رئالیسم (Realism) یا واقع گرائی است. به طورکلی واقع بینی سیاسی و واقع گرائی نظری لازمه تحلیل درست از حوادث کنونی در سطح بین المللی است. تحولاتی که بیش از پیش بر درستی نظریه رئالیسم صحه گذارده و ظرفیت درونی آن را در نقد صحیح روندهای سیاسی، نظامی و امنیتی به منصه ظهور رسانده است. در این مجال مختصر، با بهره گیری از عناصر کلیدی و آموزه های نظریه رئالیسم تلاش می شود به نقد و بررسی واقع بینانه و واقع نگرانه واقعه عظیم"سقوط شام" پرداخته شود.

ادامه مطلب

خواستگاه آن کجاست و مفهومش چیست

الزامات و مختصات دولت در سایه

امیرهوشنگ کریمی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: واژه "دولت سایه" گرچه مفهومی فراگیر و جهانشمول نیست، اما یک ایده و ابتکار و ابداع ایرانی هم محسوب نمی شود. در واقع دولت سایه، اشاره به نوع خاصی از سیاست ورزی است که ریشه در سیاست و حکومت در بریتانیا یا به تعبیر مصطلح کشور انگلیس دارد. احتمالاً مشابه این مدل در برخی کشورهای با نظام سیاسی مبتنی بر احزاب و پارلمان (بویژه کشورهای مشترک المنافع و مستعمرات سابق بریتانیا) نیز یافت می شود، اما نام آشناترین و شناخته شده ترین نمونه "دولت در سایه" را می توان در نظام سیاسی و مدل حکمرانی کشور انگلستان سراغ گرفت. اگر چه در نظام های حزبی و دموکراسی های پارلمانی، احزاب رقیب برای امر سیاست ورزی و حکمرانی تربیت شده و با چگونگی اداره جامعه در همه شئون و ابعاد آن هم به لحاظ نظری و هم از منظر عملی آشنا می شوند تا در بزنگاه انتخابات و در صورت پیروزی بتوانند طرح ها و برنامه ها و سیاست های مورد نظر خود را به مدد نیروهای کارآزموده به میدان عمل در آورند؛ اما ساخت سیاسی کشور انگلستان که مبتنی بر نظام دو/ چند حزبی پارلمانی است، الگوی "دولت در سایه" را تبدیل به یک سنت سیاسی دیرپا با قدمتی حدوداً دویست ساله کرده است. 

ادامه مطلب

سیاست به وقت پکن

چین، برنده اصلی توافق ایران و عربستان

امیرهوشنگ کریمی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: اینکه توافق اخیر ایران و عربستان به چه نتایج عملی منجر و منتج خواهد شد و آیا این تحول فراتر از سطح و ظواهر خواهد رفت و به بازگشائی سفارتخانه ها و تبادل سفیر اکتفاء نخواهد شد، امری است که با گذشت زمان مشخص می شود. اما تا همینجای ماجرا نیز فارغ از تبعات و پیامدها و عمق و گستره تحولات آتی در مناسبات تهران – ریاض، برنده اصلی توافق طرف ثالث ماجرا یعنی "پکن" است.

ادامه مطلب